Amaç: Bu çalışmada Muş ilinde adli psikiyatrik değerlendirme için hekime gönderilen olguların ve ailelerinin sosyodemografik ve klinik özellikleri, gönderilme nedenleri, suç işleme nedeniyle gönderilenlerin olası diğer ortak özelliklerinin araştırılması, bu özellikler değerlendirilerek çocuk-ergen suçluluğunu önleme ve müdahale açısından teoriler geliştirilmesi amaçlanmıştır. İlde ilk kez bir Çocuk-Ergen Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Uzmanı görev yaptığı için bu çalışma Muş ilinde adli psikiyatrik değerlendirme için gönderilen çocukların profilinin ortaya konması açısından bir ilk niteliğindedir. Yöntemler: Adli Psikiyatrik değerlendirme amacıyla Çocuk-Ergen Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Poliklini- ğine Ocak-Temmuz 2011 ayları arasında gönderilen olguların poliklinik dosyaları geriye dönük incelenmiş, veriler SPSS 17,0 programına girilerek istatistiksel analizleri yapılmıştır. Bulgular: Gönderilen 53 olgunun 9'u kız (%17), 44'ü erkek'tir (%83). Olguların yaş aralığı 9-18'dir. En sık rastlanan yaş grubu 14'tür. Bu olgulardan 45'i suça itilmiş çocuk olarak, 8'i cinsel istismar mağduru olarak tariflenmiştir. Suça itilmiş olguların %33,3'ü (n=15) il merkezinden, %51,1'i (n=23) Bulanık ilçesinden gönderilmiştir. En sık gönderilme nedeni %35,6 ile hırsızlık, yine %35,6 ile terör örgütü propagandası yapma suçlarının -eski yasada 'temyiz kudreti' olarak anılan- hukuki anlam ve sonuç- larını algılama ve davranışlarını yönlendirme yeteneğinin gelişip gelişmediğinin saptanmasıdır. Sonuç: Olguların özellikleri üzerinde çalışılarak suçun önlenmesine ilişkin bazı öneriler geliştirilmiştir. İşlendiği iddia olunan suç profilleri bölge itibariyle daha önce yapılan benzer çalışmalardan farklıdır. Özellikle 14 yaşın daha önce yapılan çalışmalarda da en sık suça karışılan yaş dönemi olması itibariyle, eğitim sistemimizde bu yaş dönemine ait eğitimsel düzenlemeler yapı- labileceği üzerine tartışılmıştır.

Objective:The present work aims to developprevention and interventiontheories in juvenile delinquencyby evaluating causes of crimes,sociodemographic and clinical featuresof cases -and their families-and any other common featuresof the cases sent to Mus Childand Adolescent Psychiatry Clinicfor forensic psychiatric evaluation.The current study is the firststudy that is revealing the profileof children and adolescentsreferred for forensic psychiatricevaluation in Mus province, sincefor the first time a specialist ofChild-Adolescent Psychiatry hasbeen working in Mus province.Methods:Cases referred to outpatient clinicbetween January 2011 and July2011 for forensic psychiatric evaluationpurposes were examinedretrospectively.Results:Findings indicate that, 9 (17%)out of 53 cases were girls and 44(83%) were boys, aged between9-18. The most common agegroup was 14. Of all 53 cases, 45were described to be criminalizedchildren and 8 were describedto be the victims of sexualabuse. Thirty three percent ofthe criminalized children (n=15)were sent from the center ofthe province, while 51.1% (n=23)were sent from district Bulanık.The most common reason forreferring the cases was theevaluation of the realizationand distinction ability -whichhad been mentioned as ‘mentalcompetence’ in the previouspenal code- in stealing with 35.6%and terror propoganda crimesagain with 35.6% out of 45 cases.Conclusion:Some recommendations forthe prevention and interventionof juvenile delinquency weredeveloped by working on featuresof the cases. Profiles of thealleged crimes were differentfrom previous similar studies asof the region. Especially, since theage of fourteen has been the mostcommon age period for juvenilecrime in many previous studies,the possibility of performingeducational adjustments for thatage period in our educationalsystem has been discussed.