Alper KETEN, Abdullah AVŞAR, Hatice TAMER, Özlem AÇIKSARI, Ramazan KARANFİL

Kahramanmaraş ilinde suça sürüklenen çocukların sosyodemografik özellikleri

AMAÇ: Bu çalışmada, Kahramanmaraş Adli Tıp Şube Müdürlüğüne adli makamlarca gönderilen suça sürüklenen çocukların sosyodemografik özellikleri ve fiilin anlam ve sonucunu algılayıp-algılayamadığı retrospektif olarak incelenmiştir. YÖNTEMLER: Kahramanmaraş Adli Tıp Şube Müdürlüğüne Haziran 2012-Haziran 2013 tarihleri arasında suç işlediği iddiası ile getirilen/gönderilen 12-15 yaş arasındaki çocuklara ait veriler retrospektif olarak incelenmiştir. Veriler SPSS 15.0 paket programı analiz edilmiştir. BULGULAR: Çalışmaya alınan 74 çocuğun %85i erkek, %15i kız idi. Yaş dağılımına bakıldığında; sıklıkla 13 (% 32.4) ve 14 (% 32.4) yaşında olduğu saptanmıştır. Olguların 68inin (%92) ilköğretime devam ettiği, 6sının (%8) okula devam etmediği görülmüştür. En çok işledikleri iddia edilen suçlar sırasıyla 32 olguda (%43.2) hırsızlık, 15inde (%20.3) yaralama, 11inde (%15) şantaj, tehdit, hakaret idi. Olguların %85 (n=63)inde işlediği iddia edilen suçun hukuki anlam ve sonuçlarını algılama ve bu fiille ilgili davranışlarını yönlendirme yeteneğinin yeterince gelişmemiş olduğu, %10.8 (n=8)inde gelişmiş olduğu kanaati verildi. 3 olgu ise sevk edildi. SONUÇ: Genelde çocukların yaptığı eylemin hukuki anlam ve sonuçlarını algılama ve bu fiille ilgili davranışlarını yönlendirme yeteneğinin gelişmediği tespit edildi. Çocuk suçluluğunun bölgemizde önemli bir sorun olduğu görülmektedir. Sorunun çözümü için; aile, okul ve güvenlik birimlerinin ortak işbirliği ile bu çocuklara destek olunabilecek programların oluşturulması, eğitimlerin takip edilmesi, yetenekleri doğrultusunda çalışma alanlarının oluşturulması gerekmektedir.

Socio-demographic data of delinquent children in Kahramanmaraş

OBJECTIVE: In this study, socio-demographic features of delinquent children who referred to Forensic Medicine Council Kahramanmaraş Chairmanship by legal authorities, and their abilities of realization and distinction were investigated retrospectively. METHODS: Socio-demographic data of delinquent children (age 12-15) that referred to Forensic Medicine Council Kahramanmaraş Chairmanship in June 2012June 2013 by claiming they committed a crime were retrospectively investigated. Data was analyzed with SPSS 15.0 for windows. RESULTS: A total 74 children were included in the study (85% male, 15% female). They were overwhelmingly 13 (32.4 %) and 14 (32.4 %) years old. Although, 92 % of them attended primary school, 8 % of children dropped out of school. It claimed that they committed following crimes: theft (n=32, 43.2 %), wounding (n=15, 20.3 %), and blackmail, threat and insult (n=11, 15 %). It was decided that most of them (n= 63, 85 %) did not have ability of realization and distinction; however, 10.8 % (n=8) had the abilities. Three of children were referred. CONCLUSION: It was noticed that most of children did not have the ability of realization and distinction in general. The problem of delinquent children is serious in our region. In order to solve this problem, families, school administration and police have to collaborate, to develop some supportive programs for children, to supervise their education and to form workplaces according to their abilities

PDF

___

1. Avcı M. Tutuklu çocuklar üzerinde bir araştırma: çocukların suça yönelmesinde etkili olan toplumsal nedenler ve çözüm önerileri, Erişim: http://e-dergi.atauni. edu.tr/index.php/SBED/article/view - File/472/465 Erişim Tarihi: 15 Eylül 2013.
2. Kurtuluş A,Salman N, Günbet G, Boz B, Cenger C. D, Acar K. Denizli ilinde 12-15 yaş arasındaki suça sürüklenen çocukların sosyodemografik özellikleri. Pamukkale Tıp Dergisi 2009;2(1):8-14.
3. Polat O. Kriminoloji ve Kriminalistik Üzerine Notlar. 1. Baskı, Ankara: Seçkin Yayınevi, 2004:189-207.
4. Işıktaş Y. Sosyolojik açıdan çocuk suçluluğu ve bir hukuk devleti olan türkiyede devletin cezalandırma yetkisini kullanış biçimi. Erişim: http://www.mev - zuatdergisi.com/1999/01a/01.htm Erişim tarihi: 15 Eylül 2013.
5. Attar H. Eğitim ve Çocuk Suçluluğu. Bornova-İzmir: Ege Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Yayınları: 76, Ege Üniversitesi Basımevi, 1994.
6. Artuç M. Anayasa-TCK-CMK-CGİK. An - kara: Kartal Yayınevi, 2006.
7. Aydın B, Turla A, Kocakaya M, Karaarslan B. Samsunda 2004 yılında suç işlediği iddia edilen çocukların sosyodemografik özellikleri. Adli Psikiyatri Dergisi 2005;2:5- 13.
8. Boz B, Yücel F, Kuğu N, Özdemir L. Cumhuriyet Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesinde 1997-1999 yıllarında farik ve mümeyyizlik muayenesi yapılan olguların değerlendirilmesi. Cumhuriyet Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi 1999;21(4):233-6.
9. Oral G. Adli Psikiyatri. In: Soysal Z, Çakalır C, eds. Adli Tıp Cilt 3. İstanbul: İstanbul Üniversitesi Basımevi ve Film Merkezi, 1999:1589-395.
10. Dirol F, Cantürk G, Küçüker H. 1997-1999 Yıllarında Elazığ ili Adli Tıp Şube Müdürlüğünde farik ve mümeyyizlik muayenesi yapılan olguların değerlendirilmesi. Klinik Adli Tıp 2002;2(2):43-6.
11. Güleç G, Yenilmez Ç, Balcı YG, Seber G. Çocuk suçluluğunda sosyodemografik özellikler. Klinik Adli Tıp 2001;1(2):69-80.
12. Bilgili M, Kar H, Yavuz E, Akgül E. Farik Mümeyyizlik, gasp ve hırsızlık. 9. Yıllık Adli Tıp Toplantıları Kitabı, 2001:50-5.
13. Yağmur F, Renklidağ T, Cantürk G. Ankara Üniversitesinde 1992-2002 yılları arasında yapılan farik ve mümeyyizlik muayenelerinin değerlendirilmesi. Adli Psikiyatri Dergisi 2004;1(1):15-20.
14. Kandil ST, Hocaoğlu Ç, Bağdatlı H, Ak - tepe E, Yöntem T, Aksu G. Son dört yılda KTÜ Tıp Fakültesi Çocuk Psikiyatrisine başvuran adli olguların değerlendirilmesi. Klinik Adli Tıp 2002;2(2):1-6.
15. Karagöz MY, Atılgan M, Sargın OÖ, Demirçin S. Antalyada suç işlediği iddia edilen çocukların sosyodemografik özel - likleri. 10. Ulusal Adli Tıp Günleri Paneller ve Poster Sunuları Kitabı, 2003:148-54.
16. Tuğ A, Balseven A, Özdemir Ç, Hancı İH. 1996-1999 Çocuk Suçluluğu Profili. 9. Ulusal Adli Tıp Günleri Paneller ve Poster Sunuları Kitabı, 2001:80-3