Aleksitimi Belirtileri Olan Üniversite Öğrencilerinin Duygu İfadeleri ve Spontanlıkları Üzerine Psikodramanın Etkisi*

Bu araştırma aleksitimik özelliklere sahip üniversite öğrencileriyle yapılan psikodrama oturumlarının aleksitimik belirtileri azaltmada, duyguları tanıma, ifade etme ve spontanlık düzeyini artırmadaki etkisinin incelenmesi amacıyla gerçekleştirilmiştir. Günümüzde bireylerdeki aleksitimik belirtilerde görülen artış bu araştırmayı önemli kılmaktadır. Araştırmanın modeli ön test-son test kontrol gruplu yarı deneysel desendir. Araştırmanın amacı doğrultusunda 290 öğrenciye Toronto Aleksitimi Ölçeği, Duyguları İfade Etme Ölçeği ve Spontanlık Değerlendirme Ölçeği uygulanmış ve aleksitimi düzeyi yüksek olan öğrenciler belirlenmiştir. Aleksitimi düzeyi yüksek bulunan 26 öğrenci arasından 10 deney 10 kontrol grubu olmak üzere 20 öğrenci seçilmiştir. Elde edilen veriler nonparametrik teknikler ile analiz edilmiştir. Yapılan araştırma sonucunda aleksitimik öğrencilerin aleksitimi belirtilerinin azalmasında psikodramanın etkili olduğu sonucuna varılmıştır. Aynı zamanda psikodramanın, öğrencilerin duygularını ifade etme becerilerini ve spontanlık düzeylerini artırmada etkili olduğu tespit edilmiştir

The Effects of Psychodrama on Emotional Expression and Spontaneity of University Students Suffering Alexithymia

This study was carried out to analyze the effects of psychodrama with psychodrama exercises and group therapy to decrease alexithymic symptoms and increase the level of emotional recognition, expression, and spontaneity of university students who suffer from alexithymia. The Control group pretest-posttest semi-experimental design was used. 20 freshmen with alexithymia were selected among 26 students and equally divided into experimental and control groups. To collect data, the Toronto Alexithymia Scale (TAS), Emotional Expression Questionnaire (EEQ), and Revised Spontaneity Assessment Inventory (SAI-R) were used. To construct the experimental and control groups TAS, EEQ, and SAI-R were applied to 290 freshman students at Hasan Ali Yucel Faculty of Education in 2017-2018. The subjects whose alexithymic levels were high were assigned to these groups. The experimental results show that psychodrama group therapy was effective in decreasing the alexithymia levels of the university students who suffered from it. It also has increased the emotional expression and spontaneity levels.

PDF

___

Altınay, D. (2003). Psikodrama Grup Psikoterapisi El Kitabı. İstanbul: Sistem Yayıncılık.
Bankier, B., Aigner, M., & Bach, M. (2001). Alexithymia in DSM-IV disorder: Comparative evaluation of somatoform disorder, panic disorder, obsessive-compulsive disorder and depression. Psychosomatics, 42, 235-240.
Batıgün, A., & Büyükşahin, A. (2008). Aleksitimi: Psikolojik belirtiler ve bağlanma stilleri. Klinik Psikiyatri, 11, 105-114.
Baydemir-Sarımurat, N. (2007, 21 Ocak) Psikodramanın diğer psikoterapilerden farkı. I. İstanbul Psikodrama Günleri, İstanbul.
Beştepe, E. E. (1997). 20 soruluk toronto aleksitimi skalası geçerlik ve güvenirlik çalışması (Yayınlanmamış uzmanlık tezi). Ankara Numune Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Ankara
Blatner, A. (2000). Foundations of Psychodrama: History, Theory and Practice (4th ed.). New York: Springer.
Büyüköztürk, Ş. (2010). Sosyal Bilimler için Çok Değişkenli İstatistik. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Candansayar, S. (1993) Genç erişkin Sağlıklı gönüllülerde aleksitimi plevalansı. XXIX. Ulusal Psikiyatri Kongresi. Özet Kitabı, Bursa, 29 Eylül- 4 Ekim 1993: 120.
Croyle, K. L., & Waltz, J. (2002). Emotional awareness and couples’ releationship satisfaction. Journal of Marital and Family Therapy, 28(4), 435-444.
Dökmen, Ü. (2000). Yarına Kim Kalacak? Evrenle Uyumlaşma Sürecinde Varolmak, Gelişmek, Uzlaşmak. İstanbul: Sistem Yayıncılık.
Dökmen, Ü., (2004). Sosyometri ve Psikodrama. İstanbul: Sistem Yayıncılık.
Freyberger, H. (1977). Supportive psychotherapeutic tecniques in primary and secondery alexithymia. Psychother Psychosom 22 (1-4): 337-42.
Goleman, D. (2003). Duygusal Zekâ. Varlık Yayınları: İstanbul.
Greenberg, L. (2004). Emotion-focused therapy. Clinical Psychology and Psychotherapy, 11, 3–16.
Greenberg, L., & Safran, J. D. (1989). Emotion in psychotherapy. American Psychologist 44(1), 19-29.
Güleç, H., Köse, S., Güleç, Y. M., Çitak, S., Evren C., Borckardt, J., & Sayar, K. (2009). Yirmi soruluk toronto aleksitimi ölçeğinin Türkçe uyarlamasının geçerlik ve güvenirliğinin incelenmesi. Klinik Psikofarmakoloji Bülteni, 19, 214-220.
Hemenover, S. H. (2003). The good, the bad, and the healthy: Impacts of emotional disclosure of trauma on resilient selfconcept and psychological distress. Society for Personality and Social Psychology, 23(10), 1236-1244.
Karadağ, F., Oğuzhanoğlu, N. K., Özdel, O., Ergin, Ş., & Kaçar, N. (2010) Psöriyazis hastalarında psikodrama. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 11, 220-227.
King, L. A., & Emmons, R. A. (1990). Conflict over emotional expression: Psychological and physical correlates. Journal of Personality and Social Psychology, 58, 864- 877.
Kipper, D. A., & Hundal, J. (2005). The spontaneity assessment inventory (SAI): The relationship between spontaneity and nonspontaneity. Journal of Group Psychotherapy, Psychodrama and Sociometry, 58, 119-129.
Kipper, D. A., & Beasley, C. (2016). Factor analysis of the revised spontaneity assessment ınventory (SAI-R). Z Psychodrama Soziometr, 15, 5–10.
Kipper, D. A., & Shemer, H. (2006). The revised spontaneity assessment inventory (SAI-R): spontaneity, well-being and stress. Journal of Group Psychotherapy and Psychodrama and Sociometry, 59(3), 127.
Krystal, H. J. (1983). Alexithymia and effectiveness of psychoanalytic treatment. International Journal of Psychoanalytic Psychotherapy, 9, 353-378.
Koçak, R. (2002) Aleksitimi: Kuramsal çerçeve tedavi yaklaşımları ve ilgili araştırmalar. Ankara Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 35(1-2), 183-212.
Kuzucu, Y. (2011). Duyguları ifade etme ölçeğinin uyarlanması: geçerlik ve güvenirlik çalışmaları. Kastamonu Eğitim Dergisi, 19(3), 779-792.
Lane, R. D., & Schwartz, G. E. (1987). Levels of emotional awareness: A cognitive-developmental theory and its application psychopathology. American Journal of Psychiatry, 144, 133-143.
Lane, R. D., Ahern, G. L., Schwartz, G. E., & Kaszniak, A. W. (1997). Is alexithymia the emotional equivalent of blindsight? Biological Psychiatry, 42(9), 834–844.
Laos, G. (1995). Prevalence of alexithymia in a general population. Annual Medical Psychology, 153(5), 355-357.
Lazarus, R. S. (1982). Thoughts on the relation between emotion and cognition. Am Psychol 37(9), 1019-1024.
Lesser, E. M. (1981). A review of the alexithymia concept. Psychosom Med, 43, 531-543.
Lesser, I. M. (1985). A critique of contribution to the alexithymia symposium. Psychoter Psychosom, 44, 82-88.
Moreno, J. L. (1946). Psychodrama. New York: Passim.
Moreno, J. L. (1964). Psychodrama Vol I (3rd ed.). Beacon, New York: Beacon House.
Novick-Kline, P., Turk, C. L., Mennin, D. S., Hoyt, E. A., & Gallagher, C. L. (2005). Level of emotional awareness as a differentiating variable between individuals with and without generalized anxiety disorder. Journal of Anxiety Disorders, 19(5), 557–572.
Özbek, A., & Leutz, G. (1987). Psikodrama: Grup Psikoterapilerinde Sahnesel Etkileşim. Ankara: Grup Psikoterapileri Derneği Yayını.
Pennebaker, J. W. (1995). Emotion, disclosure, and health: An overview. Washington, D. C: American Psychological Association.
Sajnani, N., & Gopalakrishna, M. (2017). Rasa: Exploring the influence of Indian performance theory in drama therapy. Drama Therapy Review, 3(2), 225–39.
Sifneos, P. E. (1988). Alexithymia and its releationship to hemispheric specialization affect and creativity. Psychiatric Clinics of North America, 11(3), 287-293.
Sifneos, P. E. (1996). Alexithymia: Past and present. Am J Psychiatry, 153, 137-142.
Sloan, D. M., Strauss, M. E., & Wisner, K. L. (2001). Diminished response to pleasant stimuli by depressed women (elektronic version). Journal of Abnormal Psychology, 110(3), 488–493.
Swinkels, A. T. (1995). The measurement and conceptualization of mood awareness: Monitoring and labelling one’s states. Personality and Social Psychology Bulletin, 21(9), 934-950.
Stanton, A. L., Danoff-Burg, S., Cameron, C. L., Bishop, M., Collins C. A., Kirk, S. B., Sworowski, L. A., & Twillman, R. (2000). Emotional expressive coping predicts psychological and physical adjustment to breast cancer. Journal of Counsulting and Clinical Psychology, 68(5), 875-882.
Şahin, A. R. (1991). Peptik ülser ve aleksitimi. Türk Psikiyatri Dergisi, 2(3), 25-30.
Şaşıoğlu, M., Gülol, Ç., & Tosun, A. (2014). Aleksitimi: Tedavi girişimleri. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar, 6(1), 22-31.
Şener, Ö. (2018). Duygu ahrazlığı (aleksitimi) yaşayan üniversite öğrencilerinin duygu ifadeleri ve spontanlıkları üzerine psikodramanın etkisi (Yayınlanmamış doktora tezi). İstanbul Üniversitesi Eğitim Fakültesi, İstanbul
Şener, Ö. (2017) Psikodramanın sosyal kaygısı olan üniversite öğrencileri üzerindeki etkisi. 6. Türkiye Lisansüstü Çalışmalar Kongresi Bildiri Kitabı III. 151-163.
Şener, Ö. (2019). Psikoterapide yeni bir dışavurumcu teknik olarak rasa teorisi, IX. Uluslararası Yükseköğretimde Psikolojik Danışmanlık ve Rehberlik Araştırmaları Kongresi Bildiriler Kitabı, Yayın No: 2561, 170-179.
Taylor, G. J. (1984). Alexithymia concept, measurement and implications for treatment. American Journal of Psychiatry, 141(6), 725-732.
Taylor, G. J., Bagby, R. M., & Parker, J. D. (1991). Alexithymia construct, a potential paradigm for psychosomatic medicine. The Academy of Psychosomatic Medicine, 32(2), 153-163.
Varol, Ş. (1998). Grupla psikolojik danışmanın üniversite öğrencilerinin aleksitimik özellikleri üzerine etkisi (Yayınlanmamış doktora tezi). Ondokuz Mayıs Üniversitesi Sosyal Bilimler Entitüsü, Samsun
Wilkowski, B. M., & Robinson, M. D. (2008). The cognitive basis of trait anger and reactive aggression: An integrative analysis. Personality and Social Psychology Review, 12, 3–21.
Zackheim, L. (2007). Alexithymia: The expanding realm of research. J Psychosom Res, 63, 345-347.

ISSN: 2146-5959
Yayın Aralığı: Yılda 3 Sayı
Başlangıç: 2011
Yayıncı: Bülent Ecevit Üniversitesi (Önceden Zonguldak Karaelmas Üniversitesi)