Türkiye’de Yüksekö¤retimin Tarihsel Geliflimi ve Mevcut Durumu

Bu çalışmada, öncelikle Türk yükseköğretim sisteminin tarihsel gelişimine değinilmiştir. Daha sonra, Türkiye'de yükseköğretim alanında sonseksen dört yılda yaşanan değişimler ve gelişmeler üzerinde durulmuştur.Bu kapsamda özellikle son on beş yıl içinde yükseköğretim alanında gerçekleştirilen atılımlar belirtilirken, yükseköğretim sisteminin mevcut durumu ve performansı ortaya konulmuştur. Son yıllardaki, küresel ölçekteki eğilimler ve Türk yükseköğretiminde görülen niceliksel büyüme sonucunda Türk yükseköğretiminin dünyadaki yeri değerlendirilmiştir

Historical development and current situation of higher education in Turkey

In this study, we primarily addressed the historical development of theTurkish higher education system. Later, we discussed the changes and developments in the higher education area in Turkey over the last eighty-fouryears. In this context, we indicated the breakthroughs in the higher education area, especially in the last fifteen years, and denoted the current situation and performance of the higher education system. We evaluated theplace of the Turkish higher education system in the world with respect to theglobal trends and quantitative growth in Turkish higher education system

___

  • Aras, N. K., Dölen, E. ve Bahad›r, O. (2007). Türkiye’de üniversite anlay›fl›n›n geliflimi (1861–1961). Ankara: TÜBA Yay›nlar›.
  • Ataünal, A. (1993). Cumhuriyet döneminde yüksekö¤retimdeki geliflmeler. Ankara: MEB Yüksekö¤retim Genel Müdürlü¤ü.
  • Do¤ramac›, ‹. (2007). Türkiye’de ve Dünya’da yüksekö¤retim yönetimi. Ankara: Meteksan.
  • Günay, D. (2014). Türkiye’de yüksekö¤retimin mevcut durumu, sorunlar›, geliflmeler ve öneriler. Yeni Türkiye Dergisi, 58, 678–695.
  • Günay, D. ve Günay, A. (2011). 1933’den günümüze Türk yüksekö¤retiminde niceliksel geliflmeler. Yüksekö¤retim ve Bilim Dergisi, 1(1), 1–22.
  • Günay, D. ve Günay, A. (2016). Dünyada ve Türkiye'de yüksekö¤retim okullaflma oranlar› ve geliflmeler. Yüksekö¤retim ve Bilim Dergisi, 6(1), 13–30.
  • Günay, D. ve K›l›ç, M. (2011). Cumhuriyet Dönemi Türk Yüksekö¤retiminde Rektör Seçimi ve Atamalar›. Yüksekö¤retim Dergisi, 1(1), 34-44.
  • Gürüz, K. (2004). Dünya’da ve Türkiye’de yüksekö¤retim: Tarihçe ve bugünkü sevk ve idare sistemleri (2. bask›). Ankara: Cem Web Ofset.
  • Institute of Education Sciences (IES). (2017). Condition of education: Post-secondary education. 25 A¤ustos 2017 tarihinde adresinden eriflildi.
  • ÖSYM (Farkl› Y›llar). Yüksekö¤retim istatistikleri. 30 Temmuz 2017 tarihinde adresinden eriflildi.
  • Peker, A. (2012). Bilimsel üretimin teknoloji üretimine transferindeki zihinsel dönüflümler. 22 Eylül 2017 tarihinde adresinden eriflildi.
  • Scientific Journal Rankings (SJR). (2017). Country rankings. 13 Eylül 2017 tarihinde adresinden eriflildi.
  • Tekeli, ‹. (2010). Tarihsel ba¤lam› içinde Türkiye’de yüksekö¤retimin ve YÖK’ün tarihi. Ankara: Tarih Vakf› Yurt Yay›nlar›.
  • Trow, M. (1974). Problems in the transition from elite to mass higher education, OECD (Ed.), Policies for higher education (pp. 51–101). Paris: OECD.
  • UNESCO. (2017). Education statistics. 2 Eylül 2017 tarihinde adresinden eriflildi.
  • US Patent and Trademark Office. (2015). Patent applications by country of origin.
  • 7 Eylül 2017 tarihinde adresinden eriflildi.
  • YÖK (Farkl› Y›llar). Yüksekö¤retim Bilgi Yönetim Sistemi. 2 A¤ustos 2017 tarihinde adresinden eriflildi.
  • YÖK (1991). Türk yüksekö¤retiminde on y›l (1981–1991): 1981 reformu ve sonuçlar›. 3 Ekim 2017 tarihinde adresinden eriflildi.