Türkiye'de Yükseköğretimin Tarihsel Gelişimi ve Mevcut Durumu

Bu çalışmada, öncelikle Türk yükseköğretim sisteminin tarihsel gelişimine değinilmiştir. Daha sonra, Türkiye'de yükseköğretim alanında son seksen dört yılda yaşanan değişimler ve gelişmeler üzerinde durulmuştur. Bu kapsamda özellikle son on beş yıl içinde yükseköğretim alanında gerçekleştirilen atılımlar belirtilirken, yükseköğretim sisteminin mevcut durumu ve performansı ortaya konulmuştur. Son yıllardaki, küresel ölçekteki eğilimler ve Türk yükseköğretiminde görülen niceliksel büyüme sonucunda Türk yükseköğretiminin dünyadaki yeri değerlendirilmiştir.

Anahtar Kelimeler:

Türkiye, üniversite, yükseköğretim.

Historical development and current situation of higher education in Turkey

In this study, we primarily addressed the historical development of the Turkish higher education system. Later, we discussed the changes and developments in the higher education area in Turkey over the last eighty-four years. In this context, we indicated the breakthroughs in the higher education area, especially in the last fifteen years, and denoted the current situation and performance of the higher education system. We evaluated the place of the Turkish higher education system in the world with respect to the global trends and quantitative growth in Turkish higher education system.

Keywords:

Higher education, Turkey, university.,

PDF

___

Aras, N. K., Dölen, E. ve Bahadır, O. (2007). Türkiye’de üniversite anlayışının gelişimi (1861–1961). Ankara: TÜBA Yayınları.
Ataünal, A. (1993). Cumhuriyet döneminde yükseköğretimdeki gelişmeler. Ankara: MEB Yükseköğretim Genel Müdürlüğü.
Doğramacı, İ. (2007). Türkiye’de ve Dünya’da yükseköğretim yönetimi. Ankara: Meteksan.
Günay, D. (2014). Türkiye’de yükseköğretimin mevcut durumu, sorunları, gelişmeler ve öneriler. Yeni Türkiye Dergisi, 58, 678–695.
Günay, D. ve Günay, A. (2011). 1933’den günümüze Türk yükseköğreti- minde niceliksel gelişmeler. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 1(1), 1–22.
Günay, D. ve Günay, A. (2016). Dünyada ve Türkiye'de yükseköğretim okullaşma oranları ve gelişmeler. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 6(1), 13–30.
Günay, D. ve Kılıç, M. (2011). Cumhuriyet Dönemi Türk Yükseköğreti- minde Rektör Seçimi ve Atamaları. Yükseköğretim Dergisi, 1(1), 34-44.
Gürüz, K. (2004). Dünya’da ve Türkiye’de yükseköğretim: Tarihçe ve bugünkü sevk ve idare sistemleri (2. baskı). Ankara: Cem Web Ofset.
Institute of Education Sciences (IES). (2017). Condition of education: Post-sec- ondary education. 25 Ağustos 2017 tarihinde adre- sinden erişildi.
ÖSYM (Farklı Yıllar). Yükseköğretim istatistikleri. 30 Temmuz 2017 tarihinde adresinden erişildi.
Peker, A. (2012). Bilimsel üretimin teknoloji üretimine transferindeki zihinsel dönüşümler. 22 Eylül 2017 tarihinde ad- resinden erişildi.
Scientific Journal Rankings (SJR). (2017). Country rankings. 13 Eylül 2017 tarihinde adresinden erişildi.
Tekeli, İ. (2010). Tarihsel bağlamı içinde Türkiye’de yükseköğretimin ve YÖK’ün tarihi. Ankara: Tarih Vakfı Yurt Yayınları.
Trow, M. (1974). Problems in the transition from elite to mass higher education, OECD (Ed.), Policies for higher education (pp. 51–101). Paris: OECD.
UNESCO. (2017). Education statistics. 2 Eylül 2017 tarihinde adresinden erişildi.
US Patent and Trademark Office. (2015). Patent applications by country of ori- gin. 7 Eylül 2017 tarihinde adresinden erişildi.
YÖK (Farklı Yıllar). Yükseköğretim Bilgi Yönetim Sistemi. 2 Ağustos 2017 tarihinde adresinden erişildi.
YÖK (1991). Türk yükseköğretiminde on yıl (1981–1991): 1981 reformu ve so- nuçları. 3 Ekim 2017 tarihinde adresinden erişildi.