Nüfus yapısı değişimi, bilimsel ilerlemeler, beklenti artışı gibi sağlıkta paradigma farklılaşmaları da; sağlık yönetimi ve eğitimini her geçen gün daha önemli bir hale getirerek uzmanlaşma ihtiyacını arttırmıştır. Tıp eğitimi örneğinde konunun incelenmesi durumunda; tıp fakültesinde verilen mezuniyet öncesi eğitim, uzmanlık eğitimi olarak verilen mezuniyet sonrası eğitim ve meslek uygulaması boyunca alınan sürekli tıp eğitimi olarak birbirinden ayrı gibi gözüken oysa biri diğerini tamamlayan üç aşama dikkat çeker. Örneğin, tıp fakültelerinde verilen mezuniyet öncesi eğitim; klasik, entegre, probleme dayalı veya karma modelle verilebilir. Hatta bunların; topluma dayalı, aktif, öğrenci merkezli, yeterliliğe bağlı, kanıta dayalı eğitim gibi alt modelleri de kullanılabilir. Klasik tıp eğitiminde; bilgi yükünün öğrenci kapasitesinin üzerinde olduğu, temel bilimlerin klinik uygulamalarla ilişkilendirilmeden öğretildiği, sağlık hizmetine çok dar pencereden bakıldığı ifade edilirken, entegre eğitimde; ders içeriğinin ilgili öğretim üyeleri ile birlikte hazırlandığı ve klasik eğitime göre öğretim üyesinin özgürlüğünün daha kısıtlı olduğu, öğrencinin erken dönemde hastalarla karşılaştığı, temel tıp terimlerini bilmeden hastalıklara yönlendirilmenin doğru olmadığının da görüldüğü vurgulamaktadır. Sonuçta, tıp eğitimi müfredatına uygulanan model ne olursa olsun, müfredatın günün koşullarına ve sağlık hizmetlerinin değişen paradigmalarına uygun olarak güncellenmesi ve sağlık yönetiminin gereklerine uygun olarak yenilenmesi zorunlu hale gelmektedir. 2003 yılında Daha İyi Sağlık Hizmeti için Tıp Eğitimi Küresel Standartları Toplantısında akıllı tıp eğitiminin ana başlıkları olarak; sürdürülebilir, ölçülebilir, elde edilebilir, ilişkilendirilebilir ve güncel ölçütler de olması önerilmektedir. Dolayısıyla, bu bakış ile lisans ve lisansüstü eğitim müfredatları yeniden düzenlenerek toplumun ve ilgili sektörlerin üniversite ile birlikteliği sağlanmalı, sağlıkta değişen paradigmaların yakalanması ve hatta yeni yeni değişimlerin başlatılabilmesinin önü açılmalıdır.

Changing paradigms in health such as change of population structure, scientific developments, increase of expectation etc. have raised the need of specialization by making health management and health education more important day by day. In the case of medical education, three phases stand out, which are the education given before graduation in medicine faculties, post-graduation education given as specialty training, and continuing medical education taken throughout the professional practice that seem apart from each other but actually complete one another. For instance, the education given before graduation in medicine faculties can be provided as a classic, integrated, problem-based or combined model. Their sub-models which are society-based, active, student-centered, qualification-based, and evidence-based education etc. can be also used. It is expressed that information load is over student capacity, basic sciences are taught without associating with clinical practices and healthcare services are thought inside the box in classical medical education; while in integrated education, course contents are prepared together with related faculty members and the freedom of faculty members is more limited compared to classical education, students meet with patients early, and it is seen that it may not be appropriate sometimes to lead students towards patients without the knowledge of basic medical terms. Consequently, regardless of the model applied in medical education curriculum, it becomes obligatory to update the curriculum according to current conditions and changing paradigms of healthcare services, and to renew according to the requirements of health management. It was suggested in the meeting of Global Standards in Medical Education for Better Health Care in 2003 that sustainable, measurable, achievable, relevant and time bound standards should be the main topics of smart medical education. Therefore, through this perspective, undergraduate and postgraduate education curricula should be rearranged, an association of society and related industries with university should be established, changing paradigms of health should be picked up, and moreover, initiation of new changes should be led up.