Akademinin sosyolojisine dair bir derkenar: Akademia’nın Sosyo-Psikolojik dinamikleri

Akademia’nın ontos’unu kuran bir akıl/rasyonalite ve buna bağlı biçimde gelişen bir kavramsal şema söz konusudur. Bu kurucu aklın tarihsel süreçte varlık bulduğu bir formu, özgün tarihsel tecrübesi ve geleneğinden söz edebiliriz. Söz konusu tarihsel tecrübenin dayandığı kültürel ve davranışsal normlar bulunmaktadır. Bu normların akademia’da tezahür ediş biçimlerinin analizi, üniversiteye ve akademik camiaya dair sosyolojik bir bakışı ifade etmektedir. Bu çalışma, akademia’ya dair bir takım sorunsallaştırmalar üzerinden sosyolojik bir sorgulama niteliğindedir. Çalışma kapsamında belirlemiş olduğumuz sorunsallar şunlardır: Akademia-gelenek ilişkisi, kimlik bunalımı: akademisyen kimliği, bilimsel komünitenin dokusu: kapalı toplum, uzmanlaşma obsesyonu, akademi yönetimi.

A sidenote on the sociology of academia: The socio-phsycological dynamics of academia

There is a rationality which establishes the ontos of academia and conceptual schema developed through this very onthology. This founding rationality had a form, a genuine historical experience and authentic traditions in which this ratio has been existed. There exist some culturel and behavioral norms which have depended on this genuine historical experience. The analysis of the visual forms of these norms imports the sociological interrogation over the university and academical society. This article is a kind of sociological interrogation on the conceptual problematics of academia. Some of the problematical points are: the relation between academia and tradition, identity crisis: the identity of academician, the fabric scientific community: closed society, the obsession of specialization, the management of academia.

PDF

___

Aristoteles (2010). Metafizik (A. Arslan, Çev.) ‹stanbul: Sosyal Yay›nlar›. Arslan, H. (1992). Epistemik cemaat. Bir bilim sosyolojisi denemesi. ‹stanbul: Paradigma Yay›nlar›. Descartes, R. (2010).
Metot üzerine konuflma (A. Alt›nörs, Çev.) ‹stanbul: Paradigma Yay›nc›l›k. Dölen E. (2010). Türkiye üniversite tarihi - 5. Özerk üniversite dönemi (1946- 1981). ‹stanbul: ‹stanbul Bilgi Üniversitesi Yay›nlar›.
Evans, G. R. (2007). Akademisyenler ve gerçek dünya (E. K›l›ç, Çev.) ‹stan- bul: ‹stanbul Bilgi Üniversitesi Yay›nlar›.
Gasset J. O. Y. (1998). Üniversitenin misyonu (N. G. Ifl›k, Çev.) ‹stanbul: Yap› Kredi Yay›nlar›.
Goethe, (2012). Faust (‹. Cankorel, Çev.) ‹stanbul: Do¤u Bat› Yay›nlar›.
Gökberk, M. (1996). Felsefe tarihi. ‹stanbul: Remzi Kitabevi. Gulbenkian Komisyonu. (2009). Sosyal bilimleri aç›n. Sosyal bilimlerin yeniden yap›lanmas› üzerine rapor (fi. Tekeli, Çev.) ‹stanbul: Metis Yay›nlar›.
Günay, D. ve K›l›ç, M. (2011). Cumhuriyet Dönemi Türk Yüksekö¤reti- minde rektör seçimi ve atamalar›. Yüksekö¤retim Dergisi, 1(1), 34-44.
Habermas, J. (1997). Kamusall›¤›n yap›sal dönüflümü (T. Bora ve M. Sancar, Çev.) ‹stanbul: ‹letiflim Yay›nlar›. Heidegger, M. (2009). Düflünmek ne demektir? (R. fientürk, Çev.) ‹stanbul: Paradigma Yay›nc›l›k.
Heidegger, M. (1997). Tekni¤e yönelik soru (D. Özlem, Çev.) ‹stanbul: Afa Yay›nlar›. Herakleitos (2009).
Fragmanlar (C. Çakmak, Çev.) ‹stanbul: Kabalc› Yay›nevi.
Jacoby, R. (1987). The last intellectuals: American culture in the age of academe. New York: Basic Books.
Kuhn, T. S. (1995). Bilimsel devrimlerin yap›s› (N. Kuyafl, Çev.) ‹stanbul: Alan Yay›nc›l›k.
Lipset, S. M., and Basu, A. (2012). Intellectual types and political roles. In L. A. Coser (Ed.), The idea of social structure (pp. 433-468).
Piscataway, NJ: Transaction Publishers. Lively, J. (Ed.) (1965). The works of Joseph Demaistre. London: George Allen & Unwin Publisher. Malia, M. (1961). What is the intelligentsia? In R. Pipes (Ed.), The Russian intelligentsia (p. 5). New York: Columbia University Press. Maqdisi, G. (2012). Ortaça¤’da yüksekö¤retim (A. H. Çavuflo¤lu ve T. Baflo¤lu, Çev.) ‹stanbul: Klasik Yay›nlar›.
Nietzsche, F. (2012). Putlar›n alacakaranl›¤› (M. Tüzel, Çev.) ‹stanbul: Türkiye ‹fl Bankas› Kültür Yay›nlar›.
Platon (2006). Devlet (S. Eyübo¤lu ve M. A. Cimcoz, Çev.) ‹stanbul: Türkiye ‹fl Bankas› Kültür Yay›nlar›.
Polanyi, M. (1998). The logic of liberty: Reflections and rejoinders. London: Routledge.
Popper, K. R. (2000). Aç›k toplum ve düflmanlar› I-II (H. R›zatepe, Çev.) ‹stanbul: Remzi Kitapevi.
Popper, K. R. (2012). Bilimsel araflt›rman›n mant›¤› (‹. Aka ve ‹. Turan, Çev.) ‹stanbul: Yap› Kredi Yay›nlar›. Said, E. (1995).
Entelektüel (T. Birkan, Çev.) ‹stanbul: Ayr›nt› Yay›nlar›.
Salmi, J. (2009). The challenge of establishing world-class universities. Washington: The World Bank.
Schopenhauer, A. (2008). Üniversiteler ve felsefe (A. Aydo¤an, Çev.) ‹stan- bul: Say Yay›nlar›.
Tekeli, ‹. (2003). E¤itim üzerine düflünmek. Ankara: Türkiye Bilimler Akademisi.
Tekeli, ‹. (2010). Tarihsel ba¤lam› içinde Türkiye’de yüksekö¤retimin ve YÖK’ün tarihi. ‹stanbul: Tarih Vakf› Yurt Yay›nlar›.
Tekeli, ‹. (2012). Yüksekö¤retim’de yeniden düzenleme aray›fllar›n›n nas›l temellendirilebilece¤i üzerine. Bülent Ecevit Üniversitesi Yüksekö¤retim ve Bilim Dergisi, 2(Özel Say› 1), 6-10.
Türkdo¤an, O. (1987). Ziya Gökalp sosyolojisinin temel ilkeleri. Ankara: Kültür ve Turizm Bakanl›¤› Yay›nlar›.
Widmann, H. (2000). Atatürk ve Üniversite Reformu. ‹stanbul: Kabalc› Yay›nevi.
Yurdakul, ‹. (2008). Osmanl› ‹lmiye Merkez Teflkilat›'nda reform (1826- 1876). ‹stanbul: ‹letiflim Yay›nlar›. Weber, A. (1993). Felsefe tarihi (H. V. Eralp, Çev.) ‹stanbul: Sosyal Yay›n- lar›.