Yalçın Armağan’ın 2019 yılında İletişim Yayınları’ndan çıkan İmgenin İcadı adlı kitabı, adından da anlaşılabileceği gibi, şiir eleştirisi ve teorisi konusunda kerteriz alınan en temel kavramlardan birini, imgeyi odağına alıyor. 224 sayfadan oluşan eser, yazarın 2011’de yine İletişim Yayınları’nca yayımlanan ilk kitabı İmkânsız Özerklik’in hem kronolojik hem de kavramsal ve tematik bağlamda süreği niteliğinde. Ön sözünde, kitabın bu özelliğine yazarınca bilhassa işaret edilir: “İmgenin İcadı, ilk kitabım İmkânsız Özerklik’in devamı olarak görülebilir. (...) İmkânsız Özerklik’te modernist şiirin niçin dirençle karşılaştığını, İmgenin İcadı’nda ise bu direncin hâkim fikirler açısından nasıl kırıldığını yorumlamaya çalışıyorum” (s.9-10). İmgenin İcadı, 1950 ve 1983 yılları arasında imge hakkında yazılmış, kapsam ve etki ağı bakımından kritik önemi haiz yazıları temel alarak imgenin Türk şiirindeki serencamını serimlemeyi amaçlıyor. İmge konusundaki temel gelişmelerin bu tarihsel aralıkta gerçekleştiğini düşünen Armağan, 1980 sonrasından ise dikkate değer bulduğu üç yazıya yer veriyor. Ancak kitap, yazınsal bir terim olarak değil tarihsel bir figür olarak imgenin Türk edebiyatındaki görece kısa tarihine odaklanır. Başka bir deyişle, kavram estetik/metin merkezli değil sosyolojik ölçütler gözetilerek incelenir.