Bütün sesler ve yüzler çekildikten, karanlık aydınlığa galebe ettikten sonra başlar korkuların birçoğu. Çünkü bu vakitler tekinsizliğe gebedir. İnsan ise böyle zamanlarda -hayatta kalma dürtüsünden olsa gerek- eylemsizliğe yönelir. Ancak elbette ki bu eylemsizliği kabullenmeyerek “karanlığın yüreği”ne doğru yol almak isteyenler de vardır. İşte bu yürüyüşe meftun eserlerden biri, Mevsim Yenice’nin Bilinmeyen Sular’ı… Kitabın anahtar cümlelerinden biri, hatta mottosu olarak nitelendirilebilecek şu ifadeye dikkat: “Hiç bilmediğin sularda yüzmek boğulacağın anlamına gelmez.” (2019: 21) Bu sözün insanı harekete geçirebilecek, ona cesaret aşılayabilecek bir ışığa sahip olduğu doğru! Peki ama belki de tüm ömrünü arzu ile kaygı ikileminin ortasında geçiren insan için bu motivasyon yeterli mi?