Ayça İZMİRLİOĞLU

TÜRKİYE VE AB E-ATIK MEVZUATINA GENEL BİR BAKIŞ

Elektronik atık (e- atık) insan sağlığına ve çevreye kalıcı zarara yol açabilecek bir atık türüdür. Sonuç olarak, son yıllarda dünyanın pek çok ülkesi (AB dâhil) e- atık ile ilgili düzenleyici hükümler hazırlamakta ve bu hükümleri yasa ve / veya yönetmelik olarak uygulamaya koymakla yükümlü kılmaktadır. AB mevzuatında pek çok sözleşme ve yönetmelik bulunduğu iyi bilinen bir gerçektir ve bu çalışma, AB'nin dünyanın önde gelen elektronik ve elektrikli ekipmanı ile malzeme üreticisi ve tüketici olması nedeniyle bu düzenlemelerin bazılarını ayrıntılı olarak tartışmaktadır. Önce Elektrikli ve Elektronik Ekipmanların Atıkları (WEEE) ve Tehlikeli Maddelerin Kısıtlanması (RoHS) direktifleri ve amaçlarına işaret edilmiş ve daha sonra bazı üye ülkelerin mevzuatı vurgulanmıştır. Akabinde, e-atık ile ilgili Türkiye mevzuatı ve AB mevzuatı ile olan ilişkisi analiz edilmiştir.

AN INSIGHT VIEW INTO E- WASTE LEGISLATION IN TURKEY AND EU

Electronic waste (e-waste) is a type of waste, which could cause permanent damage to human health and environment. As a result, in recent years, many countries around the world (including EU) has been preparing regulatory provisions about e-waste and enforcing these provisions to be implemented as law and/or regulations. It is a well-known fact that there are many conventions and directives in EU legislation and this study discusses some of these regulations in detail since EU is the leading electronic and electrical equipment and material manufacturer and consumer in the world. First Waste of Electric and Electronic Equipment (WEEE) and Restriction of Hazardous Substances (RoHS 1 and RoHS 2) directives and their purposes are highlighted, and then legislation of some of the member states is emphasized. After this, Turkish legislation about e-waste and its relation to EU legislation is analyzed.

PDF

___

Abbott, Frank Frost. Roman Political Institutions. Boston ve Londra: Ginn&Company Publishers, 1901. Akşit, Çağatay. «Auspicium Et et Imperium: Roma Cumhuriyet Döneminde İç Siyaset Ve ve KehanetAnkara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eskiçağ Dilleri ve Kültürleri Anabilim Dalı, Latin Dili ve Edebiyatı Bilim Dalı, Yayınlanmamış Doktora Tezi.» Ankara, 2011. Anthon, Charles. A manual of Roman Antiquities. New York: Harpes Brothers, 1851.
Berger, Adolf. Encyclopedic Dictionary of Roman Law. Philadelphia: The American Philosophical Society, 1953. Bobbio, Norberto. Democracy and Dictatorship: The Nature and Limits of State Power. Translated by Peter Kennealy. Cambridge: Polity Press, 1989.
Botsford, George Willis. The Roman Assemblies: From Their Origin to The End of the Republic. New York: The Macmillian Company, 1909. Burgess, Glenn. «The Divine Right of Kings Reconsidered.» The English Historical Review 107, no. 425 (1992): 837-861.
Cornell Tim ve John Matthews, Roma Dünyası, İstanbul: İletişim Yayınları, 1988 Erdoğmuş, Belgin. Roma Hukuku. İstanbul: Filiz Kitabevi, 1992.
Figgis, John Neville. The Divine Right of Kings. Edinburgh (e.t.c.): Cambridge University Press, [1896]1914.
Gözler, Kemal. Anayasa Hukukunun Genel Teorisi II. Bursa: Ekin, 2011.
Greenidge, A. H. J. Roman Public Life. New York: Mac Millian Company, 1901. Homo, Leon. Roman Political Institutions: From City to State. Londra: Routledge , [1929] 1962.
Hooke Nathaniel, The Roman History from the Building of Rome to the Ruin of the Commonwealth.4. basım 1. cilt London; Tonson, 1766 Ihne, Wilhelm. Researches Into the History of the Roman Constitution. Londra: William Pickering, 1853.
Koptev, Aleksandr. «The Five-Day Interregnum In The Roman Republic.» The Classical Quarterly 66, no. 1 (2016): 205-221.
Lintott, Andrew. The Constitution of the Roman Republic. Oxford University Press, 1999.
Livius, Titus. History of Rome. Çeviren: Rev. Canon Roberts. London: J.M. Dent and Sons, 1905. [livius.org] Livius, Titus. Roma Tarihi. I-X; XXI-XLV sayılı ilk 22 kitap. Çeviren: Sabahat Şenbark. İstanbul: Arkeoloji ve Sanat Yayınları, 1992-2002. Lowenstein, Karl. The Governance of Rome . Hague: Martinus Nijhoff, 1973.
Okandan, Recai Galip Roma Amme Hukuku, İstanbul: İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi Yayınları, 1944.
Palmer, Robert E. A. The Archaic Community of the Romans. Londra: Cambridge University Press, 1970.
Plutark, Ünlü Yunanlı ve Romalıların Yaşamları, Likurgus ve Numa Pompilius, İstanbul: İdea, 2011.
Plutark, Ünlü Yunanlı ve Romalıların Yaşamları, Theseus-Romulus, İstanbul: İdea, 2011.
Plutrakhos, Theseus-Romulus, Paralel Hayatlar, İstanbul: İş Bankası Yayınları, 2015.
Ramsay, William. A manual of Roman Antiquities. Londra: Charles Griffin and Company, 1901.
Smith, William. "Rex" A Dictionary of Greek and Roman Antiquities, John Murray, London, 1875. 1875.
http://penelope.uchicago.edu/Thayer/E/Roman/Texts/secondary/SMIGRA*/ Rex.html (erişildi: Aralık 12, 2017).
Umur, Ziya. Roma Hukuku Lügatı. İstanbul: İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi 1975.
Umur, Ziya. Roma Hukuku. İstanbul: İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi Yayınları, 1982.