TÜRKİYEDE KENTSEL DÖNÜŞÜM SÜRECİNİN YANSIMALARI VE KENTLEŞME

Dünyada insanların yaşam olanaklarını iyileştirmeye yönelik atmış oldukları önemli ve en büyük denilebilecek fiziki anlamdaki adımı kentler oluşturmaktır. Kentler canlılar gibi doğup, gelişerek büyüyen ve belirli bir müddet sonra yenilenme gereksinimi duyan toplumsal birimlerdir. Kentler, insanların yaşam düzenlerinin şekillendiği ve toplumsal ilişkilerin geliştiği yerleşim alanlarıdır. Zamanla eskiyen bu yerleşim alanlarına sosyal, kültürel ve ekonomik açılardan yeni değerler kazandırılması amacıyla yenilenmeye çalışılmıştır. Kentlerin yenilenmesi sürecinde önemli olan, yenileme yönteminin ve amacının insanların yaşam koşullarına uygun ve kolaylaştırıcı bir nitelikte olmasıdır. Bu yenilenme sürecinin ya da kentsel dönüşümün insanlar üzerinde önemli etkileri bulunmaktadır. Bu etkiler bazen olumlu bazen de olumsuz yönde insanların yaşamına yansımaktadır. Çalışmanın temel amacı, Türkiye’de kentsel dönüşüm sonrası görülen olumlu ve olumsuz yöndeki yansımaların genel olarak gündeme getirilmesidir. Kentsel dönüşümün insanlar üzerinde sosyal, ekonomik ve kültürel gibi birçok etkileri bulunmaktadır. Bu etkilerin hem olumlu hem de olumsuz yönde yansımaları olabilmektedir.

Anahtar Kelimeler:

Kent, Kırsal, Kentleşme, Kentsel Dönüşüm

PDF

___

ADIGÜZEL, Y. (2016), Göç Sosyolojisi, Nobel Yayınları, Ankara.
ATIL, A., GÜLGÜN, B. ve YÖRÜK, İ. (2005), “Sürdürülebilir Kentler ve Peyzaj Mimarlığı”, Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, Cilt.42, Sayı 2, s. 215-226.
ALVER, K. (2012), Kent imgesi, Hece Yayınları, Ankara.
BULUT, Y., KARA, M. (2011), “Mahalle Muhtarlarının Kent ve Mahalle Güvenliğine İlişkin Yaklaşımları: Antakya Örneği”, Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Cilt 8, Sayı 15, s. 1-27.
ES, M. ve ATEŞ, H. (2004), “Kent Yönetimi, Kentlileşme ve Göç: Sorunlar ve Çözüm Önerileri”, Sosyal Siyaset Konferansları Dergisi, Sayı 48, s. 205-248.
GÖKÇE, B. (1977), Gecekondu ve Gençliği, Hacettepe Üniversitesi Yayınları, Ankara.
İSPİR, E. (1982), Kentleşme, Metropolitan Alan ve Yönetimi, Ankara İktisadi ve Ticari İlimler Akademisi Yayınları, Ankara.
KARA, G. (2007), “Kentsel Dönüşüm Uygulamaları”, TMMOB Harita Ve Kadastro Mühendisler Odası 11. Türkiye Harita Bilimsel ve Teknik Kurultayı. Ankara. 1-9.
KELEŞ, R. (1998), Kentbilim Terimleri Sözlüğü, İmge Kitabevi, Ankara.
KILINÇ, Z.A., ÇELİK A. (2009), “Kentsel Dönüşüm ve Kültürel Dönüşüm” Selçuk Üniversitesi İİBF Dergisi, Cilt 9, Sayı 18, s.145-163.
KIRAY, M. (1998), “Modern Şehirlerin Gelişmesi ve Türkiye’ye Has Baz Eğilimler, Kentleşme Yazıları, Bağlam Yayınları, İstanbul.
KIRAY, M. (1982), “Toplumsal Değişme ve Kentleşme”, Kentsel Bütünleşme, (Der. Türköz Erder), Türkiye Gelişme Araştırmaları Vakfı Yayınları, Ankara, 57-66.
KÖKTÜRK, E., KÖKTÜRK, E. (2007), “Türkiye’de Kentsel Dönüşüm ve Almanya Deneyimi”, 11. Türkiye Harita Bilimsel ve Teknik Kurultayı, TMMOB Harita ve Kadastro Mühendisleri Odası, 2-6 Nisan, Ankara.
OZANKAYA, Ö. (1975), Toplumbilim Terimler Sözlüğü, Türk Dil Kurumu Yayınları, Ankara.
POLAT, S., DOSTOĞLU, N. (2007), “Kentsel Dönüşüm Kavramı Üzerine Bursa’da Kükürtlü Ve Mudanya Örnekleri”, Uludağ Üniversitesi Mühendislik Mimarlık Fakültesi Dergisi, Cilt 12, Sayı 1, s. 61-76.
Resmi Gazete, (2012), 6306 sayılı “Afet Riski Altındaki Alanların Dönüştürülmesi Hakkında Kanun”, http://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2012/05/20120531-1.htm, ET. 05/05/2019.