Van Yöresinde (Van Belediye Mezbahasında) Kesilen Koyun ve Keçilerde Dicrocoelium dentriticum’un Yaygınlığı

Bu çalışma, Van ve yöresinde yetiştirilerek belediye mezbahasında kesilen koyun ve keçiler üzerinde Dicrocoeliasis’in bölgedeki yayılışını araştırmak amacıyla yapıldı. Çalışmada, 2500 koyun ve 675 keçinin kesim sonrasında karaciğer, safra kanalları ve safra keseleri araştırılarak bulunan parazitler toplandı. Araştırma sonunda enfeksiyondan sorumlu türün Dicrocoelium dentriticum olduğu, koyunlardaki enfeksiyon oranının %46.16, keçilerde ise %29.03 olduğu tespit edildi. Enfekte bulunan hayvanlar cinsiyete ve türe göre (koyun ve keçi) istatiksel olarak önemli derecede değiştiği gözlendi (Ki - kare = 16,869 p<0.01). Koyunlarda enfeksiyon oranı keçilere göre daha yüksek bulundu. Aylara göre incelendiğinde ise enfeksiyon oranı koyunlarda en yüksek Temmuz ayında %82.16, keçilerde ise Ağustos ayında %38.46 oranında tespit edildi. Koyun ve keçilerde imha edilen ve safra keselerinde elde edilen parazit sayısının ise ortalama 650-1450 oranında değişiklik gösterdiği tespit edildi.

Prevalence of Dicrocoelium dentriticum in sheep and goats slaughtered in Van region (Van municipality slaughterhouse)

This study was conducted to investigate the distribution of dicrocoeliasis on sheep and goats slaughtered in the municipal slaughterhouse in the region of Van. In the study, parasites collected from liver, bile ducts and gallbladder in2500 sheep and 675 goats after slaughtering were investigated. At the end of the study, it was found that the species responsible for the infection was Dicrocoelium dentriticum, and the infection rate in sheep was 46.16% and in goats 29.03%. Based on the findings the observed significant change depends on gender (male/female) and species (sheep and goat) in infected animals (Chi - square = 16.869 p <0.01). Infection rates in sheep were higher that goats. When examined on monthly basis the infection rate of sheep was highest in July (82.16%), and this rate in the goats was highest in August (38.46%). The number of the parasites which was destroyed and obtained from sheep and goats changed on an average rate of 650 to 1450.

___

  • Adanır R, Çetin H (2016). Antalya Belediye Mezbahası’nda (An-Et) Kesilen Koyunlarda Karaciğer Trematodlarının Yaygınlığı. MAE Vet Fak Derg, 1 (1), 15-20. Akyol ÇV (2001). Bursa ortak girişim tesislerinde (Etba) kesilen koyunlarda distomatozis’in yayılışı, J Fac Vet Med 20, 23-27. Altaş MG, Sevgili M, Gökçen A, İriadam M (2003). Şanlıurfa’da Koyunlarda Karaciğer Trematodlarının Yaygınlığı. T Parazitol Derg, 27, (3), 195-198. Aydenizöz M, Yıldız K (2002). Kırıkkale’de kesilen koyunlarda karaciğer trematodlarının yaygınlığı. T Parazitol Derg, 26, 317-319. Biçek K, Değer S (2005). Tatvan Belediye Mezbahasında kesilen koyun ve keçilerde karaciğer trematodlarının yaygınlığı. YYÜ Vet Fak Derg, 16, (1), 41-43. Boch J, Supperer R (2000). Veterinärmedizinische Parasitologie. Berlin: Verlag Paul Parey Bowman DD, Lynn RC, Eberhard ML, Georgi JR (2003). Georgis’ Parasitology for Veterinarians, eighth ed. Saunders, St. Louis, 422 pp. Celep A, Açıcı M, Çetindağ M, Gürbüz İ (1995). Samsun yöresi koyunlarında paraziter epidemiyolojik çalışmalar. T Parazitol Derg, 19, 290-296. Celep A, Ultav R (1988). Çarşamba ilçesi belediye Mezbahasında fasciolasisten bir yılda imha edilen karaciğer miktarının tespitine dair çalışma. Vet Hek Dern Derg. 58, 79-81. Çenet O, Taşçı S (1994). Manisa Et ve Balık Kurumu'nda (EBK) 1986-1993 yılları arasında kesilen kasaplık hayvanlarda kesim sonrası görülen hastalıkların araştırılması. T Parazitol Derg, 18(4), 511-516. Değer S, Akgül Y (1991). Van ili Bardakçı köyünde koyunlarda bulunan endoparazitlerin epidemiyolojisi. YYÜ Vet Fak Derg, 2 (12), 11–22. Değer S, Akgül Y, Ağaoğlu ZT, Taşçı S (1992). Van ve yöresinde Fasciola gigantica’dan ileri gelen Fascioliasis enfeksiyonlarının epidemiyolojisi ve ekolojisi üzerinde araştırmalar. YYÜ Vet Fak Derg.3, 133-140. Doğanay A, Öge S (1997). Türkiye’ de koyun ve keçilerde görülen helmintler. Kafkas Üniv Vet Fak Derg, 3, (1), 97–114. Gargili A, Tüzer E, Gülanber A, Toparlak M, Efil İ, Keleş V, Ulutaş M (1999). Trakya’da kesilen koyun ve sığırlarda karaciğer trematod enfeksiyonlarının yaygınlığı. Turk J Vet Anim Sci, 23 (2), 115–116. Gıcık Y, Arslan MÖ, Kara M, Akça A (2002). Kars ilinde kesilen koyunlarda karaciğer trematodlarının yaygınlığı. Kafkas Üniv Vet. Fak Derg. 8 (2), 101-102. Gül A (2007). Iğdır yöresinde koyunlarda endoparaziter fauna tespiti (Coccidiosis, Helminthiasis) YYÜ Vet Fak Derg, 18 (1), 7–11. Gül A, Aydın A (2008). Hakkâri (Yüksekova) yöresinde kesilen kıl keçilerinde karaciğer kelebeklerinin yayılışı. T Parazitol Derg, 32, 334-336. Güralp N (1970). Genel Parazitoloji. Ankara Üniversitesi Basımevi, Ankara Güralp N (1974). Helmintoloji. Ankara Üniv. Vet. Fak., Yayınları Güralp N (1981). Helmintoloji. II. Baskı, Ankara Üniv. Vet. Fak., Yayınları, 368. Güralp N (1984). The prevalence of parasitic diseases of animals in Turkey. AÜ Vet Fak Derg, 31, 304-315. Handemir E (1997): Konya Et ve Balık Kurumu (E.B.K.) mezbahasında kesilen koyunlarda karaciğer trematod enfeksiyonları. T Parazitol Derg, 21, 311-316. Kalkan A (1971). Dicrocoelium dendriticum (Rudolphi, 1819) Looss, 1899 in Turkey. I. Field studies of intermediate and final hosts in the South Marmara region, 1968, British Vet J, 127, (2), 67-75. Kalkan A (1977-1978). Güney Doğu Anadolu’yu temsilen Diyarbakır koyun ve kuzularında paraziter fauna tespiti çalışmaları. Etlik Vet Mikrobiol Derg, 4, 64-87. Kaufmann J (1996). Parasitic infections of domestic animals: a diagnostic manual, U.S.A. Birkhuser Verlag, 423. Kırcalı Sevimli F, Kozan E, Köse M, Eser M (2006). Dışkı muayenesine göre Afyonkarahisar İli koyunlarında bulunan helmintlerin yayılışı, Ankara Üniv Vet Fak Derg, 53, 137-140. Kurtpınar H (1957). Erzurum, Kars ve Ağrı vilayetleri sığır, koyun ve keçilerin yaz aylarına mahsus parazitleri ve bunların doğurdukları hastalıklar. Türk Vet Hek Der Derg, 27, 3320-3325. Leloğlu S (1969). Distomlu ve sağlam koyun karaciğerlerinin Clostridium’lar yönünden kültür ve floresan antikor tekniği ile mukayeseli incelenmesi, Atatürk Üniversitesi Yayınları, yayın no, 228. Leloğlu S (1972). A comparative study of livers with or without liver flukes (Fasciola hepatica) for clostridial infections by means of culture and by fluoroscent antibody technique. Vet Hekim Der Derg, 42, 19-22. Merdivenci A (1967). 1953 – 1958 yıllarında yaptığımız koyun ve keçi otopsileri üzerinde helmintolojik araştırmalar. Bornova Araşt Enst Derg, 15, 143 -153. Onar E (1987). Marmara Bölgesi hayvanlarında 1967- 1987 yılları arasında tespit edilen dicrocoeliasis vakaları ve bu vakalarda tespit edilen Dicrocoelium dendriticum sayıları. Pendik Hay Hast Mrk Araşt Enst Derg, 18, (1-2), 37-44. Öncel T (2000). Güney Marmara bölgesindeki koyunlarda helmint türlerinin yayılışı. T Parazitol Derg, 24, 414-419. Özer E, Özcan C, Arslan N, Kalender H, Angın M (1996). Elazığ Et ve Balık Kurumunda atılan koyun karaciğerlerinde bakteriyel ve paraziter etkenlerle bunların oluşturduğu ekonomik kayıplar. Turk J Vet Anim Sci, 20, 191-201. Ranucci S, Mughetti L, Ambrosi M, Grelloni V (1982). Blood chemistry histopathology and parasitology of sheep infected with Dicrocoelium. Riv Zootecniae Vet, 9 (3), 173-175. Sánchez-Andrade R, Paz-Silva A, Suarez JL, Arias M, López C, Morrondo P, Scala A (2003). Serum antibodies to Dicrocoelium dendriticum in sheep from Sardinia (Italy). Prev Vet Med, 57, 1–5. Taş Z (1997). Van Mezbahasında Kesilen Hayvanlarda Paraziter Fauna Tespiti Çalışmaları. YYÜ Sağ. Bil. Enst. Yüksek Lisans Tezi, Van. Toparlak M, Gül Y (1988).Van ili belediye mezbahasında kesilen koyunlarda karaciğer trematod enfeksiyonları üzerinde araştırmalar. Ankara Üniversitesi Vet Fak Derg, 35 (2-3), 269-274. Vural A, Onar E, Özkoç U, Everett G (1968). The incidence of gastro-intestinal nematodes, Moniezia and liver fluke in sheep from village flocks in the Istanbul area. Pendik Vet Kontrol Araşt Enst Derg, 1(2), 146-159. Vuruşaner C, Çetin B, Akkaya H, Gökçe R (1998). İstanbul’da kesilen koyunlardaki karaciğer kelebekleri üzerine bir araştırma. T Parazitol Derg, 22 (4), 432-437. Yıldız K, Aydenizöz M (2001). Kırıkkale yöresi koyunlarında helmintlerin yayılışı. Ankara Üniv Vet Fak Derg, 48, 179-182. Zeybek H (1980). Samsun yöresi koyun ve kuzularında paraziter fauna saptama çalışmaları. Ankara Üniv Vet Fak Derg, 27, 215-236.
Van Veterinary Journal-Cover
  • ISSN: 2149-3359
  • Başlangıç: 1990
  • Yayıncı: Yüzüncü Yıl Üniv. Veteriner Fak.
Sayıdaki Diğer Makaleler

Tavuk Eti Raf Ömrü Üzerine Biberiye ve Karanfil Uçucu Yağlarının Etkisi

Sezen HARMANKAYA, Leyla VATANSEVER

İskoç Terrier Irkı Bir Köpekte Sialolithiasis ve Servikal Mukosel (Sialosel) Olgusu

Ramazan GÖNENCİ, Ziya YURTAL, Mehmet Zeki Yılmaz DEVECİ

Doğal Akut Babesiosis’li Koyunlarda Serum Lipit Profili ve Lipoprotein Düzeylerinin İncelenmesi

Yuksel SENGUL, Handan MERT, Nihat MERT

Hipotalamo–Hipofizer-Gonadal Aks’ta Kisspeptin’in Fizyolojik Rolü

Nihal TAŞKIRAN

Tepeli pelikanların (Pelecanus crispus) Neurocranium ve Splanchnocranium kemikleri Üzerinde Makro-Anatomik İncelemeler

Ramazan İLGÜN, Zait Ender ÖZKAN, Yalçın AKBULUT

Tavşanlarda Mistletoe Lektin-I’in Farklı Dozlarının Tümör Nekroz Faktör-α, Nitrik Oksit, Total Antioksidan ve Oksidan Kapasite Düzeylerine Etkisi

Ahmet HARMANKAYA, Ayla ÖZCAN

Koçlarda Aflatoksinin Böbrek Üzerine Etkileri ve Esterifiye Glukomannanın Koruyucu Etkinliği

Fatma ÇOLAKOĞLU, Hasan Hüseyin DÖNMEZ

Veteriner, Hemşire ve Hemşirelik Öğrencilerinin Keneler ve Kırım-Kongo Kanamalı Ateşi Yönünden Bilgi Seviyeleri

Mehmet Fatih AYDIN, Nazir DUMANLI

Van Yöresinde (Van Belediye Mezbahasında) Kesilen Koyun ve Keçilerde Dicrocoelium dentriticum’un Yaygınlığı

Mustafa Serdar DEĞER, Kamile BİÇEK, Ayşe KARAKUŞ

Türkiye’nin Balıkesir ve Bolu İllerindeki Tavukçuluk İşletmelerinde Avian Reovirus Enfeksiyonunun Serolojik Olarak Araştırılması

Sıdıka Belgin AYDIN, Nural EROL