İshalli Buzağılarda Kristalloid Laktatlı Ringer ve Kolloid+Kristalloid % 6 Dekstran-70 +Laktatlı Ringer İnfüzyon Solüsyonlarının Rehidratasvon Etkinliği

Bu çalışmada, ishalli buzağılarda eşdeğer miktarda izotonik kristalloid solüsyon Laktatlı Ringer: LR ve kolloid+kristalloid solüsyon %6 Dekstran-70+Laktatlı Ringer: D+I.R uygulamasının bazı hematolojik ve serum biyokimyasal parametreler üzerine etkilerinin değerlendirilmesi amaçlandı. Bu amaçla araştırmada: değişik ırk ve cinsiyette, yaşları 3-60 gün olan 40 ishalli buzağı kullanıldı. İshalli buzağılar LRG ve D+LRG olmak üzere iki eşit gruba n=20 ayrıldı. LRG'deki buzağılara LR solüsyonu 30 ml/kg doz ve 20 ml/dk hızda iv. olarak verildi. D+LRG'yi oluşturan buzağılara %6 Dekstran-70 ile Laktatlı Ringer solüsyonunun 1:1 oranında karışımı ile hazırlanan D+LR solüsyonu aynı doz. hız ve yolla uygulandı. Her iki gruptaki buzağılardan uygulama öncesi -1 . uygulamanın bittiği an 0. ve sonrası L. 3. ve 6. saatlerde kan örnekleri alınarak, hematokrit değer Hkt ile hemoglobin Hb . serum lotal protein TP , albumin. üre. kreatinin. Na. K. Cl konsantrasyonları ölçüldü. Ayrıca Hkt değerden plasma volümü hesaplandı. Solüsyonların uygulanmasından sonra her iki grupta Hkt değer. Hb. serum TP. albumin. üre. kreatinin ve K konsantrasyonlarında önemli düzeylerde azalma, serum Na ve Cl konsantrasyonlarında ise artış belirlendi. LRG ile karşılaştırıldığında. D+LRG'deki buzağılarda Hkt. Hb serum TP. albumin ve üre değerlerindeki azalmaların daha fazla ve uzun süreli olduğu saptandı. Uygulama sonrası Hkt değer. Hb. serum TP. albumin. üre ve kreatinin konsantrasyonları önemli düzeyde azalmakla birlikte, hemokonsantrasyon ve prerenal azotemi tam olarak düzelmedi. Serum Na ve Cl konsantrasyonlarında artışlar önemli düzeylerde olmakla birlikte, değerlerin normal sınırlar içinde kaldığı görüldü. D+LR solüsyonunun LR solüsyonuna göre plasma volümünde sağladığı artışın daha fazla ve uzun süreli olması, hipov oleininin kombine solüsyon uygulamasıyla tek başına LR solüsyonu uygulamasına göre daha etkin düzeldiğini gösterdi. Sonuç olarak, ishalli buzağıların rehidratasvonunda intravenöz %6 Dekstran + Laktatlı Ringer solüsyonu uygulamasının Laktatlı Ringer solüsyonu uygulamasından üstün olduğu ve güvenle kullanılabileceği belirlendi

Anahtar Kelimeler:

Buzağı, ishal, rehidralasyon. kolloid solüsyon, kristalloid solüsyon

Effectiveness of Crystalloid Lactated Ringer's and Colloid-Crystalloid Dextran+Lactated Ringer Solution for Rehydration in Calves with Diarrlıea

The purpose of the study was to evaluate the effects of equal volumes of colloid+crystalloid solution 6% dextran-70 + Lactated Ringer's, D+LR versus isotonic crystalloid solution Lactated Ringer's, LR on some hematological and serum biochemical parameters in calves with diarrhoea. For this purpose. 40 calves with diarrhea aged between 3-60 days difterent breed and sex were used. The diarrhoeic calves were divided into equal groups as LRG and D+LRG. Lactated Ringer's solution was administered to group-LR calves intravenously at a dose of 30 ml/kg and in 20 ml/minute speed. Calves in the D+LR group received 6% dextran-70 plus lactated Ringer's preparcd at 1/1 ratio solution at the same route, dose, and speed. Blood samples were collected from both groups before administration of the Solutions - 1 , just after administration 0 and l t, 3,d and 6'h hours after administration. Parameters examined were hematocrit Hct value. and hemoglobin Hb . serum total protein TP , albumin. urea. creatinin. Na. K. and C1 concentrations. In addition. plasma volüme was calculated from changes in Hct value. After administration of the Solutions. Hct value. and Hb. serum TP, albumin. urea. creatinine and K concentrations decreased significantly in calves of the LR and D+LR groups and were significantly different between groups. When compared with group-LR calves. decreases in Hct value and Hb. serum TP. albumin and urea concentrations were greater and more sustained in group-D+LR calves. However. an whole improvement of hemoconcentration and prerenal azotemia was not observed. Although serum Na and C1 concentrations increased significantly in both groups in response to administration of the Solutions, the values of the parameters remained within normal ranges. Administration of D+LR solution induced greater and more persistent increase in plasma volüme than of those of LR solution. indicating more effective correction of hypovolemia with the combination treatment than with LR solution alone. It was concluded that intravenous administration of 6% dextran-70+lactated Ringer's solution was superior to conventional treatment by means of iv. administration of lactated Ringer's solution for rehydration of calves with diarrhea and can be used safely

Keywords:

Calf, diarrhea. rehydration. colloid solution. crystalloid solution,

PDF

___

1. Naylor MJ: Severity and nature of acidosis in diarrheic calves över and under one week of age. Can Vet J 28: 168-173, (1987).
2. Reynold DJ, Morgan JH, Jones PW, Bridger JC, Debney TG, Bunch KJ:Microbiology of calf diarrhoea in Southern Britain. Vet Rec 119: 34-39, (1986).
3. Constable PD, Gohar HM, Morin DE, Thurmon JC: Use of hypertonic salınedextran solution to resuscitate hypovolemic calves with diarrhea. Am J Vet Res 57: 97- 104, (1996).
4. Walker PG, Constable PD, Morin DE, Foreman JH, Drackley JK, Thurmon JC Comparison of hypertonic saline- dextran solution and lactated Ringer's solution for resuscitating severely dehydrated calves with diarrhea. JAVMA213: 111-121, (1998).
5. Pickel M, Zaremba W, Grunert E: Zur Prophylaxe der Diarrhoe beim neugeborenen Kalb. Prakt Tierarzt 70 collegium veterinarium XIX (1988) 51- 56, (1989).
6. Kutas F: Störungen des Wasser-und Elektrolythaushaltes. İn" Innere Krankheiten der Haustiere. Bd II: Funktionelle Störungen”. Hrsg Rossow N Horvath Z. 478-493, G. Fischer Verlag, Jena (1988).
7. Şahal M, Kurtdede A., Börkü MK, Ünsüren H, imren HY, Özlem MB, Kalınbacak A: Yeni doğan ishalli buzağıların klinik bulguları ve asit-baz dengesi dikkate alınarak sodyumbikarbonat ve elektrolit sıvılarla sağaltımı. A Ü Vet Fak Derg 41: 509- 525, (1994).
8. Fayet JC: Plasma and fecal osmolality, water kinetics and body fluid compartments in neonatal calves with diarrhoea. BrVet J 127: 37-43, (1971).
9. Phillips RW, Lewis LD: Viral induced changes in intestinal transport and resultant body fluid alterations in neonatal calves. Ann Rech Vet 4: 87- 98, (1973).
10. Argenzio RA: Pathophysiology of neonatal diarrhea. Agri-Practice 5: 25- 32, (1984).
11. Klee W: Aspekte der Behandlung neugeborener Kaelber mit akutem Durchfall. Vet 5: 6-17, (1989).
12. PospischilA: Pathologie und Pathogenese infektiöser Durchfallerkrankungen beim Kalb. Vet 5:27-32, (1989).
13. Baljer G, Wieler L: Atiologie, Pathogenese und lmmunprophylaxe der neonatalen Durchfallerkrankungen der Kâlber. Vet 5:18-26,(1989).
14. Kaske M: Pathophysiologische Aspekte der neonatalen Kaelberdiarrhoe. Tierarztl Umschau 49: 336-348, (1994).
15. Hail GA, Jones PW, Morgan JH: Bovine Medicine. Diseases and Husbuandry of Cattle. A H Andrews (ed): Calf diarrhoea, 154-180, Blackwell, Berlin, (1996).
16. Hartmann H: Flüssigkeitsherapie bei Tieren. Gustav Fischer Verlag, JenaStuttgart. (1995).
17. Arnold P, Suter PF, Hagen A: Neuere Aspekte der Therapie des hypovolaemischen und septischen Schockes beim Kleintier. Kleintierpraxis 40:321-329, (1995).
18. Gammage G: Crystalloid versus colloid: is colloid worth the cost? Int. Anesthesiol Clin 25: 37-60, (1989).
19. Hapke H-J: Arzneimitteltherapie. F. Enke Verlag, Stuttgart, (1983).
20. Kramer GC, Perron PR, Lindsey C, Hung BS, Gunther RA, Böyle WA, Holcorft JW: Small-volume resuscitation with hypertonic şaline dextran solution. Surgery 100: 239- 249, (1986).
21. Rossow N: Innere Kranheiten für Tieraerzte. Eugen Ulmer Verlag, Stuttgart, (1995).
22. Jain NC: Schalm's Veterinary Hematology. 4th ed, Lea and Febiger, Philadelphia, (1986).
23. Hayran M, Özdemir O: Bilgisayar İstatistik ve Tıp. 2. Baskı, Hekimler Yayın Birliği, Ankara. (1996)
24. SPSS-7.5 SPSS Advented Statistics 7.5. SPSS İne., Michigan Avenue, Chicago, Illinois. (1997)
25. Aytuğ CN, Alaçam E, Görgül S: Sığır Hastalıklar “CN Aytuğ (eds): Çok yönlü enfeksiyon hastalıklar”, 2. Baskı, 213- 261, TÜM-Vet Hayvancılık ve Veteriner Hizmetleri San. Tic. Ltd. Şti. Yayınları , Yayın No: 3 Bursa (1991).
26. Dirksen G: Nicht infektionsbedingte Magen-Darm-Krankheiten des Kalbes und des Jungrindes. Prakt. Tierarzt Coll Vet 58:86-92,(1977).
27. Doll K, Weihrather P, Küchle HM: Kaelberdurchfall als Bestandsproblem: Betriebsinterne Faktoren und haeufige Behandlungsfehler. Prakt Tierarzt 76: 995- 1004, (1995).
28. Stöber M, Gründer HD: Kreislauf. İn “Die klinisehe Untersuchung des Rindes” Hrsg. Rosenberger, G., 3. Aufl., 171-241, Paul Parey Verlag, Berlin und Hamburg, (1990).
29. KurtdedeA: Neonatal buzağı enteritleri'nin per os kullanılan glikoz elektrolit solüsyonu (GES) ve glikoz- glisin-elektrolit solüsyonu (GGES) ile sağaltımı üzerinde çalışmalar. A. Ü. Vet. Derg., 34, 177-186. (1987).
30. Constable PD, Walker PG. Morin DE, Foreman JH: Clinical and laboratory assessment of hydration status of neonatal calves with diarrhea. J Am Vet Med Assoc212: 991-996, (1998).
31. Groutides CP, MichellAR: Changes in plasma composition in calves surviving or dying from diarrhoea. Br Vet J 146: 205- 210, (1990).
32. Turgut K: Veteriner Klinik Laboratuvar Teşhis, 2. Baskı, Bahçıvanlar Basım Sanayi, Konya. (2000).
33. Fischer W, Butte R: Vergleichende Untersuchungen des Elektrolyte- und Blutstatus bei gesunden und an Enteritis erkrankten Kaelbern. Dtsch Tieraerztl Wschr 81: 567-570. (1974).
34. Marsh CL, Mebus CA, Underdahl NR: Loss of serum proteins via intestinal tract in calves with infectious dairrhea. Am J Vet Res. 30: 167-170, (1969).