Yükseköğretimde Yaratıcı Düşünme ve İnovasyon Eğitimi: İşletme Lisans Programları Bağlamında Bir İnceleme

Bu araştırmada, Türkiye’de işletme lisans programları ile bu programların yer aldığı fakülte ve üniversitelerde yaratıcı düşünme ve inovasyon eğitiminin çeşitli değişkenler ile incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırma betimsel modelle yürütülmüş ve nitel araştırma yöntemlerinden durum çalışması olarak desenlenmiştir. Araştırmada Türkiye’de 207 işletme lisans programının öğretim programları, bu programların yer aldığı 140 fakültenin amacı ve ayrıca 109 devlet, 45 vakıf üniversitesinin stratejik planlama belgeleri hedef evren olarak alınmıştır. Araştırma iki aşamadan oluşmaktadır, bu kapsamda ilk olarak stratejik planlama ve öğretim programları bulguları, doküman incelemesi veri toplama yöntemi ile toplanmış, doküman analizi yöntemiyle analiz edilmiştir. İkinci olarak araştırmada ilgili fakültelerden ölçüt örnekleme yöntemi kullanılarak belirlenen 30 akademisyenden görüş alınmıştır. Akademisyen görüşleri kapalı (dört soru) ve açık uçlu (21 soru) sorulardan oluşan “Yaratıcı Düşünme Becerisi ve İnovasyon Anketi” ile toplanmış, nicel veriler betimsel istatistik, nitel veriler içerik analizi yöntemleri ile analiz edilmiştir. Araştırmanın bulgularına göre; stratejik planlama dokümanlarının sunum metinlerinde, üniversitelerin kurumsal temellerinde ve planlarında yaratıcılık ve inovasyon kavramlarının bulunma sıklığı kurumsal değerler bileşeninde en yüksek oranda (yaratıcılık% 26, inovasyon% 61) gözlenmiştir. Kavramların, fakülte amacında (yaratıcılık %34, inovasyon %50), program tanımında (yaratıcılık %14, inovasyon %33), program çıktısında (yaratıcılık %35, inovasyon %71) kullanımı bulunmaktadır. Öğretim programlarında 131 program çıktısı elde edilmiştir. Öğretim programlarında görülen 182 ders (yaratıcılık: 38, inovasyon:137, yaratıcılık ve inovasyon: 7) bulunmaktadır. Bu dersler seçmeli (144 ders) ve zorunlu (25 ders) olarak tanımlanmıştır. Dersler ağırlıklı olarak yedinci yarıyılda (34 ders) ve beş AKTS (74 ders) değerinde görülmektedir. Akademisyenler kavramları beşer ayrı temada tanımlamaktadır ve bir öğretim programını, akademisyen eğitimini ve kurumsal desteği gerekli görmektedir. Ankete göre; eğitim uygulamalı olarak yapılmalıdır. Araştırmada yaratıcı düşünme becerisinin ve inovasyonun tüm yükseköğretim programlarında hedeflenmesi ve yükseköğretimin yaratıcı bir ekosisteme dönüştürülmesi önerilmiştir.

Creative Thinking and Innovation Education in Higher Education: A Study in the Context of Business Undergraduate Programs

In this study, it is aimed to examine the education of creative thinking and innovation with various variables in business undergraduate programs, and their faculties and universities in Turkey. The research was carried out descriptively and designed as a case study from qualitative research methods. The research 207 business undergraduate education programs in Turkey and the purpose of 140 faculties with these programs, and also the strategic planning documents of 109 state schools and 45 foundation universities were taken as the target universe. The research consists of two stages, in this context firstly, the findings of strategic planning and curriculum were collected by the document review data collection method and analysed by the document analysis method. Secondly in the study, opinions were received from 30 academicians determined by using a criterion sampling method from the related faculties. The opinions of academicians were collected by using the "Creative Thinking Skill and Innovation Survey" consisting of closed-ended (four questions) and open-ended (21 questions) questions, and quantitative data were analysed by descriptive statistics and qualitative data by content analysis methods. According to the findings of the research; The frequency of use of the concepts of creativity and innovation in the presentation texts of strategic planning documents, institutional foundations and plans of universities was observed at the highest rate (creativity 26%, innovation 61%) in the corporate values component. Concepts are used in the faculty purpose (creativity 34%, innovation 50%), the program definition (creativity 14%, innovation 33%), the program output (creativity 35%, innovation 71%). 131 program outputs were obtained in the curriculum. There are 182 courses (creativity: 38, innovation: 137, creativity and innovation: 7) in the curriculum. These courses are defined as the elective courses (144) and the compulsory courses (25). The courses are mainly in the seventh semester (34 courses) and five ECTS (74 courses). Academicians define concepts in five themes and require a curriculum, academic training, and institutional support. According to the survey; education should be practiced. In the research, it has been proposed to target creative thinking skills and innovation in all higher education programs and to transform higher education into a creative ecosystem.

PDF

___

Adams, J. L. (2001). Conceptual blockbusting: A guide to better ideas, Massachusetts, MA: Addison-Wesley Publising Company Inc.
Akalın, Ş. H. (2007). Innovation, inovasyon: Yenileşim. TDK Türk Dili, 93(666), 483-486.
Akhmetshin, E. M., & Kozachek, A. V. (2019). Acquisition of entrepreneurial skills and competences: Curriculum development and evaluation for higher education. Journal of Entrepreneurship Education, 22(1), 1-12.
Amabile, T. M. (1997). Motivating creativity in organizations: On doing what you love and loving what you do. California Management Review, 40(1), 39-58.
Andreasen, N. C. (2017). Yaratıcı beyin (K. Güney, Çev.). Ankara: Akılçelen Kitaplar.
Aslan, E. A. (2016). Kavram boyutunda yaratıcılık. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 2(16), 15-21.
Ayob, A., Hussain, A & Majid, R. A. (2013). A review of research on creative teachers in higher education. International Education Sciences. 6(6), 8-14.
Aulet, B. (2013). What is innovation, disciplined entrepreneurship: 24 steps to a successful startup. New York, NY: John Wiley&Sons
Bowen, G. (2009). Document analysis as a qualitative. Qualitative Research Journal, 9(2), 27-40.
Büyüköztürk, Ş., Kılıç Ç., E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. & Demirel, F. (2014). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi
Craft, A. (2001). An analysis of research and literature on creativity in education. Qualifications and Curriculum Authority, 51(2), 1-37.
Dlouhy, D. R. (2012). Undergraduate students attitudes toward creativity: The development of the undergraduate perceptions of creativity survey. Unpublished doctoral dissertation, Faculty Of The College Of Education University Of Houston, TX, Usa.
Drucker, P. F. (1985). Innovation and entrepreneurship: Practice and principles. New York, NY: Harper&Row.
Du Plessis, M. (2007). The role of knowledge management in innovation. Journal of knowledge management. 11(4), 20-9.
Danesh, M., & Nourdad, N. (2017). On the relationship between creative problem solving skill and EFL reading comprehension ability. Theory and Practice in Language Studies, 7(3), 234-240.
Durmuş, A. (2018). Yenilik stratejilerinin yenilik performansı üzerindeki etkisi ve bir uygulama. Yayımlanmamış yükseklisans tezi, İstanbul Ticaret Üniversitesi, İstanbul.
Elçi, Ş. & Karataylı, İ. (2008). İnovasyon rehberi: Kârlılık ve rekabetin elkitabı. Ankara: Technopolis Group Türkiye.
ET 2020. (2009 May. 28) Official Journal of the European Union Council Conclusions Of 12 May 2009 On A Strategic Framework For European Cooperation İn Education And Training (ET 2020). https://eur-lex.europa.eu/legal-content/ EN/TXT/HTML/?uri=CELEX:52009XG0528(01)&from=EN (1.03.2021).
Farashahi, M., & Tajeddin, M. (2018). Effectiveness of teaching methods in business education: A comparison study on the learning outcomes of lectures, case studies and simulations. The international journal of Management Education, 16(1), 131-142.
Ferrari, A., Cachia, R. & Punie, Y. (2009). Innovation and creativity in education and training in the EU member states: Fostering creative learning and supporting innovative teaching. JRC Technical Note, 52374.
Fidel, A. & Dönmez, B. (2020). Devlet ve vakıf üniversitelerinin kurumsal değerlerinin incelenmesi. Anadolu üniversitesi eğitim bilimleri enstitüsü dergisi, 10(1), 481-515.
Florida, R. (2006). The flight of the creative class: The new global competition for talent, Liberal Education, 92(3), 22-29.
Gaut, B. & Kieran, M. (2018). Creativity and Philosophy. UK: Routledge.
Gnezda, N. M. (2011). Cognition and emotions in the creative process. Art Education, 64(1), 47-52.
Günay, D. (2011). Türk yükseköğretiminin yeniden yapılandırılması bağlamında sorunlar, eğilimler, ilkeler ve öneriler-1. Yüksekögretim ve Bilim Dergisi, 1(3), 113-121.
Gürsu, H. (2018). Sahi, inovasyon neden bize bu kadar uzak. İstanbul: Dost.
Getzels, J. W. (1975). Creativity: Prospects and İssues. : I. A. Taylor, J.W. Getzels (Eds.). Perspectives In Creativity, 14, (pp. 326-344). New Jersey, NJ: Transaction.
Gruszka, A. & Tang, M. (2017). The 4p’s creativity model and its application in different fields. M.Tang, C.H. Werner (Eds.). In Handbook Of The Management Of Creativity And Innovation: Theory And Practice, 3, (pp. 51-71). New Jersey, NJ:World Scientific.
Guilford, J.P. (1967). The nature of human intelligence, New York, NY: Mc Graw-Hill.
Güneş, F. (2012). Bologna süreci ile yükseköğretimde öngörülen beceri ve yetkinlikler. Yüksekögretim ve Bilim Dergisi, 2(1), 1-9.
Kaku, M. (2016). Geleceğin fiziği (H.Oymak, Çev.). Ankara: ODTÜ.
Kamuda Stratejik Yönetim. (2021). http://www.sp.gov.tr/tr/kurum/g/du/kurum/Devlet+Universiteleri (1.03.2021).
Kapu, H. & Baştürk, F. (2009). Yaratıcılık tekniklerinin işletme eğitimindeki yeri ve önemi. Sosyal Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 8(16), 523-540.
Karasar, N. (2014). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Akademik.
Keleşoğlu, S. & Kalaycı, N. (2017). Dördüncü sanayi devriminin eşiğinde yaratıcılık, inovasyon ve eğitim ilişkisi. Yaratıcı Drama Dergisi, 12(1), 69-86.
Kırım, A. (2006). Farklılaşmanın en etkin yolu, deneyim inovasyonu. İstanbul: Sistem.
Leal-Rodriguez, A. L., & Albort-Morant, G. (2019). Promoting innovative experiential learning practices to improve academic performance: Empirical evidence from a spanish business school. Journal of Innovation & Knowledge, 4(2), 97-103.
Mackinnon, D. W. (1962). The nature and nurture of creative talent. American Psychologist, 17(7), 484–495.
Malaga, R. A. (2000). The effect of stimulus modes and associative distance in individual creativity support systems. Decision Support Systems, 29(2), 125-141.
Maslow, A. H., Robert F., & Ruth C. (1970). Motivation and personality. J. Fadiman, C. McReynolds (Eds.). (Vol. 2, pp. 1887- 1904) New York, NY: Harper & Row,
Maxwell, J. A. (2009). Designing a qualitative study. D.J Rog, L. Bickman (Eds.). The SAGE Handbook of Applied Social Research Methods,7, (pp. 214-253). New York, NY: SAGE
Monteiro, S., Almeida, L., & García-Aracil, A. (2020). “It's a very different world”: Work transition and employability of higher education graduates. Higher Education, Skills and Work-Based Learning, 11(1), 3-19.
O'Leary, Z. (2013). The Essential Guide To Doing Research. Londan: Sage.
Özmen, H. İ., Özmen, F., ve Sakarya, Ş. (2013). Beş yılda ne değişti?: Üniversitelerde stratejik planlama çalışmaları (misyon ve vizyon ekseninde karşılaştırmalı bir analiz). Bilgi Ekonomisi ve Yönetimi Dergisi, 8(2), 27-39.
Özmusul, M. (2018). Eğitim ve yetiştirme 2020 stratejisi: Hedef göstergelere göre ülkelerin durumu. Journal of European Education, 2(1), 14-27.
Patton, M. Q. (2014). Nitel araştırma ve değerlendirme yöntemleri (M. Bütün, S.B. Demir, Çev.). Ankara: Pegem Akademi.
Pittenger, K. K., Jacobs, R., ve Moss, J. (2020). Integration of professional certifications in business curricula. In developments in business simulation and experiential learning: proceedings of the annual absel conference (vol. 47, pp. 245- 249)
Porter, M. (1990). The competitive advantage of nations. New York, NY: Free.
Roberts, E. B. (1988). What we've learned: Managing invention And innovation. Research-Technology Management, 31(1), 11-29.
Robinson, K. (2008). Yaratıcılık: Aklın sınırlarını aşmak (N.G. Koldaş, Çev.). İstanbul: Kitap.
Rouquette, M.L., (2010). Yaratıcılık (I. Gürbüz, Çev.). İstanbul: İletişim.
Runco, M. A., (2010). Torrance tests of creative thinking as predictors of personal and public achievement: A fifty-year follow-up. Creativity Research Journal, 22.(4), 361-368.
Seifert, K., & Sutton, R. (2009). Educational psychology. Zurich: The Global Text Project.
Sternberg, R. J. (2006). The nature of creativity. Creativity Research Journal, 18(1), 87-98.
Sternberg, R. J. & Lubart, T. I. (1999). The concept of creativity: Prospects and paradigms. R.J. Sternberg (Ed.). Handbook of creativity, 1, (pp. 3-15). New York, NY: Cambridge University.
Vathi, P., Kapogiannis, D. & Politis-Stergiou, V. (2018). Methological approaches of seminal importance for synergetic education and social and solidarity economy in promoting creativity and innovation. Sino-US English Teaching, 15(2), 70-86.
Weber, G. (2018). Today’s approaches of innovation in the context of sustainable energy strategies. Sustainability and Energy Management. Springer Gabler, Wiesbaden.
Xiong, W., & Mok, K. H. (2020). Sustainability practices of higher education institutions in Hong Kong: A case study of a sustainable campus consortium. Sustainability, 12(2), 1-15.
Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin.
Yiğit, S. (2018). Türkiye’nin ulusal inovasyon ekosistemi. Girişimcilik İnovasyon ve Pazarlama Araştırmaları Dergisi, 2(4), 125-144.
Yin, R. K. (2011).Qualitative research from start to finish. New York, NY: The Guilford.
YÖK. (2007). Türkiye'nin yükseköğretim stratejisi. https://www. yok.gov.tr/Documents/Yayinlar/Yayinlarimiz/Turkiyenin-yuksekogretim-stratejisi.pdf (1.03.2021).
YÖK.(2021). https://istatistik.yok.gov.tr (1.03.2021).