Sınıf Öğretmeni Adaylarının Bilgisayar ve İnternet Kullanımı Özyeterlilik Algıları İle Çevrimiçi Öğrenmeye Hazırbulunuşluluk Düzeyleri

Bu çalışmada sınıf öğretmeni adaylarının bilgisayar ve internet kullanımı özyeterlilik algıları ile çevrimiçi öğrenmeye hazırbulunuşluluk düzeyleri incelenmiştir. Araştırma ilişkisel tarama modelinde desenlemiştir. Araştırmanın çalışma grubunu 3 devlet üniversitesinin eğitim fakültesi bünyesinde öğrenim gören 209 sınıf öğretmeni adayı oluşturmaktadır. Veri toplama aracı olarak, kişisel bilgi formu, “Sınıf Öğretmenleri İçin Bilgisayar ve İnternet Kullanımı Öz yeterlilik Algısı Ölçeği” ve “Çevrimiçi Öğrenme Hazırbulunuşluluk Ölçeği” kullanılmıştır. Verilerin analizinde betimsel istatistikler, t-testi ve ANOVA testinden faydalanılmıştır. Araştırma sonucunda sınıf öğretmeni adaylarının bilgisayar ve internet kullanımı özyeterlilik algılarının kısmen yapabilirim düzeyinde olduğu belirlenmiştir. Buna ek olarak sınıf öğretmeni adaylarının kendilerine ait bilgisayarları olup olmaması durumuna göre bilgisayar ve internet kullanımı özyeterlilik ortalama puanları arasında anlamlı farklılık olduğu; evlerinde internet bağlantısı olup olmaması durumuna göre ise bilgisayar ve internet kullanımı özyeterlilik ortalama puanları arasında anlamlı farklılık olmadığı sonucuna ulaşılmıştır. Ayrıca araştırmada sınıf öğretmeni adaylarının çevrimiçi öğrenme hazırbulunuşluluk düzeylerinin orta düzeyin üzerinde olduğu belirlenmiştir. Çalışmaya katılan sınıf öğretmeni adaylarının çevrimiçi öğrenme hazırbulunuşluluk düzeylerinin kendilerine ait bilgisayarları olup olmaması durumuna göre anlamlı farklılık gösterdiği; evlerinde internet bağlantısı olup olmaması durumuna göre ise anlamlı farklılık göstermediği sonucuna ulaşılmıştır. Bunlarla birlikte sınıf öğretmeni adaylarının bilgisayar ve internet kullanımı özyeterlilik algıları ile çevrimiçi öğrenme hazırbulunuşluluk düzeyleri arasında güçlü pozitif yönde bir ilişki olduğu bulunmuştur.

Investigation of the Relationship Between the Self-Efficacy Perceptions of Computer and Internet Use of Classroom Teacher Candidates and the Level of Online Learning Readiness

: In this study, prospective classroom teachers were examined in terms of their perceptions about computer and internet use self-efficacy, and their readiness levels for online learning. The study was designed according to the correlational survey model. The study group consisted of 209 prospective classroom teachers, who were enrolled at the faculties of education in 3 state universities. Personal Information Form, “Computer and Internet Use Self-Efficacy Scale for Elementary School Teachers” and “Online Learning Readiness Scale” were used as data collection tools. The data were analyzed using descriptive statistics, t-test and ANOVA. As a result of the study, computer and internet use self-efficacy perceptions of prospective classroom teachers were determined to be at the level of partial compatibility. In addition, there was a significant difference between the mean computer and internet use self-efficacy scores of prospective classroom teachers according to the state of having or not having computers of their own. It was also concluded that there was no significant difference between computer and internet use self-efficacy scores according to the availability of internet connection at home. Moreover, it was determined in the study that the online learning readiness level of prospective classroom teachers was above the moderate level. Online learning readiness levels of the participating prospective classroom teachers differed significantly according to the state of having or not having computers of their own. It was also concluded that there was no significant difference according to the availability of internet connection at home. Furthermore, a strong positive correlation was found between computer and internet use self-efficacy perceptions and online learning readiness levels of prospective classroom teachers.

PDF

___

Alsancak Sarıkaya, D. ve Yurdugül, H. (2016). Öğretmen adaylarının çevrimiçi öğrenme hazır bulunuşluluk düzeylerinin incelenmesi: Ahi Evran Üniversitesi örneği. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 17(1), 185-200.
Bandura, A. (1986). Social foundations of thought and action: A social cognitive theory-. Englewoods Cliffs, NJ: Prentice Hall.
Bülbül, T. ve Yordam, M . (2018). Öğretmenlerin özyeterlilik algılarının çevrimiçi öğrenmeye yönelik hazırbulunuşlulukları ile ilişkisi. Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 20 (1) , 447-470. DOI: 10. 26468/trakyasobed.412098
Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E.K., Akgün, K.Ş. ve Demirel, F. (2011). Bilimsel araştırma yöntemleri. (9. Baskı). Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Çakır, Ö. ve Horzum, M.B. (2015). Öğretmen adaylarının çevrimiçi öğrenmeye hazırbulunuşluk düzeylerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Eğitimde Kuram ve Uygulama, 11(1), 1-15.
Çalışkan, H. (2002). Çevrimiçi (Online) eğitimde öğrenci etkileşimi. Açık ve Uzaktan Eğitim Sempozyumu, Eskişehir.
Çeliköz, N., Bulut, S. ve Çeliköz, M . (2018). Sınıf öğretmenlerinin bilgisayarla ilgili öz yeterlilik algıları. MANAS Sosyal Araştırmalar Dergisi, 7(1), 15-24.
Çetin, O. ve Güngör, B . (2014). İlköğretim öğretmenlerinin bilgisayar öz-yeterlik inançları ve bilgisayar destekli öğretime yönelik tutumları. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 33(1), 5-77.
George, D., ve Mallery, M. (2010). SPSS for windows step by step: a simple guide ve reference, 17.0 update (10a ed.) Boston: Pearson.
Horton, W. (2000). Designing web based training. New York: John Wiley & Sons.
Horzum, M. B., Demir Kaymak, Z. Ve Canan Güngören, Ö. (2017). Çevrimiçi öğrenmede öğrenci engelleri ölçeğinin türkçe’ye uyarlanması: geçerlik ve güvenirlik çalışması. Açıköğretim Uygulamaları ve Araştırmaları Dergisi, 3(2), 61-84.
Hukle, D.R. L. (2009). An evaluation of readiness factors for online education. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Mississippi State University. Mississippi.
Internet World Stats (2017). Internet users in the worlds. http:// www.internetworldstats.com/stats.htm adresinden 15 Ocak 2021tarihinde ulaşılmıştır.
İbrahim. D. Z.. Silong. A. D. ve Samah. B. A. (2002). Readiness and aminde touards online learning among virtual students. Paper Presented in 15th Annual Conference of the Asian Association of Open Universities. Nueva Delhi. India.
İpek, C. ve Acuner, H. Y. (2011). Sınıf öğretmeni adaylarının bilgisayar öz-yeterlik inançları ve eğitim teknolojilerine yönelik tutumları. Ahi Evran Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(2),23-40.
İşman, A. (2011). Uzaktan eğitim. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
Kapıcı, Z. U., (2003), İlköğretim öğretmenlerinin özyeterlik algıları ve sınıf-içi iletişim örüntüleri. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü: İzmir.
Lynch, M. M. (2002). The online educator: a guide to creating the virtual classroom. London: Routledge Falmer Taylor & Francis Group.
MEB, (2020). Bakan Selçuk, koronavirüs'e karşı eğitim alanında alınan tedbirleri açıkladı. Erişim tarihi: 24.02.2021, https:// www.meb.gov.tr/bakan-selcuk-koronaviruse-karsi-egitim-alaninda-alinan-tedbirleri-acikladi/haber/20497/tr
MEB, (2021). 500.000 tablet bilgisayar dağıtımının ikinci fazındayız. Erişim tarihi. 27.02.2021, https://www.meb.gov. tr/500000-tablet-bilgisayar-dagitiminin-ikinci-fazindayiz/ haber/22182/tr
Pekbay, C. (2017). Fen teknoloji mühendislik ve matematik etkinliklerinin ortaokul öğrencileri üzerindeki etkileri (Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi). Hacettepe Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara
Oliver, R. G. (2001). Assuring the quality of online learning in australian higher education. Proceedings of 2000 Moving Online Conference. (pp. 222-231). Gold Coast, QLD. Norsearch Reprographics
Özgür, H., Çuhadar, C. ve Akgün, F. (2014). Öğretmen adaylarının çevrimiçi öğrenmeye yönelik hazırbulunuşluk düzeylerinin incelenmesi. 2nd International Instructional Technologies & Teacher Education Symposium
Özçelik, H. (2006). İlköğretimde çalışan öğretmenlerin bilgisayar özyeterlikleri: Balıkesir ili örneği. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Anadolu Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir
Pullu, E. ve Gömleksiz, M. (2020). Meslekyüksekokulu öğrencilerinin covid 19 pandemi sürecinde çevrimiçi öğrenmeye ilişkin hazır bulunuşluk ve tutum düzeyleri arasındaki ilişkinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi . Milli Eğitim Dergisi, Salgın Sürecinde Türkiye'de ve Dünyada eğitim , 757-782 . doı: 10.37669/milliegitim.788019
Sakal, M. (2017). Çevrimiçi öğrenmede öğrencilerin hazırbulunuşluk düzeylerinin demografik özelliklerine göre incelenmesi. Sosyal ve Beşeri Bilimler Araştırmaları Dergisi, 18 (39) , 81-102.
Sarıtaş, E. ve Barutçu, S. (2020). Öğretimde dijital dönüşüm ve öğrencilerin çevrimiçi öğrenmeye hazır bulunuşluğu: Pandemi döneminde Pamukkale Üniversitesi öğrencileri üzerinde bir araştırma. Journal of Internet Applications and Management, 11 (1) , 5-22. DOI: 10.34231/iuyd.706397
Seferoğlu, S. S. ve Akbıyık, C. (2005). İlköğretim öğretmenlerinin bilgisayara yönelik öz-yeterlik algıları üzerine bir çalışma. Eğitim Araştırmaları Dergisi, 19, 89-101.
Smith, P. (2005). Learning preferences and readiness for online learning. Educational Psychology, 25(1), 3–12.
Şad, S.N. ve Demir, O. (2015). Sınıf öğretmeleri için bilgisayar ve internet kullanımı özyeterlik algısı ölçeği: geçerlik ve güvenirlik çalışması. İlköğretim Online, 14(2), 489- 510.
Türk Dil Kurumu (2005). Türkçe sözlük. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
Topal, M. ve Akgün, Ö. (2015). Eğitim fakültesinde okuyan öğretmen adaylarının eğitim amaçlı internet kullanımı öz-yeterlik algılarının incelenmesi: Sakarya Üniversitesi Örneği. Kastamonu Eğitim Dergisi, 23(1), 343-364.
Tuncer, M. ve Özüt, A. (2012). Sınıf öğretmeni adaylarının eğitsel Internet kullanımına yönelik özyeterlik inançları. Turkish Studies - International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 7(2), 1079-1091.
Usta, E., Bozdoğan, A.E. ve Yıldırım, K. (2007). Sınıf öğretmeni adaylarının internet kullanımına ilişkin tutumlarının değerlendirilmesi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(1), 209- 222.
Verduin, J. R. ve Clark, T. A. (1994). Uzaktan Eğitim: Etkin Uygulama Esasları (çev. İ. Maviş). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Basımevi.
Yaman, S., Koray, O. ve Altunçekic, A. (2004). Fen bilgisi öğretmen adaylarının özyeterlik inanç düzeylerinin incelenmesi üzerine bir araştırma. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 2 (3), 355-366.
YÖK. (2020). Basın Açıklaması. Erişim tarihi: 27.02.2021, https://www.yok.gov.tr/Sayfalar/Haberler/2020/universitelerde-uygulanacak-uzaktan-egitime-iliskin-aciklama.aspx
Yurdugül, H. ve Sırakaya D. (2013). Çevrimiçi öğrenme hazırbulunuşluluk ölçeği: geçerlik ve güvenirlik çalışması. Eğitim ve Bilim Dergisi, 38(169), 391-406.