___

• AKKUŞ, N. (2008). Yaşam boyu öğrenme becerilerinin göstergesi olarak 2006 PISA sonuçlarının Türkiye açısından değerlendirilmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara. ALTMIŞDÖRT, G. (2013). “Dil edinimi ve dil öğrenimi olgusuna beyin ve dil gelişimi açısından bir bakış”. Ege Eğitim Dergisi (14) 2: 41–62 ANILAN, H. ve KILIÇ, Z. (2013) “Sınıf öğretmeni adaylarının Türkçe öğretimi dersine ve Türkçe öğretimi konusundaki yeterliklerine ilişkin görüşleri.” Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6(13), 2-48. BANDURA, A. (1994). Self-Self-efficacy. In V. S. Ramachaudran (Ed.), Encyclopedia of human behavior (Vol. 4, pp. 71-81). New York: Academic Press. https://www.uky.edu/~eushe2/ Bandura/Bandura1994EHB.pdf adresinden alınmıştır. COŞKUN, Y. D. (2009). Üniversite öğrencilerinin yaşam boyu öğrenme eğilimlerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara. DEMİREL, Ö. (2004). Türkçe ve sınıf öğretmenleri için Türkçe öğretimi. Ankara: Pegem Yayıncılık. ERDAMAR, G. (2015). Eğitimde yeni yönelimler (Ed Özcan Demirel), (6. Baskı). Ankara: Pegem Akademi Yayınları GÖZÜKÜÇÜK, M. (2015). Anadili Türkçe olmayan ilkokul öğrencilerine ilkokuma yazma öğretiminde karşılaşılan sorunlar ve çözüm önerileri. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Pamukkale Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Denizli GÜLEÇ, İ.; ÇELİK, S. ve DEMİHAN, B.(2012) “Yaşam boyu öğrenme nedir? Kavram ve kapsami üzerine bir değerlendirme.” Sakarya University Journal of Education, 2(3), 34-48. GÜNEŞ, F. (2014). Türkçe öğretimi yaklaşımlar ve modeller (3. Baskı). Ankara: Pegem. İNNALI, H. Ö. ve AYDIN, İ. S. (2014). “İlköğretim 8. sınıf öğrencilerinin okur öz yeterliklerinin çeşitli değişkenlere göre incelenmesi.” Turkish Studies - International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic 9(9), p. 651-682 ÖZÇİFTÇİ, M. (2014). Sınıf Öğretmenlerinin Yaşam Boyu Öğrenme Eğilimleri İle Eğitim Teknolojisi Standartlarına Yönelik Özyeterliklerinin İlişkisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Amasya Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Amasya SCALES, P. (2015). Yaşam Boyu Öğrenme ve Öğretim. (Çev. Ülkü, K.). Ankara: Palme Yayıncılık. TOPRAK, M. ve Erdoğan, A. (2012) “Yaşamboyu Öğrenme: Kavram, Politika, Araçlar ve Uygulama.” Yükseköğretim ve Bilim Dergisi. 2(2), 69-91. YAMAN, F. (2014). Öğretmenlerin Yaşam Boyu Eğilimlerinin İncelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Dicle Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Diyarbakır. Avrupa Birliği Komisyonu. (2006). Recommendation of The European Parliament and of the council on key competences for lifelong learning. Erişim tarihi: 14 Mayıs 2017 http://eur-lex.europa.eu/legal-content/EN/TXT/?uri=celex:32006H0962 adresinden alınmıştır İlköğretim Kurumları (İlkokul-Ortaokul) Haftalık Ders Çizelgesi (2017) Erişim Tarihi 14 Mayıs 2017. http://ttkb.meb.gov.tr/www/haftalik-ders-cizelgeleri/kategori/7 adresinden alınmıştır. Milli Eğitim Bakanlığı Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı Yönetmeliği (2012). Erişim Tarihi 14 Mayıs 2017. http://mevzuat.basbakanlik.gov.tr/Metin.Aspx?MevzuatKod=7.5.16594&Mev zuatIliski=0&sourceXmlSearch=talim%20ve%20terbiye adresinden alınmıştır. Türkiye Hayat Boyu Öğrenme Strateji Belgesi (2014-2018) Erişim 14 Mayıs 2017. https://abdigm.meb.gov.tr/projeler/ois/013.pdf adresinden alınmıştır. Türkçe Dersi (1,2,3,4,5,6,7 ve 8. Sınıflar) Öğretim Programı (2016). Erişim 14 Mayıs 2017 http://ttkb.meb.gov.tr/www/ogretim-programlari/icerik/72 adresinden alınmıştır. http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_bts&arama=kelime&guid=TDK.GTS.59412af5b60206.47809328. Erişim Tarihi 14 Mayıs 2017. http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_bts&arama=kelime&guid=TDK.GTS.59412d423aa189.14619542. Erişim Tarihi 14 Mayıs 2017.