Türk öykücülüğünde fantezi yazarlığının önemli isimlerinden biri olan Nazlı Eray (d. 1945), yazın yaşamına girdiği 1960’lı yıllardan bugüne kadar çizgisinden şaşmadan edebî üretimini fanteziler üzerine kurmuştur. Eray’ın, ilk yapıtları ile edebiyat çevrelerince Sait Faik çizgisine yakın bulunur. Bunun sebebi, öykülerinde yer alan dışlanmış, itilmiş, sıradan insanları duyarlılıkla işlemesidir. Öykülerinde bu insanlara ve yaşantılarına sevgiyle yaklaşan yazar, hem kendi hem de dışlanmış insanların özlemlerini ve yaşamdan beklentilerini kurduğu fantezilerle gerçekleştirir. Eray’ın fantezist yazım tarzını besleyen önemli damarlardan biri de rüyalardır. Kurgusal anlamda da olsa yazarın öykü yaratımında önemli işlevlerle yüklü olan rüya, metnin psikanalitik edebiyat kuramı çerçevesinde değerlendirilmesine olanak tanır. Gerçek ile düşü bir arada kullanarak farklı bir gerçeklik katmanının hâkim kılındığı öykülerde yer verilen sıradan insanların ve anlatıcı-yazar kimliğiyle kendini kurguya dâhil eden Eray’ın düş atmosferi içinde imkânsızı ve olağanüstüyü mümkün kıldığı görülür. Yazar, gerçek dışılığı, fantastiği, fizik ötesi durumları ve olağanüstülüğü sağlamak için düşün kendisine sunduğu olanaklarla öykülerini kurgular. Bu bildiride Nazlı Eray’ın öykülerinde geniş yer tutan rüya motifleri, psikanalitik edebiyat kuramı çerçevesinde değerlendirilecek ve yazarın rüyayı bir kurgulama tekniği olarak kullanımına analitik bir yaklaşım sergilenecektir.

Nazlı Eray who is one of the most important fantasy author in Turkish storytelling has never changed her style and built her literary works on fantasies since the beginning of her literary career. Eray’s early works are considered to be on the same line with Sait Faik’s by the literary society for her treating ordinary and rejected people in a sensible way in her stories. In her stories, the author who treats these characters and their lives with sympathy fulfills both her own and rejected people’s longings and their expectations from life by fantasising. One of the most important veins that feeds her fantasy style is dreams. Dreams have many functions in her stories and that leads her stories to be analysed within the frame of psychoanalytic literary theory. She uses the reality and fantasy together and creates a different reality in her stories in which ordinary people and she herself as the narrator take part. It can be seen that she makes the unthinkable and supernatural possible in an atmosphere of dream. The author fictionalises her stories with the oppurtunities the dreams offer to ensure supernatural and metaphysical situations. In this study, dream motives taking a wide part in Nazlı Eray’s stories is examined in the frame of psychoanalytic literary theory and the author’s using dream as a setting up technique is analysed.