Doğrudan Yabancı Yatırımlarının Çevresel Kirliliğe Etkisi: N-11 Ülkeleri Örneği / The Effect of Foreign Direct Investments On Environmental Pollution: The Example of N-11 Countries

Çalışmada, N-11 ülkelerinde 1993-2019 dönemi yıllık veriler kullanılarak, kirlilik sığınağı hipotezi ve kirlilik halesi hipotezi kapsamında doğrudan yabancı yatırım (DYY), ticari açıklık oranı (TO), ekonomik büyüme ve çevre kirliliği (CO2) arasındaki ilişkiler test edilmiştir. Panel regresyon analizinin kullanıldığı çalışmada temel varsayımlara karşı dirençli olan Driscoll-Kraay (1998) standart hata tahmincisi ile katsayılar tahmin edilmiştir. Tahmin sonuçlarına göre, DYY’deki %1'lik bir artış, çevre kirliliğini yaklaşık %0.15 oranında artırmakta ve böylece kirlilik sığınağı hipotezini doğrulamaktadır. Başka bir deyişle, DYY ev sahibi ülkede çevresel kirliliğe neden olmaktadır. Bu sonuç aynı zamanda kirlilik halesi hipotezini de geçersiz kılmaktadır. Çalışmanın diğer sonuçlarına göre, GSYİH'deki %1'lik bir artış çevresel kirliliği yaklaşık %3.5 ve TO’daki %1’lik bir artış çevresel kirliliği yaklaşık %0.02 oranında artırmaktadır.

Anahtar Kelimeler:

Doğrudan Yabancı Yatırım, Çevresel Kirlilik, Kirlilik Sığınağı Hipotezi, Kirlilik Hale Hipotezi, N-11 Ülkeleri

The Effect of Foreign Direct Investments On Environmental Pollution: The Example of N-11 Countries/ Doğrudan Yabancı Yatırımlarının Çevresel Kirliliğe Etkisi: N-11 Ülkeleri Örneği

In the study, the relationships between foreign direct investment (FDI), Trade Openness (TO), economic growth and environmental pollution (CO2) were tested within the scope of the pollution haven hypothesis and the pollution halo hypothesis, using annual data for the 1993-2019 period in N-11 countries. In the study in which panel regression analysis was used, coefficients were estimated with the standard error estimator of Driscoll-Kraay (1998), which was resistant to heteroscedasticity, inter-unit correlation and autocorrelation. According to the estimation results, a 1% increase in FDI increases environmental pollution by about 0.15%, thus confirming the pollution haven hypothesis. In other words, FDI causes environmental pollution in the host country. This result also invalidates the pollution halo hypothesis. According to the other results of the study, a 1% increase in GDP increases environmental pollution by about 3.5% and a 1% increase in TO increases environmental pollution by about 0.02%.

Keywords:

Foreign Direct Investment, Environmental Pollution, Pollution Refuge Hypothesis, Pollution Halo Hypothesis, N-11 Countries,

PDF

___

Ahlat, A. ve Çelik, K. (2022). Çevresel Kirlilik ve Doğrudan Yabancı Sermaye Yatırımı: N-11 Ülkeleri İçin Ampirik Bir Uygulama. Uluslararası İktisadi ve İdari İncelemeler Dergisi, 34, 1-18.
Albayrak, E.N. ve Gökçe, A. (2015). Ekonomik Büyüme ve Çevresel Kirlilik İlişkisi: Çevresel Kuznets Eğrisi ve Türkiye Örneği. Social Sciences Research Journal, 4(2), 279-301.
Aslan A, Altinoz B. ve Polat M. A. (2020). The Nexus Among Climate Change, Economic Growth, Foreign Direct Investments, And Financial Development: New Evidence from N-11 Countries. Environmental Progress Sustainable Energy, 40, 1-9.
Baltagi, B.H. ve Wu, P.X. (1999). Unequally Spaced Panel Data Regressions with AR(1) Disturbances. Econometric Theory, 15, 814-823.
Benzerrouk, Z., Abid, M. ve Sekrafi, H. (2021). Pollution Haven or Halo Effect? A Comparative Analysis of Developing and Developed Countries. Energy Reports, 7, 4862–4871.
Breusch, T.S. ve Pagan, A.R. (1980). The Lagrange Multiplier Test and Its Applications to Modelspecification Tests in Econometrics. Review of Economic Studies, 47(1), 239-53.
Chaudhry, I.S., Yin, W., Ali, S.A., Faheem, M., Abbas, Q., Farooq ve F.Rahman, S.U. (2022). Moderating Role of Institutional Quality in Validation of Pollution Haven Hypothesis in BRICS: A New Evidence by Using DCCE Approach. Environmental Science and Pollution Research, 29, 9193–9202.
Chen, J.H. ve Huang Y.F. (2013). The Study of the Relationship Between Carbon Dioxide (CO2) Emission and Economic Growth. Journal of International and Global Economic Studies, 6(2), 45-61.
Chen, Z., Paudel, K.P. ve Zheng, R. (2022). Pollution Halo or Pollution Haven: Assessing The Role of Foreign Direct Investment On Energy Conservation and Emission Reduction. Journal of Environmental Planning and Management, 65(2), 311-336
Cole, M. A. (2004). Trade, The Pollution Haven Hypothesis and The Environmental Kuznets Curve: Examining The Linkages. Ecological Economics, 48, 71–81.
Common, M. ve Stagl, S. (2005). Ecological Economics: An Introduction, New York: Cambridge University Press.
Copeland, B. R., and Taylor, M. S. (1994). North-South Trade and The Environment. The Quarterly Journal of Economics, 109(3), 755-787.
Çetin, M. ve Şeker, F. (2014). Ekonomik Büyüme ve Dış Ticaretin Çevre Kirliliği Üzerindeki Etkisi: Türkiye İçin Bir ARDL Sınır Testi Yaklaşımı. Yönetim ve Ekonomi, 21(2), 213-230.
Çoban, M.N. ve Özkan, O. (2022). Türkiye’de Enerji Tüketimi, Ticari Açıklık, CO2 emisyonları ve Kirlilik Sığınağı Hipotezi: Yeni Dinamik ARDL Simülasyonlarından Kanıtlar. Kırklareli Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 11(2), 480-507.
Dagar, V., Ahmed, F., Waheed, F., Bojnec, S., Khan, M.K. and Shaikh, S. (2022). Testing the Pollution Haven Hypothesis with the Role of Foreign Direct Investments and Total Energy Consumption. Energies, 15(4046), 1-24.
Driscoll, J.C. and Kraay, A.C. (1998). Consistent Covariance Matrix Estimation with Spatially Dependant Panel Data. Review of Economics and Statistic, 80(4), 549-560.
Frees, E.W. (1995). Assessing Cross-Sectional Correlations in Panel Data. Journal of Econometrics, 69, 393-414.
Gill, F.L., Gill, A.R., Viswanathan, K.K. and Karim, M.Z.B.A. (2020). Analysis of pollution haven hypothesis (PHH) and environmental Kuznets curve (EKC) in selected Association of South-East Asian Nations (ASEAN) countries. Review of Economics and Development Studies, 6(1), 83-95.
Goldman Sachs (2005). Global Economics Paper. No: 134. Access address: https://www.goldmansachs.com/insights/archive/archive-pdfs/how-solid.pdf
Gökalp, F. ve Yıldırım, A. (2004). Dış Ticaret ve Çevre: Kirlilik Sığınağı Hipotezi Türkiye Uygulaması. Yönetim ve Ekonomi, 11(2), 99-113.
Grossman, G. M. and Krueger, A. B. (1991). Environmental Impacts of a North American Free Trade Agreement. NBER Working Papers Series, 3914, 1–57.
Güzel, A.E. and Okumus, İ. (2020). Revisiting The Pollution Haven Hypothesis in ASEAN-5 countries: new insights from panel data analysis. Environmental Science and Pollution Research, 2, 18157–18167.
Gyamfi, B.A., Bein, M.A., Udemba, E.N. and Bekun, F.V. (2021). Investigating The Pollution Haven Hypothesis in Oil and Non-Oil Sub-Saharan Africa Countries: Evidence from Quantile Regression Technique. Resources Policy, 73 (102119), 1-11.
Handoyo, R.D., Rahmawati, Y., Altamirano, O.G.R., Ahsani, S.F., Hudang, A.K. and Haryanto, T. (2022). An Empirical Investigation Between FDI, Tourism, And Trade On CO2 Emission in Asia: Testing Environmental Kuznet Curve and Pollution Haven Hypothesis. International Journal of Energy Economics and Policy,12(4), 385-393.
Hausman, J.A. (1978). Specification Test in Econometrics. Econometrica, 46(6), 1251-1271.
Kearsley, A. and Riddel M. (2010). A Further Inquiry into The Pollution Haven Hypothesis and The Environmental Kuznets Curve. Ecological Economics, 69, 905–919.
Kızılkaya, O., Sofuoğlu, E. ve Çoban, O. (2016). Ekonomik Büyüme, Enerji Tüketimi ve Çevre Kirliliği Analizi: Türkiye Örneği. Kırıkkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 6(2), 255-272.
Mike, F. (2020). Kirlilik Sığınağı Hipotezi Türkiye İçin Geçerli Mi? ARDL Sınır Testi Yaklaşımından Bulgular. Doğuş Üniversitesi Dergisi, 21 (2), 107 – 121.
Mike, F. ve Kardaşlar, A. (2018). Doğrudan Yabancı Sermaye Yatırımlarının Çevre Kirliliği Üzerine Etkisi. Yönetim ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 16(3), 178-191.
Mulali, U.A. and Tang, C.F. (2013). Investigating The Validity of Pollution Haven Hypothesis in The Gulf Cooperation Council (GCC) Countries. Energy Policy, 60, 813-819.
Nathaniel, S., Aguegboh, E., Iheonu, C., Sharma, G. and Shah, M. (2020). Energy Consumption, FDI, And Urbanization Linkage in Coastal Mediterranean Countries: Re-Assessing the Pollution Haven Hypothesis. Environmental Science and Pollution Research, 27, 35474–35487.
Özkan, O. ve Çoban, M.N. (2022). Türkiye’de Kirlilik Hale Hipotezi ve Ekonomik Büyüme, Ekonomik Küreselleşme ve Ekolojik Ayak İzi Bağlantısı: KRLS’den Kanıtlar. Uluslararası Yönetim İktisat ve İşletme Dergisi, 18(4), 1049-1068.
Panayotou, T. (1993). Empirical Tests and Policy Analysis of Environmental Degradation at Different Stages of Economic Development. ILO Technology and Employment Programme Working Paper, Seri: 2-22, WP 238.
Pehlivanoğlu, F. ve Solmaz, A.R. (2021). Kirlilik Sığınağı Hipotezi: BRIC ve MIST Ülkeleri İçin Dinamik Panel Veri Analizi. Bingöl Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 5(2), 471-493.
Pesaran, M.H. (2004). General Diagnostic Tests for Cross Section Dependence in Panels. Cambridge Working Papers in Economics, No: 435.
Quynh, M.P., Van, M.H., Le-Dinh, T. and Nguyen, T.T.H. (2022). The Role of Climate Finance in Achieving Cop26 Goals: Evidence from N-11 Countries. Cuadernos de Economía, 45(128), 1-12.
Sandalcılar, A. R. , Ayran Cihan, K. ve Çolak, Y. (2022). Türkiye’nin N11 Ülkeleriyle Olan Dış Ticaretinin Belirleyicileri: Çekim Modeli Yaklaşımı. Uluslararası Ekonomi İşletme ve Politika Dergisi, 6 (1) , 59-78.
Selçuk, M., Görmüş, S. ve Güven, M. (2021). Do Agriculture Activities Matter for Environmental Kuznets Curve in The Next Eleven Countries?. Envıronmental Scıence and Pollutıon Research, 28 (39), 55623–55633 .
Shahbaz, M., Destek, M.A. ve Polemis, M.L. (2018). Do Foreign Capital and Financial Development Affect Clean Energy Consumption and Carbon Emissions? Evidence from BRICS and Next-11 Countries. SPOUDAI Journal of Economics and Business, 68(4), 20-50.
Shao, Q., Wang, X., Zhou, Q. and Balogh, L. (2019). Pollution Haven Hypothesis Revisited: A Comparison of The BRICS and MINT Countries Based On VECM Approach. Journal of Cleaner Production, 227, 724-738.
Sinha, A., Shahbaz, M. and Balsalobre, D. (2017). Exploring The Relationship Between Energy Usage Segregation and Environmental Degradation in N-11 Countries. Journal of Cleaner Production, 168, 1217-1229
Şahin, G., Gökdemir, L. ve Ayyıldız, F.V. (2019). Türkiye Örneğinde Kirlilik Sığınağı ve Kirlenme Hale Hipotezleri Üzerine Ampirik Bir Araştırma. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 2 (33), 104-140.
Şahinöz, A. ve Fotourehchi, Z. (2014). Kirlilik Emisyonu ve Doğrudan Yabancı Sermaye Yatırımları: Türkiye İçin Kirlilik Sığınağı Hipotezinin Testi. Sosyoekonomi, 1, 187-210.
Tatoğlu, F.Y. (2013). Panel Veri Ekonometrisi Stata Uygulamalı. İstanbul: Beta Yayınevi.
Xie, Q., Wang, X. and Cong, X. (2020). How Does Foreign Direct İnvestment Affect CO2 Emissions in Emerging Countries? New Findings from A Nonlinear Panel Analysis. Journal of Cleaner Production, 249(119422), 1-10.
Yıldırım, M., Destek, M.A. ve Özsoy, F.N. (2017), Doğrudan Yabancı Yatırımlar ve Kirlilik Sığınağı Hipotezi. C.Ü. İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 18(2), 99-111.
Yurtkuran, S. (2021). Türkiye’de Kirlilik Sığınağı Hipotezi Geçerli mi? Fourier Eşbütünleşme ve Nedensellik Yöntemlerinden Kanıtlar. Akademik Araştırmalar ve Çalışmalar Dergisi, 13(24), 61-77.
Zeren, F. (2015). Doğrudan Yabancı Yatırımların CO2 Emisyonuna Etkisi: Kirlilik Hale Hipotezi mi Kirlilik Cenneti Hipotezi mi? Journal of Yasar University, 10(37), 6442 – 6448.