İLKOKUL 2. SINIFTA YABANCI DİL ÖĞRETİMİNİN ÖĞRETMEN GÖRÜŞLERİNE GÖRE DEĞERLENDİRİLMESİ

Okulda yabancı dil öğretimi dünya genelinde geçmişten günümüze kademeli olarak erken yaşlara indirilmektedir. Önceleri yabancı dil en erken ortaokul 1. sınıftan itibaren öğretilirken 1980’li yıllardan itibaren yaygınlaşarak ilkokul hatta bazı Avrupa ülkelerinde anaokulu müfredatına girmiştir. Bu değişim içerisinde yer alan ülkemizde de 1998 yılından itibaren 8 yıllık zorunlu eğitimle birlikte ilköğretim 4.sınıfta, 2013-2014 eğitim-öğretim yılından itibaren 4+4+4 eğitim sistemiyle de ilkokul 2. sınıfta öğrenciler ilk kez bir yabancı dil öğrenmeye başlamaktadırlar. Bu çalışmanın amacı 2013-2014 öğretim yılında ilk kez ilkokul 2. sınıfta başlanan yabancı dil öğretimini öğretmen görüşlerinden hareketle değerlendirerek uygulama süreciyle ilgili bir durum tespiti yapmaktır. Araştırmanın çalışma evrenini Erzurum ili Milli Eğitim Müdürlüğüne bağlı okullarda görev yapan ve mevcut araştırmaya gönüllü olarak katılan 33 ilkokul 2. sınıf kadrolu İngilizce öğretmeni oluşturmaktadır. Araştırmaya katılan öğretmenlere üç açık uçlu sorudan oluşan bir anket uygulanmış ve elde edilen bulgular nitel araştırma yöntemlerinden betimsel ve içerik analiziyle çözümlenmiştir. Erken yaşta yabancı dil öğretimini destekleyen öğretmenler ilkokul 2.sınıfta öğrenim gören 6-7 yaşlarındaki çocukların bilişsel ve kişisel özelliklerine vurgu yapmaktadırlar. Bu yaştaki çocuklar bir yabancı dili öğrenmeye oldukça meraklı ve istekliler ve uygun yöntemlerle öğretim yapıldığında öğrendiklerini unutmamaktadırlar. Öğrencilerin öğrenimin çeşitli boyutlarını sorgulamaları, aralarından bazılarının hazırbulunuşluk düzeylerinin yetersiz olması, materyal ve teknolojik yetersizlikler ilkokul 2. sınıfta yabancı dil öğretiminin olumsuzlukları olarak gözükmektedir.

Anahtar Kelimeler:

erken yaşta yabancı dil, bilişsellik, ilkokul, öğretim, öğrenme

EVALUATION OF FOREIGN LANGUAGE TEACHING IN 2ND YEAR OF PRIMARY SCHOOL ACCORDING TO TEACHERS’ OPINIONS

Foreign language teaching at school has been reduced gradually to an early age from past to present throughout the world. While it was taught previously early in 1st year of secondary school, foreign language teaching has entered into extensively primary school and even in some European countries kindergarten curriculum since the 1980s. In our country students began to learn a foreign language for the first time at 4th year of primary school in 1998 with the advent of eight-year compulsory education and with the 4 +4 +4 education program at 2nd year of primary school in 2013-2014 school term. The aim of this study is to make an assessment of the implementation process of teaching foreign language which began first at 2nd year of primary school in 2013-2014 school term in accordance with teachers’ opinions. The population of the study consists of 33 teachers of English teaching at 2nd year at the schools of Erzurum Directorate of National Education and who participated voluntarily in the present research. A survey with 3 open-ended questions was conducted onto teachers and the results were interpreted by a descriptive analysis and content analysis, two of the qualitative research methods. Language teachers supporting teaching foreign language at an early age put an emphasis on cognitive and personal characteristics of 6-7 year-old children studying in 2nd year of primary school. At this age children are quite curious and eager to learn a foreign language and don’t forget what they learn as long as the teaching methods are appropriate. It is observed that students interrogate various dimensions of teaching and that readiness level of some of them and technological resources in schoolrooms are insufficient for teaching foreign language in the 2nd year of primary school.

Keywords:

foreign language at early age, cognition, primary school, teaching, learning,

PDF

___

BALBONI, P. E. (2007). Modeles operationnels pour l’éducation linguistique, Perugia: Guerra Edizioni, Départements des sciences du langage Université Ca’Foscari.
BOZAVLI, E. (2013). Erken yaşta yabancı dil öğretiminin tarihsel süreci ve amaçları, Kastamonu: Kastamonu Eğitim Fakültesi Dergisi, Cilt 21, No 4, Sayfa 1561-1574,
CAON, F. (2006). Le plaisir dans l’apprentissage des langues. Un defi méthodologique. Perugia: Guerra Edizioni, Départements des sciences du langage Université Ca’Foscari,
DALOISO, M. (2007). L’enseignement précoce des langues étrangères, Perugia: Guerra Edizioni,
DODANE, C. (2000). L'apprentissage précoce d'une langue étrangère : une solution pour la maîtrise de l'intonation et de la prononciation ?. Dans Guimbretière (ed.), La Prosodie au Coeurdu Débat : Apprendre, Enseigner, Acquérir. Rouen: PressesUniversitaires, Dyalang, 229-248,
EDELENBOS, P., JOHNSTONE R., KUBANEK, A. (2006). Les grands principes pédagogiques sur lesquels se fonde l’enseignement des langues aux très jeunes apprenants, Les langues pour les enfants en Europe, Commission Européenne, http://ec.europa.eu/education
EURYDICE. (2008). Avrupa’da Okullarda Dil Öğretimi Hakkında Temel Veriler, Avrupa Komisyonu, http://www.eurydice.org
GAONAC’H, D. (2006). L’apprentissage précoce d’une langue étrangère, le point de vue de la psycholinguistique, Paris: HachetteEducation,
GHANIA, O. (2012). Stratégies d’apprentissage/enseignement de la prononciation: quel(s) choix didactique(s) pour le français en contexte algérien? Le cas des étudiants du département de français à l’université d’Oran, Algérie: These de doctorat, Université d’Oran,
JESPERSEN, O. (1922). Language, Its nature, developpement and origin, London: Great Britain by Umvin Brothers, Ltd., Woking,
KOMATSU, S. (1999). L’enseignement/apprentissage de la pronociation des langues assisté par ordinateur: le cas du français langue étrangère, http://skomatsu.free.fr/articles/Cef1999.pdf
O’NEIL, C. (1993). Les enfants et l’enseignement des langues étrangères, Paris: Didier,
PIAGET, J. (1992). Eğitim Nereye Gidiyor? Anlamak Keşfetmektir, (Çev: A. Kadir Aslan ve İbrahim Dönmezler), İzmir: Ege Üniversitesi Basımevi,
YAPICI, M. (2004). İlköğretim 1. Sınıfa Başlayan Öğrencilerin Hazırbulunuşluk Düzeyleri, Sakarya: Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, Cilt 1, No 1, www.insanbilimleri.com
YILDIRIM, A., ŞİMŞEK, H. (2000). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri, Ankara: Seçkin Yayıncılık,