THE IMPACT OF SERVICE LEARNING APPROACH ON STUDENTS’ PERCEPTION OF GOOD CITIZENSHIP

Service learning is an experiential learning-based approach that has gained popularity recently. In this approach, it is aimed to achieve the learning outcome by using the aspects of the ‘work for the society’ and ‘academic learning’ in company. The aim of this study is to measure the effectiveness of service-learning approach use in secondary schools on students' perceptions of good citizenship. This research utilized qualitative research methods. Qualitative data collection techniques is used in research semi-structured interview technique. At the end of the interviews; content analysis method was used to analyse the data acquired. The study group includes 50 secondary school students studying in Aksaray province in 2016-2017 academic year. It has been found out that after service-learning practices, students have used expressions about democratic citizenship and active citizenship more in their ‘citizen’ description. After service-learning practices, most of students have given place to the expression of active citizenship while describing the good citizen. The rate of students seeing themselves as good citizens increased after service learning activities. It has been seen that in the answers about the characteristics of the people who are considered as good citizens after the practice of service-learning, expressions such as helpfulness, awareness of the rights and responsibilities and making effort for others have shown an increase and it has been concluded that students' attention to active citizenship characteristics has increased.

HİZMET EDEREK ÖĞRENME YAKLAŞIMININ ÖĞRENCİLERİN “İYİ VATANDAŞLIK” ALGILARINA ETKİSİ

Hizmet ederek öğrenme son dönemlerde popülerlik kazanan deneyimsel öğrenmeye dayalı bir yaklaşımdır. Bu yaklaşımda toplum için çalışma ve akademik öğrenme boyutları bir arada kullanılarak önceden belirlenen kazanımlara ulaşılması hedeflenmektedir. Bu araştırmanın amacı, ortaokullarda hizmet ederek öğrenme yaklaşımının kullanılmasının öğrencilerin “iyi vatandaşlık” algıları üzerindeki etkisini ölçmektir. Araştırmanın çalışma grubunu 2016–2017 eğitim öğretim yılında Aksaray ili Ortaköy iliçesinde bir devlet okulunda eğitim gören 7. sınıf öğrencilerinden seçilen 50 öğrenci oluşturmaktadır. Araştırmada nitel veri toplama tekniklerinden yarı yapılandırılmış görüşme tekniği kullanılmıştır. Görüşme sonucunda elde edilen verilerin çözümlenmesinde içerik analizi tekniğinden yararlanılmıştır. Öğrencilerin “vatandaş” tanımlamalarında hizmet ederek öğrenme uygulamaları sonrasında demokratik vatandaşlık ve aktif vatandaşlığa dair ifadeleri daha fazla kullandıkları sonucuna ulaşılmıştır. Hizmet ederek öğrenme uygulamaları sonrasında öğrencilerin iyi vatandaş tanımlamalarında aktif vatandaşlığa daha fazla yer verdikleri görülürken kendilerini iyi vatandaş olarak görme oranlarının arttığı tespit edilmiştir. Öğrenciler iyi vatandaş olarak gördükleri kişilerin yardımseverlik, hak ve sorumluluklara karşı farkındalık, başkaları için çaba gösterme gibi özelliklere sahip olduğunu belirtmişlerdir.

PDF

___

Altınok, A. (2012). Sosyal Katılım Faaliyetlerinin 12-14 Yaş Grubu Öğrencilerinin Sosyal Problemlere Olan Duyarlılıklarına Etkisi. Unpublished Master Thesis, Aksaray University Graduate School of Social Sciences, Aksaray.

Astin, A. & Sax, L. (1998). “How Undergraduates Are Affected By Service Participation.” Journal of College Student Development, 39(3): 251-263.

Bengiç Çolak, G. (2015). Sosyal Bilgiler Dersinde Hizmet Ederek Öğrenme Yaklaşımının Vatandaşlık Eğitimindeki Rolü. Unpublished Phd Thesis, Marmara University Graduate School of Educational Sciences, İstanbul.

Billig, S. H. (2002). “Support For K-12 Service-Learning Practice: A Brief Review Of The Research.” Educational Horizons, 80 (4): 184-189.

Birdwell, J., Scott, R. & Horley, E. (2013). “Active Citizenship, Education And Service Learning.” Education, Citizenship and Social Justice, 8 (2): 185-199.

Bludau, J.A. (2006). Teachers’ Perceptions Of Service Learning: K-12 School Community Partnership Development in Texas Scholls. Unpublished Phd Thesis, Texas A&M University.

Bringle, R., Hatcher, J. & Jones, S. (2010). International Service Learning: Conceptual Frameworks And Research. Sterling, VA: Stylus.

Butler, A. (2009). Service Learning, Civic Responsibility, And Attitudes Of Secondary Students. Unpublished Phd Thesis, Walden University.

Chi, B. S. (2002). Teaching The “Heart And Soul” Of Citizenship: Service-Learning As Citizenship Education. Unpublished Phd Thesis, University of California, Berkeley.

Dere, İ., Kızılay, N. & Alkaya, S. (2017). ‘İyi Vatandaş’ Kavramı, Ailede ve Okulda ‘İyi Vatandaşlık’ Eğitimi Hakkında Velilerin Görüşleri ve Algıları. International Journal of Eurasia Social Sciences, 8(30): 1974- 1993.

Genç, K. & Çelik, H. (2018). Türkiye’deki Vatandaşlık Eğitiminin Branş Öğretmenlerinin Bakış Açılarıyla Değerlendirilmesi. Sakarya University Journal of Education, 8(1): 126-138.

Gömleksiz, M. N. & Akyıldız, S. (2012). Vatandaşlık Ve Demokrasi Eğitimi Dersi Öğretim Programının Uygulamadaki Etkililiğinin Değerlendirilmesi. Milli Eğitim, 41(196): 69-92.

Hablemitoğlu, Ş. & Özmete, E. (2012). Etkili Vatandaşlık Eğitimi İçin Bir Öneri. Ankara Sağlık Bilimleri Dergisi, 1(3): 39-54.

Hamilton, S.F. & Zeldin, S. R. (1987). Learning Civics In The Community. Curriculum Inquiry, 17(4): 407-420.

Jerome, L. (2012). “Service Learning And Active Citizenship Education In England.” Education, Citizenship and Social Justice, 7(1): 59-70.

Kara, C., Topkaya, Y. & Şimşek, U. (2012). Aktif Vatandaşlık Eğitiminin Sosyal Bilgiler Programındaki Yeri. Zeitschrift für die Welt der Türken/Journal of World of Turks, 4(3): 147-159.

Lawhon, M.E. (2010). The Effects Of Service-Learning On The Citizenship Attitudes Of At-Risk Students In An After-School Program. Unpublished master thesis, Ohio University.

Ministry of National Education. (2017). Milli Eğitim Bakanlığı Sosyal Etkinlikler Yönetmeliği. T.C.Resmi Gazete, 30090, 8 Haziran 2017. Retrieved on 14 June 2018 from http://ogm.meb.gov.tr/www/mill-egitimbakanligi-egitim-kurumlari-sosyal-etkinlikler-yonetmeligi/icerik/567.

Miles, M. & Huberman M. (1994). Qualitative Data Analysis: An Expanded Source Book (2nd Edition). California: SagePress. Öztürk, C. (2009). Sosyal Bilgiler: Toplumsal Yaşama Disiplinlerarası Bir Bakış. In C. Öztürk (Ed., pp. 1-31). Ankara: Pegem A Yayıncılık.

Parker, W. & Jarolimek, J. (1984). Citizenship And The Critical Role Of The Social Studies. NCSS Bulletin No. 72. Boulder, CO: SSEC Publications.

Reinders, H. & Youniss, J. (2006). “School-Based Required Community Service And Civic Development In Adolescents.” Applied Developmental Science, 10 : 2-12.

Roberts, C. (2006). “Service-Learning: Developing Servant Leaders.” Academic Exchange Quarterly, 10(2): 237- 243.

Roehlkepartain, E. C. (2009). Service-Learning In Community-Based Organizations: A Practical Guide To Starting And Sustaining High-Quality Programs. Scotts Valley, CA: Learn and Serve America’s National ServiceLearning Clearinghouse.

Shuler, L. O. (2010). Paths To Active Citizenship: The Development Of And Connection Between Civic Engagement Involvement And Attitudes In College Student. . Unpublished Phd Thesis, Boston College.

Tolo, K. (1999). The Civic Education Of American Youth. Austin: University of Texas, Lyndon B.Johnson School of Public Affair.

Wilczenski, F. L. & Coomey, S. M. (2007). A Practical Guide To Service Learning: Strategies For Positive Development In Schools. New York: Springer Science &Business Media.