CONSTRUCTION OF SOCIAL IDENTITY AND RELIGION

The social identity developed in the process of individual’s interaction with society is based on a kind of positive self-evaluation. Values, attitudes, views, beliefs and their change, stereotypes and social indicators are effective for an individual in identifying and adapting with any social structure/group. In this process the individual’s thoughts, feelings and behaviors are shaped in the interpersonal relationships and give him a social identity. The social behavior patterns gained by the individual during the socialization process has been the subject of many psychological and sociological studies. The question that we will try to trace in this study is to what extent religion is effective in the construction of social identity. As a social being, an individual finds herself in a cultural atmosphere that surrounds her from the moment she was born. Religion is one of the most important elements of this cultural system and it has shown itself in every period and place of human beings. Religion which entirely shapes social and cultural structure entirely is highly effective in the construction of individual’s social identity, which is a part of the I-concept of her. Religions shape their identities with the principles of faith-worship, moral rules and norms of behavior that they offer to their believers. On the other hand, every religious system has the ideal of establishing a social structure in order to keep its believers altogether. This social context that religion proposes serves to prioritize group belonging and thus to build religious social identity in the name of integration with the group. At this point, religion can be effective in identity formation over the other. Different religious identities may pave the way for otherisation by making “social grouping ”and“ social comparison” to their members. In parallel with the increase in identification with the inner group, the individual can exalt her social group identity while having possible degrading discourses to the other group. In this process of social categorization, one tries to find out different aspects of herself, to understand that she is better and in this way to create a positive social identity. The aim of the study is to explore the social dimension of human behavior and the social construction of identity, as well as to understand the effect of religion on group identification, social contact and group bias. The results of the research were interpreted and discussed within the scope of related studies in the literature.

SOSYAL KİMLİK İNŞASI VE DİN

Bireyin toplumla etkileşimi sürecinde gelişen sosyal kimlik bir tür olumlu öz-değerlendirmeye dayalı olarak meydana gelir. Değerler, tutumlar, görüşler, inançlar ve bunların değişimi, kalıpyargılar ve sosyal göstergeler bireyin herhangi bir toplumsal yapı/grup ile özdeşim kurması ve uyum sağlaması noktasında etkilidir. Bu süreçte bireyin düşünce, duygu ve davranışları da kişilerarası kurduğu ilişkilerde şekillenerek ona bir sosyal kimlik kazandırır. Bireyin toplumsallaşma sürecinde kazandığı toplumsal davranış sistematiği pek çok psikolojik ve sosyolojik çalışmaya konu olmuştur. Bu çalışmada bizim izini sürmeye çalışacağımız soru ise sosyal kimlik inşasında dinin ne ölçüde etkili olduğudur. Sosyal bir varlık olan insan doğduğu andan itibaren etrafını çevreleyen kültürel bir atmosfer içerisinde kendini bulur. Din de bu kültürel sistemin en önemli unsurlarından birisidir ve insanın olduğu her dönemde ve mekânda kendisini göstermiştir. Bireylerin ben-kavramlarının bir parçası olan sosyal kimliklerinin inşasında toplumsal ve kültürel yapıyı bütünüyle şekillendiren din oldukça etkilidir. Dinler inananlarına sunduğu inanç-ibadet esasları, ahlaki kuralları ve davranış normlarıyla onların kimliklerini şekillendirir. Diğer yandan her dini sistem müntesiplerini bir arada tutmak adına toplumsal bir yapı da tesis etme idealine sahiptir. Dinin önerdiği bu toplumsal bağlam bireyin grup aidiyetini öncelemesine dolayısıyla da grup ile bütünleşme adına dini-sosyal kimliğini inşa etmesine hizmet eder. Bu noktada kimliğin öteki üzerinden tesisinde de din etkili olabilmektedir. Farklı dini kimlikler, mensuplarına “sosyal gruplama” ve “sosyal kıyaslama” yapmak suretiyle ötekileştirme yolunu açabilmektedir. Birey bir yandan iç grup ile özdeşleşmenin artmasına paralel olarak kendi sosyal grup/kimliğini yüceltirken dış gruba aşağılayıcı söylemlerde bulunabilmektedir. Bu sosyal kategorizasyona sürecinde kişi başkalarından farklı olan yönlerini bulmaya, kendisinin daha iyi olduğunu anlamaya ve bu yolla olumlu bir sosyal kimlik oluşturmaya çalışmaktadır. Çalışmada insan davranışının toplumsal boyutunu ve kimliğin sosyal inşasını keşfetmenin yanı sıra, grup özdeşimi, sosyal temas, grup önyargısında dinin etkisinin anlaşılması amaçlanmaktadır. Araştırma sonuçları literatürdeki ilgili çalışmalar kapsamında yorumlanmış ve tartışılmıştır.

PDF

___

Arkonaç, S. A. (2005). Sosyal Psikoloji. İstanbul: Alfa Yayınları.

Bass, D. B. & Stewart-Sicking, J. (2005). Christian Spirituality in Europe and North America since 1700. A.

Holder (Ed.), The Blackwell Companion to Christian Spirituality. Oxford: UK. Blackwell Publishing Ltd. 139-156.

Batson, C. D., Schoenrade, P. & Ventis, W. L. (1993). Religion and the Individual: A Social-Sychological Perspective. New York, NY: Oxford University Press.

Bauman, Z. (2001). Bireyselleşmiş Toplum, (Çev. Y. Alogan). İstanbul: Ayrıntı.

Baumeister, R. F. & Leary, Mark R. (1995).“The Need to Belong: Desire for Interpersonal Attachments as a Fundamental Human Motivation.” Psychological Bulletin, 117(3):497-529.

Baumeister, R. F. (1999). The Self in Social Psychology. Philadelphia: Psychology Press. Bilgin, N. (2007). Kimlik İnşası. Ankara: Aşina Kitaplar.

Brechwald, W. A. & Prinstein, M. J. (2011). “Beyond homophily: a Decade of Advances in Understanding Peer Influence Processes.” Journal of Research on Adolescence, 21(1): 166-179.

Brewer, M. B. & Gardner, W. 1996. “Who is this “we”? Levels of Collective Identity and self Representations”. Journal of Personality and Social Psychology, 71 (1): 83-93.

Burke, Peter J. & Stets, Jan E. (2009). Identity Theory. New York, NY: Oxford University Press.

Cooley, Charles H. (1902). Human Nature and Social Order. New York, NY: Scribner.

Demirtaş, H. A. (2003). Sosyal Kimlik Kuramı: Temel Kavram ve Varsayımlar. İletişim Araştırmaları, 1(1), 123- 144.

Durkheim, E. (1995). Suicide: A Study in Sociology. Routlage, London and New York: Taylor and Francis eLibrary.

Emmons, R. A. (1999). The Psychology of Ultimate Concerns: Motivation and Spirituality in Personality. New York: Guilford Press.

Gergen, K. (1991). The Saturated Self: Dilemmas of Identity in Contemporary Life. New York: Basic Books.

Graham, J. & Haidt, J. (2010). Beyond Beliefs: Religions Bind Individuals into Moral Communities. Personality and Social Psychology Review, 14: 140-150.

Hill, P. C. & Pargament, K. I. (2003). “Advances in the Conceptualization and Measurement of Religion and Spirituality: Implications for Physical and Mental Health Research.” American Psychologist, 58(1): 64- 74.

Hogg, M. A. (2001). “A Social Identity Theory of Leadership.” Personality and Social Psychology Review, 5 (3): 184-200.

Hogg, M. A. (2014). “From Uncertainty to Extremism: Social Categorization and Identity Processes.” Current Directions in Psychological Science, 23(5): 338-342.

Hogg, M. A. & Terry, D. I. (2000). “Social Identity and self Categorization Processes in Organizational Contexts.” Academy of Management Review, 25 (1): 121-140.

Hogg, M. A, Abrams, D., Otten, S. & Hinkle, S. (2004). “The Social Identity Perspective - Intergroup Relations, self-conception, and Small Groups.” Small Group Research, 35 (3): 246-276.

Hogg, M. A. & Reid, A. S. (2006). “Social Identity, Self Categorization, and the Communication of Group Norms.” Communication Theory, 16: 7-30.

Hogg, M.A. & Vaughan, G.M.(2011).Sosyal Psikoloji. (Çev. İ. Yıldız ve A. Gelmez). Ankara: Ütopya Yayınevi.

Hooper, M. (1976). “The Structure of Measurement of Social Identity.” The Public Opinion Quarterly, 40(2): 154-164.

Hornsey, M. J. (2008). “Social Identity Theory and self-categorization theory: A Historical Review.” Social and Personality Psychology Compass, 2(1): 204-222.

Jackson, J. W. & Smith, E. R. (1999). “Conceptualizing Social Identity: A New Framework and Evidence for the Impact of Different Dimensions.” Personality and Social Psychology Bulletin, 25(1): 120- 135.

King, P.E. (2003). “Religion and Identity: The Role of Ideological, Social and Spiritual Contexts.” Applied Developmental Science, 7(3): 197-204.

Koening, H. G., McCullough, M. E. & Larson, D. B. (2001). Handbook of Religion and Health. New York, NY: Oxford University Press.

Messick, D. M. & Mackie, D. M. (1989). “Intergroup Relations.” Annual Review of Psychology, 40: 45-81.

Pargament, K. I. (1997). The Psychology of Religion and Coping. New York: Guilford Press.

Rivenburgh, N. K. (2000). “Social Identity Theory and New Portrayals of Citizens Involved in International Affairs”, Media Psychology, 2(4): 303-329.

Robert, T. (2003). The Relationship Between Spiritual well-being and Job Satisfaction among Adult Workers, Missisipi State University, Mississipi.

Seaward, B. L. (1991). “Spiritual Wellbeing: A Health Education Model.” Journal of Health Education, 22(3): 166-169.

Smith, J. R., Terry, D. J. & Hogg, M. A. (2006). “Who will see me? The Impact of Type of Audience on Willingness to Display Group-Mediated Attitude–Intention Consistency.” Journal of Applied Social Psychology, 36 (5): 1173-1197.

Sözen, E. (1991). Sosyal Kimlik Kavramının Sosyolojik ve Sosyal Psikolojik Bir İncelemesi. İstanbul Üniversitesi Sosyoloji Konferansları Dergisi, 23(1), 93-108

Stets, J. E. & Burke, P. J. (2000). “Identity Theory and Social Identity Theory” Social Psychology Quarterly, 63 (3): 224-237.

Tajfel, H. (1982). “Social Psychology of Intergroup Relations” Annual Reviews Psychology, 33:1-39.

Tajfel, H. & Turner, J. C.( 1979). “An Integrative Theory of Intergroup Conflict. In W.G. Austin andS.Worchel( Eds).The Social Psychology of Intergroup Relations. Monterey, CA: Brooks Cole.

Taylor, S.E., Peplau,L. A. & Sears, D.O.(2012). Sosyal Psikoloji. (Çev. A. Dönmez). İstanbul: İmge Kitapevi.

Terry, D. J., Hogg, M. A. & White, K. M. (1999). “The Theory of Planned Behaviour: Self identity, Social Identity and Group Norms.” British Journal of Social Psychology, 38: 225-244.

Theiler, T. (2003). “Societel Security and Social Psychology.” Review of International Relations, 249-268.

Turner, J. C. (1975). “Social Comparison and Social Identity: Some Prospects for Intergroup Behaviour.” European Journal of Social Psychology, 5 (1): 5-34.

Wach, J. (1995) Din Sosyolojisine Giriş, (Çev. Ünver Günay), İstanbul: M. Ü. İ. F. V. Yay., No:98.

Yuki, M. (2003). “Intergroup Comparison Versus Intragroup Relationships: A cross-cultural Examination of Social Identity Theory in North American and East Asian Cultural Contexts.” Social Psychology Quarterly, 66 (2): 166-183.