EXPERIENCE OF PRE-SERVICE SCIENCE TEACHERS ON DIALOGIC INTERACTION

The purpose of the study is to elicit pre-service science teachers’ experiences related to dialogic interaction, one of the dimensions of communicative approach. The research employed the case study design, which is one of the qualitative research methods. The study was conducted on six pre-service science teachers doing their practicum teaching in state schools with differing socio- coltural levels. As of the beginning of the practicum teaching, an instructional program was administered to the pre-service teachers by the researcher for 7 weeks. The data of the study were collected by means of semi-structured interviews. The collected data were analyzed by using the content analysis technique. The participating pre-service teachers have mentioned their viewpoints about dialogic interaction, required conditions for its application, problems that can be experienced during its application and some other related points they have recognized. Some of the pre-service teachers stated that the teacher’s lack of experience, content knowledge and time can cause some problems in the application of dialogic interaction. While some of the teachers pointed out that suitable classroom environments should be established for them to use dialogic interaction, some others mentioned the classroom arrangement and ideal number of students for effective use of dialogic interaction in the classroom environment.

FEN BİLGİSİ ÖĞRETMEN ADAYLARININ DİYALOJİK ETKİLEŞİME YÖNELİK DENEYİMLERİ

Bu araştırmanın amacı; fen bilgisi öğretmen adaylarının iletişimsel yaklaşımın bir boyutu olan diyalojik etkileşime yönelik deneyimlerini ortaya koymaktır. Nitel araştırma yönteminin kullanıldığı bu araştırmanın deseni durum çalışmasıdır. Araştırma, Milli Eğitim Bakanlığı bünyesindeki farklı sosyo - kültürel düzeylerdeki devlet okullarında öğretmenlik uygulama sını gerçekleştiren altı son sınıf fen bilgisi öğretmen adayı ile gerçekleştirilmiştir. Öğretmenlik uygulamasının başlangıcından itibaren öğretmen adaylarına 7 hafta boyunca araştırmacı tarafından bir eğitim programı uygulanmıştır. Veriler yarı yapılandırı lmış görüşmelerle toplanmış tır. Elde edilen verilerin analizinde içerik analizi tekniği kullanılmıştır. Çalışmaya katılan öğretmen adayları; diyalojik etkileşime ilişkin bakış açıları, gerekli koşullar, yaşanabilecek zorluklar ile fark ettikleri noktalara değinmişlerdir. Öğretmen adaylarından bazıları, öğretmenin mesleki deneyimsizliğinin, alan bilgisinin yetersizliğinin ve zaman yetersizliğinin diyalojik etkileşimin uygulanması açısından zorluk yaratabileceğini belirtmişlerdir. Bazı öğretmen adayları, diya lojik etkileşimi sınıf ortamında kullanmaları için sınıf normlarının oluşturulması gerekliliğine dikkat çekerken, bazı öğretmen adayları diyalojik etkileşimin sınıf ortamında rahatlıkla uygulanabilmesi için sınıf düzeni ve ideal öğrenci sayısına değinmişle rdir.

PDF

___

Akpınar, E., & Ergin, Ö. (2005). “Yapılandırmacı Kuramda Fen Öğretmeninin Rolü.” İlköğretim Online, 4 (2), 54- 65.

Alexander, R. (2000). “Culture and Pedagogy: International Comparisons in Primary Education.” Blackwell: Oxford.

Alexander, R. (2006). Towards Dialogic Teaching (3 th Ed). York: Dialogos.

Bidomeg (2015). Bilim Doğasının Öğretimi ve Desteklenmesi. 23 Eylül 2017 tarihinde http://www.bilimindogasi.hacettepe.edu.tr adresinden alınmıştır.

Cohen, L., & Manion, L. (1994). Research Methods in Education, (4th edition). London: Routledge.

Çepni, S. (2007). Araştırma ve Proje Çalışmalarına Giriş. (3. Baskı). Trabzon: Celepler Matbaacılık.

Demirbağ, M. (2017). “Otoriter ve Diyalojik Söylem Tiplerinin Fen Bilgisi Öğretmen Adaylarının Argüman Gelişimine Etkisi.” Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 30(1), 321-340

Fraenkel, J. R., & Wallen, N. E. (2006). How to Design and Evaluate Research in Education (6th Ed). Boston: McGraw-Hill.

Hackling, M., Smith, P., & Murcia, K. (2010). “Talking Science: Developing a Discourse of Inquiry.” Teaching Science, 56(1),17-22.

Kanadlı, S. (2012). Öğretmenlere Yönelik Hazırlanan Bir Mesleki Gelişim Programının Etkililiğinin Incelenmesi. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Gaziantep niversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Gaziantep.

Kanadlı, S., & Sağlam, Y. (2012). “Öğretmenlerin Öğretmen-Öğrenci Rollerine Yönelik Inançlarının Otoriter ve Diyalojik Söylevlere Etkisi”, X. Ulusal Fen ve Matematik Eğitimi Kongresi, 27-30 Haziran, Niğde.

Kanadlı, S., & Sağlam, Y. (2016). “Investigating the Effectiveness of a Professional Development Program Designed to Improve Science Teachers’ Classroom Discourse.” International Online Journal of Educational Sciences, 8(3), 97-112.

Kaya, G., Şardağ, M., Çakmakçı, G., Doğan, N. İrez, S., & Yalaki, Y. (2016). “Bilimin Doğası Öğretiminde Kullanılan Söylem Desenleri ve İletişim Yaklaşımları.” Eğitim ve Bilim, 185(41), 83-99.

Koufetta-Menicou, C., & Scaife, J. (2000). “Teachers’ Questions-Types and Significance in Science Education.” School Science Review, 81(296), 79-84.

Lehesvuori, S., Ratinen, I., Kulhomaki, O., Lappi, J., & Viiri, J. (2011). “Enriching Primary Student Teachers’ Conceptions About Science Teaching: Toward Dialogic Inquiry-Based Teaching.” Nordic Studies in Science Education, 7(2), 140-159.

Lehesvuori, S., Viiri, J., & Puttonen, H. R. (2011). “Introducing Dialogic Teaching to Science Student Teachers.” Science Teacher Education, 22(8), 705-727.

Lehesvuori, S., Viiri, J., & Puttonen, H. R. (2010). “Guiding Student Teachers Towards More Dialogic Science Teaching.” In G. Çakmakçı & M. F. Taşar (Ed.), Contemporary Science Education Research: Scientific Literacy and Social Aspects of Science (p. 37–46). ESERA. 1 Haziran 2014 tarihinde http://www.esera2009.org/books/Book_5.pdf adresinden alınmıştır.

Löfgren, R., Schoultz, J., Hultman, G., & Björklund, L. (2013). “Exploratory Talk in Science Education: Inquiry– Based Learning and Communicative Approach in Primary School.” Journal of Baltic Science Education, 12(4), 482-496.

MEB (2013). “İlköğretim Kurumları Fen Bilimleri Dersi Öğretim Programı.” Talim Terbiye Kurulu Başkanlığı, Ankara.

Mercer N., Dawes, L., & Staarman, J. K. (2009). “Dialogic Teaching in The Primary Science Classrooms.” Language and Education, 23(4), 353-369.

Merriam, S. B. (2013). Nitel Araştırma Desen ve Uygulama İçin Bir Rehber. (Çev. Selahattin Turan). Ankara: Nobel Yayıncılık.

Miles, M. B., & Huberman, A. M. (1994). Qualitative Data Analysis: An Expanded Sourcebook (2th Ed). California: Sage Publications.

Monilari, L., Mameli, C., & Gnisci, A. (2012). “A Sequential Analysis of Classroom Discourse in Italian Primary Schools: The Many Faces of The IRF Pattern.” British Journal of Educational Psychology, 83(3), 414– 430.

Mortimer, E. F., & Scott, P. H. (2003). Meaning Making in Secondary Science Classrooms. Maidenhead: Open University Press.

Newton, D. P., & Newton, L. D. (2001). “Subject Content Knowledge and Teacher Talk in The Primary Science Classroom.” European Journal of Teacher Education, 24(3), 369-379.

Pimentel, D. S., & McNeill, K. L. (2010). Discourse in Science Classrooms: The Relationship Between Teacher Perceptions and Their Practice. Paper presented at the annual meeting of the National Association for Research in Science Teaching, PA, Philadelphia.

Pimentel, D. S., & McNeill, K. L. (2013). “Conducting Talk in Secondary Science Classrooms: Investigating Instruction Moves and Teachers’ Beliefs.” Science Education, 97(3), 367-394.

Ryder, J., & Leach, J. (2006). “Teaching About the Epistemology of Science in Upper Secondary Schools: An Analysis of Teachers’ Classroom Talk.” Science Education, 17, 289-315.

Scott. P. H, Mortimer, E. F., & Aguiar. O. G. (2006). “The Tension Between Authoritative and Dialogic Discourse: A Fundamental Characteristic of Meaning Making Interactions in High School Science Lessons.” Science Education, 90(4), 605–631.

Yıldırım, A., & Şimşek, A. (2011). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.

Wells, G. (1999). Dialogic Inquiry: Towards a Sociocultural Practice and Theory of Education. New York: Cambridge University Press.