EPICURUS’ UNDERSTANDING OF DEATH, GOD, AND POLITICS

Epicurus investigates the conditions of a happy life. Being happy consists of the fulfillment of the natural and necessary needs such as eating, sleeping and being protected from cold. Happiness (eudaimonia) is the lack of suffering (autarkeia) in the physical sense, and serenity (ataraksia) in the psychcological sense. He regards the ambitions devoted to gain wealth, fame or glory as the causes of unhappiness. He represents the existence of death as the first cause of the unhappiness of people, and the fear of God as the second. Unlike the common belief, Epicurus admits the existence of God. But the fears of God and death arise from the assumptions created by people themselves. These restless and unhappy people are lack of the ability of sound reasoning. According to Epicurus' evolutionary conception of history, people live as contractarian societies. As a result of the need of security, these contracts are based on the principle of not doing harm to each other. In this study, we have tried to ground the main concepts which are questioned in the literature of philosophy following the philosophers who have lived in various ages. We have tried to analyze how philosopher Epicurus (BC 341-270) has grounded the concepts such as "life", "happiness", "pleasure", "suffering", "death", "God", "fear", "society", "politics" etc. Also, through literature review, we have incorporated in our study the views of philosophers who support or criticize these conceptions of Epicurus.

EPİKÜROS’UN ÖLÜM, TANRI VE SİYASET ANLAYIŞI

Epiküros mutlu bir yaşamın koşullarını soruşturmaktadır. Mutlu olmak yaşam için doğal ve zorunlu ihtiyaçların karşılanmasıdır. Yemek yemek, uyumak, üşümemek gibi. Mutluluk (eudaimonia); bedensel olarak acısızlık ( autarkeia), ruhsal anlamda da dinginliktir (ataraksia). İnsanların zenginlik, şan şöhret, kazanma hırslarını mutsuzluğun nedenleri olarak görür. Epiküros insanın mutsuz olmasının birinci nedeni olarak ölümün varlığını gösterir. İkinci neden ise tanrı korku sudur. Sanılanın aksine Epiküros Tanrı’nın varlığını kabul etmektedir. Tanrı ve ölüm korkusu insanların kendileri tarafından yaratılmış sanılardan, yanılgılardan kaynaklanmaktadır. Bu huzursuz, mutsuz kişiler doğru akıl yürütme yeteneğinden yoksun kişilerd ir. Epiküros evrimci tarih görüşüne göre insanlar sözleşmeci bir toplum olarak yaşamaktadır. Genel güvenlik ihtiyacı nedeniyle bu sözleşmeler karşılıklı kötülük etmemek üzeredir. Bu çalışmada amaç, felsefe literatüründe sorgulanan temel kavramlar, çeşitli dönemlerde yaşayan filozoflarca temellendirilmeye çalışılır. Çalışmada, M. Ö (341 - 270) yıllarında yaşamış olan filozof Epiküros’un “yaşam”, “mutluluk”, “haz”, “acı”, “ölüm”, “tanrı”, “korku”, “toplum”, “siyaset” vs kavr amları nasıl temellendirdiği analiz edilmeye çalışılmıştır. Yine literatür tarama yöntemi ile Epiküros’un bu kavramlara dair düşüncelerini destekleyen ya da eleştiren filozofların görüşlerine de yer verilmiştir

PDF

___

Botton, A. (2002). Felsefenin Tesellisi. Çev. Banu Tellioğlu. İstanbul: Sel.

Brunschwıg, J. (2003). Siyaset Felsefesi Sözlüğü. “Epikürosçuluk” Çev. İsmail Yerguz. Ed. R. Philippe ve R. Stephan. İstanbul: İletişim.

Cevizci, A. (2014). İlkçağ Felsefesi. Ankara: Say.

Epictetus (1956). Epictetus: The Discourses as Reported by Arrian, The Manual, And Fragments Vol. I. Tr. W. A. Old father. London: Harvard University Press.

Epicurus (1926). Epicurus: The Extant Remains. Tr. Cyril Bailey, M. A. Oxford: Oxford University Press

Epiktetos. (2013). Söylevler. Çev. Birdal Akar. İstanbul: Divan.

Epiküros. (2014). Özdeyişler Mektuplar ve Aforizmalar. Çev. Genim Renas. İstanbul: Arya.

Gökberk, M. (1966). Felsefe Tarihi. Ankara: Remzi.

Hobbes, T. (2008). Leviethan. Çev. Semih Lim. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.

Lange, A. (1990). Materyalizmin Tarihi Cilt I. Çev. Ahmet Arslan. Ankara: Gündoğan.

Lucretius (2001). On the Nature of Things. Tr. Martin Ferguson Smith Indianapolis/Cambridge: Hackett Publishing Company

Lucretius. (1974). Evrenin Yapısı (De Rerum Natura). Çev. Tomris Uyar- Turgut Uyar. İstanbul: Hürriyet Yayınları.

Özbek, S. (2000). “Menoikeos’a Mektup”. Felsefelogos içinde çeviri metin. (63-66) Yıl 200-4. Sayı 12. İstanbul: Bulut Yayınevi.

Plato. (1997). Complete Works. Ed. John. M. Cooper. Indianapolis/Cambridge: Hackett Publishing Company.

Platon. (1988). Devlet, Çev. Selahattin Eyüboğlu ve Mehmet Ali Cimcoz. İstanbul: Remzi. Rousseau, J.J. (1986). İnsanlar Arasındaki Eşitsizliğin Kaynağı. Çev. R. N. İleri. İstanbul: Say.

Russell, B. (2002). Batı Felsefesi Tarihi. (İlkçağ). Çev. Muammer Sencer. İstanbul: Say.

Turan, M.İ. (2009). Felsefenin Ateşi. İstanbul: Kalkedon.