ENGİN GÜR, MURAT ŞEKER

Beyaz nektarin tiplerinin AFLP moleküler markör polimorfizminin prunus cinsine giren önemli türlerle karşılaştırılması

Bu çalışmada beyaz nektarin tiplerinin diğer Prunus cinsine giren şeftali, nektarin, kiraz, kayısı, badem ve erik ile genetik akrabalık oranları belirlenmeye çalışılmıştır. Bu amaçla şeftali (Royal Glory), kiraz (Premier Giant), kayısı (Roxana), badem (Texas), nektarin (Caldesi 85), erik (Black Diamond) ve beyaz nektarin (17-BN-01 ve 17-BN-02) genotipleri kullanılmıştır. Genetik akrabalık oranlarını belirlemek için AFLP analizi yapılmıştır. AFLP analizlerinde 6 primer kombinasyon kullanılmış, toplam 282 AFLP fragment elde edilmiştir. AFLP analizleri sonucunda beyaz nektarin tiplerinin diğer şeftali ve nektarin çeşitlerinden farklı genetiksel özelliklere sahip olduğu görülmüştür. Hazırlanan dendrogramda beyaz nektarin tipleri birbirine genetik olarak en yakın bulunurken, kiraz çeşidi en uzak bulunmuştur.

Comparison of AFLP polymorphism white nectarine types with ımportant prunus species

In this study, the genetic relationships were identified among white nectarine (17-BN-01 and 17-BN-02), peach (Royal Glory), cherry (Premier Giant), apricot (Roxana), almond (Texas), nectarine (Caldesi 85) and plum (Black Diamond) genotypes within observed the Prunus species. For this purpose, 282 AFLP fragments were marked by AFLP analyses, using 6 primer combinations. The results of AFLP analysis have brought out the different genetic characters of white nectarine types from other peach and nectarine varieties. In dendrogram, the genetic distance of white nectarine types were found to be similar, although cherry species were found to be must distant from the genetic of white nectarines

PDF

___

Aradhya, M. K., Weeks, C. ve Simon, C. J., 2004. Molecular Characterization of Variability and Relationship Among Seven Cultivated and Selected Wild Species of Prunus L. Usiing Amplified Fragment Length Polymorphism. Scientia Horticulturae 103: 131-144.
Aranzana, M.J., Carbo, J. ve Arus, P., 2003. Using Amplified Fragment-Length Polymorphisms (AFLP s) to Identifiy Peach Cultivars , Journal of American Society of Horticultural Science, 128 ( 5 ): 672-677.
Eroğul, D., 2009. Bazı İdris (Prunus Mahaleb L.) Genotiplerinin Morfolojik ve Moleküler Karakterizsayonu. Ege Üniversitesi. Fen Bilimleri Enstitüsü Bahçe Bitkileri Bölümü Doktora Tezi.150 s.
Geuna, F., Toschı, M. ve Bassı, D., 2003. The Use of AFLP Markers for Cultivar Identification in Apricot. Plant Breeding, Vol. 122, Iss. 6, pp 526-531.
Hu, D.Y., Zhang, Z.S. ve Zhang, D.L., 2005. Genetic Reletionship of Ornamental Peach Detirmined Using AFLP Markers. Hort Science. 40, 1782-1786.
Kaçar, Y. A., 2001. Türkiyede Yetiştirilen Önemli Kiraz (Prunus avium L.) ve Vişne (Prunus cerasus L.) Çeşit ve Tiplerinin DNA Parmakizi Yöntemi ile Sınıflandırılması. Doktora Tezi, Çukurova Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Adana, 190 s.
Özçağıran R., Ünal A., Özeker E. ve İsfendiyaroğlu M., 2011. Ilıman İklim Meyve Türleri: Sert Çekirdekli Meyveler Cilt-I. Ege Ü. Zir. Fak. Yay, No: 556, Bornova, İzmir.
Sorensen, T. 1948. A method of Establishing Groups of Equal Amplitude in Plant Sociology Based on Similarity of Species Content and its Application to Analyses of the Vegetation on Danish Commons. Vidensk Selsk Biol 5: 1-34.
Vos, P., Hogers, L., Bleeker, M., Van De Lee, T., Hornes, M., Frijters, A., Pot,J., Peleman, J., Kuiper, M. ve Zabeau, M., 1995. AFLP: A New Technique for DNA Fingerprinting. Nucleic Acids Research, 23: 4407-4414.
Wu X. ve Prior, R.L., 2005. Systematic Identification and Characterization of Anthocyanins by HPLC-ESI-MS/MS in Common Foods in Theunited States: Fruits and Berries. Journal of Agricultural and Food Chemistry, 53: 2589-2599.
Xu D.H., Wahyuni, S., Sato, M., Yamaguchi, M., Tsunematsu, H ve Ban, T., 2006. Genetic Diversity and Relationship of Japanese peach (Prunus persica L) Cultivars Revealed by AFLP and Pedigree Tracing. Genetic Resources and Crop Evolution 53:883-88.