Tarımsal ve hayvansal ürünlerde modern biyoteknoloji ve organik üretim

Artan dünya nüfusunun taleplerini karşılayabilmek üzere gen mühendisliği teknolojisi kullanılarak hastalıklara karşı dirençli, besin değeri daha yüksek ve lezzetli bitkiler yanında; marjinal topraklarda ve iklim koşullarında yaşayabilen, ve daha fazla ürün verebilen çiftlik hayvanları elde edilebilmektedir. Ancak genetik yapısıyla oynanmış bu ürünlerin insan ve çevre sağlığı açısından bir risk oluşturabileceği değerlendirilmektedir. Verimliliği arttırmaya yönelik olarak biyoteknoloji uygulamaları ile birlikte katkı maddesi kullanımı da oldukça geniş bir kullanım alanına kavuşmuştur. Günümüzde özellikle gelişmiş ülkelerde toplum bilincinin insan ve çevre sağlığına yoğunlaşması ve doğal ürün kullanımına yönelmesi organik üretimin önemini artırmıştır. Bu derlemede iki farklı üretim tipindeki gelişmeler ve çarpıcı noktalar ele alınmıştır.

Anahtar Kelimeler:

genetik mühendisliği, biyoteknoloji, hayvansal ürünler, halk sağlığı, hayvan yetiştiriciliği, hayvansal üretim, organik tarım, transgenikler

Modern biotechnology and organic production in agricultural and animal products

Genetic engineering technology is used for compensation of the demands of increasing world population. This technology offers resistance to disease, high food value and flavour products as well as farm animals having capability to live in marginal territories and climates. But these products that tampered with genetic structure may create a risk from the aspect of human and environmental health. At present, biotechnology and increased levels of feed additives are widely used in agricultural and animal production in order to increase productivity. Thus, organic products have been put on the agenda because of social consciousness became dense of environmental and human health. This article has dealt with development and impressive points of two types of production.

Keywords:

genetic engineering, biotechnology, animal products, public health, animal husbandry, animal production, organic farming, transgenics,

PDF

___

1. ABAŞ İ, ÖZPINAR H. Sığır somatotropin hormonunun (rbST) ineklerde süt verimi ve kompozisyonu ile Hayvan sağlığı üzerine etkisinin incelenmesi. Turk J Vet Anim Sci 2001, 25: 65-73 2. AK İ. Ekolojik Hayvancılık. Erişim: http:// www.buğday.org/article. Erişim tarihi: 24.09.2004. 3. ANONİM. Gıdalar Nasıl Değişiyor. National Geographic. Mayıs 2002. 4. ANONİM. Türkiye’de Organik Hayvancılık. Erişim: http:// www.tügem.gov.tr. Erişim Tarihi: 21.10.2003. 5. ANONİM. Biyoteknoloji. Erişim: http://www.ortohum.gov.tr/Tekbul/biotek.doc Erişim tarihi: 24.09.2004. 6. ANONİM. Transgenik Organizma Kullanım Sonuçları. Erişim: http://www. biltek.tubitak.gov.tr/dergi/. Erişim Tarihi: 15.08.2004. 7. BROOKS E. BST and Love Foods Battle for Headlines. Food Technol.1994; 98: 34. 8. COON C. Poultry Feeds and the GMO. Erişim: http://www.Asa.-europe.org/lib/online/ UKBiotechnology paper. 2000.

9. EGUNNAR R. Ekolojik Tarım Gen Teknolojisine Karşı. Erişim: http:// www.buğgay.org/article. Erişim tarihi: 24.09.2004. 10. ESER V. Modern Biyoteknolojideki Gelişmelerin Işığı Altında Dünya ve Türkiye’de Tarım. Küreselleşme Sürecinde Biyogüvenlik Sempozyumu Bildiri Özetleri. Ankara, 2000. 11. GÜNDÜZ M, KOÇ.D. Türkiye’de Organik Tarım Ürünleri İhracatının Dünü, Bugünü ve Geleceği. Türkiye II. Ekolojik Tarım Kongresi. Antalya, 14-16 Kasım. 2001. 12. GÜZEL T. Dünya’da ve Türkiye’de Ekolojik Tarım Ürünleri Üretimi ve İhracatı Geliştirme Olanakları. İTO Yayınları. Yayın no:2001-14. İstanbul, 2001. 13. HARLANDER SK. Food Biotechnology. Yesterday, Today and Tomorrow. Food Technol. 1989; 43:196-206. 14. KAYA HG. Dünya’da ve Türkiye’de Organik Tarımsal Ürün Ticareti ve Tüketici Reaksiyonları. Erişim:http://www.bahce.biz/organik/organik_ti careti htm. Erişim tarihi: 15.08.2004. 15. KEFİ S. Modern Biyoteknoloji ve Biyogüvenlik. Küreselleşme Sürecinde Biyogüvenlik Sempozyumu Bildiri Özetleri. Ankara, 2000. 16. KOLANKAYA N. Biyoteknolojiye Bir Bakış: Dünya ve Türkiye. Küreselleşme Sürecinde Biyogüvenlik Sempozyumu Bildiri Özetleri. Ankara, 2000. 17. NAZLICAN N. Transgenik Ürünler Öcü mü?. Erişim: http:// www.cinetarim. com.tr/dergi/arşiv49/araştırma01.htm. Erişim Tarihi: 15.08.2004. 18. NİLL K. Genetically İmproved Plant Foods, Global Utilization and Direction. Erişim:http://www. Oilseeds.org/documents/nill-gm.htm. Erişim tarihi: 15.08.2004. 19. PARLE E. FocusReport: Life Science 2000. Erişim: http:// wwww.special northernlight.com/gmfoods/. Erişim tarihi: 15.08.2004. 20. SANER G, ENGİNDENİZ S. Hayvancılıkta Organik Üretime Geçiş Olanakları ve Türkiye Üzerine Bir Değerlendirme. II. Ekolojik Tarım Sempozyumu. Antalya, 14-16 Kasım 2001. 21. SAYIN C, NİSA MN. Avrupa Birliğinde Organik Tarım Uygulamaları. Ekin Dergisi 2002; 21. 22. ŞAYAN Y, POLAT M. Ekolojik Tarımda Hayvancılık. Türkiye II. Ekolojik Tarım Kongresi, Antalya , 14-16 Kasım 2001. 23. TÜRK R. Dünya’da ve Türkiye’de Organik Tarım. ÇESAV Organik Tarım ve İnsan Sağlığı Paneli, Ankara , 25 Mayıs 2001. 24. ÜNAL S. Organik Hayvancılık ve Mevzuat Çalışmaları. II.Ulusal Hayvan Besleme Kongresi. Konya. 2003. 25. WHİTMAN DB. Genetically Modified Foods. Erişim:http://www. csa.com/hottopics/gmfood. Erişim tarihi:15.08.2004. 26. YALÇIN S. Genetik Olarak Değiştirilmiş Ürünler ve Yem Sanayi. Yem Magazin Dergisi. 2000; 26: 40-45. 27. ZÜLAL A. Gen Aktarımlı Tarım Ürünleri. Bilim ve Teknik Dergisi. 2003; 426.