YEREL YÖNETİMLER VE SOSYAL POLİTİKA(LAR): SOSYAL BELEDİYECİLİK

Devlet, otoritesi altında bulunan halkın ihtiyaçlarına yanıt veren bir kurumlar örgüsüdür. Anayasa'da belirtildiği üzere sosyal devlet olabilmenin yolu gerek yerel yönetim birimlerince gerekse de merkezi idarece oluşturulan ve insanların ihtiyaçlarına çözüm getiren sosyal politikaların hazırlanıp uygulamaya konmasından geçmektedir. Hizmette yerellik anlayışı kapsamında oluşturulan politikalar yerel yönetim birimleri tarafından özelliklede belediyeler tarafından daha kolay uygulanabilme imkânı bulmaktadır. Özürlü, yaşlı, düşkün ve dar gelirli vatandaşlara yönelik olarak sadece belediyeler tarafından değil, fakat yerel yönetim birimleri tarafından da alınan önlemler dar kapsamda sosyal belediyecilik olarak adlandırılmaktadır. Sosyal belediyecilik ile bilhassa belediyelerce sosyal bakımdan güçsüz, muhtaç, kimsesiz olan bireylere ve ayrıca çocuklara, kadınlara, yaşlılara, yetişkinlere, engellilere dönük olarak politikalar üretilmekte, önlemler alınmakta ve hizmetler sunulmaktadır.

State is unique organisation of under the authority of an institution that responds to the needs of the people are knitting. As stated in the Constitution of the road should be the welfare state as well as central administration, local government units formed by the solution to people's needs and be prepared to the implementation of social policies that passes. The policies developed under the concept of subsidiarity by local government units, especially by municipalities is easier to find opportunities to apply. Social municipality is especially with socially weak, needy, and also to individuals who are homeless children, women, the elderly, adults, people with disabilities are produced retrospectively policies, measures and services are offered. In this article the theoretical and practical aspects of social municipality are discussed.

___

5393Belediye Kanunu, (2005).
AKDOĞAN, Yalçın, (2006), "Sosyal Belediyecilik", Yerel Siyaset Dergisi Sayı. 3, Mart, ss. 44-45.
ALCOCK, Pete, MAY, Margeret, ROWLİNGSON, Karen, (2011), Sosyal Politika: Kuramlar ve Uygulamalar, YILDIRIM, Barış, MERCAN, Boran, TAŞTAN, Onur, TEZGEL, Osman, GÖKBAYRAK, Şenay, (Çev.), Siyasal Kitabevi, Eylül, Ankara.
ATAR, Yavuz, (2000), Türk Anayasa Hukuku, Mimoza Yayınları, Konya.
AYDINLI, H. İbrahim, (2004), Sosyo-Ekonomik Dönüşüm Sürecinde Belediyeler, Nobel Yayın Dağıtım, Ocak, Ankara.
CAN, Hasan, (2006), "Sosyal Belediyecilik ve Ümraniye", Yerel Siyaset
Yıl: 1, Sayı: 5, Mayıs, ss. 18-19. Dergisi,
ÇEVİKBAŞ, Rafet, (2010), "Sosyal Hizmet Etkinliklerinde Belediyeler", Yerel Siyaset Dergisi, Sayı: 37, Şubat,
DUMAN, İlker Hasan, (1997), Sosyal Devlet, İnkılap Yayınları, İstanbul.
ES, Muharrem, (2008), "Osmanlı Devleti'nde Mahalli İdareler", Yerel Siyaset Dergisi, Sayı: 27, Mart, ss. 29-38
ERDOĞAN, Mustafa, (2004), Anayasa Hukukuna Giriş, Liberte Yayınları, Ankara.
ERTEN, Metin, (1999), Nasıl Bir Yerel Yönetim?, Anahtar Kitaplar Yayınevi, İstanbul.
GENÇ, Yusuf, (2009), "Yerel Yönetimler ve Sosyal Hizmet Uygulamaları", Kamu'da Sosyal Politika Dergisi, Sayı: 9, 28 Nisan, ss. 60-67.
HEYWOOD, Andrew, (2007), Siyaset, Özipek, Bekir Berat, Şahin, Bircan, Yıldız, Mete, Kopuzlu, Zeynep, Şeçilmişoğlu, Bahattin ve Yayla, Atilla, (Çev.), Adres Yayınları, Ankara.
http://blog.radikal.com.tr/Sayfa/yerel-yonetimlerin-toplumsal-politikalara- etki-ve-katkilari-2786/ 15.12.2012.
KAYA, Erol ve ŞENTÜRK, Hulusi, (2007), Muhafazakâr Demokraside Yerel Yönetim Vizyonu, Okutan Yayıncılık, Ocak, Ankara.
KELEŞ, Ruşen, (2009), Yerinden Yönetim ve Siyaset, Cem Yayıncılık, İstanbul.
KELEŞ, Ruşen, (2010), Kentleşme Politikası, İmge Kitapevi, Ankara.
KOÇAK, Hüsamettin, (2008), "Belediyecilikte Yeni Yönetim Yaklaşımı: Yerel Kalkınma Yönetimi", Yerel Siyaset Dergisi, Sayı: 34, Ekim, ss. 31-35.
KOLAT, Serkan, (2010), "Avrupa Birliği Sosyal Politikası Çerçevesinde Özürlülere Yönelik Ayrıcalıkla Mücadele ve Türkiye'deki Yansımaları", T.C. Başbakanlık Özürlüler İdaresi Başkanlığı, Ankara.
NEGİZ, Nilüfer, (2011), "Sosyal Yardım ve Sosyal Hizmet Faaliyetleri Açısından Isparta Belediyesi: Farkındalık, Yaralanma ve Değerlendirme Açısından Bir Araştırma", İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, Süleyman Demirel Üniversitesi, Cilt: 16, Sayı:
ORHAN, Hikmet, (2007), "İstatistiklerle Isparta Belediyesi'nin Sosyal Belediyecilik Anlayışından Bir Kesit", Yerel Siyaset Dergisi, Sayı: 24, Aralık, ss. 58-59.
ÖNDER, M. Fahrettin, (2007), "Yoksullukla Mücadelede Belediyelere Düşen Görevler",
Yerel Siyaset Dergisi, Sayı: 13, Ocak,
ÖNDER, Şerif, (2006), Yeni Mevzuat Çerçevesinde Türkiye'de Belediye Yönetimi, Nobel Yatın Dağıtım, nisan, Ankara.
ÖZ, Cihan Selek ve YILDIRIMALP, Sinem, (2009), "Türkiye'de Kentsel Yoksullukla Mücadelede Sosyal Belediyeciliğin Rolü", I. Uluslararası Sosyal Haklar Sempozyumu, Akdeniz Üniversitesi, 22-23 Ekim 2009, Antalya, ss. 453- 463.
SEYYAR, Ali, (2008), "Yerel Siyasetin Gelişmesinde Sosyal Politikaların Önemi", Yerel Siyaset Dergisi, Sayı:25, ss. 30-44.
ŞAYLAN, Gencay, (1995), Değişim Küreselleşme ve Devletin Yeni İşlevi, İmge Kitabevi, 1. Baskı, Ankara.
UÇAKTÜRK, Tülay, UÇAKTÜRK, Ahmet, ÖZKAN, Mehmet, (2009), "Yerel Yönetimlerde Sosyal Sorumluluk Bağlamında Belediyecilik: Biga Belediyesi Örneği", VI. Uluslararası Sivil Toplum Kuruluşları Kongresi, Çanakkale, ss. 1- 15.