Yaratıcı Muhasebe ve Bankalar Üzerinde Bir Uygulama

Yaratıcı muhasebe, uyandırdığı olumlu intibanın aksine, ekonomilere oldukça büyük zararlar vermekte olan ve özellikle dünyayı sarsan muhasebe ve denetim şirketleri zafiyetleri sonrasında daha da önem kazanan bir kavramdır. Finansal sistem, karmaşık bir yapıya ve işleve sahip farklı kuruluşların bir araya gelmesiyle oluşmakta, bu sistemin temel taşlarından birisini de bankalar oluşturmaktadır. Yaratıcı muhasebe uygulamalarının ortaya çıkarılmasında kullanılan en temek gösterge olan toplam tahakkuklar, özellikli bir sektör olan bankacılık sektöründe anlamlı sonuçlar vermeyeceğinden, bir özel tahakkuk kalemi olan kayıp kredi karşılıkları yaratıcı muhasebe uygulamalarının göstergesi olarak kullanılmış, çalışmada 2009 – 2016 yılları arasında BIST mali (finansal) sektörde faaliyet gösteren bankaların verileri ele alınmıştır. Bu çalışmanın amacı, Türk bankacılık sektöründe kayıp kredi karşılıkları hesabı kullanılarak kârın olduğundan farklı gösterilip gösterilmediğinin ortaya çıkarılmasıdır. Bulgular ışığında, Türk Bankacılık sektöründe temel olarak test edilen iki etkiden (kayıp kredi karşılıkları ve kâr / kayıp kredi karşılıkları ve sermaye yönetimi) yalnızca vergi ve karşılık öncesi kâr kaleminin, kârın istikrarlı gösterilmesinde kullanıldığı sonucuna varılmıştır.

Creative Accounting and an Application on Banks

Creative accounting, unlike the positive accomodation that it has awakened, seems to be a concept that gives considerable damage to the economies and especially the accounting and auditing companies that shake the world. The financial system is formed by the combination of different institutions with complex structures and functions, and one of the cornerstones of this system is the banks. Since the total accruals, which are the most representative indicator used in the uncovering of creative accounting applications, will not give meaningful results in the banking sector, the loan loss provisions (LLP), which is a special accrual item, is used as indicator of creative accounting applications and the data of the banks operating at BIST financial sector between 2009 and 2016 are taken into consideration. The purpose of this study is to reveal whether it is shown differently from profit in the Turkish banking sector by using the account of lost credit provisions. In the bull's-eye, the two fundamentally tested effects (LLP and earnings before tax and provisions / LLP and capital management), only earnings before tax and provisions have been found to have a significant relationship with LLP and income smoothing implementations.

PDF

___

Acar, M., (2017). “Türk Finans Sektörünün Kâr Yönetimi ve Kârların Süreğenliği Üzerinden Kâr Kalitesinin İncelenmesi”, Bankacılar Dergisi, Sayı: 102.
Ahmed, A. S., Takeda, C. ve Thomas, S., (1999). “Bank Loan Loss Provisions: A Reexamination of Capital Management, Earnings Managemet and Signaling Effects”, Journal of Accounting and Economics, Vol. 28.
Amat, O., Blake, J. and Dowds, J., (2009). “The Ethics of Creative Accounting” http://www.econ.upf.edu/docs/papers/downloads/349.pdf, Erişim Tarihi: 20.03.2018
Anandarajan, A., Hasan, I., McCarthy, C., (2007). “Use of Loan Loss Provisions for Capital, Earnings Management and Signalling by Australian Banks”, Accounting & Finance 47.
Ayarlıoğlu, M. A., (2007). Kâr Yönetimi Uygulamaları ve İstanbul Menkul Kıymetler Borsası’nda Test Edilmesi. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İşletme Anabilim Dalı, Ankara.
Balaciu, D., Bogdan, V. and Vladu, A. B., (2009). “A Brief Review of Creative Accounting Literature and its Consequences in Practice”, Annales Universitatis Apulensis Series Oeconomica, 11, 1.
Bayazıtlı, E., Çelik, O. ve Gürdal, K., (2016). Genel Muhasebe, Siyasal Kitabevi, Ankara.
Beaver, W. H. ve Engel, E. E., (1996). “Discretionary Behavior with Respect to Allowances for Loan and Losses and the Behavior of Security Prices”, Journal of Accounting and Economics, Vol. 22.
Bouvatier, V., Lepetit, L., (2012). “Effects of Loan Loss Provisions on Growth in Bank lending: some international comparisons”, International Economics 132.
Cohen, L. J., Cornett, M. M, Marcus, A. J. ve Tehranian H., (2014). “Bank Earnings Management and Tail Risk During the Financial Crisis”, Journal of Money, Credit and Banking, Cilt 46, Sayı 1.
Çıtak, N., (2009). “Yaratıcı Muhasebe Hileli Finansal Raporlama Mıdır?”, Mali Çözüm Dergisi, Sayı: 91.
Demir, B., (2010). “Muhasebe Bilgi Sistemlerinde Bilgi Kalitesi”, Muhasebe ve Finansman Dergisi, Sayı: 148.
Durmuş, A. H., (2017). “Yaratıcı Muhasebenin Sınırları”, İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Yıl: 16, Sayı 31.
Gherai, D. S., Balaciu, D. E., (2011). “From Creative Accounting Practices and Enron Phenomenon to the Current Financial Crisis”, Annales Universitatis Apulensis Series Oeconomica, 13, 1.
Greenawalt, M. B., Sinkey, J. F., (1988). “Bank Loan-Loss Provisions and the Income Smoothing Hypothesis: An Empirical Analysis, 1976-1984”, Journal of Financial Services Research, 1.
Hasan, I., Wall, L., (2004). “Determinants of the Loan Loss Allowance: “Some Crosscountry Comparisons”, The Financial Review 39.
Im, K. S., Pesaran, M. H., Shin, Y., (2003). “Testing for Unit Roots in Heterogeneous Panels”, Journal of Econometrics, Vol. 115, No: 1.
Jones, M., (2011). Creative Accounting, Fraud and International Accounting Scandals, John Wiley&Sons Inc. Chichester, England.
Kanagaretnam, K., Lobo, G., Mathieu, R., (2003). “Managerial Incentives for Income Smoothing Through Bank Loan Loss Provisions”, Review of Quantitative Finance and Accounting 20.
Kandemir, C., (2016). “Muhasebenin Yolsuzluk Amaçlı Kötüye Kullanımı: 2000 Sonrası Banka İflaslarında Türkiye Deneyimi”, Marmara Üniversitesi Öneri Dergisi, Cilt 12, Sayı 45.
Kandemir, C. ve Kandemir, Ş., (2017). “Bankacılık Hileleri: Sınıflandırılması, Saptanması ve Önlenmesi”, Finans Politik ve Ekonomik Yorumlar, Cilt 54, Sayı 629.
Küçükaksoy, İ., Akalın, G., (2017). “Fisher Hipotezinin Panel Veri Analizi ile Test Edilmesi: OECD Ülkeleri Uygulaması”, Hacettepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Cilt 35, Sayı 1.
Küçüksözen, C., (2004). Finansal Bilgi Manipülasyonu: Nedenleri, Yöntemleri, Amaçları, Teknikleri, Sonuçları ve İMKB Şirketleri Üzerine Ampirik Bir Çalışma. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İşletme Bölümü, Ankara.
Mulford, C. W., Comiskey, E. E., (2002). The Financial Numbers Game – Detecting Creative Accounting Practices. John Wiley & Sons Inc. New York.
Ocak, M., Güçlü, F. C., (2014). “Muhasebe Manipülasyonu: Hile, Yaratıcı Muhasebe, Kâr ve İzlenim Yönetimine İlişkin Kavramsal Çerçeve”, Uluslararası Alanya İşletme Fakültesi Dergisi, Cilt :6, Sayı: 3.
Ozili, P. K., (2015). “Loan Loss Provisioning, Income Smoothing, Signaling, Capital Management and Procyclicality: Does IFRS Matter? Empirical Evidence From Nigderia”, Meditterranean Journal of Social Sciences, Cilt 6, Sayı 2.
Önder, Ş., Ağca, A., (2013). “Toplam Tahakkuk Modelleri ile Türkiye’de Kâr Yönetiminin Ölçülmesi: İMKB’de Yer Alan İşletmeler Üzerine Ampirik Bir Çalışma”, Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi EYİ 2013 Özel Sayısı.
Pesaran, M. H. & Smith, R., (1995). “Estimating long-run relations from dynamic heterogeneous panels”, Journal of Econometrics, Elsevier, 68 (1).
Rezaee, Z. (2005). “Causes, Consequences and Deterrence of Financial Statement Fruad”, Critical Perspectives on Accounting, Vol.16.
Sandalcılar, A. R., (2012). “BRIC Ülkelerinde Ekonomik Büyüme ve İhracat Arasındaki İlişki: Panel Eşbütünleşme ve Panel Nedensellik”, Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Cilt 17, Sayı 1.
Stolowy, H., Breton, G., (2000). “A Framework for the Classification of Accounts Manipulations”, HEC Accounting and Management Control Working Paper No: 708/2000.
Tekin, A., Kabadayı, N., (2011). “Kazanç Yönetimi”, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Meslek Yüksekokulu Dergisi, Cilt 14, Sayı 1-2.
Temiz, H., Acar, M. ve İpçi, M. Ö., (2016). “Reel Sektör ve Finans Sektöründe Kâr Yönetimi Uygulamaları: Literatür Taraması”, Muhasebe Bilim Dünyası Dergisi 18 (1).
Wahlen, J., (1994). “The nature of information in commercial bank loan loss disclosures”, Accounting Review 69.
Wolo-Williams, T., (2011). The Implications of White-Collar Crime on Earnings Management and its Impact on Profit, Doctor of Philosophy Management, Walden University, UMI Dissertations.
Yükseltürk, O., (2006). İşletmelerde Kârı Yüksek Gösterme Yöntemleri ve Türkiye’de Hisse Senetlerinin Halka Arzu Öncesi Kârı Yüksek Gösterme Eğilimleri. Yayınlanmamış Doktora Tezi. İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İşletme Anabilim Dalı Muhasebe-Denetim Doktora Programı, İstanbul.