Örgütsel Maneviyat Ölçeğinin Türkçe Uyarlaması: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması

Örgütsel maneviyat ölçeği, Milliman, Czaplewski ve Ferguson (2003) tarafından örgütsel maneviyat düzeyini değerlendirebilmek amacıyla geliştirilen 3 boyut ve 21 maddeden oluşan ölçektir. Bu çalışmada Örgütsel Maneviyat Ölçeği (ÖMÖ) Türkçeye uyarlanmış ve yapı geçerlilik çalışmaları yapılmıştır. Araştırmada kullanılan veriler sağlık sektöründe faaliyet gösteren bir kamu hastanesinde görev yapan 279 çalışandan (sağlık, idari, teknik ve hizmet personeli) elde edilmiştir. Yapı geçerliliği doğrulayıcı faktör analizi ile test edilmiş güvenirliği için ise iç tutarlılık katsayısı olan Cronbach alfa katsayısı kullanılmıştır. Faktör analizi sonuçları ölçeğin özgün formunda olduğu gibi üç boyutlu bir yapıda olduğunu ortaya koymuştur. Ölçeğin güvenirlik katsayısı 0,88 olarak saptanmıştır ve DFA ile test edilen 21 maddelik ve üç boyutlu ölçme aracının yeterli uyum iyiliği indekslerine sahip olduğu görülmektedir (x2/sd = 3.74, p = .00, RMSEA = .09, CFI = .92, GFI = .81, NNFI =.91). Bu anlamda üç boyutlu örgütsel maneviyat ölçeğinin Türkiye’de gelecekte yapılacak çalışmalarda kullanılabilecek geçerli ve güvenilir bir ölçüm aracı olduğu söylenebilir.

Adaptation of The Organizational Spirituality Scale to Turkish: A Validity And Reability Study

The organizational spirituality scale is a scale consisting of 3 dimensions and 21 items developed by Milliman, Czaplewski and Ferguson (2003) to evaluate the level of organizational spirituality. In this study, the Organizational Spirituality Scale (OSS) was adapted to Turkish and structure validity studies were conducted. The data used in the study were obtained from 279 employees (health, administrative, technical and service personnel) working in a public hospital operating in the health sector. The construct validity was tested with confirmatory factor analysis, and the Cronbach's alpha coefficient, which is an internal consistency coefficient, was used for its reliability. Factor analysis results revealed that the scale has a three-dimensional structure just like its original form. The reliability coefficient of the scale was determined as 0.88 and it is seen that the 21-item and three-dimensional measurement tool tested with CFA has sufficient goodness of fit indexes (x2/sd = 3.74, p = .00, RMSEA = .09, CFI = .92, GFI = .81, NNFI =.91). we can say that the three-dimensional organizational spirituality scale is a valid and reliable measurement tool that can be used in future studies in Turkey.

PDF

___

Ashmos, D., Duchon, D. (2000). “Spirituality at work: a conceptualization and measure”, Journal of Management Inquiry, Sayı. 9, No. 2, ss. 134-145.
Aydın, B., Ceylan, A. (2009). The effect of spiritual leadership on organizational learning Capacity”. African Journal of Business Management, Sayı.3, No.5, s.184-190.
Bracken, B. A., Barona, A. (1991). State of the art procedures for translating, validating and using psychoeducational tests in cross-cultural assessment. School Psychology International, 12(1-2), 119-132.
Brislin, R. W. (1970). Back-translation for cross-cultural research. Journal Of Cross-Cultural Psychology, 1(3), 185-216.
Çakıroğlu, D. (2017). “Algılanan Örgütsel Maneviyatın Psikolojik Sözleşmeye Etkisi: Sağlık Çalışanları Üzerine Bir Araştırma”, Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İşletme Anabilim Dalı, Ankara.
Çakıroğlu, D., Aydoğan, E., Altınöz, M. (2017) Organizational commitment and job satisfaction’s impact on organizational spirituality on psychological contract. The European Proceedings of Social and Behavioral science, 13th International Strategic Management Conference. Sayı. 34 ss.283-294.
Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G., ve Büyüköztürk, Ş. (2010). Sosyal Bilimler İçin Çok Değişkenli İstatistik SPSS ve LISREL Uygulamaları (1. Baskı). Ankara: Pegem Akademi Yayınevi. Fry, L. W. (2003). Toward a theory of spiritual leadership. The Leadership Quarterly, 14(6), 693- 727.
Giacalone, R. A., Jurkiewicz, C. L. (2003). Toward A Science Of Workplace Spirituality. Armonk, New York: M. E. Sharpe, Inc.Spirituality. Giacalone, R. A. And Jurkiewicz, C. L. (Editors), Handbook Of Workplace Spirituality And Organizational Performance, ss. 3-29.
Hong, Y. J. (2012). Identifying spirituality in workers: A strategy for retention of community mental health professionals. Journal of Social Service Research, 38(2), 175-186.
Houghton, J. D., Neck, C. P., Krishnakumar, S. (2016). “The what, why, and how of spirituality in the workplace revisited: A 14-year update and extension”. Journal of Management, Spirituality & Religion, Sayı.13, No.3, ss. 177–205.
Kline, R. B. (2005). Principle and Practice Of Structural Equation Modelling. (Second Edition). New York: The Guilford Press.
Kolodinsky, R., Giacalone, R., Jurkiewicz, C. (2008). “Workplace values and outcomes: exploring personal, organizational, and ınteractive workplace spirituality”. Journal of Business Ethics, Sayı. 81, No.2, ss. 465-480.
Meydan, C.H., Şeşen, H. (2015). Yapısal Eşitlik Modellemesi AMOS Uygulamaları. (2.Baskı). Ankara: Detay Yayıncılık.
Milliman, J., Czaplewski, A. J., Ferguson, J. (2003). “Workplace spirituality and employee work attitudes: an exploratory empirical assessment”. Journal of Organizational Change, Sayı.16, No.4, ss. 426-447.
Mitroff, I. I., Denton, E. A. (1999). “A study of spirituality in the workplace”. Sloan Management Review, Sayı.40, No.4, ss. 83-93.
Naseer, S., Syed, F., Nauman, S., Fatima, T., Jameel, I., & Riaz, N. (2020). Understanding how leaders’ humility promotes followers’ emotions and ethical behaviors: Workplace spirituality as a mediator. The Journal of Positive Psychology, 15(3), 407-419.
Neck, C.P., Milliman, J.F. (1994), “Thought self-leadership: finding spiritual fulfillment in organizational life”, Journal of Managerial Psychology, Sayı. 9 No. 6, ss.. 9-16.
Pawar, B. S. (2008). “Two approaches to workplace spirituality facilitation: a comparison and implications”. Leadership & Organization Development Journal, Sayı.29, No.6, ss. 544-567.
Pawar, B. S. (2009). “Workplace spirituality facilitation: a comprehensive model”. Journal Of Business Ethics, Sayı.90, No.3, ss. 375-386.
Rego, A., e Cunha, M. P. (2008). Workplace spirituality and organizational commitment: an empirical study. Journal Of Organizational Change Management. Sayı. 21 No. 1, ss. 53-75
Schermelleh-Engel, K., Moosbrugger, H., Müler, H. (2003). “Evaluating the fit of structural equation models: tests of significance and descriptive goodness-of-fit measures”. Psychological Research Online, Sayı. 8, No.2, ss.23-74.
Sprung, J. M., Sliter M.T., Jex, S.M. (2012). “Spirituality as a moderator of the relationship between workplace aggression and employee outcomes”. Personality And Individual Differences, Sayı. 53, No.7, ss. 930-934.
Steiger, J.H. (1990), “Structural model evaluation and modification”. Multivariate Behavioral Research, Sayı.25, ss. 214-12.
Sümer, N. (2000). Yapısal Eşitlik Modelleri: Temel Kavramlar ve Örnek Uygulamalar. Türk Psikoloji Yazıları, Cilt.3, Sayı.6, 49-74.
Ünal, Z. M., Turgut, T. (2015). Örgüt kültürünün iş yerinde maneviyat üzerindeki katkısı. 3. Örgütsel Davranış Kongresi Bildiriler Kitabı, Tokat.