ÇOCUKLUK ÇAĞI RUHSAL TRAVMALARI İLE EGO SAVUNMA MEKANİZMALARI ARASINDAKİ İLİŞKİ

Bu çalışmanın amacı çocukluk çağı ruhsal travmaları ile ego savunma mekanizmaları arasındaki ilişkiyi incelemektir. Çalışma 2016-2017 eğitim öğretim yılında İstanbul Gelişim Üniversitesi İdari İktisadi ve Sosyal Bilimler Fakültesi’nde,farklı bölümlerde öğrenim görmekte olan 1000 öğrenciden elde edilmiştir. Araştırma verileri katılımcı formu, Çocukluk Çağı Travma Ölçeği, Savunma Mekanizmaları ölçekleri kullanılarak toplanmış olup, veriler SPSS 23 paket programında, bağımsız örneklem t testi, regresyon analizi ve pearson korelasyon analizileri yapılarak saptanmıştır. Araştırma sonucunda çocukluk çağı travması olanların travması olmayanlara göre immatür ve navrotik savunma biçimi kullanma düzeylerinde anlamlı bir farklılık olduğu; duygusal istismarın ve duygusal ihmalin immatür savunma biçimini pozitif yönlü ve anlamlı bir şekilde; fiziksel istismarın olgun savunma biçimini pozitif yönlü, duygusal ihmalin olgun savunma biçimini negatif yönlü ve anlamlı; fiziksel ihmalin nevrotik savunma biçimini pozitif yönlü ve anlamlı bir şekilde yordadığı tespit edilmiştir. Sonuçlar çocukluk çağı travmatik yaşantıları bulunan bireylerin klinik çalışmlarında ego savunma mekanizmalarının işlevsel kullanımlarının güçlendirilmesinde katkı sağlayabilir.

THE RELATIONSHIP BETWEEN CHILDHOOD MENTAL TRAUMA AND EGO DEFENSE MECHANISMS

The purpose of this study is to examine the relationship between childhood psychological traumas and ego defense mechanisms. The study was carried out in the Faculty of Administrative and Social Sciences of the Istanbul Gelişim University in the 2017-2018 academic year, from 1000 students studying in different departments. Data were collected using Participant Form, Childhood Trauma Scale, and Defense Mechanism scales. Data were analyzed by SPSS 23 package program, independent sample t test, regression analysis and pearson correlation analysis. As a result of the study, it was found that those who had childhood trauma had a significant difference in the level of use of immature and navrotic defense form compared to those without trauma; the form of immune defense of emotional abuse and emotional neglect positively and significantly; the mature defense form of physical abuse is positive, the mature defense form of emotional neglect is negative and meaningful; it has been found that physical neglect predicts the neurotic defense form positively and significantly. The results may contribute to strengthening the functional use of ego defense mechanisms in clinical trials of individuals with childhood traumatic experiences.

___

Acehan S., Bilen A., Ay M. O., Gülen M., Avcı A. ve İçme F. (2013), “Çocuk İstismarı ve İhmalinin Değerlendirilmesi”, Archives Medical Review Journal, S 22, s: 591-614.
Andrews B. , Brewin R. C. , Rose S., Kirk M. (2002), “Predicting PTSD Symptoms İn Victims Of Violent Crime:The Role Of Shame, Anger, And Childhood Abuse”, Journal of Abnormal Psychology, S. 109, s: 69-73.
Andrews G., Singh M., Bond M. (1993),“The Defense Style Questionnaire”, The Journal of Nervous and Mental Disease, S 4, s:181- 194.
Aslan Y. H. (2016) “Bir Derleme: Benlik Kavramına İlişkin Bazı Yaklaşımlar Ve Tanımlamalar”, Sosyal Bilimler Dergisi, S 48, s: 83-84.
Brody S. ve Carson C. M.,( 2012), “Brief Report: Self-Harm İs Associated With İmmature Defense Mechanisms But Not Substance Use İn A Nonclinical Scottish Adolescent Sample”, Journal of Adolescence, S 35, s: 765–767.
Clark J.A., (1991), “Psikololojik Danışmada Savunma Mekanizmalarının Tanınması Ve Şekillendirilmesi”, Hakan Ersever (çev.), Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, C 25, S 2, s: 579-596.
Corruble M., Bronnec M., Hardy P., (2004), “Defense Styles İn Depressed Suicide Attempters”, Psychiatry and Clinical Neurosciences, S 58, s: 285-288.
Cutajar C. M., Mullen E.P., Ogloff R.P. J., Thomas D. S., Wells L. D., Spataro J., (2010), “Psychopathology in a large cohor of sexually abused children followed up to 43 years”, Child Abuse Negl, S 34, s: 813-822.
Demirci Kadir, (2016), “Çocukluk Çağı Travmaları Ve Obsesif Kompulsif Belirtilerin İlişkisinin İncelenmesi”, Journal of Mood Disorders (JMOOD), C 6, S 1, s:7-13.
Grossman K.F., Spinazzola J., Zucker M., Hopper E., (20179, “Treating Adult Survivors Of Childhood Emotional Abuse And Neglect: A New Framework”, American Journal of Orthopsychiatry, C 87, S 1, s: 86-93.
Halligan L.S., Michael T., Clark M.D., Ehlers A. (2003), “Posttraumatic Stres Disorder Following Assault: The Role Of Cognitive Processing, Trauma Memory And Appraisals”, Journal of Consulting and Clinical Psychology, C 71, S 3, s: 419-431.
Johnson J., Smailes M.E., Cohen P., Brown J., Bernstein P.D., (2002), “Associations Between Four Types Of Childhood Neglect And Personality Disorder Symptoms During Adolescence And Early Adulthood: Findings Of A Community-Based Longitudinal Study”, Journal of Personality Disorders, C 14, S 2, s:171-187.
Kairys S., Alexander R., Block R., (2002), “When Do İnflicted Skin İnjuries Constitute Child Abuse?”, Pediatrics, S 110, s: 644-645.
Kaya A., Bozkurt B., (2017), “Kadercilik Eğilimi İle Özyeterlik İnancı Ve Savunma Mekanizmaları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi”, Ege Eğitim Dergisi, C 18, S 1, s: 124-145.
Kipper L., Blaya C., Teruchkin B., Heldt E., Isolan L., Mezzomo K., (2004), “Brazillian Patients With Panic Disorder: The Use Of Defense Mechanisms And Their Association With Severity”, Journal of Nervous and Mental Disorders, S 192, s:58-64.
Moulton S., Newman E., Power K., Van S., Day K., (2015), “Childhood Trauma And Eating Psychopathology: A Mediating Role For Dissociation And Emotion Dysregulation?”, Child Abuse & Neglect, S 39, s:167–174.
Ovayolu N., Uçan Ö., Serindağ S., (2007), “Çocuklarda Cinsel İstismar Ve Etkileri”, Fırat Sağlık Hizmetleri Dergisi, C 2, Sayı 4, s. 14-22.
Sicher P., Lewis O., Sargent J., (2000), “Developing Child Abuse Prevention, İdentification And Treatment Systems İn Eastern Europe”, J Am Acad Child Adolesc Psychiatry, S 39, s: 660-667.
Şenkal İ., Işıklı S., (2015), “Çocukluk Çağı Travmalarının Ve Bağlanma Biçiminin Depresyon Belirtileri İle İlişkisi: Aleksitiminin Aracı Rolü”, Türk Psikiyatri Dergisi, C 26, Sayı 4, s:261-67.
Van M.N., Wiesma V., Nelt G., Van C.Z., (2014), “Childhood Trauma İs Associated With A Specific Admixture Of Affective, Anxiety, And Psychosis Symptoms Cutting Across Traditional Diagnostic Boundaries”, Psychological Medicine, C 45,S 6, s:1277-1288.
Velikonja T., Fisher L.H., Mason O., Johnson S., (2015), “Childhood Trauma And Schizotypy: A Systematic Literature Review”, Psychological Medicine, Cilt 45, Sayı 5, s: 947-963.
Wang L., Dai Z., Peng H., Tan L., Ding Y., Zhong H.E., (2014), “Overlapping And Segregated RestingState Functional Connectivity İn Patients With Major Depressive Disorder With And Without Childhood Neglect”, Human Brain Mapping, C 35, S 4, s:1154–1166.
Yılmaz N., Gençöz T., Ak M., (2007), “Savunma Biçimleri Testi'nin Psikometrik Özellikleri: Güvenilirlik Ve Geçerlilik Çalışması”, Türk Psikiyatri Dergisi, C 18, S 3, s:244-253.