Yabancı Öğrencilerin Türkçe Yazma Becerisine Karşı Öz Yeterlik Algıları

Bu araştırmada, Türkçe dört temel dil becerilerinden biri olan yazma becerisine karşı yabancı öğrencilerin öz yeterlik algılarının hangi düzeyde olduğunu tespit etmek amaçlanmaktadır. Araştırmanın yöntemi, ‘karma yöntem araştırması’; araştırma deseni ‘gömülü (içeyerleşik/embedded)’ desendir. Araştırmanın nicel çalışma grubunu, 2016-2017 Akademik Yılı Güz Döneminde, İstanbul Üniversitesi Dil Merkezi Tophane ve Süleymaniye Şubelerinde B1, B2 ve C1 kurunda Türkçe öğrenen 55 erkek ve 49 kadın olmak üzere toplam 104 yabancı öğrenci oluşturmaktadır. Araştırmanın nitel çalışma grubunu ise İstanbul Üniversitesi Dil Merkezi Tophane Şubesinde B1 ve B2 kurunda Türkçe öğrenen 2 kadın ve 4 erkek olmak üzere toplam 6 öğrenci oluşturmaktadır. Araştırmanın sonucunda yabancı öğrencilerin cinsiyeti, yaşı, geldikleri ülkelerin yer aldığı kıtalar, eğitim düzeyleri ve kur seviyeleri olmak üzere beş değişkenin öz yeterlik faktörü üzerinde istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık oluşturmadığı tespit edilmiştir. Ancak üç dil bilen yabancı öğrencilerin bir ve iki dil bilen yabancı öğrencilere göre öz yeterlik algılarının daha ‘yüksek’ olduğu saptanmış ve anket öncesi öz yeterlik algılarına dair görüşleri ile anket puanları arasındaki ilişkinin de ‘orta düzey’ olduğu ve bu iki değişkenin de istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık oluşturduğu tespit edilmiştir. 

Yabancı Öğrencilerin Türkçe Yazma Becerisine Karşı Öz Yeterlik Algıları

Bu araştırmada, Türkçe dört temel dil becerilerinden biri olan yazma becerisine karşı yabancı öğrencilerin öz yeterlik algılarının hangi düzeyde olduğunu tespit etmek amaçlanmaktadır. Araştırmanın yöntemi, ‘karma yöntem araştırması’; araştırma deseni ‘gömülü (içeyerleşik/embedded)’ desendir. Araştırmanın nicel çalışma grubunu, 2016-2017 Akademik Yılı Güz Döneminde, İstanbul Üniversitesi Dil Merkezi Tophane ve Süleymaniye Şubelerinde B1, B2 ve C1 kurunda Türkçe öğrenen 55 erkek ve 49 kadın olmak üzere toplam 104 yabancı öğrenci oluşturmaktadır. Araştırmanın nitel çalışma grubunu ise İstanbul Üniversitesi Dil Merkezi Tophane Şubesinde B1 ve B2 kurunda Türkçe öğrenen 2 kadın ve 4 erkek olmak üzere toplam 6 öğrenci oluşturmaktadır. Araştırmanın sonucunda yabancı öğrencilerin cinsiyeti, yaşı, geldikleri ülkelerin yer aldığı kıtalar, eğitim düzeyleri ve kur seviyeleri olmak üzere beş değişkenin öz yeterlik faktörü üzerinde istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık oluşturmadığı tespit edilmiştir. Ancak üç dil bilen yabancı öğrencilerin bir ve iki dil bilen yabancı öğrencilere göre öz yeterlik algılarının daha ‘yüksek’ olduğu saptanmış ve anket öncesi öz yeterlik algılarına dair görüşleri ile anket puanları arasındaki ilişkinin de ‘orta düzey’ olduğu ve bu iki değişkenin de istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık oluşturduğu tespit edilmiştir. 

___

  • Akkoyunlu, B. ve Kurbanoğlu, S. (2003). Öğretmen Adaylarının Bilgi Okuryazarlığı ve Bilgisayar Öz-yeterlik Algıları Üzerine Bir Çalışma. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 24, 1-10.
  • Akkoyunlu, B. ve Orhan, F. (2003). Bilgisayar ve Öğretim Teknolojileri Eğitimi (BÖTE) Bölümü Öğrencilerinin Bilgisayar Kullanma Öz Yeterlik İnancı ile Demografik Özellikleri Arasındaki İlişki. The Turkish Online Journal of Educational Technology – TOJET, 2 (3), 86-93.
  • Aslan, C. (2010). Türkçe Eğitimi Programlarında Lisansüstü Öğrenim Gören Öğrencilerin Akademik Öz Yeterliklerine İlişkin Görüşleri. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 10 (19), 87-115.
  • Bandura, A. (1986). Social foundations of thought and action: A social theory. Englewood Cliffs, NJ: Prentice-Hall.
  • Bandura, A. (1993). Perceived Self-Efficacy in Cognitive Development and Functioning. Educational Psychologist, 28(2), 117-148.
  • Bandura, A. ve Locke, E. A. (2003). Negative Self-Efficacy and Goal Effects Revisited. Journal of Applied Psychology. 88(1), 87–99.
  • Bayyurt, Y. ve Yaylı, D. (2011). Giriş. D. Yaylı ve Y. Bayyurt (Ed.), Yabancılara Türkçe Öğretimi- Politika, Yöntem ve Beceriler (ss. 1-4), (2. Baskı). Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Büyükikiz, K. K. (2012). Türkçeyi İkinci Dil Olarak Öğrenen Yabancılar için Yazma Becerisi Öz Yeterlilik Ölçeğinin Geliştirilmesi: Geçerlilik ve Güvenirlilik Çalışması. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 18(9), 69-80.
  • Coşkun, M.K. (2010). Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Öğretmenlerinin Özyeterlik Algılarının Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi. Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi, 1, 95-109.
  • Creswell, J. W. ve Plano Clark, V. L. (2007). Designing and Conducting Mixed Methods Research. Thousand Oaks, CA: Sage.
  • Dede, Y. (2008). Matematik Öğretmenlerinin Öğretimlerine Yönelik Öz-Yeterlik İnançları, Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 6(4), 741-757.
  • Demirtaş, H., Cömert, M. ve Özer, N. (2011). Öğretmen Adaylarının Özyeterlik İnançları ve Öğretmenlik Mesleğine İlişkin Tutumları. Eğitim ve Bilim (Education and Science), 36(159), 96-11.
  • Ekici, G. (2006). Meslek Lisesi Öğretmenlerinin Öğretmen Öz-Yeterlik İnançları Üzerine Bir Araştırma. Eurasian Journal of Educational Research, 24, 87-96.
  • Erkan, D. Y. ve Saban, A. İ. (2011). Writing Performance Relative to Writing Apprehension, Self-efficacy in Writing and Attitudes Towards Writing: a Correlational Study in Turkish Tertiary-level EFL. Asian EFL Journal, 13(1), 163-191.
  • Gegez, E. A. (2010). Pazarlama Araştırmaları. (Geliştirilmiş 3. Baskı). İstanbul: Beta Yayıncılık.
  • Girgin, D. (2015). Çalgı Performansı Öz Yeterlik İnancı Ölçeği: Geçerlik ve Güvenirlik Analizi. Pamukkale Üniversitesi (PAU) Eğitim Fakültesi Dergisi, 38, 107-114.
  • Gömleksiz, M. N. ve Serhatlıoğlu, B. (2013). Okul Öncesi Öğretmenlerinin Öz-Yeterlik İnançlarına İlişkin Görüşler. Turkish Studies - International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 8(7), 201-221.
  • Hamzadayı, E. ve Büyükikiz, K.K. (2015). Türkçe Öğrenen Yabancı Öğrencilerin Konuşma Becerisi Öz Yeterlik Algıları İle Kişilik Tipleri Arasındaki İlişki. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi (TSA), 19(1), 297-312.
  • Hancı Yanar, B. ve Bümen, N. T. (2012). İngilizce İle İlgili Öz Yeterlik İnancı Ölçeğinin Geliştirilmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 20(1), 97-110.
  • Kaya, V. H., Polat, D. ve Karamüftüoğlu, İ. O. (2014). Fen Bilimleri Öğretimine Yönelik Öz-Yeterlik Ölçeği Geliştirme Çalışması. The Journal of Academic Social Science Studies (JASSS), 28, 581-595.
  • Melanlıoğlu, D. ve Atalay, T. D. (2016). Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğrenenlerin Yazma Öz Yeterliklerinde Yaratıcı Yazma Uygulamalarının Etkisi. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 20(3), 697-721.
  • Morgil, İ., Seçken, N. ve Yücel, S.A. (2004). Kimya Öğretmen Adaylarının Öz-Yeterlik İnançlarının Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi. BAÜ Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 6(1), 62-72.
  • Rimm, H. ve Jerusalem, M. (1999). Adaptation and validation of an Estonian version of the General Self-Efficacy Scale (ESES). Anxiety, Stress, and Coping, 12, 329-345.
  • Sallabaş, E. M. (2012). Türkçeyi Yabancı Dil Olarak Öğrenenlerin Konuşma Kaygılarının Değerlendirilmesi. Turkish Studies, 7(3), 2199-2218.
  • Sallabaş, E. M. (2013). Türkçeyi Yabancı Dil Olarak Öğrenenler İçin Konuşma Öz Yeterlik Ölçeği: Geçerlilik ve Güvenirlilik Çalışması. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 36, 261-270.
  • Scholz, U., Dona, B.G., Sud, A. ve Schwarzer, R., (2002). Is general self-efficacy a universal construct? European Journal of Psychological Assessment, 18(3), 242-251.
  • Schwarzer, R. ve Born, A. (1997). Optimistic self-beliefs: Assessment of general perceived self-efficacy in thirteen cultures. World Psychology, 3(1-2), 177-190.
  • Schwarzer, R. ve Scholz, U. (2000). Cross-Cultural Assessment of Coping Resources: The General Perceived Self-Efficacy Scale. Paper presented at the First Asian Congress of Health Psychology: Health Psychology and Culture, Tokyo, Japan.
  • Pajares, F. (1996). Self-Efficacy Beliefs in Academic Settings. Review of Educational Research, 66 (4), 543-578.
  • Pajares (2002). Overview of social cognitive theory and of self-efficacy. Emory University. https://www.uky.edu/~eushe2/Pajares/eff.html Erişim Tarihi: 16.05.2017.
  • Tokat, A. M. ve Okumuş, H. (2013). Emzirme Öz-Yeterlik Algısını Güçlendirmeye Temelli Antenatal Eğitimin Emzirme Öz-Yeterlilik Algısına ve Emzirme Başarısına Etkisi. Hemşirelikte Eğitim ve Araştırma Dergisi, 10(1), 21-29.
  • Ungan, S. (2007). Yazma Becerisinin Geliştirilmesi ve Önemi. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 23, 461-472.
  • Yerkes, R. M. ve Dodson, J. D. (1908). The Relation of Srength of Stimulus to Rapidity of Habit Formation. Journal of Comparative Neurology of Psychology. 18, 459–482. http://psychclassics.yorku.ca/Yerkes/Law/ adresinden 17 Mayıs 2017 tarihinde edinilmiştir.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2013). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. (9. Genişletilmiş Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Zusho, A. ve Pintrich, P. R. (2003). Skill And Will: The Role of Motivation And Cognition In The Learning of College Chemistry. International Journal of Science Education, 25(9), 1081-1094.