Gamze ERÜKÇÜ AKBAŞ, Kasım KARATAŞ, Mehtap GÜLHAN ORHAN

ANKARA’DA ÇOCUK SUÇLULUĞU: EMNİYET ÇOCUK ŞUBEYE GELEN OLGULAR ÜZERİNDEN BİR DEĞERLENDİRME

Bu araştırmada Ankara ilinde suça sürüklenmiş olan 165 çocuk üzerinden bir değerlendirme yapılmıştır. Bu bağlamda çocukların ve ailelerin sosyo-demografik özellikleri, çocukların ve ailelerin suç kayıt durumu, çocukların ne tür suçlara karıştığı ve çocuklara yönelik ne gibi koruyucu ve destekleyici tedbir kararı alındığı gibi çeşitli hususlara yer verilmiştir. Çocukların annesinin suç kayıt durumuna bakıldığında annelerin %33,3’ünün; babaların %47,3’ünün daha evvel bir suç olayına karıştığı görülmektedir. Suça sürüklenen çocukların kardeşlerinin suça sürüklenme durumu incelendiğinde kardeşlerin %34,5 oranla daha evvel en az bir kere suç eyleminde bulunduğu görülmektedir. Bu nedenle ailelerin çoğunda bir suç kültürü geliştiği ve çocukların da model alma yoluyla suça karıştıkları söylenebilmektedir. Çocukların %92,7 oranla daha evvel suça karıştığı ve suç işlemede mükerrer davrandıkları görülmektedir. Çocukların, hırsızlık (%26,1), kavga (%22,4), kasten yaralama (%17,5), uyuşturucu kullanımı, bulundurma veya satışı (%6,6), Tehdit-hakaret (%4,8) suçlarına karıştıkları görülmektedir. Çocuklara suç olgusuna dair bu fikir nereden aklınıza geldi diye sorulduğunda çocukların %65’inin suç davranışını çevreden gördüğünü ifade etmiştir. Yüzde 44’ü ise cahillik, sinir, tartışma ve kimseden, kendimden gibi yanıtlar vermiştir. Çocukların az bir kısmı %3,5 suçu aile ve akrabalarından gördüğünü ifade etmiştir. Bu çocukların model alsa da, ailelerini koruyan bir yaklaşımına işaret etmektedir. 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanunu kapsamında hakkında koruyucu ve destekleyici tedbir kararı verilen çocuk sayısı 13’tür (%7,8). Bu nedenle çocuklara verilen tedbir kararlarının sınırlı olduğu görülmektedir. Çalışmada bu sonuçlara ilişkin çeşitli öneriler getirilmektedir.

Anahtar Kelimeler:

Çocuk suçluluğu, Çocuk Suçluluğunda Risk Etmenleri

PDF

___

Akbaba, T. (2011). Kartal-Kadıköy Bölgesi Çocuk Suçluluğu Profili. Doktora tezi. Marmara Üniversitesi. Sağlık Bilimleri Enstitüsü. İstanbul.
Akduman, G. G. (2007). Suça Karışan 12-15 Yaş Grubundaki Çocuklarda Akran İstismarı ve Kendilik Algısının Karşılaştırılmalı Olarak İncelenmesi. Ankara: Ankara Üniversitesi Ev Ekonomisi (Çocuk Gelişimi ve Eğitimi) Anabilim Dalı Yayınlanmamış Doktora Tezi.
Aldemir, A.A. (2010). Çocuk Suçluluğu Profili 2007-2008 Yılları Üsküdar Bölgesi, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi Adli Tıp Enstitüsü, İstanbul.
Canter, R. (1982). Family Correlates of Male and Female Delinquency. Criminology: An Interdisciplinary Journal, 20, 149-167.
Gökpınar, M., (2007), Sosyal ve Kriminal Boyutlarıyla Çocuk Suçluluğu. TBB Dergisi, Sayı 72, ss. 206-233.
Karataş, K. (2009). Sokakta Çalıştırılan ve Yaşayan Çocuklar Sorununun Düşündürdükleri. Sokak Çocuklarının İstismarı ve İhmali.. Editör: Özkan Yıldız. Gaziantep: Gaziantep Üniversitesi Yayını, ss. 61-67,
Karataş. K. (1993). Çocuk İş Gücü Sorunu: Nedenleri, Sonuçları ve Çözüm Önerileri. Hacettepe Üniversitesi Sosyal Hizmetler Yüksekokulu Dergisi, Cilt 11, sayı 1-2-3, s. 85-102.
Kunt, Veysel (2003). Suç ve Çocuk, Ankara Ün.,SBE., Sosyal Antropoloji ABD., Yüksek Lisans Tezi, Ankara.
Şahinli, K. (2012). Çocuk Suçluluğuna Sebep Olan Ailesel Etmenler: Ankara Çocuk ve Gençlik Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda Bulunan Tutuklu ve Hükümlü Çocuklar Üzerine Bir Çalışma. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Polis Akademisi Güvenlik Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Teker, K. (2010). Suçlu Çocuklarda Sosyo-demografik Özellikler ile Ebeveyn Tutum Algısının Çocuk Suçluluğuna Katkısı. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara.
Terzi, A. K. (2007). Kent Ölçeğinde Çocuk Suçluluğu: Çankaya Örnek Araştırması. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara, Gazi Üniversitesi, Ankara.
Topçuoğlu, T. (2014). Çocuk Suçluluğu ve Gelişimsel (Risk-odaklı) Suç Önleme. KMÜ Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 16, 217-226.
Yağbasan Y. (2010). Çocuk Suçluluğunun Toplumsal Nedenleri ve Cezai Sorumluluğu. Kırıkkale Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Kırıkkale.
Yavuzer, H. (2009). Çocuk ve Suç. İstanbul, Remzi Kitabevi.