Doğu Toros dağlarının zirvesini oluşturan Aladağların kuzeydoğusunda, bugünkü Adana havzası çekellerinden en az 40 km kuzeyde ve yer yer deniz seviyesinden 1900 m yükseklerde yüzeyleyen Miyosen yaşlı istiflerin sedimanto-lojik analizi yapılmış ve bu çökellerin içinde bulunduğu havza Adana havzasıyla ilişkilendirilmeye çalışılmıştır. Ölçülü kesitler yardımıyla sağlanan sedimanter yapı özelikleri, tane bileşimi, dokusal özellikler ve paleoakıntı yönü verileri incelenen sedimanların Dikme havzası adı verilen, özgün depolanma desenine sahip bir havzada çökeldiklerini göstermektedir. Havza KD gidişli, 15 km genişliğinde bir tek graben görünümünde ise de, ikincil fay kontrollü havza içi engebeleri de içerir. Havza dolgusunun ortamsal yorumu KB ve D havza kenarlarının genellikle kohezyonsuz moloz akması ve örtü akışlarının baskın olduğu aluviyal yelpazelerden oluştuğunu göstermektedir. Her iki kenar sistemi havza ortasına doğru yaygın taşkın düzlüklerini ve geçici gölleri kapsayan, ve genel olarak güneye akaçlanan bir çakıllı akarsu sistemine geçerler. Bu akarsu sistemi kuzeyde Karaköy civarında yer yer 20 m kalınlığa ulaşan bir piroklastik istifi, güneyde ise oldukça sınırlı bir alanda Langiyen yaşlı ince bir denizel seviyeyi içerir. Sedimantolojik çalışmalar temelinde yapılan paleocoğrafik değerlendirmeler Adana ve Dikme havzalarının sedimanter depolanma desenlerinin birbirlerini tamamladığını, başka deyişle Miyosen'de Adana havzasının Dikme bölgesine kadar yayıldığını ve hatta, bu büyük havzanın kuzeyde Bakırdağ'a (Orta Anadolu Volkanik alanına) doğru da uzandığını göstermektedir. .

Sedimentary analysis of a well-preserved Miocene area at altitutes as high as 1900 m in the eastern Taurides (NE Aladağ mountains) was carried out in this study. A try correlation with the Adana basin that currently situated 40 km in the south was also aimed. In the light of gravel composition, sedimentary textures and structures, and paleocurrent data, the sediments studied were interpreted to have been deposited in the Dikme basin with a characteristic infill architecture. Although it has a prominent unique graben shape of 15 km long with a northeast trend, several intrabasinal fault-controlled relief occured as well. The basin was filled from its NW and E margins by debris flow and sheet flow dominated alluvial fan complexes that gradually pass mud-bearing central gravelly alluvial river system.Within this fluvial system, a local coarse pyroclastic level in the north (around Karaköy) and a Langian aged thin marine interval in the very south (around Tastekne) occurs: The palaeogeographic evaluations rooted from sedimentary environmental interpretations suggest that sedimentary patterns of the Adana and Dikme basins complete each other forming a larger Adana basin thence, and this larger basin extends northwards towards the eastern Central Anatolian Volcanic realm.