The Effect of Group Work on the Personal Development Skills of the Social Work Department Students

Objective: This study aims to examine the effect of group work on the personal development skills of students studying in the social work department. Materials and Methods: The research sample consisted of 11 undergraduate students studying in their third class of the social work department at Istanbul University - Cerrahpaşa. The group work is planned to consist of eight sessions. Within the scope of the study, effective communication, stress management and anger control issues were studied in group sessions. In the first and last sessions of the sessions lasting eight weeks, the "Personal Growth Initiative Scale-II (PGIS - II)" was applied to the students; In the group sessions where other subjects are studied, at the beginning and end of the sessions related to the subject, the results of the pre-test - the post-test study was conducted by applying a "Trait Anger Scales of the State-Trait Anger Expression Inventory", "Coping Response Inventory" and "Interpersonal Communication Competence Inventory" respectively. The data was examined. Results: The data were analyzed in the SPSS Statistics 22.0 program, and the related assumptions were analyzed with the use of pre-post T-Test before the procedure. As a result of the group work; When the difference between the Personal Growth Initiative Scale pre-test and post-test scores applied to the participants in the first and last week was examined, a statistically positive result was observed, and it was seen that there was a significant difference. On the other hand, no statistically significant results were obtained in the pre-test-post-test analysis of "Trait Anger Scales of the State-Trait Anger Expression Inventory", "Coping Response Inventory" and "Interpersonal Communication Competence Inventory". Conclusion: When the pre-test and post-test scores of the Personal Growth Initiative Scale applied at the beginning of the first session, and the end of the eighth session was examined in this group study which is conducted to increase the personal development skills of the participants, it is seen that this group study which was tested the effectiveness, was beneficial and strengthened personal development skills of students. It is thought that the results of the study will contribute to the literature as an example of personal development-oriented group studies and social work practice with the groups to be carried out during the undergraduate education of the Social Work Department.

Grup Çalışmasının Sosyal Hizmet Bölümü Öğrencilerinin Kişisel Gelişim Becerilerine Etkisi

Amaç: Bu çalışmanın amacı grup çalışmasının sosyal hizmet bölümünde öğrenim gören öğrencilerin kişisel gelişim becerilerine etkisini incelemektir. Gereç ve Yöntem: Bu grup çalışmasının oturumlarına İstanbul Üniversitesi – Cerrahpaşa’da öğrenim gören üçüncü sınıf sosyal hizmet bölümü lisans öğrencilerinden 11 kişi katılmıştır. Grup çalışması sekiz oturumdan oluşacak şekilde planlanmıştır. Çalışma kapsamında, grup oturumlarında etkili iletişim, stres yönetimi ve öfke kontrolü konuları çalışılmıştır. 8 hafta süren oturumların ilk ve son oturumlarında öğrencilere “Kişisel Gelişim Yönelimi Ölçeği – II (KGYÖ – II)” uygulanmış olup; diğer konuların çalışmalarının yapıldığı grup oturumlarında ise konu ile ilgili olan oturumların başında ve ilgili konu bitiminin sonunda sırasıyla “Sürekli Öfke ve Öfke İfade Tarzı Ölçeği”, “Stresle Başa Çıkma Ölçeği” ve “Kişiler Arası İletişim Becerileri Ölçeği” uygulanarak yapılan ön test – son test çalışması sonucundan elde edilen veriler irdelenmiştir. Bulgular: Veriler SPSS Statistics 22.0 programında analize tabi tutulmuş ve ilgili varsayımların işlem öncesi – sonrası T-Testi’nin kullanımı ile analizi sağlanmıştır. Yapılan grup çalışmasının sonucunda; katılımcılara ilk ve son hafta uygulanan Kişisel Gelişim Yönelimi Ölçeği ön test ve son test puanları arasındaki fark incelendiğinde istatistiksel olarak da olumlu bir sonuç göze çarpmakta ve anlamlı bir farklılık olduğu görülmektedir. Diğer yandan “Sürekli Öfke ve Öfke İfade Tarzı Ölçeği”, “Stresle Başa Çıkma Ölçeği” ve “Kişiler Arası İletişim Becerileri Ölçeği”nin ön test-son test analizinde istatistiksel olarak anlamlı bir sonuç elde edilememiştir. Sonuç: Öğrencilerinin kişisel gelişim becerilerini arttırmaya yönelik yapılan bu grup çalışması sürecine genel olarak bakıldığında birinci oturumun başında ve sekizinci oturumun sonunda uygulanan Kişisel Gelişim Yönelimi Ölçeği’ne ait ön test ve son test puanları incelendiğinde istatistiksel olarak anlamlı bir farklılığının görülmesi bu grup çalışmasının öğrencilerin kişisel gelişim becerilerini güçlendirdiğini ortaya koymuştur. Çalışmanın sonuçlarının sosyal hizmet bölümü lisans eğitimi sürecinde yapılacak olan kişisel gelişim odaklı grup çalışmalarına ve gruplarla sosyal hizmet uygulamasına örnek olması yönüyle literatüre katkı sağlayacağı düşünülmektedir.

PDF

___

Akfırat, O. N., Öztan Ulusoy, Y., & Kezer, F. (2018). PDR Lisans Programı Öğrencilerinin Mesleki ve Kişisel Gelişimlerine Yönelik Bir Öğretim Tasarımı Uygulaması. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 117-128.

Akın, A., & Başören, M. (2015). Algılanan Empatik Öz-Yeterlik ve Sosyal Öz-Yeterlik Ölçeğinin Türkçe Formunun Geçerlik ve Güvenirliği. Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 4(2), 603-610.

Aydın, B., & İmamoğlu, S. (2001). Stresle Başa Çıkma Becerisi Geliştirmeye Yönelik Grup Çalışması. M.Ü. Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi(14), 41-52.

Ballı, A. İ., & Kılıç, K. C. (2016). Stresle Başa Çıkma Yöntemleri Ölçeğinin Türkçe'ye Uyarlanması: Geçerlilik ve Güvenirlik Çalışması. Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 25(3), 273-286.

Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Erkan Akgün, Ö., Karadeniz, Ş., & Demirel, F. (2008). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Pegem Akademi.

Çakmak, D., & Balaban, Ö. (2016). Üniversite Öğrencilerinin Kişisel Gelişim Eğitimlerine Yönelik Algılarının İncelenmesi. Sakarya İktisat Dergisi, 5(1), 1-17.

Drumm, K. (2006). The Essential Power of Group Work. Social Work with Groups, 29(2-3), 17-31. Dwivedi, K., & Gupta, A. (2000). Keeping cool’: anger management through group work. Support for Learning, 15(2), 76-81.

Erozkan, A. (2013). The Effect of Communication Skills and Interpersonal Problem Solving Skills on Social Self-Efficacy. Educational Sciences: Theory & Practice, 13(2), 739-745.

Lennie, C. (2007, Şubat). The role of personal development groups in counsellor training: understanding factors contributing to self-awareness in the personal development group. British Journal of Guidance & Counselling, 35(1).

Lishman, J. (2015). Kişisel ve Mesleki Gelişim. (Editörler: R. Adams, L. Dominelli, & M. Payne), Sosyal Hizmet Temel Alanlar ve Eleştirel Tartışmalar (s. 427-447). Nika Yayınevi.

Masson, R. L., Jacobs, E. E., Harvill, R. L., & Schimmel, C. J. (2014). Grup Danışmanlığı Stratejileri ve Beceriler. (P. N. Bal, Çev.) Ankara: Pegem Akademi.

McNicoll, P., & Lindsay, J. (2002). Group Work In Social Work Education: The Canadian Experience. Canadian Social Work Review, 19(1), 153-166.

Newsome, S., Waldo, M., & Gruszka, C. (2012). Mindfulness Group Work: Preventing Stress and Increasing Self-Compassion Among Helping Professionals in Training. The Journal for Specialists in Group Work, 37(4), 297–311.

Northen, H., & Kurland, R. (2001). Social Work with Groups (Cilt 3rd Edition). Columbia University Press.

Owen, F. K., & Bugay, A. (2014). İletişim Becerileri Ölçeği’nin Geliştirilmesi: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi , 51-64.

Öz, S., & Aysan, F. (2012). Öfke Yönetimi Eğitiminin Okul Psikolojik Danışmanlarının Öfkeyle Başa Çıkma ve Güvengenlik Becerilerine Etkisi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 52-69.

Özkan, Z. (2003). Bilgeliğe Yöneliş Kişisel Gelişim Dinamikleri. Hayat Yayıncılık.

Sezik, N. (2005). Kişisel Gelişim El Kitabı. Hayat Yayıncılık.

Steinberg, D. M. (2010). Mutual Aid: A Contribution to Best-Practice Social Work. Social Work with Groups, 33(1), 53-68.

Tuna, D. T., & Siyez, D. M. (2014). Lise Öğrencilerinin Öfke Kontrolü ve İletişim Becerilerinde Çözüm Odaklı Psiko-Eğitim Programının Etkisi. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 11-22.

Tuncer, U. Ç. (2008). İnsan Kaynaklarının Psiko-Sosyal Bakımdan Geliştirilmesi Amacıyla Hazırlanan Gelişim Programlarının Değerlendirilmesine Yönelik Bir Araştırma: MAN Türkiye A.Ş. Örneği. Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.

Williams, R. (2017). Anger as a Basic Emotion and Its Role in Personality Building and Pathological Growth: The Neuroscientific, Developmental and Clinical Perspectives. Frontiers in Psychology, 1-9.

Yalçın, İ., & Malkoç, A. (2013). Kişisel Gelişim Yönelimi Ölçeği - II'nin Türkçeye Uyarlanması ve Psikometrik Özelliklerinin İncelenmesi. Düşünen Adam The Journal of Psychiatry and Neurological Sciences , 258-266.

ISSN: 2667-5617
Yayın Aralığı: Yılda 6 Sayı
Başlangıç: 2006
Yayıncı: ASOS Eğitim Bilişim Danışmanlık Otomasyon Yayıncılık Reklam Sanayi ve Ticaret LTD ŞTİ