NECDET AYKAÇ, Hasret KABARAN, HİLAL BİLGİN

TÜRKİYE’DE VE BAZI AVRUPA BİRLİĞİ ÜLKELERİNDEKİ ÖĞRETMEN YETİŞTİRME UYGULAMALARININ KARŞILAŞTIRILMALI OLARAK İNCELENMESİ (ALMANYA, FİNLANDİYA, FRANSA, İNGİLTERE VE TÜRKİYE ÖRNEĞİ)

Bu çalışma, Türkiye'deki öğretmen yetiştirme süreci ve uygulamaları ile Avrupa Birliği ülkeleri içerisinde güçlü ekonomiye sahip olan Almanya, Finlandiya, Fransa ve İngiltere'deki öğretmen yetiştirme sistemlerini karşılaştırmalı olarak incelemeyi amaçlamıştır. Bu ülkelerdeki öğretmen yetiştirme politikaları ve uygulamaları, eğitim programları, öğretmen yetiştiren kurumları, öğrencilerin öğretmen yetiştirme programlarına kabul koşulları, öğretim süreleri, öğretmenlik uygulamaları, öğretmenlik mesleğine atanma koşulları ve öğretmenlik mesleğinin statüleri incelenerek Türkiye'deki mevcut durumla karşılaştırılmış ve değerlendirmeler yapılmıştır. Bu sebeple, çalışmada betimsel tarama modeli kullanılmış ve araştırma verileri literatür taraması yapılarak elde edilmiştir. Verilerin toplanması aşamasında; Almanya, Finlandiya, Fransa, İngiltere ve Türkiye'de uygulanmakta olan öğretmen yetiştirmeyle sistemleriyle ilgili tez, kitap, dergi, makale gibi basılı bilimsel kaynaklardan yararlanılmıştır. Araştırmada elde edilen veriler araştırmanın amaçları doğrultusunda belirlenen kriterlere göre betimsel analiz yaklaşımı kullanılarak çözümlenmiştir. Çalışma sonucunda elde edilen bulgulara göre, Fransa ve Türkiye'nin öğretmen yetiştirme programlarında konu alanı bilgisi ve eğitimi ön plandayken; Almanya, uygulamalarının görülmüştür. Ülkelerdeki öğretmen yetiştiren kurumlara giriş ve mesleğe atanma koşullarının birbirinden farklı olduğu, staj ve uygulama açısından en az olanak sağlayan ülkenin Türkiye olduğu, en uzun eğitim süresinin öğretmen olabilmek için yüksek lisans bitirme şartı isteyen Finlandiya'da olduğu ve son olarak, incelenen ülkeler arasında en dikkat çeken ülkenin Finlandiya olduğu tespit edilmiştir

COMPARATIVE ANALYSIS OF THE TEACHER TRAINING PROGRAMS IN TUKEY AND SOME EUROPEAN COUNTRIES (GERMANY, FINLAND, FRANCE, ENGLAND AND TURKEY SAMPLES)

This study aims to analyze comparatively the teacher training processes and applications of Turkey and European Union countries such as Finland, France, Germany and England, which have strong economical power. The policies and applications of teacher training, teacher training institutions, the requirements of acceptance to the teacher training institutions, the study periods, the practice teaching, the assignment to teaching and the status of teaching profession in these countries are investigated and evaluated by comparing them with Turkey’s current situation. Therefore, descriptive survey model is used in this study and in this study and the research data is collected by literature review is applied. While collecting the data, printed academic sources such as thesis, books, journals, and articles about the teacher training systems in England, Finland, France, German, and Turkey are referred. The data attained in this study is evaluated by using descriptive analysis approach in terms of the criteria that is determined in accordance with the aim of this study. According to the findings obtained from this study, it is determined that teaching practice comprises the biggest part of the curriculum in Germany, England and especially in Finland, whereas knowledge and education of subject area is at the forefront in France and Turkey. It is also established in the study that entrance to the teacher training institutions and assignment requirements of the teaching professions changes from one county to the other, and the country which gives students the least chance for training periods and teaching practice is Turkey, whereas Finland, which lays down accomplishing masters degree as a condition in order to be a teacher, has the longest study period for teacher training and lastly, Finland is the most remarkable country from the point of teacher training among the analyzed countries

PDF

___

AKARSU, F. (2002). Yayınlanmamış karşılaştırmalı eğitim ders notları. Yıldız Teknik Üniversitesi Eğitim Programları ve Öğretim Doktora Programı.
AKYÜZ, Y. (2000). Türk eğitim tarihi. Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı.
AYDIN, A. ve BAŞKAN, A. (2006). Türkiye’deki öğretmen yetiştirme sistemine karşılaştırmalı bir bakış. Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 15, 1, 35-42.
BALCI, A. (2006). Sosyal bilimlerde araştırma: yöntem, teknik ve ilkeler. Ankara: PegemA Yayıncılık.
BARBER, M. & MOURSHED, M. (2007). How the world's best-performing school systems come out on top. London: McKinsey and Company.
BÜYÜKDUMAN, İ. (2013). Türkiye’de öğretmen yetiştirme. [Çevrim-içi: http://www.academia.edu/2310913/Ogretmen_Yetistirme], Erişim tarihi: 15.05.2013.
ÇABUK, B. ve KARACAOĞLU, Ö. C. (2002). İngiltere ve Türkiye eğitim sistemlerinin karşılaştırılması. Milli Eğitim Dergisi.
DELİBAŞ, H. (2007). Türkiye, İngiltere, Almanya, Finlandiya biyoloji öğretmeni yetiştirme programlarının karşılaştırılması. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Üniversitesi, Ankara.
EKİNCİ, A., ÖTER, M. ve Diğerleri. (2010). Finlandiya’da eğitim ve öğretmen yetiştirme sistemi (Çalışma ziyareti raporu). Diyarbakır: Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi.
ERKUŞ, A. (2005). Bilimsel araştırma sarmalı. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
FURLONG, J., BARTON, L., MİLES, S., WHİTİNG, C., & WHİTTY, J. (2000). Teacher education in transition: Re-forming professionalism. Buckingham, UK: Open University Press.
ILO/UNESCO(1991). Öğretmenlerin statüsü tavsiyesi. (Çev. Mesut GÜLMEZ). Eğitim İş Sendikası yayını.
KANSANEN, P. (2003). Teacher education in Finland: Current models and new developments. In B. Moon, L. Vlăsceanu, & C. Barrows (Eds.), Institutional approaches to teacher education within higher education in europe: Current models and new developments (pp. 85-108). Bucharest: UNESCO–Cepes.
KARASAR, N. (2009). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
KİLİMCİ, S. (2006). Almanya, Fransa, ve İngiltere’de sınıf öğretmeni yetiştirme programlarının karşılaştırılması. Yayımlanmamış doktora tezi, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
MALATY, G.(2006). What are the reasons behind the succes of finland in PISA ? Gazette des Mathematiciens, 108, 59-66.
SHALBERG, P.(2010). The secret to Finland’s success: Educating teachers.Stanford Center for Opportinty policy in education. Stanford: Stanford University.
SİMOLA, H. (2005) The Finnish miracle of PISA : Historical and sociologial remarks on teaching and teacher education. Comparative Education, 41, 4, 455-470.
ŞAHİN, M. (2006). Avrupa Birliği ülkelerinde ve Türkiye’de öğretmen yetiştirme sistemlerinin karşılaştırması. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, İnönü Üniversitesi Sosyal Bilimler Üniversitesi, Malatya.
SÖZER, E. (1991). Türk üniversitelerinde öğretmen yetiştirme sistemlerinin öğretmenlik davranışlarını kazandırma yönünde etkililiği. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Basımevi.
UNESCO (2012). Unesco strategy on teachers (2012-‐2015). [Available online at http://unesdoc.unesco.org/images/0021/002177/217775e.pdf]. Retrieved on April, 9, 2013.
ÜLTANIR, G. (2000). Karşılaştırmalı eğitim bilimi: Kuram ve Teknikler. Ankara: Eylül Kitapevi.
VALİJARVİ, J., LİNNAKYLA, P., KUPARİ, P.,REİNİKAİNEN, P., & ARFMAN, I. (2002). Finnish success in PiSA. Some reasons behind it. Jyvaskyla: IER.
VARIŞ, F. (1973). Eğitimde program araştırmaları. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi.
YILDIRIM, A. ve ŞİMŞEK, H. (2005). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.