Türk Dili sıfat-fiilli yapı Tipolojisinin Japon, Kore ve Macar tipolojileri ile karşılaştırılması

Bu çalışmada, dünya dillerinde önemli bir yere sahip olan sıfat-fiilli yapıların tipolojilerini inceledik. Bunu yapmaktaki amacımız, Türk Dili Tipi Sıfat-fiilli Yapı tipolojinsin dünya dilleri arasındaki yerini tespit etmek ve benzer tipolojiler ile karşılaştırmaktır. Türk dili ile akraba olduğu varsayılan Japon, Kore ve Macar dillerini, sıfat-fiil tipolojileri açısında analiz ederek Türk Dili Tipolojisi ile olan benzerlikleri ortaya koymaya çalıştık. Sıfat-fiil tipolojisini analiz ederken, Chomsky’nin Üretken-Dönüşümlü Dil Bilgisi ve Yönetim ve Bağlama Kuramı’ndan faydalandık. Dilin yapısal olarak incelenmesi gerektiğini ileri süren Chomsky, derin yapı ve yüzey yapı kavramları ile taşınım ve dönüşümün bütün diller için kaçınılmaz bir gerçeklik olduğunu gösterdi. Biz de bu çalışmada ad öbeği taşınımı ve boşluk kuramı ışığında, sıfat-fiilli yapı tipolojilerini karşılaştırmalı olarak ele aldık ve Türk, Japon, Kore ve Macar dilleri arasındaki Şaşırtıcı benzerliği, öbek yapı ve söz dizimi seviyesinde tespit ettik.

A comparison of the Turkic type relative clause typology with Japanese, Korean and Hungraian typologies

In this present study, we dealt with relative clause typologies in the world languages in general and Turkic Type Relative Clause typology in particular. By doing this, we compared Turkish relative clause construction with Japanese, Korean and Hungarian ones, which are all considered in Uralic and Altaic Language Family. In doing this, we made use of Chomskian theories called Generative-Transformational Grammar and Governement and Binding Thoery. As is known, Chomsky declared that all languages have the same typolgy in the Deep Structure. The changes among languages are witnessed in Surface Structure. There is a transformation between deep structure and surface structure. It means that, a noun pharse can be moved to another place leaving an empty place behind by constructing a chain between the empty place and its antecedents (moved element). When we compared Turkic type relative clause typology with Japanese, Korean and Hungarian, we amasingly saw that the strategies are the same in these langauges.

___

  • ABONDOLO, D. (1992), “Hungarian”, in International Encyclopedia of Linguistics, V. 2, Bright W. Oxford Univ. Pres.
  • AKERSON, Fatma Erkmen-ÖZİL Şeyda (1998), Türkçede Niteleme: Sıfat İşlevli Yan Tümceler, İstanbul: Simurg Yay.,
  • ANDREWS, Avery (2004) “Relative Clauses” Language Typology and Syntactic Description second edition of Shopen (ed), V. 11, Cambridge University Press ss.
  • BAYRAKTAR, Nesrin. 2004, Türkçede Fiilimsiler, Ankara: TDK yay.
  • CHOMSKY, Noam, 1981. Lectures on Government and Binding, Dordrecht: Foris.
  • CHOMSKY, Noam. 1957, Syntactic Structure, London, The Hague, Paris: Mouton & Co..
  • CSATÓ, Éva, (1996). “A Typological Review of Relative Clause Constructions in Some Turkic Languages”, Proceedings of 5th International Conference on Turkish Linguistics, August 15-17 (1990), (ed) Bengisu Rona, Hitit Yayınevi: Ankara.
  • ERASLAN, Kemal, 1980. Eski Türkçe’de İsim-Filler, İstanbul: İÜEF yay.
  • GÖKDAĞ, Bilgehan Atsız. 1993, Oğuz Grubu Türk Şivelerinde Sıfat-Filler, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Erciyes Üniversitesi .
  • HAEGEMAN, Liliane. 1995, Introduction to Government and Binding Theory, 2nd Ed., Oxford & Cambridge: Blackwell Publish.
  • HAIG, Goeffrey (1998), Relative Constructions in Turkish, Harrasowitz. Wiesbaden: Band 33.
  • HAN, Chung-hye - Kim, Jong Bok (2003), “Are there double relative clauses in Korean?”, Linguistic Inquiry, v. 35-2, ss. 179-217
  • HANKHAMER, Jorge and Knecht, Laura (1976). “The Role of Subject/Non-Subject Distinction in Determining the Choice of relative clause Participle in Turkish”, in Harvard Studies in Syntax and Semantics, V. II, (ed) J. Aissen and J. Hankamer.
  • ISHIZUKA, Tomoko (2005), “Processing Relative Clauses in Japanese”, UCLA Working Papers ın Linguistics, No 13, s. 140
  • KEENAN, Edward & Comrie, Bernard (1977), “Noun Phrase Accessibity and Universal Grammar”, Linguistic Inquiry V.1 ss 63-99
  • KISS, Katalin (2002), The Syntax of Hungarian, Cambridge University Press: Cambridge UK.
  • LACZKO, Tibor (2002), “Control and Complex Event Nominals Hungarian”, Prooceedings of the LFG conference, Athens, CSLI, (ed) M. Butt, T.H.King. s. 68
  • LEHMANN, Christian, (1986). “On the Typology of Relative Clauses”, Linguistics, V. 24-4F, pp. 663-680.
  • MALMKJAER, Kristen(1995), The Linguistics Encyclopedia, London & New York: Routledge.
  • MCCAWLEY, James (1972), “Japanese Relative Clauses”, in The Chicago Which Hunt: Papers from the Relative Clause Festival, Chicago Linguistics Society, Chicago.
  • MEGYESI, Beáta, The Hungarian Language A Short Descriptive Grammar, Basılmamış Makale, http://stp.ling.uu.se/~bea/hungarian.pdf.10.05.2009
  • RADFORD, Andrew (1992), Transformational Grammar, Cambridge: Cambridge University press.
  • SCHÖNIG, Claus (1992/93). “Relativsatzbautypen in den Sogenannten Altaischen Sprachen”, Acta Orientalia Academiae Scientiarum Hung.Tomus XLVI (2-2), pp. 327-338.
  • SONG, J. Jung (1991), “Korean Relative Clause Constructions: Conspiracy and Pragmatics”,Australian Journal of Linguistics, v. 11, ss. 195-220, Australia. (kohoka sopayla köpeğe vurdu örneği) s. 198 (Yengi ğarkta dans ediyor. örneği s. 197 Köpek kediyi ısırdı. örneği s. 197
  • TRASK, R. Lawrwnce (1999) Key Concepts in Language and Linguistics, London-New York: Routledge Pres. (Baş konusu için 116, “Transformatinal Grammar”, ss. 319-323)
  • UNDERHİLL, Robert. 1972. “Turkish Participle”, Linguistic Inquiry. V. 3, ss. 87-99 (Çev.: Ferhat Karabulut (2006), “Türkçe Sıfat-fiiller”, Celal Bayar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, C. 4, s. 1)
  • ÜSTÜNER, Ahad (2000), Anadolu Ağızlarında Sıfat-Fiiller, Ankara: TDK Yayınları.
  • YOSHIKO, Tagashira (1972), “Relative Clauses in Korean”, in The Chicago Which Hunt: Papers from the Relative Clause Festival, Chicago Linguistics Society, Chicago.