Oğuz Türkçesinin tarihi gelişme süreçleri

Bu makalede Oğuz Türkçesinin tarihî gelişimi üzerinde durulacaktır. Başlangıcından günümüze Oğuz Türkçesinin tarihi, gelişim seyri ve günümüze kadar geçirdiği devreler kuş bakışı olarak değerlendirilmiştir. Hatta makalede Oğuzca ile Hurrice arasındaki benzerlikleri dile getirilerek Oğuzların tarihi geçmişini MÖ 2300 yılına kadar götürebilmektedir.

The historical developing processes of Oğuz Turkish

The history of Oguz is trace back to B. C. 2300. In this article the historical developing process is emphasized. From the beginning to this day the history, developing process, periods of Oguz Turkish will be assessed generally. And in this article the similarities between Oguz Turkish and Hurri will be exlplained.

PDF

___

ADAMOVİÇ M. (1983) “Die altem Oghusen”, Materialia Turcica 7/8, s. 26-50.
Ahmet Bican Ercilasun Armağanı (2008), Ankara, Akçağ yayınları.
AKSAN Doğan (1975-1976), “Eski Türk Yazı Dilinin Yaşıyla İlgili Yeni Araştırmalar”, TDAY-Belleten, s. 133-141.
ATALAY Besim (1940,1941), Divanü Lûgati‘t-Türk Tercümesi I, III, Ankara, TDK yayınları.
BANG W.-Arat, R. Rahmetî (1936), Oğuz Kağan Destanı, İstanbul.
BAZİN L. (1953), “Notes sur les mots „Oğuz‟ et Turk”, Oriens G, s. 315-322.
BORAVKOV A. K. (1963), Leksika Siredneaziatskogo tefsira XII-XIII vv., Moskva Akad. nauk SSSR (Türk. Çev. Usta, Halil İbrahim-Amanoğlu Ebülfez, Orta Asya‟da Bulunmuş Kur‟an Tefsirinin Sözvarlığı XII-XIII. yüzyıllar, Ankara, TDK, 2001).
DEVELİ Hayati (2008), “Eski Türkiye Türkçesi Ağızlarının Sınıflandırılması” Turkish Studies, Vol. 3/3, s. 213-230. DOERFER Gerhard (1969), “İrandaki Türk Dilleri, Die Türksprachen Irans”, TDAY-Belleten, Ankara, TDK yay., s. 1-23.
DOERFER Gerhard (1975-1976), “Das Vorosmanische (die Entwieklung der oghusischen sprachen von der Orchon inschriften bis zu Sultan Veled), TDAY-Belleten, s. 81-131.
DOERFER Gerhard (1977), “Das Chorasantürkische”, TDAY-Belleten, s. 127-204.
ECKMANN Janos (1996), Harezm, Kıpçak ve Çağatay Türkçesi Üzerine Araştırmalar (Yayıma haz. O. F. Sertkaya), Ankara, TDK yay.
EKREM Memiş (2007), Eskiçağ Türkiye Tarihi, Konya, Çizgi Kitabevi
ERCİLASUN, Ahmet Bican (2004), Başlangıçtan Yirminci Yüzyıla Türk Dili Tarihi, Ankara, Akçağ yay.
ERCİLASUN, Ahmet Bican (2008/2), “Oğuzlar ve Oğuz Adı Üzerine”, Türk Kültürü Araştırmaları Dergisi, Ankara, s. 226-233.
ERDAL Marcel (2004/a), A Grammar of Old Turkic, Leiden-Boston, Brill yay.
ERDAL Marcel (2004/b), “Türkçenin Hurrice ile Paylaştığı Ayrıntılar”, V. Uluslararası Türk Dili Kurultayı Bildirileri, Ankara, TDK yay., s. 929-938.
ERGİN Muharrem (1970), Orhun Abideleri, İstanbul, MEB. yay.
ERZEN Afif (1986), Doğu Anadolu‘da Urartular, Ankara, TTK yay., s. 1-17.
GABAİN A. (1938), “Briefe der uigurischen Hüen-tsang Biographie”, Berlin, SBAW 29, s. 371-415.
GABAİN, A. (1974), Alttürkische Grammatik, 3. Aufl. Wiesbaden, Harrasowitz.
GOLDEN Peter (2006), Türk Halkları Tarihine Giriş, (Çev. Osman Karatay), Çorum, Karam yay.
GÜLSEVİN Gürer (2004), “Eski Türk Yazı Dilinde Oğuz Lehçesinin Ses, Şekil ve Söz Varlığı Unsurları”, Amanzholov Readings-2004: The International Science-Paractical Conference, s. 119-125.
GÜLSEVİN Gürer – Boz, Erdoğan (2004), Eski Anadolu Türkçesi, Ankara, Gazi Kitabevi.
GÜLSEVİN Gürer (2006), “Oğuzca Olmayan Türk Lehçelerindeki Oğuzca Unsurlar ve Bunlara Teorik Bir Yaklaşım”, Büyük Türk Dili Kurultayı Bildirileri, s. 75-92.
GÜLSEVİN Gürer (2007), Oğuzca Olmayan Tarihî Metinlerde Oğuzca Unsurlar ve Nehcü‘l-feradis Örneği” 46. Uluslararası Altaistik Konferansı (PIAC), 22-27 Haz. 2003, Ankara, TDK yay. 2007, s. 163-175.
GÜLSEVİN Gürer (2008) “Eski Anadolu Türkçesi Ağızları Üzerine” VI. Uluslararası Türk Dili Kurultayı 2008, Ankara, TDK. yay. (baskıda).
HAZAİ G. y.-Zieme, P. (1970), “Zu einigem Fragen der Bearbeitung türkischen Sprachdenkmäler”, X.th meeting of the PIAC in Horsholm-Denmark 1968, AO 32, s. 125-140.
HEYET Cevat (2008), Türk Dilinin ve Lehçelerinin Tarihî Seyri, Ankara, TDK yay.
KAFESOĞLU İbrahim (1993), Türk Milli Kültürü, İstanbul, Boğaziçi yay.
KARAHAN, Leyla (1996), Anadolu Ağızlarının Sınıflandırılması, Ankara, Akçağ yay.
KARAHAN, Leyla (2006), “Eski Anadolu Türkçesinin Kuruluşunda Yazı Dili Ağız İlişkisi”, Turkish Studies, Vol. 1/1, s. 2-12.
KAYMAZ Zeki (2004) “Çağatay Türkçesindeki Oğuzca Unsurlar Üzerine”, Amanzholov Readings-2004: The International Science-Practical Conference, s. 204-209.
KORKMAZ Zeynep (1971), “Eski Anadolu Türkçesinde Aslî Ünlü Uzunlukları”, Ank. Üniv. DTCF. Derg., C. XXVI/3-4, s. 49-66; Türk Dili Üzerine Araştırmalar I, Ankara TDK yay. 2005, s. 443-458, 459-474.
KORKMAZ Zeynep (1972), “Kaşgarlı Mahmud ve Oğuz Türkçesi”, Türk Dili, s. 253, Divanü Lûgati‟t-Türk Özel Sayısı, Ankara, TDK yay. s. 3-19; Türk Dili Üzerine Araştırmalar I (2005), Ankara, TDK. yay., s. 241-253.
KORKMAZ Zeynep (1974), Cumhuriyet Döneminde Türk Dili, Ank. Üniv. DTCF yay., Ankara.
KORKMAZ Zeynep (1985), “Dil İnkılabının Sadeleşme ve Türkleşme Akımları Arasındaki Yeri”, Türk Dili, C. XLIX, s. 401 (Mayıs 1985), s. 1-32.
KORKMAZ Zeynep (1989-1994), “Yazılı Devirlerdeki Gelişmelere Göre Eski Türkçenin Yaşı”, TDAY-Belleten, Ankara, TDK yay. (1994), s. 353-379; Türk Dili Üzerine Araştırmalar I, Ankara, TDK yay. (2005), s. 217-231.
KORKMAZ Zeynep (2007), “Anadolu ve Rumeli Ağızlarının Dayandığı Temeller”, TDAY Belleten 2007/1, TDK Yay., Ankara 2010 (Baskıda)
KORKMAZ Zeynep (2010), “Türkçe Nasıl Bir Dildir?”, Türk Dili, s. 697, Ankara, TDK yay. (Ocak 2010 sayısı), s. 34-46.
KORMUŞİN İgor (2007), 75. Dil Bayramı Konuşmaları: Dünden Bugüne Türkçe Oturumu, Ankara, TDK yay. (baskıda)
NÉMETH Gjula, HMK (A honfoglalo magyars kıalakula‟sra), s. 41-44; H. N. Orkun, Oğuzlara Dair, Ankara, 1935, s. 4-5.
ONAT Ayşe – Orsoy, Sema – Ercilasun, Konuralp (2004), Han Hanedanlığı Tarihi: Hsiungnu (Hun) Monografisi, Ankara, TTK yay.
ÖGEL Bahaeddin (1981), Büyük Hun İmparatorluğu Tarihi I, Ankara, Kültür Bakanlığı yay.
ÖZKAN Mustafa (2000), Türk Dilinin Gelişme Alanları ve Eski Anadolu Türkçesi, İstanbul, Filiz Kitabevi, genişletilmiş 1. baskı.
PRITSAK Omeljan (1953), “Der untergang des Reiches des Oguzischen Yabgu”, Fuad Köprülü Armağanı, AÜ, Dil ve Tarih-Coğrafya Fak. Yayını, Ankara, s. 397-410
RÖHRBORN Klaus (2004), “Eski Türkçede Dialektleri Belirleyen Bir Ses Değişimi Üzerine” (çev. Serap Gürçün), Türk Dilleri Araştırmaları, C. 14, s. 133-139.
SERTKAYA Osman F. (2007), “75. Dil Bayramı Konuşmaları: Dünden Bugüne Türkçe Oturumu”, Ankara, TDK yay. (baskıda).
SINOR Denis (1950), “Oğuz Kağan Destanı Üzerine Mülahazalar”, İst. Üniv. Edeb. Fak. Türk Dili ve Edebiyatı Derg. C. 4/1-2, s. 1-14.
SÜMER Faruk (1999), Oğuzlar (Türkmenler), İstanbul, Türk Dünyası Araştırmaları Vakfı, 5. baskı.
TEKİN Şinasi (1973-1974), “1343 Tarihli Bir Eski Anadolu Türkçesi Metni ve Türk Dili Tarihinde „olga – bolga‘ Sorunu, TDAY-Belleten, Ankara, s. 59-157.
TEKİN Talat (1993), Hunların Dili, Ankara, Doruk yay.
TOPARLI Recep – Argunşah, Mustafa (2008), Muînü‘l-Mürîd, Ankara, TDK yay.
TOSUN Mekrure – Yalvaç, Kadriye (1981), Sümer Dili Grameri / Sümerceden Örnekler, Ankara, TTK yay.
TUNA Osman Nedim (1997), Sümer ve Türk Dillerinin Tarihî İlgisi İle Türk Dilinin Yaşı Meselesi, Ankara, TDK. yay.
YÜCEL Bilâl (2004), "Kadı Burhaneddin Divanı'ndaki ―Olga – Bolġa" Özellikleri Dolayısıyla”, Türk Dili ve Edebiyatı Makaleleri, S. 4, Sivas, s. 81-103.