Kıbrıs ağızlarında ek eylem-I (birleşik çekimler)

Bu çalışmada, ek eylemin Kıbrıs ağızlarındaki kullanımları incelenmiş ve birleşik çekimler sıralanıp ölçünlü Türkçeyle karşılaştırılmıştır. Önce ek eylemin ses bilgisi özellikleri değerlendirilmiştir. Bunun ardından ek eylemin kipleri sıralanmıştır. Çalışmanın sonraki aşamasında hikâye, rivayet ve Şart birleşik çekimlerinin Kıbrıs ağızlarındaki çekimi aktarılmıştır. Veriler derlenen örneklerle de desteklenmiştir. Sonuçlar ölçünlü Türkçe ve diğer Türkiye Türkçesi ağızlarıyla karşılaştırılmış, Kıbrıs ağızlarına özgü kullanımlar saptanmıştır.

Substantive verb on Turkish Cypriot dialects-I (compound tenses)

In this study examined use of additional action on Turkish Cypriot dialects and listed compound tense. This substantive verb when compared with standart Turkish. First, substantive verb features evaluated in phonetics. After that, substantive verb modes of action are listed. The next stage of the study, compound tenses of imperfect, narrative and stipulation on the Turkish Cypriot Dialects transferred. The data collected is supported by examples. The results compared with a standard Turkish and other Turkey Turkish accent, Turkish Cypriot dialects identified specific uses.

___

  • ADALI Oya (1979), Türkiye Türkçesinde Biçimbirimler, Ankara: TDK.
  • AKAR Ali (2006), “Ağız Araştırmalarında Yöntem Sorunları”, Turkish Studies, S:2, s. 41-53.
  • ARGUNŞAH Mustafa (2000), “Kıbrıs Ağzıyla İlgili Yayımlanmış Çalışmalara Eleştirel Bir Bakış”, Kıbrıs Konuşuyor, (hzl. Rıdvan Öztürk, İstanbul: Kesit Yayınları.
  • BANGUOĞLU Tahsin (2004), Türkçenin Grameri, Ankara: TDK.
  • BBOZKURT İsmail ve Fedora Arnaut (2006), Yeniboğaziçi Halk Kültürü, Gazimağusa: DAÜ Basımevi.
  • COŞAR A. Mevhibe (2008), “Trabzon Ağızlarında Ekfiilin Kullanılışı”, Turkish Studies V:3, s. 176-188.
  • DEMİR Nurettin (2009a), “Kıbrıs Ağızlarının Tipik Özellikleri”, Kıbrıs Konuşuyor, (hzl. Rıdvan Öztürk), İstanbul: Kesit Yayınları, s. 17-28.
  • DEMİR Nurettin (2009b), “Kıbrıs Ağızlarında imiş Hakkında”, Kıbrıs Konuşuyor, (hzl. Rıdvan Öztürk), İstanbul: Kesit Yayınları, s. 109-118.
  • DEMİR Nurettin (2009c), “Örnek Metinler”, Kıbrıs Konuşuyor, (hzl: Rıdvan Öztürk), İstanbul: Kesit Yayınları, s. 249-264.
  • DUMAN Musa, (2009), “Kıbrıs Ağzı Üzerine Bazı Notlar”, Kıbrıs Konuşuyor, İstanbul: Kesit Yayınları, s. 39-62.
  • EDİSKUN Haydar (1988), Yeni Türk Dilbilgisi, İstanbul.
  • EFENDİOĞLU Süleyman ve Ali Osman Solmaz (2007), “Birleşik Zamanlar Üzerine”, Atatürk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Dergisi, S:35, s. 49-58.
  • ERGİN Muharrem (1993), Türk Dilbilgisi, İstanbul: Bayrak Yayınları.
  • GABAİN A. M. (1988), Eski Türkçenin Grameri, (çev. Mehmet Akalın), Ankara: TDK.
  • GENCAN Tahir Nejat (1979), Dilbilgisi, Ankara: TDK.
  • GÜLENSOY Tuncer (1995), Türkçe El Kitabı, Kayseri: Bizim Gençlik Yayınları.
  • TUNCER Gülensoy ve Ercan Alkaya (2003), Türkiye Türkçesi Ağızları Bibliyografyası, Ankara: Akçağ Yay.
  • GÜLSEVİN Gürer (1999), “Türkiye Türkçesindeki Zaman ve Kip Çekimlerindeki Birleşik Yapılar Üzerine”, VII. Milletler Arası Türkoloji Kongresi, İstanbul, s.1-8.
  • GÜMÜŞATAM Gürkan (2009), “Kıbrıs Ağzı Üzerine Hazırlanan Sözlükler ve Bu Sözlüklerdeki Yöntem Sorunları”, Turkish Studies, V:17, s. 481-504.
  • GÜRKAN Ali (1997), Kıbrıs Ağzında Edatlar, Bağlaçlar ve Ünlemlerin Kullanım Özellikleri, Ankara: KKTC Milli Eğitim, Kültür ve Spor Bakanlığı Yayınları-37.
  • HATİBOĞLU Vecihe (1972), Dilbilgisi Terimleri Sözlüğü, Ankara: TDK
  • JOHANSON Lars (2009), “Türk Dillerinde Odaksıl Şimdiki Zaman İşaretleyicisi ve Kıbrıs Türkçesinde Eksikliği”, Bilig, Ankara: Ahmet Yesevi Üniversitesi Yay, S:49, s. 93-100.
  • KARAHAN Leyla (1996), Anadolu Ağızlarının Sınıflandırması, Ankara: TDK.
  • KARAHAN Leyla (1998), “Birleşik Kipli Fiillerde Çokluk Eki –lAr‟ın Yeri”, Türk Dili, S:563, s. 381-387.
  • KORKMAZ Zeynep (1992), Gramer Terimleri Sözlüğü, Ankara: TDK.
  • KORKMAZ Zeynep (1995a), “Türkçede Ek Yığılması Olaylarının Meydana Gelişi Üzerine”, Türk Dili Üzerine Araştırmalar, Ankara: TDK, C. 1, s. 85-90.
  • KORKMAZ Zeynep (1995b), “Türkçede ok/ök Pekiştirme Edatı Üzerine”, Türk Dili Üzerine Araştırmalar, Ankara: TDK, C. 1, s. 98-109.
  • İLGEGİL Kaya (1982), Türkçe Dilbilgisi, İstanbul: Dergâh Yayınları.
  • KORKMAZ Zeynep (2003), Türkiye Türkçesi Grameri (Şekil Bilgisi), Ankara: TDK.
  • OSAM Necdet ve Meltem Kelepir (2006), “Bibliography of studies on Turkish Cypriot dialect”, International Journal of the Sociology of Language, s. 107-117.
  • ÖZTÜRK Rıdvan ve öte. (2009), Kıbrıs Konuşuyor – Kıbrıs Ağzı Üzerine İncelemeler, (hzl. Rıdvan Öztürk), İstanbul: Kesit Yay.
  • SAĞOL Gülden (1997), “Kıbrıs Ağzı Üzerine Hazırlanan Çalışmalar”, Bir: Türk Dünyası İncelemeleri Dergisi, İstanbul: Yesevi Yayıncılık, S:8, s: 99-106.
  • SARAÇOĞLU Erdoğan (2004), Kıbrıs Ağzı, Lekoşa: Ateş Matbaacılık.
  • YORGANCIOĞLU Oğuz (2000), Kıbrıs Türk Folkloru, Mağusa.
  • YORGANCIOĞLU Oğuz (2006), Kıbrıs Türk Folklorundan Derlenen Masallar, Gazimağusa: Canbulat Basımevi.
  • ZÜLFİKAR Hamza (2005-IV), “Doğru Yazalım Doğru Konuşalım; -dıydım, -mıştım, -dımdı, anti-, kapkaç, gasp, onulmak, sırğa, palatal, palatalisation, nasal, nasalization üzerine.”, Türk Dili, Ankara: TDK, S:640, s. 313-323.