İKTİSADİ BÜYÜME VE İSTİHDAM İLİŞKİSİ: TÜRKİYE UYGULAMASI (2000-2015)

Bu çalışma, makro-ekonomik performans konusunda en önemli göstergelerden olan iktisadi büyüme, istihdam ve işsizlik arasındaki ilişkiyi ayrıntılı bir şekilde ortaya koymak için yapılmıştır. Bu amaçla ilk olarak kavramsal açıklama yapılmış, daha sonra ampirik olarak VAR analizi, etki tepki analizi, varyans araştırma metodu, geleneksel Granger nedensellik testi ve en küçük kareler yöntemi uygulanmış ve açıklanmaya çalışılmıştır. Bugüne kadar yapılan gerek ulusal gerekse uluslararası literatür incelendiğinde iktisadi büyüme ile işgücü, istihdam arasındaki ilişkinin simetriği, yönü ya da anlamlılığı konusunda farklı görüşler mevcuttur. Bu araştırmalar genel olarak Okun Kanunu analiz edilerek ve sadece iki değişken eklenerek yapılmıştır. Bu çalışmada ise modelin daha anlamlı hale gelebilmesi ve daha sağlıklı analiz sonuçları elde edebilmek için imalat sanayi endeksi, kamu harcamaları değeri ve sabit sermaye yatırımları değeri eklenmiştir. Türkiye ekonomisi için yapılan çalışmalar incelendiğinde özellikle 2000'li yılları dikkate alan çalışmalarda ekonomik büyümenin işsizlik sorununu gideremediği, istihdamsız büyümenin geçerli olduğuna dair bulgular elde edilmiştir. İktisadi büyüme oranları incelendiğinde ise 2000 sonrası dönemde, 2001 Krizi ve 2008 Küresel Krizi yılları haricinde pozitif büyümeye rağmen işsizlik oranının yüksek kaldığı ve düşmediği gözlemlenmiştir. 2000-2016 yılları arasında iktisadi büyüme ve işsizlik arasında zayıf da olsa bir ilişkinin var olduğu anlaşılmıştır. İktisadi büyümedeki %1'lik bir artışın işsizliği %0,1 düşürdüğünü ortaya koyan en küçük kareler tahmin sonuçları Granger nedensellik testi ile desteklenmiş, %5 istatistiki anlamlılık seviyesi içerisinde iktisadi büyüme işsizliğin nedenseli olmuştur. Tüm bu sonuçlar ışığında iktisadi büyümenin istihdam üzerinde olumlu etkilerinin olduğu, mevcut literatürden farklı olarak daha kuvvetli bir istihdam oluşturucu büyüme performansının son yıllarda yaşandığını söylemek mümkündür

ECONOMIC GROWTH AND EMPLOYMENT RELATIONSHIP: APPLICATION OF TURKEY (2000-2015)

This study was conducted to elaborate the relationship between economic growth, employment and unemployment, which are the most important indicators of macro-economic performance. For this purpose, first conceptual explanations were made and then empirical VAR analysis, impact response analysis, variance survey method, traditional Granger causality test and least squares method were applied and tried to be explained. As far as national and international literature is concerned, there are different views on the symmetry, direction or meaning of the relationship between economic growth, labor and employment. These surveys were generally done by analyzing the Okun Law and adding only two variables. In this study, manufacturing industry index, value of public expenditure and fixed capital investments were added to make the model more meaningful and obtain more healthy analysis results. When the studies for the Turkish economy are examined, especially studies considering the years of 2000, it is found that economic growth can not solve the problem of unemployment and the growth without employment is also valid. When the economic growth rates are examined, it is observed that the unemployment rate remained high and did not fall despite the positive growth in the post-2000 period except for the 2001 crisis and the 2008 global crisis. It is understood that between 2000 and 2016 there is a weak relationship between economic growth and unemployment. The smallest squares estimation results showed a 1% increase in economic growth has lowered the unemployment rate by 0.1% and it was supported by the Granger causality test, and the economic growth was the cause of unemployment within the 5% statistical meaning level. All these results show that economic growth has a positive effect on employment, and unlike the current literature, a relatively strong employment-generating growth performance has been experienced in recent years.

___