Dinleme becerisine yönelik ölçme değerlendirme çalışmalarında üstbiliş stratejilerinin kullanımı

Bu çalışmanın amacı öğrencinin kendi öğrenme sürecinin farkında olması ve kendini değerlendirmesini sağlayan üstbiliş stratejilerinin, dinleme eğitiminde sürecin esas alındığı ölçme değerlendirme çalışmalarında kullanılması gerekliliğini ortaya koymaktır. Bu çalışma nitel bir araştırmadır. Çalışmada İlköğretim Türkçe Dersi (6, 7, 8. Sınıflar) Öğretim Programı ve Kılavuzu ile alan yazındaki ölçme değerlendirme yöntemleri ve üstbiliş stratejileri dinleme becerisi bakımından incelenmiştir. İnceleme sonucunda elde edilen veriler betimsel analize tabi tutulmuştur. Bu bilgiler ışığında üstbiliş stratejilerinin dinleme becerisine yönelik ölçme değerlendirme çalışmalarında nasıl kullanabileceği betimlenmeye çalışılmıştır.

Use of metacognition strategies in measurement and evaluation studies oriented with listening skills

The goal of this study is to put forth that the metacognition strategies which make it possible for the student to be aware of his/her own learning process and have his/her self evaluation can be an alternative tool of measurement and evaluation in listening education. The study is a qualitative research. In the study, Primary Turkish Teaching Programme and Guideline (6th, 7th, 8th Grades), the measurement and evaluation methods, and metacognition methods have been analyzed in terms of listening skills. The data collected at the end of the analysis have been subject to descriptive analysis. In the light of this information, it has been tried to describe how metacognition strategies can be applied in measurement and evaluation studies oriented with listening skills.

PDF

___

AKÇATAŞ, A. (2001). İletişim Eksiklikleri ve Dilin Kullanımı. Dil Dergisi (106). 61-66.
AKIN, A. (2006). Başarı Amaç Oryantasyonları ile Bilişötesi Farkındalık Ebeveyn Tutumları ve Akademik Başarı Arasındaki İlişkiler (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Sakarya: Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
ATILGAN, H. vd. (2009). Eğitimde Ölçme ve Değerlendirme. Ankara: Anı Yayıncılık.
BONDS, C. W. vd. (1992). Metacognition Developing Indepence in Learning. Clearing House 66 (1).
BROWN, A. L. (1978). Knowing When, Where and How to Remember: A Problem of Metacognition. (Ed. Glaser) Advances in İnstructional Psychology (pp:225-253). Hillsdale, NJ: Lawrence Erlbaum Associates. Inc.
BROWN, A. L. (1987). Meracognition, Executive Control, Self Regulation and Other Even More Mysterious Mechanisms. Metacognition, Motivation and Understanding. Hillsdale NJ: Lawrence Erlbaum Associates.
CALP, M. (2005). Özel Öğretim Alanı Olarak Türkçe Öğretimi. Konya: Eğitim Kitabevi.
DEMİREL, Ö. (1999). İlköğretim Okullarında Türkçe Öğretimi. İstanbul: MEB Yayınları.
DOĞANAY, A (1997). Ders Dinleme Sırasında Bilişsel Farkındalıkla İlgili Stratejilerin Kullanımı. Çukurova Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 2 (15). 34-42.
FLAVELL, J. H. (1976). Metacognitive Aspects of Problem Solving. The Nature of Intelligence. Hillsdale. NJ: Lawrence Erbaum.
FLAVELL, J. H. (1979). Metacognitive and Cognitive Monitoring: A New Area of Cognitive Devolopmental Inquiry. American Psychologyst (34).
GÖÇER, A. (2008). Performans Görevleriyle İlgili Sunum Çalışmalarının Konuşma ve Dinleme Becerilerinin Geliştirilmesine Katkısı. Dil Dergisi (142).
GÜLER, N. (2011). Eğitimde Ölçme ve Değerlendirme. Ankara: PegemA.
GÜNEŞ, F. (2009). Türkçe Öğretiminde Günümüz Gelişmeleri ve Yapılandırıcı Yaklaşım. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 6 (11). 1-21.
GÜNEŞ, F. (2007). Türkçe Öğretimi ve Zihinsel Yapılandırma. Ankara: Nobel Yayıncılık.
HACKER, D. J. (1998). Metacognition: Definitions And Empirical Foundations. In: D. J. Hacker, J. Dunlosky, and A. C. Graesser (Eds.). Metacognition İn Educational Theory And Practice. Mahwah, NJ: Erlbaum. 1-24.
İZİN, N. (2005). Dil Becerilerinin Gelişiminde Özgüven (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ankara: Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Türkçe Eğitimi Ana Bilim Dalı.
KAVCAR, C. vd. (2004). Türkçe Öğretimi – Türkçe ve Sınıf Öğretmenleri İçin. Ankara: Engin Yayınevi.
KUŞÇU, H. (2010). İlköğretim İkinci Kademe Öğrencilerinin Dinleme, Konuşma, Okuma ve Yazılı Anlatım Becerilerinin Yapılandırıcı Yaklaşıma Göre Geliştirilmesinde Türkçe Öğretmeninin Rolü (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul: Yeditepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
MACKAY, I. (1997). Dinleme Becerisi (Çev.: Aksu Bora ve Onur Cançolak). Ankara: İlkkaynak Kültür ve Sanat Ürünleri.
MAYO, K. E. (1993). Learning Strategy Instruction: Exploring The Potential Of Metacognition. Reading Improvement 30 (3), 130-133.
MEB (2006). İlköğretim Türkçe Dersi (6, 7, 8. Sınıflar) Öğretim Programı ve Kılavuzu. Ankara: Millî Eğitim Bakanlığı Yayınları.
OXFORD, R. L.( 1990). Language Learning Strategies: What Every Teacher Should Know. Boston: Heinle&Heinle.
ÖZBAY, M. (2009). Anlama Teknikleri – II: Dinleme Eğitimi. Ankara: Öncü Kitap.
ÖZSOY, G. (2007). İlköğretim Beşinci Sınıfta Üstbiliş Stratejileri Öğretiminin Problem Çözme Başarısına Etkisi (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Ankara: Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Sınıf Öğretmenliği Ana Bilim Dalı.
ROBERTSON, A. K. (2004). Etkili Dinleme. İstanbul: Hayat Yayınları.
UMAGAN, S. (2007). Dinleme. İlköğretimde Türkçe Öğretimi (Ed. Ahmet Kırkkılıç ve Hayati Akyol). Ankara: PegamA Yayıncılık.
YALÇIN, A. (2002). Türkçe Öğretim Yöntemleri Yeni Yaklaşımlar. Ankara: Akçağ Yayınları.
YILDIRIM, A. ve ŞİMŞEK, H. (2008). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin.
YUILL, N. vd. (1992). Towards a Systematic Approach of Teaching Reading Comprehension Skills to EFL Majors in Pre-Service Teacher Education: An Experiment. Journal of Research in Education and Psychology 2(2). 1-17.