Dijital Çağa Black Mirror Dizisi ile Göstergebilimsel Bir Bakış

Rönesans ile birlikte gelen çağdaş yaşam pratikleriyle “gerçek” işlenebilir bir hale dönüşmüştür. Buişlevsel gerçeklik ekranlar aracılığı ile oluşturulan toplumsallaşma simülasyon evreninin doğmasına nedenolmuştur. Simülasyon evreninde göstergeler üretilebilinir bir haldedir. Bu üretilebilinir gerçeklik ise kendini iletişim teknolojileri ekranlar aracılığıyla görünür kılmaktadır. Bu nedenle çalışmanın örneklemini gelecekdünyanın distopik bir somutlaştırmasını yapan ve bunu ekranlar aracılığıyla aktaran Black Mirror dizisioluşturmaktadır. Dizide simülasyon evrenindeki göstergeler yeniden üretim halindedir. Çalışma, JeanBaudrillard'ın simülasyon kuramı ile sınırlandırılmıştır. Bu bağlamda araştırmamız da örneklem olarakkullandığımız Black Mirror dizi serisi de tam da bu noktada teknolojinin ilerlemesiyle beraber yaşanan iletişimteknolojilerindeki gelişmelerin insanlığı nasıl etkilediğini gözler önüne sererek bugüne ve geleceğe ayna tutmaktadır. Dizi, insanların hayatlarını kolaylaştırdığı iddia edilen teknolojinin, aslında bu hayatları nasılçevrelediğini ve yok ettiğini ekranlara taşımaktadır. Black Mirror dizisi tam olarak modern dünyadasimülasyon evrenin de her şeyin ikizinin yapıldığı işlenmiş bir gerçekliği yaşayan ve bu şekilde toplumsalbelleği oluşturan bireylerin teknolojinin gelişmesiyle birlikte bunun birleşiminden doğabilecek sonuçları bizeaktarmıştır. Çalışmada dizinin üç sezonunda yer alan bölümler seçilmiştir. Bu bölümlerden The Entire HistoryBe Right Back ve Nosedive bölümleri göstergebilimsel analiz yöntemiyle incelenmiştir. İnceleme sonucundadijital çağın görünmeyen yüzü üzerine bulgular ortaya konulmuştur. Araştırma, teknolojinin gelişimi ileberaber doğabilecek olası sorunları irdeleyerek distopik bir geleceği sorgulayıp sonuçlar öngörmüştür.

A Semiotic Look at the Digital Age with the Black Mirror Series

With the modern life practices that came with the Renaissance, the ‘real’ as turned into a processableform. This functional reality has led to the emergence of the socialization simulation universe created throughscreens. Indicators can be produced in the simulation universe. This reproducible reality makes itself visiblethrough communication technology screens. For this reason, The Black Mirror series, which makes a dystopianconcretization of the future world and conveys it through screens, is the sample of the study. In the series, theindicators in the simulation universe are in reproduction. The study is limited by Jean Baudriallards simulationtheory. In this context, The Black Mirror; series, which we used as a sample in our research, reveals how thedevelopments in communication technologies have affected humanity with the advancement of technology atthis point and mirrors the present and the future. The series shows how technology, which is believed to makepeople's lives easier, actually surrounds and destroys these lives. The Black Mirror series conveys the resultsof the combination of technology and psychology in the simulation universe where everything is twinned. Theepisodes in the three seasons of the series were selected in the study. Among these chapters, The Entire History,Be Right Back, and Nosedive chapters are analyzed using a semiotic analysis method. As a result of theexamination, findings were presented on the invisible face of the digital age. The research has predicted resultsby questioning a dystopic future by examining the possible problems that may arise with the development oftechnology.

PDF

___

Adanır, O. (1987) Sinemada anlam ve anlatım, Say Yayınları
Adanır, O. (2017) Simülasyon kuramı üzerine notlar ve söyleşiler, Eylül Sanat.
Andrew, J. D. (2010) Büyük sinema kuramları, Zahit Atam (Çev.), Doruk Yayınları
Kılıç, O. (2015, 31 Temmuz) 2025'te gazetecilik nasıl olacak? 4 senaryo AlJazeera http://www.aljazeera.com.tr/blog/2025te-gazetecilik-nasil-olacak-4-senaryo, (Erişim Tarihi: 03.11.2019)
Afsarmanesh, Benabdelkader, Ammar, Hamideh ve L.O. Hertzberger “Database support for multimedia information in web based applications” (Online) https://www.researchgate.net/profile/Hamideh_Afsarmanesh/publication/2283615_Dat abase_Support_for_Multimedia_Information_in_Web_Based_Applications/links/0dee c51fd75f1134f6000000/Database-Support-for-Multi-media-Information-in-Web-BasedApplications.pdf (Erişim: 03.11.2019)
Baldini, M. (2006) İletişim tarihi: storie della comunicazione, Gül Batuş (Çev.), Avcıol Basım Yayınları.
Baudrillard, J. (1998) Üretimin aynası, Oğuz Adanır (Çev.), Dokuz Eylül Yayınları.
Baudrillard, J. (2001) Tam ekran, Bahadır Gülmez (Çev.), Yapı Kredi Kültür Sanat Yayıncılık.
Baudrillard, J. (2004) Tüketim toplumu, Oğuz Adanır (Çev.), Ayrıntı Yayınları.
Baudrillard, J. (2005) Simülakrlar ve simülasyon, Oğuz Adanır (Çev.), Doğu Batı Yayınları.
Baudrillard, J. (2016) Simgesel değiş tokuş ve ölüm, Oğuz Adanır (Çev.), Boğaziçi Üniversitesi.
Berger, A.A. (1993) Kitle iletişiminde çözümleme yöntemleri, (Çev.), Murat Barkan ve diğerleri, ed. Nazmi Ulutak, Aslı Tunç, Anadolu Üniversitesi.
Binark, M. (2015) Yeni Medya Çalışmalarında Araştırma Yöntem ve Teknikleri, Ayrıntı Yayınları.
Choudhury, N. (2014). World Wide Web and Its Journey from Web 1.0 to Web 4.0. (Çevrimiçi) http://ijcsit.com/docs/Volume%205/vol5issue06/ijcsit20140506265.pdf, (Erişim: 03.11.2019)
Çamuroğlu Çığ, E. & Çığ, Unsal (2015) Gazetecilik Emeğinin Prekarizasyonu: Yeni Medya Çağında Habercilik Etiğini Tartışmak, İş Ahlakı Dergisi, 8(2), 9-44
Debord, G. (2010) Gösteri Toplumu, Ayşen Ekmekçi, Okşan Taşkent (Çev.), Ayrıntı Yayınları.
Dijital Dünyaya Bakış (2019), https://datareportal.com/reports/digital-2019-global-digital-overview, Erişim: 14.03.2021
Erdoğan, İ. (2011) İletişimi Anlamak, Erk Yayınları.
Friedman, Hershey ve Friedman, Linda Weiser (2008) “The New Media Technologies: Overview and Research Framework” (Çevrimiçi) http://dx.doi.org/10.2139/ssrn.1116771, (Erişim: 03.11.2019)
Fiske J. (2003), İletişim Araştırmalarına Giriş. Süleyman İrvan (Çev.), Bilim ve Sanat Yayınları.
Güneş, A. (2013). Göstergebilim Tarihi. NWSA-Humanities, 4C0172, 8, (4), 332-348. http://dx.doi.org/10.12739/NWSA.2013.8.4.4C0172
Manovich, L. (2001). The Language of New Media, MIT Press.
Mulvey, L. (2012). Saniyede 24 Kare Ölüm. Doruk Yayınları.
Niedzviecki, H. (2010) Dikizleme Günlüğü, Gökçe Gündüç (Çev.) Ayrıntı Yayınları.
Trottier, D. ve Fuchs, Christian (2015). “Social media, politics and the state: protests, revolotions, riots, crime and policing in the age of the Facebook, Twitter and Youtube, Routledge, New York and London” (Çevrimiçi) https://www.dhi.ac.uk/san/waysofbeing/data/economycrone-trottier-2015.pdf (Erişim: 03.11.2019)
Ormanlı, O. (2012). Dijitalleşme ve Türk sineması. The Turkish Online Journal of Design, Art and Communication. 2, 32-38.
Özçınar Eşli, M. (2012). Saniyede 24 Kare Ölüm Metni Üzerine Bir Okuma. Sinecine. 3(2), 128- 131.
Pierre, G. (1994). Göstergebilim, Mehmet Yalçın (Çev.), Imge Yayinları.
Rifat, Mehmet (2009). Göstergebilimin ABC’si, Say Yayınları.
Schudson, M. (1978). Discovering the News. A Social History of American Newspapers, Basic Books.
The Guardian (2018) (Online) https://www.theguardian.com/tv-and-radio/2018/nov/01/insideblack-mirror-with-charlie-brooker-annabel-jones-watch-live
Waters, L. (2018, 20 Eylul) China is introducing citizen scorecards - and it's scarily like an episode of Black Mirror, https://www.indy100.com/article/china-scorecards-citizen- 2020- behaviour-black-mirror-charlie-brooker-nosedive-8546816, Erişim: 03.11.2019
W3 (1990) (Online) Proposal for a HyperText Project, https://www.w3.org/Proposal.html World Meters, (2020), (Online) https://www.worldometers.info/world-population/