ARAPÇA ÖĞRETİMİNDE KISA TİYATRO OYUNLARININ KULLANIMINA YÖNELİK BİR DEĞERLENDİRME

Tiyatro, bireysel ve sosyal dayanışmayı, sorumlulukları, başkalarına rahatsızlık vermeden kendi düşüncelerini eyleme dönüştürmeyi, düşünerek, inceleyerek, yorumlayarak okumayı, topluluk karşısında rahat konuşmayı, sanat dallarına ilgi duymayı ve en önemlisi de kişinin kendini gerçekleştirmesini öğretir (Yalçın ve Aytaş, 2005:11). Hayatın gerçekliğini ve canlılığını samimiyetle yansıtan tiyatro eserlerinde karşılıklı konuşma, içsel konuşma, hitabet ve hikâye bir arada yer almaktadır (Aytaş, 2014:4). Bu farklı unsurların birlikteliği tiyatronun anlatımını zenginleştirir ve gücünü arttırır. Tiyatro eserlerini sahnelenmek için kaleme alınmış metinler bulunduğu gibi; bu metinlerin salt metin olarak da okunabileceği, dinlenebileceği, yazılabileceği, konuşulabileceği de unutulmamalıdır. Tiyatronun bu özellikleri kapsamında yabancı dil öğretiminin etkin bir şekilde gerçekleştirilmesi sağlanabilmektedir. Dünyada varlığını sürdüren dillere genel olarak baktığımızda; Arapçanın en çok konuşulan dünya dilleri arasında yer aldığını görmekteyiz. Ülkemizde dini, ticari, askeri ve siyasi nedenler başta olmak üzere çeşitli nedenlerden ötürü Arapça öğretimine önem verilmektedir. Arapçanın bir yabancı dil olarak farklı öğretim yöntemleri ile öğretilmesi kapsamında, tiyatro oyunlarının öğrenciler tarafından Arapça olarak sergilenerek, kalıcı ve eğlenceli bir öğrenme ortamının oluşturulabileceği düşünülmektedir. “Arapça Öğretiminde Kısa Tiyatro Oyunlarının Kullanımına Yönelik Bir Değerlendirme” adlı bu çalışmada, tiyatronun eğitimdeki yeri ve önemine dair teorik bilgiler verilmiş ardından Arapça dört temel dil becerisinin geliştirilmesinde kısa tiyatroların kullanımına yönelik değerlendirmelerde bulunulmuştur.

AN EVALUATION FOR USE OF SHORT THEATER PLAYS IN ARABIC TEACHING

The theater teaches individual and social solidarity, responsibilities, transforming thoughts into actions without disturbing others, reading with interpreting/ thinking/ examining, speaking freely to a community, being interested in art branches, and most importantly realizing one's own self (Yalçın and Aytaş, 2005: 11). In theater products that sincerely reflect the reality and vitality of life, dialogue, monologue, oratory, and story coexist (Aytaş, 2014: 4). The combination of these different elements enriches the expression of the theater and increases its power. Just as there are texts to be taken to stage as a theatrical production, it should not be forgotten that these texts can also be read, listened, written or spoken as pure text. Thanks to these features of the theater, foreign language teaching can be executed effectively. When we look at the languages that maintain its existence in the world, we see that Arabic is also among the most spoken languages in the world. In our country, Arabic is crucial for a variety of reasons, especially religious, economic, military, and political reasons. In the context of teaching Arabic with different teaching methods as a foreign language, it is thought that a permanent and fun learning environment can be created by performing the theater plays in Arabic by the students. In this work titled "An Evaluation for Use of Short Theater Plays in Arabic Teaching", information about the place and importance of the theater in education was given, and the evaluation of the use of short plays in the development of four basic skills in Arabic as a foreign language is included.

PDF

___

Aytaş, G. (2002). Tanzimatta Tiyatro Edebiyatı Tarihi. Ankara: Akçağ Yayınları.
Aytaş, G. (2003). Okullarda Drama ve Tiyatro Eğitimi. Bilim ve Aklın Aydınlığında Eğitim Dergisi. S:37.
Aytaş, G. (2014). İletişim Gerekliliği Açısından Tiyatro. Turkish Studies. S. 9/3, s. 239-246.
Brockett, O. G. (2000). Tiyatro Tarihi. Ankara: Dost Kitabevi Yayınları.
Çalışlar, A. (1995). Tiyatro Ansiklopedisi. Ankara: T.C. Kültür Bakanlığı Yayınları.
Dağbaşı, G, Özcan, M. Oyunlarla ve Etkinliklerle Arapça Öğretimi. İstanbul: Akdem Yayınları
Işık, S. "Türkçe Eğitiminde Araç Metin Olarak Tiyatro Eserlerinin Önemi Ve Dil Becerilerini Geliştirmedeki Rolü". Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara, 2014
İnal, K., Sosyal Bilimler ve Bilim Sanat ve İdeoloji, Evrensel Kültür, sayı:102, Haziran 2000, s.3
Nutku, Ö. (1985). Dünya Tiyatrosu Tarihi.(Cilt: I, II). İstanbul: Remzi Kitabevi.
Nutku, Ö. (1998). Oyun Çocuk Tiyatro. İstanbul: Özgür Yayınları.
Kabapınar, Yücel. Empati Becerisini Geliştirmede Bir Metot: Tarih Ders Kitapları, Değerler Eğitimi Dergisi, sayı, 4, İstanbul, 2005, s.39
Kaptan, A.Y. ve Kaptan, S. G. (2004). Ders Kitaplarındaki Tasarım Sorunu ve Öğrencilerin Öğrenme Düzeyine Etkisi, XIII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı, İnönü Üniversitesi, Eğitim Fakültesi, Malatya.
Kaya, Ö. "Temel Eğitimde Tiyatro Çalışmalarının Öğrencilerin Kişilik Gelişimi (Özgüven Kazanımı) Üzerindeki Etkisi". Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Beykent Üniversitesi, İstanbul, 2007
Suçin, M. H. (2008). Aktif Arapça. Ankara: Engin Yayınevi.
Şener, S. (2003). Dünden Bugüne Tiyatro Düşüncesi. Ankara: Dost Kitabevi Yayınları
Yalçın, A. (2002). II. Meşrutiyette Tiyatro Edebiyatı Tarihi. Ankara: Akçağ Yayınları
Yalçın, A. ve Aytaş, G. (2005). Çocuk Edebiyatı. Ankara: Akçağ Yayınları.
Yalçın, A. ve Aytaş, G. (2005). Tiyatro ve Canlandırma. Ankara: Akçağ Yayınları.
Yıldız, M, Çetinkaya H. (2017). Fıkralarla Arapça. İstanbul: Akdem Yayınları
Yıldız, M, Avşar, E. (2006). Türkçe Çevirileriyle Arapça Seçme Hikâyeler I , I-V, Elif Yayınları, İstanbul
Yıldız, M, Avşar, E. (2006). Türkçe Çevirileriyle Arapça Seçme Hikâyeler I , I-V, Elif Yayınları, İstanbul