Sınıf Öğretmenlerinin Tasarım-Beceri Atölyeleri Hakkındaki Görüşleri

Bu araştırmada sınıf öğretmenlerinin Millî Eğitim Bakanlığı tarafından yayımlanan 2023 Vizyon Belgesinde yer alan tasarım-beceri atölyeleri hakkındaki görüşlerini belirlemek amaçlanmıştır. Araştırmada temel nitel araştırma deseni kullanılmıştır. Araştırmanın katılımcılarını 18 sınıf öğretmeni oluşturmuştur. Verilerin toplanmasında yarı yapılandırılmış görüşme tekniği kullanılmıştır. Verilerin çözümlenmesinde ise betimsel analizden yararlanılmıştır. Veri toplama sürecine ilişkin Ek-1’de sunulan etik kurul izni alınmıştır. Araştırmada sınıf öğretmenlerinin atölyelere yönelik genel görüşleri atölyelerin amacına, işlevselliğin sağlanmasına, diğer derslerle ilişkisine, öğrenciye katkısına, önerilen atölyelere, zorluklar ve önerilere dönük olarak yedi tema altında incelenmiştir. Bu bağlamda öğretmenler atölyelerin amaçlarını somutlaştırma, geçmiş uygulamaların başarısı, el becerisi geliştirme ve eğlenme olarak açıklamışlardır. İşlevselliğin sağlanmasına yönelik görüşlere bakıldığında öğretmenlerin yönetimden, öğretmenden ve velilerden kimi beklentilerinin olduğu belirlenmiştir. Yine, araştırmada ulaşılan sonuçlardan biri de öğretmenlerin tasarım-beceri atölyelerindeki uygulamaları hayat bilgisi, fen bilimleri, matematik, Türkçe, görsel sanatlar ve sosyal bilgiler dersleriyle ilişkilendirdikleridir. Bunun yanında öğretmenler kimi atölyeler önermişler; sınıf öğretmenlerinin önerdikleri atölyeler bilim, sanat, spor ve kültür başlıkları altında toplanmıştır. Ayrıca öğretmenlerin atölyelerin öğrenciye katkısını gelişim dönemleri, benlik algısı, meslek seçimi, okula olumlu tutum ve boş zamanları değerlendirme kapsamında açıkladıkları belirlenmiştir. Son olarak araştırmada öğretmenlerin yetkin olmaması, iş yükünün artması; velilerin atölyeleri maddi külfet olarak görmesi ve okullardaki fiziksel altyapı olanaklarının sınırlı olması gibi etmenler, süreçte yaşanabilecek olan zorluklar arasında görülmüştür. Bu sonuçlar ışığında uygulayıcılara, araştırmacılara ve eğitim politikacılarına yönelik önerilerde bulunulmuştur.

Pre-Service Teachers' Views On Design-Skill Ateliers

In this research, it was aimed to determine the opinions of pre-service teachers about design-skill ateliers in 2023 Vision Document published by Ministry of National Education. Basic qualitative research design was used in the study. The participants of the study consisted of 18 pre-service teachers. Semi-structured interview technique was used to collect data. Descriptive analysis was used for data analysis. Ethics committee approval was obtained during the data collection processincluding Appendix-1.In the research, the general views of the pre-service teachers towards the atelierswere examined under seven themes with regard to the purpose of the ateliers, the provision of functionality, the relationship with the other courses, the contribution to the students, the proposed ateliers, the difficulties and the suggestions. In this context, teachers explained the aims of the ateliersas concrete, success of past practices, developing dexterity and having fun. When the opinions about providing functionality are examined, it is determined that teachers have some expectations from the management, teachers and parents. Again, one of the results reached in the research is that teachers associate their practices in design-skill ateliers with life science, science, mathematics, Turkish, visual arts and social studies courses. In addition, teachers suggested some ateliers; The ateliers offered by the pre-service teachers were gathered under the titles of science, art, sports and culture. It was determined that the teachers explained the contribution of the ateliers to the students in terms of developmental periods, self-perception, choice of profession, positive attitude to school and for leisure time. Finally, in the research, teachers' lack of competence, increased workload; parents' perceived ateliers as financial burdens and limited physical infrastructure in schools are among the difficulties that may be experienced in the process. In the light of these results, suggestions were made for practitioners, researchers and educational politicians.

PDF

___

Acar, A., Soysal-Acar, A. Ş., Akduman, N. ve Lise, Y. (2018). Metanetli ve sürdürülebilir bir gelecek için tasarım, sanat ve oyun: Çocuklar ve gençler için atölye çalışmaları. İdeal Kent, 27(10), 518-537. https://doi.org/10.31198/idealkent.468301
Adıgüzel, F. B. ve Süslü, G. (2017). Yaratıcı dramayla kitap kurdu olunur mu? Çocuk kitaplarıyla okuma sevgisi ve ilgisi kazandırma. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 5(3): 367-394. https://doi.org/10.16916/aded.331238
Akıncı, A. ve Tüzün, H. (2016). Maker hareketi ve yenilikçi eğitim: Bir durum analizi. 3. Uluslararası Eğitimde Yeni Yönelimler Konferansı, ss.59-70, 26- 29 Nisan 2016, Antalya.
Arslan, M. (2000). Cumhuriyet dönemi ilköğretim programları ve belli başlı özellikleri. Millî Eğitim Dergisi, 146.
Aslan, E. (2011). Türkiye Cumhuriyeti’nin ilkokullarda izlediği ilk öğretim Programı:1924 İlk Mektepler Müfredat Programı. İlköğretim Online, 10(2), 717-734. https://doi.org/10.17051/ilkonline.2019.639398
Atan, U. ve Dalkıran, A. (2008). İlköğretim okullarındaki görsel sanatlar dersi öğretmenleri ve fiziki alt yapı standartlarına yönelik bir durum değerlendirmesi. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5(10): 161-184.
Binkley, M., Erstad, O., Herman, J., Raizen, S., Ripley, M., &Rumble, M. (2010). AssessmentandTeaching of 21st Century Skills Project draft White Papers. https://doi.org/10.1007/978-94-007-2324-5_2
Cansoy, R. (2018). Uluslararası çerçevelere göre 21. Yüzyıl becerileri ve eğitim sistemine kazandırılması. İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 7(4), 3112-3134. https://doi.org/10.15869/itobiad.494286
Celep, C. (1998). Eğitim örgütlerinde öğretmenlerin örgütsel adanmışlığı. Eğitim ve Bilim, 22(108), 56-62.
Çakan, Y. G. (2011). İlköğretim 7. sınıf görsel sanatlar dersi röprodüksiyon konusunun, müze eğitim atölyeleri ortamında işlenmesinin incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek lisans tezi, Marmara Üniversitesi, İstanbul.
Çakmak, N. ve Türkcan, B. (2019). Değişmeyen algılar, değişmeyen sorunlar: Öğrenci-öğretmenveli bağlamında ilkokul görsel sanatlar dersi. Eğitimde Nitel Araştırmalar Dergisi, 7(2), 768- 791. https://doi.org/10.14689/issn.2148-2624.1.7c.2s.13m
Çelenk, S., Tertemiz, N., ve Kalaycı, N. (2000). İlköğretim programları ve gelişmeler: program geliştirme ilke ve teknikleri açısından değerlendirilmesi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Doğan, S. (2019).2023 eğitim vizyonu belgesine ilişkin okul yöneticileri ve öğretmen görüşleri. Cumhuriyet Uluslararası Eğitim Dergisi, 8(2), 571-592. https://doi.org/10.30703/cije.550345
Duran, E. ve Kurt, M. (2019). 2023 eğitim vizyonuna ilişkin öğretmen görüşleri. Uluslararası Sosyal Bilgilerde Yeni Yaklaşımlar Dergisi, 3(1), 90-106.
Ekiz, D. (2009). Bilimsel araştırma yöntemleri (Geliştirilmiş 2. Baskı). Ankara: Anı Yayıncılık.
EnGauge. (2003). 21st Century Skillsfor 21st century learners. https://www.cwasd.k12.wi.us/highschl/newsfile1062_1.pdf
Erbay, F. (2017). Müzelerin eğitim ve tasarım atölyelerinde informal eğitim. Millî Eğitim, 214, 239- 253.
Erenoğlu, B. (2014). Makerspace yaratım atölyeleri. http://www.egitimdeteknoloji.com/makerspace-yaratim-atolyeleri-nedir/
Erwin, J. C. (2004). Theclassroom of choice: Giving students what they need and getting what you want. Association for Supervision and Curriculum Development, Alexandria, Virginia, USA.
Gülgün, C., Yılmaz, A., Avan, Ç., Ertuğrul-Akyol, B. ve Doğanay, K. (2019). Tübitak tarafından desteklenen bilim şenliklerine (4007) yönelik ilkokul/ortaokul öğrencilerinin ve atölye liderlerinin görüşlerinin belirlenmesi. Journal of STEAM Education, 2(1), 52-67.
Hamarat, E. (2019). Analiz: 21. yüzyıl becerileri odağında Türkiye’nin eğitim politikaları. SETA, Sayı 272. https://www.setav.org/analiz-21-yuzyil-becerileri-odaginda-turkiyenin-egitimpolitikalari/
ISTE Standards for Educators. https://www.iste.org/standards/for-educators
ISTE Standards for Students. https://www.iste.org/standards/for-students
İlhan-Beyaztaş, D., Kaptı, S. B., ve Senemoğlu, N. (2013). Cumhuriyetten günümüze ilkokul/ilköğretim programlarının incelenmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 46(2),319-344.
Keskin, G. (2017). Ortaokul öğrencilerinin fen eğitiminde robo-bilim atölye uygulamalarına ilişkin tutum ve görüşleri. Anadolu Öğretmen Dergisi, 1(1), 23-36.
Kılıç, H., Tunç-Pekkan, Z. ve Karatoprak, R. (2013). Materyal kullanımının matematiksel düşünme becerisine etkisi. Eğitimde Kuram ve Uygulama, 9(4): 544-556.
Kotluk, N., ve Kocakaya, S. (2015). 21. yüzyıl becerilerinin gelişiminde dijital öykülemeler: ortaöğretim öğrencilerinin görüşlerinin incelenmesi. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 4(2), 354-363.
Kozikoğlu, İ.ve Senemoğlu, N. (2018). Öğretmenlik mesleğine adanmışlık ölçeğinin geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Journal of Human Sciences, 15(4), 2614-2625.
Köç, A. ve Ünal, O. (2018). Sosyal bilgiler öğretmenlerinin 2023 eğitim vizyonuna yönelik görüşlerinin incelenmesi. Journal of Innovative Research in Social Studies, 1(2), 65-79.
Kurtuluş, Y. (2002). İlköğretimde Resim-İş derslerinin haftalık ders dağıtımı içindeki yeri ve öğrenciler üzerindeki etkileri. Milîi Eğitim Dergisi, Sayı 153-154.
Lemke, C. (2002). EnGauge 21st centuryskills: literacy in thedigital age. https://www.researchgate.net/publication/234731444_enGauge_21st_Century_Skills_Digit alLiteracies_for_a_Digital_Age
MEB. (1936). İlkokul programı. Devlet Basımevi, İstanbul.
MEB. (2017). Öğretmenlik mesleği genel yeterlikleri. Ankara: Öğretmen Yetiştirme ve Geliştirme Genel Müdürlüğü.
MEB. (2018). 2023 Eğitim Vizyonu. http://2023vizyonu.meb.gov.tr/
Merriam, S. B. (2009). Qualitativeresearch: A guide to design and implementation. Jossey-Bass, USA.
Miles, M. B. & Huberman, A. M. (1994). An expanded source book qualitative data analysis. Thousand Oaks, California: Sage Publications.
OECD. (2018). The future of education and skills. https://www.oecd.org/education/2030/E2030%20Position%20Paper%20(05.04.2018).pdf
Ok, Z. (2018). Konya bilim merkezinde gerçekleştirilen atölye çalışmalarının ilkokul ve ortaokul öğrencileri tarafından değerlendirilmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Necmettin Erbakan Üniversitesi, Konya.
Özdemir-Özden, D., Karakuş-Tayşi, E., Kılıç-Şahin, H., Demir-Kaya, S. ve Bayram, F. Ö. (2018). Öğretmen adaylarının 21. Yüzyıl becerilerine yönelik yeterlik algıları: Kütahya örneği. Turkish Studies, 13(27), 1163-1184.
Özdemir, P. ve Üstündağ, T. (2007). Fen ve Teknoloji alanındaki ünlü bilim adamlarına ilişkin yaratıcı drama eğitim programı. İlköğretim Online, 6(2), 226-233.
Partnership for 21st Century Skills (2009). P21 framework definitions. https://files.eric.ed.gov/fulltext/ED519462.pdf
Peppler, K. & Bender, S. (2013). Maker movement spreads innovation one project at a time. Kappan Magazine, 95, 22-27.
Sagun-Gököz, B. (2006). Nanobilim&nanoteknoloji atölye çalışması tasarımı ve uygulanması: 11. sınıf öğrencilerinin nanobilim&nanoteknoloji farkındalığının ve kavramsal anlamalarının incelenmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Boğaziçi Üniversitesi, İstanbul.
Sağır, E., Demirdelen, H. ve Alpagut, A. (2017). Anadolu Medeniyetleri Müzesi eğitim etkinlikleri ve müze eğitim atölyesi. Milîi Eğitim, 214, 385-388.
Salı, G., ve Arslan, M. (2000). Cumhuriyet dönemi ilkokul programlarında toplu öğretim uygulaması. Eğitim ve Bilim, 25 (117), 1300-1337.
Saygı, Ş. (2015). Ortaokul beşinci sınıf görsel sanatlar dersinde üç boyutlu (seramik çamuru) plastik uygulamalara ilişkin bir eylem araştırması. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Anadolu Üniversitesi, Eskişehir.
Şahin, M. (2009). Cumhuriyetin kuruluşundan günümüze Türkiye’de hayat bilgisi ders programlarının gelişimi. Uluslararası Araştırmalar Dergisi, 2(8), 402-410.
Şişman, M. (2002). Öğretmenliğe giriş. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Tepecik, A. (2002). İlköğretim I ve II. kademe, iş teknik eğitimi dersinin, öğrenciyi yaratıcılığa yönlendirme açısından değerlendirilmesi. G. Ü. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 22 (3), 139- 147.
Tuğluoğlu, F. ve Tunç, T. (2010).1926 ilk mektep müfredatı ve Cumhuriyet dönemi eğitiminin ekonomik hedefleri. Atatürk Araştırma Merkezi Dergisi, 26 (76), 55-98.
Tuncel, İ. (2017). Program geliştirmenin kuramsal temelleri. H. Şeker (Ed.), Eğitimde program geliştirme: Kavramlar yaklaşımlar içinde (ss.19-70). Ankara: Anı Yayıncılık.
Yeşil, R. ve Aydın, D. (2007). Demokratik değerlerin eğitiminde yöntem ve zamanlama. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 11(2), 65-84.
Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2011). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (8.bs). Ankara: Seçkin Yayıncılık.

Turkish Studies - Educational Sciences-Cover

ISSN: 2667-5609
Yayın Aralığı: Yılda 6 Sayı
Başlangıç: 2006
Yayıncı: ASOS Eğitim Bilişim Danışmanlık Otomasyon Yayıncılık Reklam Sanayi ve Ticaret LTD ŞTİ