Korona Virüs Sürecinde Uzaktan Eğitim: Temel Eğitim Bölümü Öğretim Elemanlarının Görüşleri

2019 yılı sonunda Çin’de ortaya çıkan ve büyük bir hızla hemen hemen tüm dünyayı etkisi altına alarak pandemi olarak anılmaya başlanan korona virüs (Covid-19) farklı sektörlerde olduğu gibi eğitim sistemleri ve uygulamaları üzerinde de etkili olmuştur. Hızla gelişen bu olaylar ve aniden değişen eğitim-öğretim anlayışı korona virüs pandemisinin eğitime etkisinin araştırıldığı ve uzaktan eğitimle ilgili yapılan çalışmaları önemli kılmaktadır. Bu bağlamda bu araştırmanın amacı, temel eğitim öğretim elemanlarının korona virüs pandemisi sürecinde geçilen uzaktan eğitime yönelik görüşlerini ortaya koymaktır. Araştırma, nitel araştırma yöntemi kullanılarak yapılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu senkron bir şekilde uzaktan eğitim etkinliklerini yürüten Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi’ne bağlı Temel Eğitim Bölümü’nde görev yapan altı öğretim elemanı oluşturmuştur. Çalışma grubu oluşturulurken amaçlı örneklem türlerinden maksimum çeşitlilik örneklemesi kullanılmıştır. Veriler, araştırmacılar tarafından hazırlanan ve uzman görüşü ile son hali verilen yarı-yapılandırılmış görüşme formu ile toplanmıştır. Verilerin analizinde betimsel analiz tekniği kullanılmıştır. Araştırma bulguları uzaktan eğitim sürecinin avantajları, uzaktan eğitim sürecinin dezavantajları, öğretim elemanlarının karşılaştıkları sorunları çözme yöntemleri ve uzaktan eğitimi verimli hale getirmeye yönelik önerileri şeklinde dört ana tema etrafında verilmiştir. Buna göre, öğretim elemanlarının uzaktan eğitimde öğretme-öğrenme süreci, iletişim-etkileşim ve ölçme-değerlendirme açısından dezavantajlarına yönelik görüşlerinin avantajlarına yönelik görüşlerinden daha fazla olduğu, sorunlarını çözme konusunda çeşitli yöntemlerden yararlandıkları ve sürecin daha verimli hale getirilmesine yönelik yapıcı önerilerde bulundukları görülmüştür. Bulgular ilgili literatür ışığında tartışılmış, bu doğrultuda çeşitli öneriler getirilmiştir

Distance Education in Corona Virus Times: Opinions of Lecturer’s Primary Education Department

The coronavirus (Covid-19), which emerged in China at the end of 2019 and started to be known as a pandemic by rapidly affecting almost the whole world, has had an impact on education systems and practices as well as in different sectors. The changing education understanding due to the coronavirus makes it important to investigate the effect of the coronavirus pandemic on education and to study distance education. In this respect, this study aims to reveal the views of the instructors on distance education in coronavirus times. The study has been carried out by using a qualitative research method. The participant group of the study consisted of six lecturers who conducts distance education activities synchronously at the Department of Primary Education in Ondokuz Mayıs University Faculty of Education. The participant group was formed by using the maximum variation sampling method. The data were collected by a semi-structured interview form prepared by the researchers, finalized with expert's suggestions, and analyzed using the descriptive analysis technique. The research findings are given around the four main themes; advantages of the distance education process, disadvantages of the distance education process, methods of solving the problems faced by the instructors and their suggestions to make distance education efficient. Accordingly, the lecturers think that disadvantages of distance education are more in terms of the teaching-learning process, communication-interaction and assessment-evaluation; they use various methods in solving the problems they face and make constructive suggestions to make the process more efficient. The findings were discussed based on the relevant literature and various suggestions were made in this direction.

PDF

___

Adıyaman, Z. (2001). Uzaktan eğitim yoluyla yabancı dil öğretimi. The Turkish Online Journal of Educational Technology TOJET, 1(11), 92-97.
Ağır, F. (2007). Özel okullarda ve devlet okullarında çalışan ilköğretim öğretmenlerinin uzaktan eğitime yönelik tutumlarının belirlenmesi [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi]. Balıkesir Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü.
Aktay, Y. (2002). Eğitimde küresel imkanlar küreselleşen dünyada eğitimde fırsat eşitliği ve özgürleşim fırsatları üzerine. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 2(1), 7-22.
Alakoç, Z. (2001). Genel olarak uzaktan öğretim ve konuya öğretim üyelerinin bakış açıları. Sakarya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3, 403-413.
Alkan, C. (1987). Uzaktan Eğitim Sistemlerinin Karşılaştırmalı Olarak İncelenmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayınları.
Antalyalı, L. (2004). Uzaktan eğitim algısı ve yöneylem araştırması dersinin uzaktan eğitim ile verilebilirliği [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi]. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Ateş, A., & Altun, E. (2008). Bilgisayar öğretmeni adaylarının uzaktan eğitime yönelik tutumlarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28(3), 125-145.
Berigel, M. (2013). Öğretim elemanlarının uzaktan eğitim ortamlarına uyum süreçlerinin incelenmesi [Yayımlanmamış doktora tezi]. Karadeniz Teknik Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Birişçi, S. (2013). Video konferans tabanlı uzaktan eğitime ilişkin öğrenci tutumları ve görüşleri. Journal of Instructional Technologies & Teacher Education, 2(1), 24-40.
Birkök, M. C. (2004). Uzaktan eğitimin sosyolojik kavramlarla analizi. Journal of Human Sciences, 1(1).
Bolliger, D., & Wasilik, O. (2009). Factors influencing faculty satisfaction with online teaching and learning in higher education. Distance Education, 30(1), 103-116. https://doi.org/10.1080/01587910902845949
Borstorff, P.C., & Lowe, S.K. (2007). Student perceptions and opinions toward e-learning in the college environment. Academy of Educational Leadership Journal, 11(2), 13-29.
Bower, B. (2001). Distance education: Facing the faculty challenge. Online Journal of Distance Learning Administration, 4(2).
Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. K., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş., & Demirel, F. (2016). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Pegem Akademi.
Can, E. (2004). Uzaktan eğitim öğrencilerinin eğitimlerini değerlendirmeleri. XIII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı.
Can, E. (2020). Coronavirüs (Covid-19) pandemisi ve pedagojik yansımaları: Türkiye’de açık ve uzaktan eğitim uygulamaları. Açıköğretim Uygulamaları ve Araştırmaları Dergisi, 6(2), 11-53.
Altun Ekiz, M. (2020). Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu öğrencilerinin karantina dönemindeki uzaktan eğitim ile ilgili görüşleri (Nitel bir araştırma). Spor ve Rekreasyon Araştırmaları Dergisi, 2(ÖS1), 1-13.
Eren, E. (2020). Yeni Tip Koronavirüs'ün Türk eğitim politikaları uygulamalarına etkisi: Milli Eğitim Bakanlığının ve Yükseköğretim Kurulunun yeni düzenlemeleri. Yükseköğretim Dergisi, 1-10.
Golladay, R., Prybutok, V., & Huff, R. (2000). Critical success factors for the online learner. Journal of Computer Information Systems, 40(4), 69-71.
Gürer, M. D., Tekinarslan, E., & Yavuzalp, N. (2016). Çevrimiçi ders veren öğretim elemanlarının uzaktan eğitim hakkındaki görüşleri. Turkish Online Journal of Qualitative Inquiry, 7(1), 47-78.
Hiltz, S.R., & Goldman, R. (2004). Learning together online: Research on asynchronous learning networks. Lawrence Erlbaum Associates.
Huang, R.T., Deggs, D.M., Jabor, M.K., & Machtmes, K. (2011). Faculty online technology adoption: The role of management support and organizational climate. Online Journal of Distance Learning Administration, 14(2).
İşman, A. (2008). Uzaktan Eğitim. Pegem Akademi.
Johnson, A. E. (2008). A nursing faculty's transition to teaching online. Nursing Education Perspectives, 29(1), 17-22.
Jones, D. (1996). Computing by distance education: Problems and solutions. ACM SIGCSE Bulletin, 28, 139-146. https://doi.org/10.1145/237477.237616
Kaleli Yılmaz, G., & Güven, B. (2015). Öğretmen adaylarının uzaktan eğitime yönelik algılarının metaforlar yoluyla belirlenmesi. Turkish Journal of Computer and Mathematics Education, 6(2), 299-322.
Karakuş, N., Ucuzsatar, N., Karacaoğlu, M. Ö., Esendemir, N., & Bayraktar, D. (2020). Türkçe öğretmeni adaylarının uzaktan eğitime yönelik görüşleri. RumeliDE Dil ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi, (19), 220-241. https://doi.org/10.29000/rumelide.752297
Kaya, Z. (2002). Uzaktan eğitim. Pegem Akademi.
Kaya, Z. & Odabaşı, F. (1996). Türkiye’de uzaktan eğitimin gelişimi. Anadolu Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 6(1), 29-41.
Kırık, A. M. (2014). Uzaktan eğitimin tarihsel gelişimi ve Türkiye’deki durumu. Marmara İletişim Dergisi, 21, 73-94.
Kırmızıgül, H. G. (2020). COVID-19 salgını ve beraberinde getirdiği eğitim süreci. Avrasya Sosyal ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 7(5), 283-289. ISSN:2148-9963
Kürtüncü, M., & Kurt, A. (2020). COVID-19 pandemisi döneminde hemşirelik öğrencilerinin uzaktan eğitim konusunda yaşadıkları sorunlar. Avrasya Sosyal ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 7(5), 66-77.
Mclean, J. (2006). Forgotten faculty: stress and job satisfaction among distance educators. Online Journal of Distance Learning Administration, 9(2).
Merriam, S. B. (2015). Nitel araştırma: Desen ve uygulama için bir rehber. S. Turan (Çev. Edt.). Nobel Yayınevi.
Miles, M. B., & Huberman, A. M. (2016). Genişletilmiş bir kaynak kitap: Nitel veri analizi. (S. A. Altun ve A. Ersoy, Çev.). Pegem Akademi.
Moore, M. G. & Kearsley, G. (1996). Distance Education: A System View. Wadsworth.
Özbay, Ö. (2015). Dünyada ve Türkiye’de uzaktan eğitimin güncel durumu. Uluslararası Eğitim Bilimleri Dergisi, 2(5), 376-394. https://doi.org/10.16991/inesjournal.174
Özcan, S. (2019). Uzaktan eğitim veren kurumlarda öğretim elemanlarının çevrimiçi öğretime bağlılığının incelenmesi [Yayımlanmamış doktora tezi]. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Özer, M. (2020a). Educational policy actions by the ministry of national education in the times of COVID-19. Kastamonu Education Journal, 28(3), 1124-1129.
Özer, M. (2020b). Vocational education and training as “a friend in need” during coronavirus pandemic in Turkey. Bartın University Journal of Faculty of Education, 9(2), 1-7.
Öztaş, S., & Kılıç, B. (2017). Atatürk ilkeleri ve inkılâp tarihi dersinin uzaktan eğitim şeklinde verilmesinin öğrenci görüşleri açısından değerlendirilmesi. Turkish History Education Journal, 6(2), 268-293. https://doi.org/10.17497/tuhed.327979
Patton, M. Q. (2014). Nitel araştırma ve değerlendirme yöntemleri. M. Bütün ve S.B. Demir (Çev. Edt.). Pegem Akademi.
Pektekin, P. (2013). Web tabanlı uzaktan eğitimde teknoloji kabulünün eğitim becerisi üzerindeki rolü: Türk üniversitelerinde akademisyenler üzerine bir araştırma [Yayımlanmamış Doktora Tezi]. Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Poehlein, G. W., (1996). Universities and information technologies for insructional programs: Issues and potential impacts. Technology Analysis & Strategic Management. 8(3), 283-290. https://doi.org/10.1080/09537329608524251
Schifter, C. (2002). Perception differences about participating in distance education. Online Journal of Distance Learning Administration. http://www.westga.edu/~distance/ojdla/spring51/schifter51.html
Serçemeli, M., & Kurnaz, E. (2020). COVID-19 pandemi döneminde öğrencilerin uzaktan eğitim ve uzaktan muhasebe eğitimine yönelik bakış açıları üzerine bir araştırma. Uluslararası Sosyal Bilimler Akademik Araştırmalar Dergisi, 4(1), 40-53.
Simonson, M., & Seepersaud, D. J. (2018). Distance education: Definition and glossary of terms. Information Age Publishing.
Simonson, M., Smaldino, S., Albright, M., & Zvacek, S. (2008). Teaching at a learning distance: Foundations of distance education, 4th edition. Pearson.
Simonson, M., Smaldino, S., Albright, M., & Zvacek, S. (2012). Teaching and learning at a distance: Foundations of distance education. Pearson.
Tırnovalı, A. (2012). Uzaktan eğitimde internet tabanlı eğitim programlarının temel boyutlarına yönelik öğrenci ve öğretim elemanlarının görüşleri ve öneriler [Yayımlanmamış Doktora Tezi]. Mersin Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Toker Gökçe, A. (2008). Küreselleşme sürecinde uzaktan eğitim. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 11, 1-12.
Tuncer, M., & Tanaş, R. (2011). Akademisyenlerin uzaktan eğitim programlarına yönelik görüşlerinin değerlendirilmesi (Fırat ve Tunceli üniversiteleri örneği). İlköğretim Online, 10(2), 776-784.
Yamamoto, G. T., & Altun, D. (2020). Coronavirüs ve çevrimiçi (online) eğitimin önlenemeyen yükselişi. Üniversite Araştırmaları Dergisi, 3(1), 25-34. https://doi.org/10.32329/uad.711110
Yekta, M., & Arıcı, N. (2005). Mesleki ve teknik eğitimde çoklu ortam araçları kullanılmış web tabanlı öğretimin öğrenci başarısına etkisi. Gazi Üniversitesi Ticaret ve Turizm Eğitim Fakültesi Dergisi, 1, 144-153.
Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2018). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Seçkin Yayıncılık.
Yıldız, M. (2015). Uzaktan eğitim programlarında ders veren öğretim elemanlarının uzaktan eğitime yönelik bilgi, inanç ve uygulamaları arasındaki ilişkiler [Yayımlanmamış doktora tezi]. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.

Turkish Studies - Educational Sciences-Cover

ISSN: 2667-5609
Yayın Aralığı: Yılda 6 Sayı
Başlangıç: 2006
Yayıncı: ASOS Eğitim Bilişim Danışmanlık Otomasyon Yayıncılık Reklam Sanayi ve Ticaret LTD ŞTİ