___

Asilsoy, Ö. (2007).Biyoloji öğretmenleri için proje tabanlı öğrenme yaklaşımı konulu bir hizmet içi eğitim kurs programı geliştirilmesi ve etkililiğinin araştırılması. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Karadeniz TeknikÜniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Trabzon.

Avramidis, E. & Norwich, B. (2002). “Teachers' attitudes towards integration/inclusion: a review of the literature.” European Journal of Special Needs Education, 17(2), 129-147.

Başak, H. (2016).Fen bilimleri öğretmenlerinin teknoloji entegrasyonunu geliştirmeye yönelik hizmet içi eğitim kurs programının hazırlanması ve etkililiğinin değerlendirilmesi: fatih projesi örneği. Yayımlanmamış doktora tezi, Karadeniz TeknikÜniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Trabzon.

Batu, S., Kırcaali-İftar, G., &Uzuner, Y. (2000). “Özel gereksinimli öğrencilerin kaynaştırıldığı bir kız meslek lisesindeki öğretmenlerin kaynaştırmaya ilişkin görüş ve önerileri.”Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 5(02).

Batu, E. S., Cüre, G., Nar, S., Gövercin, D. &Keskin, M. (2018). “Türkiye'de ilkokul ve ortaokullarda yapılan kaynaştırma araştırmalarının gözden geçirilmesi.” Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi ÖzelEğitim Dergisi, 19(3), 577-614. doi: 10.21565/ozelegitimdergisi.336925

Baykan, P. (2015).Kimya öğretmenlerinin etkileşimli tahta kullanımına ilişkin ihtiyaçlarına dayalı örnek hizmet içi eğitim etkinliği geliştirilmesi, uygulanması ve değerlendirilmesi.Yayımlanmamış doktora tezi, AtatürkÜniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.

Berkant, H. G. &Atılgan, G. (2017). “Sınıf öğretmenlerinin kaynaştırma eğitimine yönelik yaşadıkları sorunlar ve çözüm önerileri.” Journal of Educational Reflections, 1(1), 13-25.

Bilgiç, E. (2018). Kaynaştırma uygulamalarındaki öğretimsel uyarlamalar eğitiminin sınıf öğretmenlerinin öğretimsel uyarlamaların önemine ilişkin görüşlerine etkisi.Yayımlanmamış doktora tezi, Anadolu Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.

Cavkar, A.(2018). Özel eğitim alanı. Cavkar, A. ve Ersan, D.T. (Ed.) Özel eğitim ve kaynaştırmaiçinde (s.1-25). Ankara: Eğiten Kitap

Demirel, Ö. (2014). Eğitimde program geliştirme (21. Baskı). Ankara: Pegem.

Eripek, S. (2004). “Türkiye’de zihin engelli çocukların kaynaştırılmalarına ilişkin olarak yapılan araştırmaların gözden geçirilmesi.” Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 5(2), 25-32.

Ertürk, S. (2017). Eğitimde program geliştirme (2.baskı). Ankara: Edge Akademi.

Esmer, B., Yılmaz, E., Güneş, A. M., Tarım, K. &Delican, B. (2017). “Sınıf öğretmenlerinin kaynaştırma öğrencilerinin eğitimine ilişkin deneyimleri.” Kastamonu Eğitim Dergisi, 25(4), 1601-1618.

Gözün, Ö. &Yıkmış, A. (2004). “Öğretmen adaylarının kaynaştırma konusunda bilgilendirilmelerinin kaynaştırmaya yönelik tutumlarının değişimindeki etkililiği.” Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 5(02).

Karaca, M. A. (2018). Kaynaştırma eğitimi programının öğretmenlerin kaynaştırma uygulamalarındaki mesleki yeterliliklerine etkisi.Yayımlanmamış yüksek lisans tezi,Necmettin Erbakan Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Konya.

Kargın, T. (2004). “Kaynaştırma: tanımı, gelişimi ve ilkeleri”. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 5(2), 1-13.

Kargın, T., Güldenoğlu, B. &Şahin, F. (2010). Genel eğitim sınıflarındaki özel gereksinimli öğrenciler için yapılması gereken uyarlamalara ilişkin sınıf öğretmenlerinin görüşlerinin incelenmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 10(4), 2431-2464.

Kırk, S., Gallagher, J. & Coleman, M. R. (2017).Özel gereksinimli çocukların eğitimi(14. Baskıdan Çev. Ed. Rakap, S.). Ankara: Nobel.

Metin, T. (2010).Fen ve teknoloji öğretmenleri için hazırlanan performans değerlendirmeye yönelik hizmet içi eğitim kursunun etkililiği. Yayımlanmamış doktora tezi, Karadeniz TeknikÜniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Trabzon.

Sönmez, V. (2015). Eğitim felsefesi (13. Baskı). Ankara: Anı.

Sucuoğlu, B. (2004). “Türkiye’de kaynaştırma uygulamaları: Yayınlar/Araştırmalar.” Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 5(2), 15-25.

Sucuoğlu, B. &Kargın, T. (2008). İlköğretimde kaynaştırma uygulamaları, yaklaşımlar, yöntemler, teknikler.İstanbul: Morpa Yayınları.

Şenel, T. (2008).Fen ve teknoloji öğretmenleri için alternatif ölçme ve değerlendirme tekniklerine yönelik bir hizmet içi eğitim programının etkililiğinin araştırılması. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Karadeniz TeknikÜniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Trabzon.

Tekin, S. (2004).Kimya öğretmenleri için kavramsal anlama ve kavram öğretimi amaçlı bir hizmet-içi eğitim kurs programı geliştirilmesi ve etkililiğinin araştırılması. Yayımlanmamış doktora tezi, Karadeniz TeknikÜniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Trabzon.

Türkoğlu, Y. K. (2007). İlköğretim okulu öğretmenleriyle gerçekleştirilen bilgilendirme çalışmalarının öncesi ve sonrasında öğretmenlerin kaynaştırmaya ilişkin görüşlerinin incelenmesi.Yayımlanmamış yüksek lisans tezi,Anadolu Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.

Vural, M. &Yıkmış A. (2008). “Kaynaştırma sınıfı öğretmenlerinin öğretimin uyarlanmasına ilişkin yaptıkları çalışmaların belirlenmesi.” Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8 (2), 141-159.

Yadigaroğlu, M. (2014).Kimya öğretmenlerinin teknolojik pedagojik alan bilgisi modeline yönelik bilgi ve becerilerinin geliştirilmesi amacıyla bir hizmet içi eğitim kurs programı geliştirilmesi ve etkililiğinin araştırılması. Yayımlanmamış doktora tezi, Karadeniz TeknikÜniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Trabzon.