Tarım İşletmelerinin Yönetiminde Kullanılan Tarımsal Bilgi Kaynakları:Kırşehir İli Örneği

Türkiye tarım sektörünün oluşturduğu değer büyüklüğü açısından Dünyada sayılı ülkeler arasında yer almaktadır. Bu kadar büyük değere rağmen potansiyelini yeterince değerlendirememesinin en önemli nedeni tarımdaki yapısal sorunlarıdır. Etkin bir örgütlerinin olmaması nedeni ile örgütsel bağlılıklarının düşüklüğü, girişimcilik ve inovasyon konusunda yeterli ortamın oluşturulamamış olması, tarımsal üretici gelirlerindeki aşırı dalgalanma ve belirsizlikler, öğrenim seviyesinin düşüklüğü, tarımda yaşlanma, sosyal güvenlik, gibi unsurlar tarım işletmesinde tarımsal işlerininyönetiminiolumsuz etkilemektedir. Bunun yanı sıra tarımda uzmanlaşma ve bu uzmanlaşmanın tabana yansımaması yani üretici-araştırıcı köprüsündeki kopukluk ve güvensizlik üreticileri informal bilgi kaynaklarına yöneltmektedir. Kırşehir ilinde (Toplam 7 ilçede) 304 tarım işletmesi yöneticisi ile yapılan bu anket çalışmasında tarım işletme yöneticilerinin tarımsal işleri yönetmesinde kullandıkları tarımsal bilgi kaynakları ve bu kaynakların seçiminde etkili faktörler incelenmiştir. Çalışma sonucunda,tarımda halen gelenekselci yaklaşımların ağırlığını koruduğu, tarımda yaşlanma problemi ve artı değer oluşturacak yeterli ortamın olmaması nedenlerine bağlı olarak üreticilerin bilgi kaynakları seçiminde halen informal kaynakları seçtikleri belirlenmiştir. Özellikle geliriolumlu yönde etkileyecek değişkenlertarımda işletme yöneticilerini formal bilgi kaynaklarına yöneltmektedir. Sonuç olarak Türkiye’de üreticilerin gereksinim duydukları tarımsal bilginin iyi yetişmiş uzman eller ile ulaştırılması amacı ile “Tarımsal Eğitim ve Yayım” çalışmalarında yapısal değişikliklere gidilmeli ve strateji, amaç ve hedeflerin belirlenerek bu hedeflere ulaşmak için yapısal reformlara ihtiyaç vardır.

PDF

___

Alper, Y. 2011. Kurumsal yapıda “Tek Çatı” hayata geçti. J. Soc. Pol. Con, (53): 141-171.

Boz, İ., Akbay,C.Orhan, E.veCandemir, S.2004. Çiftçilerin tarımsal faaliyetlerde kullandıkları bilgi kaynaklarının belirlenmesi ve tarımsal yayım açısından değerlendirilmesi. Türkiye VI Tarım Ekonomisi Kongresi, 16-18 Eylül 2004, Tokat s:596-603.

Doğan, Z., Arslan, S. ve Berkman, A. 2015. Türkiye’de tarım sektörünün iktisadi gelişimi ve sorunları: tarihsel bir bakış.Niğde Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi,8(1):29-41.

Düzgüneş, O., Kesici, T. ve Gürbüz, F., 1993. İstatistik Metodları, II. Baskı. Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları:369, Ankara.

Hasdemir, M., Hasdemir, M., Gül, U. ve Yaşan Ataseven, Z. 2014. Türkiye’de Jeotermal Seracılığın Mevcut Durumu İle Karar Verme Süreçlerinde Etkili Olan Faktörlerin Analizi. Tarımsal Ekonomi ve Politika Geliştirme Enstitüsü. TEPGE Yayın No: 227, Ankara.

Kan, M, Oğuz, C., Kan, A., Ergün, H. and Demiröz, E. 2018. Multidimensions of Poverty For Agricultural Community in Turkey: Konya Province Case.Pak. J. Agri. Sci., Vol. 55(1):227-238.

Kan M., Kan A. veDoğan H. G. 2018. Kırsal Alanda Tarımda Yaşlanmayı Önlemek İçin Genç Çiftçi Desteği Perspektifinden Bir Bakış. Uluslararası Katılımlı XIII. UlusalTarım Ekonomisi Kongresi, 1(1):44-44.

Kan M., Tosun F., Kan A., Doğan H.G., Uçum İ.and Solmaz C. 2019. Young Farmers in Agriculture Sector of Turkey: YoungFarmers Support Program. Journal of Agricultural Science and Technology, 21(1):15-26.

Kan, M., Kan, A., Nizam, D., Perkin, A.Y., Everest, B. ve Taşçıoğlu, Y. 2020. Dünyada Ve Türkiye’de Kırsal Kalkınma Uygulamalarındaki Mevcut Durum ve Gelecek. TMMOB Ziraat Mühendisleri Odası, Türkiye Ziraat Mühendisliği IX. Teknik Kongresi, 13-17 Ocak 2020, Bildiriler Kitabı 2, s:687-710, Ankara.

Karadavut, U., Genç, A., Palta, Ç., Çarkacı, A.ve Kökten, K., 2011. Konya İli Yem Bitkileri Üreticilerinin Sosyo Ekonomik Yapıları İle Başarılı Üretimi Etileyen Faktörlerin Belirlenmesi, Bingöl Üniversitesi Fen Bilimleri Dergisi, 1(2):38-50.

Karadeniz, O. 2006. Türkiye’de çiftçilerin sosyal güvenliği ve sosyal güvenlik reformunun çiftçiler üzerine olasıetkileri. DEÜ SBE, 8(4):91-127.

Kızılaslan, H. ve Kızılaslan, N. 2005. Çevre Konularında Kırsal Halkın Bilinç Düzeyi ve Davranışları (Tokat İli Artova İlçesi Örneği). ZKÜ Sosyal Bilimler Dergisi 1(1):67-89.

Kızılaslan, N. ve Kızılaslan, H.1998. Tokat ili Merkez ilçesinde yüksek sistem bağcılıkla uğraşan işletmelerde bilgi edinme kaynakları. JAFAG, 15(1):127-142

Kızılaslan, N. ve Adıgüzel, F. 2012. Tokat ili Merkezilçede arı yetiştiricileri birliği üyelerinin birliğe örgütsel bağlılıklarının analizi. JAFAG, 29(1):13-27.

Koksal, O., Altunkaynak, B., Ataseven, Y. Cevher, C., Yasan Ataseven, Z., Gul Yavuz, G.andGul, U. 2018. Evaluating Factors Affecting Farmers Information Sources in Agricultural Production Practices in Turkey. Journal of Environmental Protection and Ecology 19(1): 338–349.

Oğuz, C. ve Kan, A. 2011. Kırsal Alanda Tarım İşletmelerinde Yoksulluk ve Yoksulluğun Toplumsal Cinsiyet Çerçevesinde Değerlendirilmesi: Konya İli Hadim İlçesi Örneği. SOBAG-110K329.

Oğuz, C., Ergun,H. Kan, A.ve Demiröz, E. 2012. Konya İlinde Kırsal Alanda Tarım İşletmelerinde Yoksulluk Analizi ve Uygun Stratejilerin Modellemesi. T.C. Gıda Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı Ar-Ge Proje Sonuç Raporu TAGEM/09/AR-GE/12, Konya.

Olalı, H. ve Duymaz, İ. 1987.TarımınTürk Ekonomisindeki Yeri ve Ekonomik Gelişmeye Katkısı, İzmir, İzmir Ticaret Borsası Yayınları, Yayın No: 28.

Özçatalbaş, O. veGürgen, Y. 1998. Tarımsal Yayım ve Haberleşme.Adana, Baki Kitabevi.

Özdamar, K.2018. Paket Programlar ile İstatistiksel Veri Analizi-1. Nisan Kitapevi, Eskişehir.

Özdemir, H.Ö. andKan, A. 2020. Risk Behaviours of Agricultural Holdings Managers on Management and Decision Making Process in Agricultural Production; Kırşehir Province Case. J. Glob. Innov. Agric. Soc. Sci., 8 (1):35-42.

Özertan, G. 2013.Türkiye Tarım Sektöründe Yapısal Dönüşüm ve Teknoloji Kullanımının Rolü. http://ideas.econ.boun.edu.tr/RePEc/pdf/201301.pdf

Polat, K. ve Dellal, İ. 2016. Ramsar Alanlarda İyi Tarım Uygulamaları Yapan Üreticilerin İklim Değişikliği Algısı: Göksu Deltası Örneği. Tarım Ekonomisi Araştırmaları Dergisi, 2(1):51-62.

Röling, N. 1988. ExtensionScience Information Systems in Agricultural Development. Cambridge University Press, Cambridge.

Serper, Ö.1986. Uygulamalı istatistik, Filiz Kitapevi, İstanbul.Silsüpür, S. 2011. Tarım SektörününTürkiye Ekonomisine Katkısı, http:// www.ilgazetesi. com.tr/2011/06/25/tarım-sektörünün-Türkiye-ekonomisine-katkısı. (05.10.2011).

Sokal, R.R., and Rohlf, F.J.1995. Biometry. The Principles and Practice of Statistics in Biological Research. Third Edition. W.H. Freeman Company. New York.

Taluğ, C. ve Tatlıdil, H. 1993. Tarımsal Yayım ve Haberleşme. Ankara Üniversitesi ZiraatFakültesi Tarım Ekonomisi Bölümü Ders Notu, Teksir No: 141.

Yalçın, M. veBoz, I. 2007. Kumluca ilçesinde seralarda üreticilerin kullandıkları bilgi kaynakları.Bahçe,36(1-2), 1-10.

Yavuz, F. ve Dilek, Ş. 2019. Türkiye Tarımına Yeniden Bakış. SETA Siyaset, Ekonomi ve Toplum Araştırmaları Vakfı, SETA Yayınları 131, 1. Baskı.

Yılmaz, H., Demircan, V.ve Gül, M. 2009. Üreticilerin kimyasal gübre kullanımında bilgi kaynaklarının belirlenmesi ve tarımsal yayım açısından değerlendirilmesi.Ziraat Fakültesi Dergisi,4(1):31-44.