Japon Bıldırcınlarının Ağırlık Artışlarına Ait Kalıtım Derecesinin Varyans Analizi, En Çok Olabilirlik ve Kısıtlandırılmış En Çok Olabilirlilik Yöntemleri ile Tahmini

Bu çalışmada, Japon bıldırcınlarının yumurtadan çıkıştan itibaren 10 haftalık yaşa kadar olan ağırlık artışları ve canlı ağırlıklarına ait bazı genetik parametreler varyans analizi (ANOVA), en çok olabilirlik (ML) ve kısıtlandırılmış en çok olabilirlik (REML) yöntemleri kullanılarak tahmin edilmeye çalışılmıştır. Bıldırcınlardaki büyümeden faydalanarak diğer hayvanlar üzerinde genelleme yapma imkânına sahip olunabilmektedir. Bu amaçla, kalıtım derecesinin kabul edilebilir sınırı olan 0-1 arasında yer alma koşulunu sağlayan ve pozitif tahminler veren modeller üzerinde durulmuştur. Yapılan çalışmada, kalıtım derecesinin incelenen özellik bakımından 0.50 ile 0.73 arasında olduğu ve ıslah çalışmaları ile kalıtım derecesinin yükseltilebileceği tespit edilmiştir. Yapılan bu çalışmada kullanılan kalıtım derecesi tahmin yöntemlerinden en yüksek tahmin derecesi REML yönteminden elde edilmiştir.

Anahtar Kelimeler:

Bıldırcın, Islah, Kalıtım Derecesi, ANOVA, ML, REML

Estimation of Heritability of Weight Gain of Japanese Quail by using Analysis of Variance, Maximum and Restricted Likelihood Tests

In this study, the data were used in analyses of variance (ANOVA), maximum likelihood (ML) and restricted maximum likelihood (REML) tests obtained from the live weights of Japanese quails one-day old to 10 weeks of age. Quails have been model animals before starting to genetic studies in other farm animals. For this purpose, the acceptable limit of heritability that take place between 0-1 and satisfying the condition that the model predictions are focused on the positive. In this study, which examined heritability of 0.50 and 0.73 in terms of traits and genetic improvement works that have been identified with the heritability can be increased. The highest estimation value was obtained by REML method.

Keywords:

Quail, Improvement, Heritability, ANOVA, ML, REML,

PDF

___

Adeogun, I. O. ve Adeoye, A., 2004. Heritabilities and phenotypic correlations of growth performance traits in Japanese quails. Livest Res Rural Dev 16, 1-5.
Akbaş, Y., Takma, Ç. ve Yaylak, E., 2004. Genetic parameters for quail body weights using a random regression model. S Afr J Anim Sci 34, 104-109.
Alkan, S., Karabağ, K., Galiç, A., Karslı, T. ve Balcıoğlu, M. S., 2010. Determination of body weight and some carcass traits in Japanese quails (Coturnix coturnix japonica) of different lines. Kafkas Üniversitesi Veterinerlik Fakültesi Dergisi 16 (2), 277-280.
Alkan, S., Karslı, T., Galiç, A., Karabağ, K. ve Balcıoğlu, M. S., 20 Japon Bıldırcınlarında (Coturnix coturnix japonica) Canlı Ağırlığa Ait Genetik Parametrelerin Şansa Bağlı Regresyon Modeli Kullanılarak Tahmin Edilmesi. Kafkas Üniversitesi Veterinerlik Fakültesi Dergisi 18 (6), 935-939. Çağlayan, T. ve İnal, Ş., 2005. Bıldırcınlarda canlı ağırlığın kalıtım derecesinin hesaplanmasına veri sayısının ve farklı hesaplama yöntemlerinin etkisi. Vet. Bil. Derg. 21, 5-14.
Marks, H. L., 1991. Divergent Selection for Growth in Japanese Quail under Split and Complete Nutritional Environments, 4. Genetic and Correlated Responses from Generations 12 to 20. Poultry Science 70, 453-4
Minvielle, F., 1998. Genetic and breeding of japanese quail for production aroundthe world. Proceedings of the 6th WPSA Asian Pacific Poultry Congress, Nagoya, Japan, pp. 122-127.
NRC., 1994. Nutrient Requirements of Poultry. Ninth Revised Edition, National Academy Press, Washington, USA.
Özsoy, A. N. ve Aktan, S., 2011. Comparison of Genetic Parameter and Breeding Value Predictions for Live Weight Gain of Japanese Quails by Using Three Different Models, Trends in Animal and Veterinary Sciences 2 (1), 11-16.
Resende, R. O., Martins, E. N., Georg, P. C., Paiva, E., Conti, A. C. M., Santos, A. I., Sakaguti, E. S. ve Murakami, A. E., 2005. Variance components for body weight in Japanese quail (Coturnix coturnix japonica). Braz J Poult Sci. 7, 23-25.
Saatçi, M., Dewi, I. A. ve Aksoy, A. R., 2003. Application of REML procedure to estimate the genetic parameters of weekly liveweights in one-to-one sire and dam pedigree recorded Japanese quail. J Anim Breed Genet 120, 23-28.
Saatçi, M., Omed, H., Ap Dewi, I., 2006. Genetic parameters from univariate and bivariate analyses of egg and weight traits in Japanese quail. Poult Sci, 85, 185-190.
Sarı, M., Tilki, M. ve Saatçi, M., 2011. Genetic parameters of slaughter and carcase traits in Japanese quail (Coturnix coturnix japonica). Br Poult Sci 52 (2), 169-172.
Sarı, M., Saatçi, M. ve Tilki, M., 2010. Japon Bıldırcınlarında (Coturnix coturnix japonica) Canlı Ağırlığa Ait Özelliklerin
Genetik Parametrelerinin REML Metodu İle Hesaplanması. Kafkas Üniversitesi, Veterinerlik Fakültesi Dergisi, 16 (5), 7297
Sefton, A. E. ve Siegel, P. B., 1974. Inheritance of body weight in Japanese quail. Poult Sci 53, 1597-1603.
Toelle, V. D., Havenstein, G. B., Nestor, E. ve Harvey, W. R., 1991. Genetic and phenotypic relationship in Japanese quail, Body weight, carcass and organ measurements. Poult Sci, 70, 1679-1688.
Ünalan, A. ve Cebeci, Z., 2001. Alman Alaca X Kıl Melezi Keçilerde Genetik Parametre Tahminleri üzerine Bir araştırma Turk J Vet Anim Sci, 25, 527-531.