Seyithan SEYDOŞOĞLU, Mehmet Salih SAYAR, Mehmet BAŞBAĞ

Diyarbakır Ekolojik Koşullarında Bazı Koca Fiğ Genotiplerinin Verim ve Verim Unsurları

Bu araştırma, Diyarbakır ekolojik koşullarında bazı koca fiğ genotiplerinin tohum verimi ve verim unsurlarını belirlemek amacıyla 2011-2012 ve 2012-2013 yıllarına ait yetiştirme sezonunda yürütülmüştür. GAP Uluslararası Tarımsal Araştırma ve Eğitim Merkezi Müdürlüğü deneme alanında tesadüf blokları deneme desenine göre 3 tekerrürlü olarak kurulan denemede 4 çeşit ve 6 hat olmak üzere toplam 10 koca fiğ genotipi kullanılmıştır. Araştırmada incelenen karakterlerin bazılarında iki yıllık ortalamaya göre istatistiksel olarak önemli farklılıklar bulunmuştur. Araştırma sonucunda; %50 çiçeklenmeye kadar geçen süre 162.5-170.0 gün, bitki boyu 44.2-61.3 cm, ana sap uzunluğu 70.8-92.5 cm, ana sap sayısı 1.9-2.1 adet, bitkide bakla sayısı 9.6-14.6 adet, baklada tohum sayısı 4.7-5.2 adet, yeşil ot verimi 2207.0-4097.8 kgda-1, kuru ot verimi 526.2-935.2 kgda-1, tohum verimi 267.7-431.6 kgda-1 ve bin tane ağırlığı 129.5-203.7 g arasında değişim göstermiştir.

Anahtar Kelimeler:

Koca Fiğ, Ot Verimi, Tohum Verimi, Verim Unsurları

Determination of Yield and Yield Components of Some Narbon Bean Genotype in Diyarbakir Ecological Conditions

This study was conducted to determine yield and yield components of some bitter vetch genotypes in Diyarbakır during 2011-2012 and 2012-2013 growing seasons. The study was carried out as randomized complete block design with 3 replications in field crops research area of GAP International Agricultural Research and Training Center. In the study, a total of 12, including four varieties and 6 lines Narbon bean genotype were used. In the study there was statistically significance between some characters due to two years average. According to the average of two years result; days to 50% flowering duration, plant height, main stem length, main stem number, pod number / plant, grain number / pod green grass yield, hay yield, grain yield, 1000 seed weight were changed between 162.5-170.0 days, 44.2-61.3 cm, 70.8-92.5 cm, 1.9-2.1 units, 9.6-14.6 units, 4.7-5.2 units, 2207.0-4097.8 kgda-1,526.2-935.2 kgda-1, 267.7-431.6 kgda-1, 129.5-203.7 g respectively.

Keywords:

Narbon Bean, Herbage Yield, Seed Yield, Yield Conponents,

PDF

___

Açıkgöz, E., 2001. Yem Bitkileri. Uludağ Üniversitesi Ziraat Fakültesi, Yayın No: 182, 3. Baskı, s. 108-109, Bursa.
Anlarsal, A. E., 1996. Koca fiğde (Vicia narbonensis L.) farklı tohumluk miktarı ve biçim zamanlarının kaba yem ve tohum verimlerine etkisi. Tarım ve Ormancılık Dergisi 20 (6), 529-534.
Ayan. İ., Acar, Z., Aşçı, Ö. Ö., M. A., H., Başaran, U., 200 Samsun ekolojik koşullarında bazı koca fiğ (Vicia narbonensis L.) hatlarının tohum verimlerinin belirlenmesi. Türkiye VII. Tarla Bitkileri Kongresi, 25-27 Haziran, Erzurum. 222-225. Balabanlı, C., 1988. Isparta ekolojik şartlarında bazı koca fiğ hatlarının (Vicia narbonensis L.) verim ve adaptasyonu. Tarla Bitkileri Merkez Araştırma Enstitüsü Dergisi (7) 2, 51-56.
Başbağ, M., Gül, İ., 2004. Diyarbakır koşullarında koca fiğ (Vicia narbonensis L.) hatlarında bazı verim ve verim unsurların belirlenmesi, Harran Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi 8 (3/4), 45-50.
Bucak, B., 2008. Harran Ovası koşullarında bazı koca fiğ (Vicia narbonensis L.) hatlarının tohum veriminin belirlenmesi. Harran Üniversitesi, Ziraat Fakültesi Dergisi, 12 (2), 27Büyükburç, U., İptaş, S., 2001. Tokat ekolojik koşullarında bazı koca fiğ (Vicia narbonensis L.) hatlarının verim ve verim öğeleri
üzerinde bir araştırma. Turkish Journal of Agriculture and Forestry 25, 79-88. Çeçen, S., Öten, M., Erdurmuş, C., 2005. Batı Akdeniz sahil kuşağında bazı tek yıllık baklagil yem bitkilerinin ikinci ürün olarak değerlendirilmesi. Akdeniz Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi 18 (3), 331-336.
Fırıncıoğlu, H. K., Uncuer, D., Ünal, S., Aydın, F., 19 Bazı fiğ (Vicia sp.) ve mürdümük (Lathyrus sp.) türlerinin tarımsal özellikleri üzerine bir araştırma. Türkiye 3. Çayır Mer’a ve Yem Bitkileri Kongresi, 17-19 Haziran, Erzurum, 685-691. Gençkan, M. S., 1983. Yembitkileri Tarımı. Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayın No:467, s.207-210, İzmir.
İptaş, S., Büyükburç, U., Yılmaz, M., 1996. Tokat ekolojik şartlarında yetiştirilen bazı koca fiğ (Vicia narbonensis L.) hatlarının verim ve adaptasyonu üzerine bir araştırma. Türkiye Çayır-Mera ve Yembitkileri Kongresi, 1719 Haziran, Erzurum, 301-307.
Manga, İ., Acar, Z., Ayan, İ., 1995. Baklagil Yembitkileri. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Ziraat Fakültesi, Ders Notu, No: 7, 169-171, Samsun. Moneim, A.M.A.E., 19 Narbon vetch (Vicianarbonensis L.) A potential feed legume crop for dry areas in West asia. Journal of Agronomy and Crop Science 169, 347-3
Sabancı, C. O., Eğinlioğlu, G., Özpınar, H., 1996. Menemen koşullarında koca fiğ (Vicia narbonensis L.) ve mürdümük (Lathyrus sativus) adaptasyonu üzerinde bir araştırma. Türkiye 3. Çayır-Mera ve Yembitkileri Kongresi, 17-19 Haziran, Erzurum, 287-292.
Sabancı, C. O., Özpınar, H., Eğinlioğlu, G., 1998. Bazı yem bitkilerinin Menemen koşullarına adaptasyonları üzerine araştırmalar. 1. Koca Fiğ (Vicia narbonensis L.) www.aari.gov.tr/Anadolu/OZET/ABS-98htm (Erişim Tarihi 25.04.2007).
Sağlamtimur, T., Tansı, V., Baytekin, H., 1988. Yembitkileri Yetiştirme. Çukurova Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Ders Kitabı, No: 74, Adana, s. 94.
Sayar, M. S., Karahan, H., Başbağ, M., 2011. Kızıltepe Ekolojik Koşullarında Bazı Adi Fiğ (Vicia sativa L.) Genotiplerinin Verim Ve Verim Unsurları İle Özellikler Arası İlişkilerin Belirlenmesi. IV. GAP Tarım Kongresi, 09–12 Mayıs 2011, Poster Bildiriler Kitabı, s. 663669, Şanlıurfa.
Uzunmehmetoğlu, B., Kendir, H., 2006. Yazlık ve kışlık ekimin koca fiğ (Vicia narbonensis L.) hatlarında tane verimine etkileri. Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarım Bilimleri Dergisi 12 (3), 294-300.
Türk, M., Bayram, G., Budaklı, E., Çelik, N., 2004. Bursa ekolojik koşullarında yetiştirilen koca fiğ (Vicia narbonensis L.) hatlarının verim ve adaptasyonu üzerinde bir araştırma. Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 8 (1): 21-25.