Rekreasyon/Sportif Olta Balıkçılığı; Ankara İli Örneği

XIX. yüzyıldan itibaren endüstrileşme ve teknolojide yaşanan ilerlemeler ile iş imkânlarının şehir merkezlerinde yoğunlaşması, köyden şehre göçü hızlandırmıştır. Göç alan illerin başında Ankara; başkent olması nedeni ile ilk sıralarda yer almaktadır. Şehirlerde artan nüfus rekreasyon alanlarına rağbeti artmıştır. Özellikle göl, gölet, baraj ve akarsu kıyılarında rekreasyon olta balıkçılığı yapanlar hızla artmaktadır. Maddi ve ticari kazanç beklemeden, sadece spor veya dinlence amacıyla yapılan, avlanılan ürünün satılmadığı olta balıkçılığı, en önemli rekreasyon etkinliklerindendir. Bu çalışmada Ankara ilindeki amatör balıkçıların sosyo-ekonomik durumları araştırılmıştır. Amatör balıkçıların avlanma mevsimleri, avlanma saatleri ve süreleri, avlarının kendilerine yeterliliği, avlandıkları stokların sürekliliği ve avlanmada göreceli av miktarının durumu tespit edilmiştir. Yakaladıkların balıkların sağlık açısında güvenilirliği, avlanma kuralları hakkında görüş ve düşünceleri, amatör olta balıkçılığı belgesine sahiplik durumu, yasa ve yönetmelikleri denetleyen bir kurumlardan haberdar olup olmadıkları araştırılmıştır. Araştırma sonuçlarının, rekreasyon olta balıkçılığına gönül vermiş balıkçılara ışık tutması amaçlanmıştır. Ayrıca bilinç düzeyinin yükseltilerek sürdürülebilir ve sürekli balıkçılığın sağlanmasına katkıda bulunacak bilinç düzeyi yüksek amatör balıkçıların sayısının artırılmasına katkı sağlanması da hedeflenmiştir

Status of Recreation/Sportive; Example of Ankara Province

The concentration of job opportunities in the city centers with the industrialization and the advancement in technology since the 19th century has accelerated the rural-urban migration. Ankara is one of the leading provinces receiving immigration due to the effect of being the capital city. The demand for recreation areas has increased in crowded cities. Recreational anglers especially in ponds, lakes, dams and rivers have been increasing rapidly. Angling done for only sports and recreation purpose without any commercial gain is the one the most important recreational activities. Socio-economic status of fishermen was investigated in the field study. The seasons, hours and periods of fishing, self-sufficiency of catches, continuity of fish stocks and relative amount of catch in fishing of amateur fishermen were determined. The safety of the fishes in terms of health, their opinions and thoughts about fishing rules, ownership status of amateur angling certificate and whether they are aware of the institutions that inspect the laws and regulations were investigated. The results of the research are aimed to shed light on the fishermen who have devoted themselves to recreational angling. In addition, it is aimed to increase the number of amateur fishermen with high level of awareness that will contribute to the provision of sustainable and continuous fishing by raising the level of awareness.

PDF

___

Alpbaz A, Özer A,1997. Olta Balıkçılığı: Tüm Yönleriyle. Say Dağıtım, 420 s.
Anonim, 2010. Türkiye Rekreasyonel Olta Balıkçılığı Çalıştayı Sonuç Bildirgesi, www.amatorbalikci.net/ Türkiye rekreasyonel-olta balıkçılığı-çalıştayı.
Anonim 2016. 4/2 Numaralı Amatör (Sportif) Amaçlı Su Ürünleri Avcılığını Düzenleyen Tebliğ (Tebliğ No.2016/36). Gıda Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı, Ankara.
Arlinghaus R, Cooke SJ, Lyman J, Policansky D, Schwab A, Suski C, Thorstad EB. 2007. Understanding the complexity of catch-and-release in recreational fishing: an integrative synthesis of global knowledge from historical, ethical, social, and biological perspectives. Reviews in Fisheries Science, 15(1-2): 75- 167.
Arlinghaus R, Tillner R, Bork M. 2015. Explaining participation rates in recreational fishing across industrialised countries. Fisheries Management and Ecology, 22(1): 45-55.
Aydın M, Tunca S, Karadurmuş U, Durgun D. 2013. Valuation of Recreational Fishing Benefits: A Snapshot from Ordu, Turkey. Ege J Fish Aqua Sci. Cilt 30(4): 147-154.
Aydın M, Karabıçak M, Balık İ, 2018. Doğu Karadeniz Bölgesi’ndeki Amatör Balıkçılığın Sosyo-ekonomik Analizi. Ecological Life Sciences, Cilt 13(1): 1-14.
Baş T. 2008 Anket. Araştırma Yöntemleri Dizisi: 2 Seçkin Yayıncılık. Ankara. 5.Baskı. 263 s.
Cacaud P. 2005. Fisheries laws and regulations in the Mediterranean; a comparative study. Studies and reviews No.75, General Fisheries Commission for the Mediterranean.40 pp.
Çiçek A, Erkan O. 1996. Tarım ekonomisinde araştırma ve örnekleme yöntemleri. Gaziosmanpaşa Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları. No: 12. Ders Notları Serisi No: 6. Tokat.
Dırmıkcı L. 2009. İzmir Körfezinde Kıyıdan yapılan Amatör Balıkçılık Üzerine Bir Araştırma. Ege Üniversitesi, İzmir (Yayınlanmamış Yükseklisans Tezi), 39 s.
Elbek AG, Emiroğlu (İşgören) D, Saygı H. 2010. İzmir İlinde Su Ürünleri Tüketimi. Ege Üniversitesi Su Ürünleri Fakültesi Yayınları No İzmir. 57, 36.
Erdem Y. 2008, Günümüzde Bilinçli Amatör Balıkçılık Nasıl Olmalıdır? http://turkbalikavi.com/forum/konu/gunumuzde-bilincli-amator-balikcilik-nasil olmalidir.
Hindson J, Daniel Hoggarth DD, Krishna M, Mees CC, O’Neil C. 2005. How to Manage A Fishery, A simple guide to writing a Fishery Management Plan, ISBN 81-86385-98-3.
Hoşsucu H. 1991. Balıkçılık (Av Araçları ve Avlanma Yöntemleri). Ege Üniversitesi Su Ürünleri Yüksekokul Yayınları 4(22): 253.
Hughes RM. 2015, Recreactional fisheries in the USA: economics, managemenet strategies, and ecological threats, Fisheries Scienes, Volume 81, Issue 1, pp 1–9. DOI 10.1007/s12562-014-0815-x
Kılıçaslan Ç. 2008, Ortaca Kenti Rekreasyon Alanlarının Mevcut Durumu ve Muğla Üniversitesi Ortaca Meslek Yüksekokulu Öğrencilerinin Rekreasyon Alanlarına Yönelik Beklentileri, Düzce Üniversitesi Ormancılık Dergisi, Cilt: 4, Sayı: 1-2, 316.
Kolbaş İ. 2017. Orman İçi Sularda (Kuzey Marmara Havzası) Sürdürülebilir Olta Balıkçılığı ve Yönetim Üzerine Bir Araştırma. İstanbul Üniversitesi, Yayınlanmamış Yükseklisans Tezi, 78 s.
Kuru H. 2013. İzmir Körfezi Kıyı Şeridinde Yapılan amatör Balıkçılığın Sosyo-Ekonomik Değerlendirilmesi. Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir. (Yayınlanmamış Yükseklisans Tezi), 45 s.
Marta P, Bochechas J, Collares-Pereira MJ. 2001. Importance of recreational fisheries in the Guadiana River basin in Portugal, Fisheries Management and Ecology, 8: 345-354. doi: 10.1111/j.1365-2400.2001.00262.x.
Miran B. 2002. Temel İstatistik. Ege Üniversitesi Basımevi. İzmir. 288 s.
Nielsen AL. 1999. History of Inland Fisheries Management in North America, www.lssu.edu/faculty/.../GBS...Fish%20 Management.../History.pdf.
Özdamar K. 2013. Paket Programlar ile İstatistiksel Veri Analizi I-II. Yenilenmiş 9.Baskı. Nisan Kitabevi, Cilt (I-II).
Pasiner A. 2018. Balık ve Olta. Remzi Kitabevi Ocak, İstanbul, 372 s.
Sutinen JG, Jhonston RJ. 2007. Recreational Fisheries in the Mediterranean Countries: A Review of Existing Legal Frameworks, FAO, ISBN 978-92-5-105898-5.
Sümbüloğlu K, Sümbüloğlu V. 2005. Biyoistatistik, Hatiboğlu Yayıncılık, 299 s.
TUİK, 2018. https://www.nufusu.com/turkiyenin-en-kalabalik-sehirleri
Uzun A, Tabur MA, Ayvaz Y. 2009. Poyrazlar Gölü Ornitofaunası, Tabiat ve İnsan Dergisi,1,1-11.
Ünal V, Erdem Y. 2013, Sorumlu Amatör Balıkçılığa Geçiş, Amatör Balıkçılık Yönetimi, https://sorumluamatorbalikcilik.files. wordpress.com/2013/10/sab-kitapkapak lc4b1- nayli_sad.pdf.,
Yılmaz R. 2006. Saroz Körfezi’nin Turizm ve Rekreasyonel Kullanım Potansiyeli Üzerine Bir Araştırma, Süleyman Demirel Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi, Seri: A Sayı:1: 124-135.
Zengin M. 2013. An Overview of the Status of Recreational Fisheries in Turkey: Samples of Galata Bridge, the Dardanelles, and Lake Abant, Yunus Araştırma Bülteni, (2): 51-65.