YENİ KAMU YÖNETİMİ ANLAYIŞ VE KÜLTÜRÜ PERSPEKTİFİNDE STRATEJİK YÖNETİMİN VALİLİKLERDE UYGULANABİLİRLİĞİ VE BİR MODEL ÖNERİSİ

Merkezden yönetim anlayışına göre teşkilatlanmış olan ve gelenekselyönetim algısına sahip bulunan Türk kamu bürokrasisi, 1980’den itibaren iç ve dışdinamiklerin etkisi ve çağın koşullarına göre yeni bir yönetim kültürüne adapteedilmeye çalışılmaktadır.Türkiye kadim bir devlet geleneğine sahiptir ve bu gelenek içerisinde devletotoritesine bağlılık ve merkeziyetçilik öne çıkan unsurlardır. Merkeziyetçilik,başkentten atanan devlet yetkilileri aracılığı ile uygulanmaktadır. Merkeziidarenin taşradaki karargâhı, vali ve kaymakamların emri altında çalışan valilik vekaymakamlık teşkilatlarıdır. Taşradaki diğer kurum amirleri de idarenin bütünlüğüilkesine göre vali ve kaymakamların emri, gözetimi veya denetimi altına alınmıştır.Bu nedenle Osmanlı’dan günümüze valilik ve kaymakamlık teşkilatının Türk kamuyönetiminde özel bir yeri ve önemi bulunmaktadır. Devletin toprak üzerindeörgütlenmiş halini ve vatandaşa dokunan yönünü oluşturan bu teşkilatlar,merkezden yönetim kültürünün egemen olduğu yapılardır.Valilik ve kaymakamlıklar halk nazarında adeta “devlet’in somutlaşmışhâli” olarak görüldüğünden ve vatandaşlar her türlü sorunları için doğrudan buteşkilatlara başvurduklarından, Türkiye’de yönetim yapı ve işleyişi ile kültüründekideğişimin vatandaşlar tarafından gerçek anlamda gözle görülür ve hissedilir halegelmesinin ancak yeni yönetim anlayış ve kültürünün bu teşkilatlarda egemenkılınması ile mümkün olabileceği söylenebilir.Bu amaçla yeni yönetim kültürünün valilik ve kaymakamlıklarda tam olarakiçselleştirilebilmesi için bir model önerisinde bulunulmuştur.

PDF

___

Akmaz, M. (2012) “Türk Kamu Mali Yönetim ve Kontrol Sistemi Nasıl Mükemmelleştirilebilir?”, Şeffaf ve Hesap Verebilir Kamu Yönetimi Sempozyumu, Ankara: TBMM Yayınları, 117-176.

Akpınar, M. (2011) “Gün Işığında Yönetim Açısından Türk Kamu Yönetiminde Açıklık ve Şeffaflık Sorunu”, Süleyman Demirel Üniversitesi İİBF Dergisi, 16 (2), 235-261.

Aktan, C.C. (2008) “Stratejik Yönetim ve Stratejik Planlama”, ÇEİS Çimento Endüstrisi İşverenleri Sendikası Yayını, 22 (4), 4-21.

Al, H. (2002) Kamu Yönetiminde Paradigma Değişimi, Sakarya: Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış Doktora Tezi.

Aşgın, S. (2008) Stratejik Yönetim, (1. Baskı). Ankara: İçişleri Bakanlığı Yayın No: 649.

Aşgın, S. (2019) “Taşrada Kurumlararası Eşgüdüm Sorunu ve Bir Öneri: İLSEV Belgesi”, KAYFOR 17 Bildiriler Kitabı, Ed: E. Oktay, Ş. Pekküçükşen, A. Yıldırım, Karamanoğlu Mehmet Bey Üniversitesi İİBF, Karaman, 1003-1009.

Aşgın, S. ve Yaman K. (2018) “Türkiye’de Bakanlıkların Stratejik Plan Uygulamalarında Mevcut Yapı ve Sürecin Değerlendirilmesi”, International Journal of Academic Value Studies, 4 (19), 449-466.

Ateş, H. (2013) “Postbürokratik Kamu Yönetimi”, Kamu Yönetiminde Çağdaş Yaklaşımlar, Ed: A. Balcı, A. Nohutçu, K. Öztürk ve B. Coşkun, Ankara: Seçkin Yayıncılık, 85-108.

Aydilek, E. ve Kazkondu, Ş. B. (2016) “Türkiye’de 1980 Sonrası Dönemde Devlet Aygıtının Dönüşümü”, Akademik Bakış Dergisi, (55), 173-194.

Bakan, İ. ve Büyükbeşe, T. (2008) “Katılımcı Karar Verme: Kararlara Katılım Konusunda Çalışanların Düşüncelerine Yönelik Bir Alan Çalışması”, Süleyman Demirel Üniversitesi İİBF Dergisi, 13 (1), 29-56.

Barca, M. ve Nohutçu, A. (2013) “Kamu Sektöründe Stratejik Yönetim ve Türk Kamu Yönetiminde Stratejik Planlama Uygulamasına Eleştirel Bir Bakış”, Kamu Yönetiminde Çağdaş Yaklaşımlar, Ed: A. Balcı, A. Nohutçu, K. Öztürk ve B. Coşkun, Ankara: Seçkin Yayıncılık, 339-362.

Batal, Ş. (2010) Yerel Yönetimler Açısından Türkiye ve Avrupa Birliği Stratejik Yönetim Politikalarının Mukayeseli Değerlendirilmesi, İstanbul: Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış Doktora Tezi.

Bilgiç, V. (2013) “Yeni Kamu Yönetimi Anlayışı”, Kamu Yönetiminde Çağdaş Yaklaşımlar, Ed: A. Balcı, A. Nohutçu, K. Öztürk ve B. Coşkun, Ankara: Seçkin Yayıncılık, 27-45.

Çevikbaş, R. (2012) “Yeni Kamu Yönetimi Anlayışı ve Türkiye Uygulamaları”, Ekonomi ve Yönetim Araştırmaları Dergisi, 1(2), 9-32.

Dinçer, Ö. ve Yılmaz, C. (2003) Kamu Yönetiminde Yeniden Yapılanma: 1 Değişimin Yönetimi İçin Yönetimde Değişim, Ankara: Başbakanlık Yayını.

Dura Y.C. ve Karakoç, C. (2015) “İl Yönetim Sistemi Bağlamında Türkiye’de Planlama Örgütlenmesi ve Yerel Yatırım Planlama Projesinin Değerlendirilmesi”, Türk İdare Dergisi, (481), 477-524.

Eren, V. (2001) Yeni Kamu Yönetimi Anlayışı (Büyükşehir ve İl Belediyeleri Üzerinde Bir Araştırma), Sakarya: Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış Doktora Tezi.

Ergun, T. ve Polatoğlu, A. (1988) Kamu Yönetimine Giriş, (3. Baskı), Ankara : TODAİE Yayınları.

Eryılmaz, B. (2011) Kamu Yönetimi (4. Basım). Ankara: Okutman Yayınları.

Halis, M. ve Tekinkuş, M. (2013) “Kamuda Performans Yönetimi”, Kamu Yönetiminde Çağdaş Yaklaşımlar, Ed: A. Balcı, A. Nohutçu, K. Öztürk ve B. Coşkun, Ankara: Seçkin Yayıncılık, 223-254.

HOOD, C., (1991), A Public Management For All Season [Aktaran: Ulutürk, S. (2015) Yeni Kamu İşletmeciliği Yaklaşımından Hareketle Üniversitelerde Performans Uygulaması Üzerine Bir Değerlendirme, Süleyman Demirel Üniversitesi İİBF Dergisi, 20 (4), 395-414].

İl Planlama ve Koordinasyon Müdürlükleri Kuruluş, Görev ve Çalışma Yönetmeliği, (1988, 13 Temmuz), Resmi Gazete, 19871.

Kalkan, A ve Alparslan, A. M. (2009) “Şeffaflık, İletişim ve Hesap Verebilirliğin Yerel Yönetim Başarılarına Etkileri”, Sosyal ve Beşeri Bilimler Dergisi, 1 (1), 25-40.

Kamu Hizmetlerinin Sunumunda Uyulacak Usul ve Esaslara İlişkin Yönetmelik, (2009, 31 Temmuz), Resmi Gazete, 27305

Koç, T. (2009) Yerel Demokrasi, Katılım ve Yönetişim: Adana Örneği, Ankara: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış Doktora Tezi.

Köse, H.Ö. (2003) “Küreselleşme Sürecinde Devletin Yapısal ve İşlevsel Dönüşümü”, Sayıştay Dergisi, (49), 3-46.

Kurt, N. (2002) Türkiye’de Yönetim Kültürü ve Mahalli İdarelerin Gelişimine Etkisi, Sakarya: Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış Doktora Tezi.

Kurt, M. ve Uğurlu, Ö.Y. (2007) “Yeni Kamu Yönetimi ve Yeni Kamu Yönetimi Yaklaşımının Gelişiminde AB’nin Rolü: İlerleme Raporları İçerik Analizi” Afyon Kocatepe Üniversitesi İ.İ.B.F. Dergisi, 9 (11), 81-109.

Lamba, M. (2014) “Yeni Kamu Yönetimi Perspektifinden Türkiye’de Kamu Yönetimi Reformları: Genel Gerekçeler Üzerinden Bir İnceleme”, Süleyman Demirel Üniversitesi İİBF Dergisi, 19 (3), 135-152.

Nohutçu, A. ve Balcı, A. (2013) “Kamu Yönetiminin Yeni Perspektif ve Dinamizmi: “Kamu”nun Yönetilmesinden “Kamu”nun Yönetmesi Anlayışına Doğru.”, Kamu Yönetiminde Çağdaş Yaklaşımlar, Ed: A. Balcı, A. Nohutçu, K. Öztürk ve B. Coşkun, Ankara: Seçkin Yayıncılık, 15-26.

Osborne, D. ve Gaebler, T. (1993), Reinventing Government: How The Entrepreneurial Spirit Is Transforming The Public Sector [Aktaran: Tekin, Ö.F. (2017) 5018 sayılı Kamu Malî Yönetimi ve Kontrol Kanunu’nun Yeni Kamu Yönetimi İlkeleri Bağlamında İncelenmesi”, Selçuk Üniversitesi Sosyal ve Teknik Araştırmalar Dergisi, (14), 199-218].

Özmen, A. (2012) Yeni Kamu Yönetimi Anlayışının Türkiye’de Yönetim Kültürüne Etkisini Ölçmeye Yönelik Bir Alan Araştırması, Sakarya: Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış Doktora Tezi.

Valilik ve Kaymakamlık Birimleri Teşkilat, Görev ve Çalışma Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik, (2018, 28 Temmuz), Resmi Gazete, 30492.

Yatırım İzleme ve Koordinasyon Başkanlığı Görev, Yetki ve Sorumlulukları İle Çalışma Usul ve Esaslarına Dair Yönetmelik (2014, 4 Nisan), Resmi Gazete, 28962.

58. Hükümet Acil Eylem Planı (AEP) (2003), http://www.ceidizleme.org/ ekutuphaneresim/dosya/506_1.Hu%CC%88ku%CC%88metAcilEylemPlan %C4%B1 (Erişim Tarihi: 09.03.2019).

5018 sayılı Kamu Mali Yönetimi ve Kontrol Kanunu (2003, 24 Aralık), Resmi Gazete, 25326.

703 sayılı Anayasada Yapılan Değişikliklere Uyum Sağlanması Amacıyla Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun Hükmünde Kararname, (2018, 9 Temmuz), Resmi Gazete, 30473 3. Mükerrer.

1 sayılı Cumhurbaşkanlığı Teşkilatı Hakkında Cumhurbaşkanlığı Kararnamesi, (2018, 10 Temmuz), Resmi Gazete, 30474.