Amaç: Bu çalışmada septal miyektominin obstrüktif hipertrofik kardiyomiyopati (HKM) hastalarında etkin bir tedavi yöntemi olup olmadığı araştırıldı ve yöntemin erken ve orta dönem sonuçları değerlendirildi. Çalışma planı: Ocak 1997 - Ağustos 2008 tarihleri arasında HKM tanısıyla septal miyektomi yapılan 40 hasta (23 erkek, 17 kadın; ort. yaş 37.8±16.8 yıl; dağılım 7-76 yıl) retrospektif olarak incelendi. Ameliyat öncesi ve sonrası transtorasik ekokardiyografi ile sol ventrikül çıkım yolu (SVÇY) gradiyenti ve septum kalınlıkları değerlendirildi. Bulgular: Hastaların ortalama ameliyat öncesi fonksiyonel kapasitesi 2.4±0.5, ortalama SVÇY gradiyenti 97.7±27.6 mmHg ve ortalama interventriküler septum kalınlığı ise 1.7±0.3 cm olarak saptandı. Ameliyat sonrası erken dönem mortalite oranı %5 idi. Septal miyektomi sonrası ortalama takip süresi 41.9±33.0 ay (dağılım 2-130 ay) idi. Takip döneminde ortalama fonksiyonel kapasite (1.0±0.2), ortalama SVÇY gradiyenti (19.1±10.2 mmHg) ve ortalama interventriküler septum kalınlığı (1.3±0.2 cm), ameliyat öncesi değerlere kıyasla, istatistiksel olarak anlamlı bulundu (p<0.05). Sonuç: Güvenli ve etkili bir yöntem olan septal miyektomi ile SVÇY gradiyenti tatminkar cerrahi mortalite ve morbidite oranları ile birlikte tama yakın olarak giderilebilir ve fonksiyonel kapasitede önemli iyileşme elde edilebilir.
Background: In this study, we aimed to investigate whether septal myectomy is an effective treatment method in the patients with obstructive hypertrophic cardiomyopathy (HCM) and to evaluate early and mid-term results. Methods: Between January 1997 and August 2008, 40 patients (23 males, 17 females; mean age 37.8±16.8 years; range 7 to 76 years) who underwent septal myectomy for HCM were retrospectively analyzed. The left ventricular outflow tract (LVOT) gradient and septum thickness were assessed using transthoracic echocardiography before and after surgery. Results: The mean preoperative functional capacity of the patients was 2.4±0.5, the mean LVOT gradient was 97.7±27.6 mmHg and the mean interventricular septum thickness was 1.7±0.3 cm. Postoperative early mortality was 5%. The mean follow-up after septal myectomy was 41.9±33.0 months (range 2-130 months). During follow-up, the mean functional capacity (1.0±0.2), the mean LVOT gradient (19.1±10.2 mmHg) and the mean interventricular septum thickness (1.3±0.2 cm) were statistically significant, compared to the preoperative values (p<0.05). Conclusion: The LVOT gradient may be relieved almost completely using septal myectomy, which is a safe and effective procedure, with satisfactory surgical mortality and morbidity rates and significant recovery of the functional capacity may be also achieved. "> [PDF] Obstrüktif hipertrofik kardiyomiyopatide cerrahi tedavinin erken ve orta dönem sonuçları | [PDF] Early and mid-term results of surgical treatment of obstructive hypertrophic cardiomyopathy Amaç: Bu çalışmada septal miyektominin obstrüktif hipertrofik kardiyomiyopati (HKM) hastalarında etkin bir tedavi yöntemi olup olmadığı araştırıldı ve yöntemin erken ve orta dönem sonuçları değerlendirildi. Çalışma planı: Ocak 1997 - Ağustos 2008 tarihleri arasında HKM tanısıyla septal miyektomi yapılan 40 hasta (23 erkek, 17 kadın; ort. yaş 37.8±16.8 yıl; dağılım 7-76 yıl) retrospektif olarak incelendi. Ameliyat öncesi ve sonrası transtorasik ekokardiyografi ile sol ventrikül çıkım yolu (SVÇY) gradiyenti ve septum kalınlıkları değerlendirildi. Bulgular: Hastaların ortalama ameliyat öncesi fonksiyonel kapasitesi 2.4±0.5, ortalama SVÇY gradiyenti 97.7±27.6 mmHg ve ortalama interventriküler septum kalınlığı ise 1.7±0.3 cm olarak saptandı. Ameliyat sonrası erken dönem mortalite oranı %5 idi. Septal miyektomi sonrası ortalama takip süresi 41.9±33.0 ay (dağılım 2-130 ay) idi. Takip döneminde ortalama fonksiyonel kapasite (1.0±0.2), ortalama SVÇY gradiyenti (19.1±10.2 mmHg) ve ortalama interventriküler septum kalınlığı (1.3±0.2 cm), ameliyat öncesi değerlere kıyasla, istatistiksel olarak anlamlı bulundu (p<0.05). Sonuç: Güvenli ve etkili bir yöntem olan septal miyektomi ile SVÇY gradiyenti tatminkar cerrahi mortalite ve morbidite oranları ile birlikte tama yakın olarak giderilebilir ve fonksiyonel kapasitede önemli iyileşme elde edilebilir. "> Amaç: Bu çalışmada septal miyektominin obstrüktif hipertrofik kardiyomiyopati (HKM) hastalarında etkin bir tedavi yöntemi olup olmadığı araştırıldı ve yöntemin erken ve orta dönem sonuçları değerlendirildi. Çalışma planı: Ocak 1997 - Ağustos 2008 tarihleri arasında HKM tanısıyla septal miyektomi yapılan 40 hasta (23 erkek, 17 kadın; ort. yaş 37.8±16.8 yıl; dağılım 7-76 yıl) retrospektif olarak incelendi. Ameliyat öncesi ve sonrası transtorasik ekokardiyografi ile sol ventrikül çıkım yolu (SVÇY) gradiyenti ve septum kalınlıkları değerlendirildi. Bulgular: Hastaların ortalama ameliyat öncesi fonksiyonel kapasitesi 2.4±0.5, ortalama SVÇY gradiyenti 97.7±27.6 mmHg ve ortalama interventriküler septum kalınlığı ise 1.7±0.3 cm olarak saptandı. Ameliyat sonrası erken dönem mortalite oranı %5 idi. Septal miyektomi sonrası ortalama takip süresi 41.9±33.0 ay (dağılım 2-130 ay) idi. Takip döneminde ortalama fonksiyonel kapasite (1.0±0.2), ortalama SVÇY gradiyenti (19.1±10.2 mmHg) ve ortalama interventriküler septum kalınlığı (1.3±0.2 cm), ameliyat öncesi değerlere kıyasla, istatistiksel olarak anlamlı bulundu (p<0.05). Sonuç: Güvenli ve etkili bir yöntem olan septal miyektomi ile SVÇY gradiyenti tatminkar cerrahi mortalite ve morbidite oranları ile birlikte tama yakın olarak giderilebilir ve fonksiyonel kapasitede önemli iyileşme elde edilebilir.
Background: In this study, we aimed to investigate whether septal myectomy is an effective treatment method in the patients with obstructive hypertrophic cardiomyopathy (HCM) and to evaluate early and mid-term results. Methods: Between January 1997 and August 2008, 40 patients (23 males, 17 females; mean age 37.8±16.8 years; range 7 to 76 years) who underwent septal myectomy for HCM were retrospectively analyzed. The left ventricular outflow tract (LVOT) gradient and septum thickness were assessed using transthoracic echocardiography before and after surgery. Results: The mean preoperative functional capacity of the patients was 2.4±0.5, the mean LVOT gradient was 97.7±27.6 mmHg and the mean interventricular septum thickness was 1.7±0.3 cm. Postoperative early mortality was 5%. The mean follow-up after septal myectomy was 41.9±33.0 months (range 2-130 months). During follow-up, the mean functional capacity (1.0±0.2), the mean LVOT gradient (19.1±10.2 mmHg) and the mean interventricular septum thickness (1.3±0.2 cm) were statistically significant, compared to the preoperative values (p<0.05). Conclusion: The LVOT gradient may be relieved almost completely using septal myectomy, which is a safe and effective procedure, with satisfactory surgical mortality and morbidity rates and significant recovery of the functional capacity may be also achieved. ">
Cemal Levent BİRİNCİOĞLU, Anıl ÖZEN, Ertekin Utku ÜNAL, Hakkı Zafer İŞCAN

258

Obstrüktif hipertrofik kardiyomiyopatide cerrahi tedavinin erken ve orta dönem sonuçları

Amaç: Bu çalışmada septal miyektominin obstrüktif hipertrofik kardiyomiyopati (HKM) hastalarında etkin bir tedavi yöntemi olup olmadığı araştırıldı ve yöntemin erken ve orta dönem sonuçları değerlendirildi. Çalışma planı: Ocak 1997 - Ağustos 2008 tarihleri arasında HKM tanısıyla septal miyektomi yapılan 40 hasta (23 erkek, 17 kadın; ort. yaş 37.8±16.8 yıl; dağılım 7-76 yıl) retrospektif olarak incelendi. Ameliyat öncesi ve sonrası transtorasik ekokardiyografi ile sol ventrikül çıkım yolu (SVÇY) gradiyenti ve septum kalınlıkları değerlendirildi. Bulgular: Hastaların ortalama ameliyat öncesi fonksiyonel kapasitesi 2.4±0.5, ortalama SVÇY gradiyenti 97.7±27.6 mmHg ve ortalama interventriküler septum kalınlığı ise 1.7±0.3 cm olarak saptandı. Ameliyat sonrası erken dönem mortalite oranı %5 idi. Septal miyektomi sonrası ortalama takip süresi 41.9±33.0 ay (dağılım 2-130 ay) idi. Takip döneminde ortalama fonksiyonel kapasite (1.0±0.2), ortalama SVÇY gradiyenti (19.1±10.2 mmHg) ve ortalama interventriküler septum kalınlığı (1.3±0.2 cm), ameliyat öncesi değerlere kıyasla, istatistiksel olarak anlamlı bulundu (p

Early and mid-term results of surgical treatment of obstructive hypertrophic cardiomyopathy

Background: In this study, we aimed to investigate whether septal myectomy is an effective treatment method in the patients with obstructive hypertrophic cardiomyopathy (HCM) and to evaluate early and mid-term results. Methods: Between January 1997 and August 2008, 40 patients (23 males, 17 females; mean age 37.8±16.8 years; range 7 to 76 years) who underwent septal myectomy for HCM were retrospectively analyzed. The left ventricular outflow tract (LVOT) gradient and septum thickness were assessed using transthoracic echocardiography before and after surgery. Results: The mean preoperative functional capacity of the patients was 2.4±0.5, the mean LVOT gradient was 97.7±27.6 mmHg and the mean interventricular septum thickness was 1.7±0.3 cm. Postoperative early mortality was 5%. The mean follow-up after septal myectomy was 41.9±33.0 months (range 2-130 months). During follow-up, the mean functional capacity (1.0±0.2), the mean LVOT gradient (19.1±10.2 mmHg) and the mean interventricular septum thickness (1.3±0.2 cm) were statistically significant, compared to the preoperative values (p
PDF

___

  • 1. Maron BJ. Hypertrophic cardiomyopathy. Lancet 1997;350:127-33.
  • 2. Maron BJ. Hypertrophic cardiomyopathy: a systematic review. JAMA 2002;287:1308-20.
  • 3. Klues HG, Schiffers A, Maron BJ. Phenotypic spectrum and patterns of left ventricular hypertrophy in hypertrophic cardiomyopathy: morphologic observations and significance as assessed by two-dimensional echocardiography in 600 patients. J Am Coll Cardiol 1995;26:1699-708.
  • 4. Cam FS, Güray M. Hypertrophic cardiomyopathy: pathological features and molecular pathogenesis. Anadolu Kardiyol Derg 2004;4:327-30.
  • 5. Morrow AG, Reitz BA, Epstein SE, Henry WL, Conkle DM, Itscoitz SB, et al. Operative treatment in hypertrophic subaortic stenosis. Techniques, and the results of pre and postoperative assessments in 83 patients. Circulation 1975;52:88-102.
  • 6. Spirito P, Seidman CE, McKenna WJ, Maron BJ. The management of hypertrophic cardiomyopathy. N Engl J Med 1997;336:775-85.
  • 7. Mataracı İ, Polat A, Songur ÇM, Aydın C, Yanartaş M, Erentuğ V ve ark. Hipertrofik obstrüktif kardiyomiyopatide cerrahi tedavi ve sonuçları. Turk Gogus Kalp Dama 2009;17:243-8.
  • 8. Robbins RC, Stinson EB. Long-term results of left ventricular myotomy and myectomy for obstructive hypertrophic cardiomyopathy. J Thorac Cardiovasc Surg 1996;111:586-94.
  • 9. Schulte HD, Borisov K, Gams E, Gramsch-Zabel H, Lösse B, Schwartzkopff B. Management of symptomatic hypertrophic obstructive cardiomyopathy-long-term results after surgical therapy. Thorac Cardiovasc Surg 1999;47:213-8.
  • 10. Yeşilbursa D. Hipertrofik kardiyomiyopati. Turkiye Klinikleri J Int Med Sci 2007;3:4-10.
  • 11. Maron BJ, Yacoub M, Dearani JA. Controversies in cardiovascular medicine. Benefits of surgery in obstructive hypertrophic cardiomyopathy: bring septal myectomy back for European patients. Eur Heart J 2011;32:1055-8.
  • 12. Morrow AG, Brockenbrough EC. Surgical treatment of idiopathic hypertrophic subaortic stenosis: technic and hemodynamic results of subaortic ventriculomyotomy. Ann Surg 1961;154:181-9.
  • 13. Brown ML, Schaff HV. Surgical management of obstructive hypertrophic cardiomyopathy: the gold standard. Expert Rev Cardiovasc Ther 2008;6:715-22.
  • 14. Maron BJ, McKenna WJ, Danielson GK, Kappenberger LJ, Kuhn HJ, Seidman CE, et al. American College of Cardiology/European Society of Cardiology clinical expert consensus document on hypertrophic cardiomyopathy. A report of the American College of Cardiology Foundation Task Force on Clinical Expert Consensus Documents and the European Society of Cardiology Committee for Practice Guidelines. J Am Coll Cardiol 2003;42:1687-713.
  • 15. Mohr R, Schaff HV, Danielson GK, Puga FJ, Pluth JR, Tajik AJ. The outcome of surgical treatment of hypertrophic obstructive cardiomyopathy. Experience over 15 years. J Thorac Cardiovasc Surg 1989;97:666-74.
  • 16. Dearani JA, Ommen SR, Gersh BJ, Schaff HV, Danielson GK. Surgery insight: Septal myectomy for obstructive hypertrophic cardiomyopathy-the Mayo Clinic experience. Nat Clin Pract Cardiovasc Med 2007;4:503-12.
  • 17. Cannon RO 3rd, McIntosh CL, Schenke WH, Maron BJ, Bonow RO, Epstein SE. Effect of surgical reduction of left ventricular outflow obstruction on hemodynamics, coronary flow, and myocardial metabolism in hypertrophic cardiomyopathy. Circulation 1989;79:766-75.
  • 18. McCully RB, Nishimura RA, Tajik AJ, Schaff HV, Danielson GK. Extent of clinical improvement after surgical treatment of hypertrophic obstructive cardiomyopathy. Circulation 1996;94:467-71.
  • 19. Schulte HD, Bircks WH. Surgery for hypertrophic obstructive cardiomyopathy (HOCM): the extended transaortic subvalvular myectomy (TSM) approach. Oper Tech Thorac Cardiovasc Surg2004;9:293-303.
  • 20. Heric B, Lytle BW, Miller DP, Rosenkranz ER, Lever HM, Cosgrove DM. Surgical management of hypertrophic obstructive cardiomyopathy. Early and late results. J Thorac Cardiovasc Surg 1995;110:195-206.
  • 21. Göl MK, Emir M, Keleş T, Küçüker SA, Birincioğlu CL, Karagöz YH, et al. Septal myectomy in hypertrophic obstructive cardiomyopathy: late results with stress echocardiography. Ann Thorac Surg 1997;64:739-45.
  • 22. Schulte HD, Bircks WH, Loesse B, Godehardt EA, Schwartzkopff B. Prognosis of patients with hypertrophic obstructive cardiomyopathy after transaortic myectomy. Late results up to twenty-five years. J Thorac Cardiovasc Surg 1993;106:709-17.
  • 23. Ommen SR, Maron BJ, Olivotto I, Maron MS, Cecchi F, Betocchi S, et al. Long-term effects of surgical septal myectomy on survival in patients with obstructive hypertrophic cardiomyopathy. J Am Coll Cardiol 2005;46:470-6.
  • 24. Woo A, Williams WG, Choi R, Wigle ED, Rozenblyum E, Fedwick K, et al. Clinical and echocardiographic determinants of long-term survival after surgical myectomy in obstructive hypertrophic cardiomyopathy. Circulation 2005;111:2033-41.
  • 25. Cooley DA, Wukasch DC, Leachman RD. Mitral valve replacement for idiopathic hypertrophic subaortic stenosis. Results in 27 patients. J Cardiovasc Surg (Torino) 1976;17:380-7.
  • 26. Wan CK, Dearani JA, Sundt TM 3rd, Ommen SR, Schaff HV. What is the best surgical treatment for obstructive hypertrophic cardiomyopathy and degenerative mitral regurgitation? Ann Thorac Surg 2009;88:727-31.
  • 27. Seeburger J, Passage J, Borger MA, Mohr FW. A new concept for correction of systolic anterior motion and mitral valve regurgitation in patients with hypertrophic obstructive cardiomyopathy. J Thorac Cardiovasc Surg 2010;140:481-3.
  • 28. Sado DM, Flett AS, McGregor CG, Pantazis AA, Elliott PM, Moon JC. Myectomy plus Alfieri technique for outflow tract obstruction in hypertrophic cardiomyopathy. Circulation 2010;122:938-9.
  • 29. Kırali K, Erentuğ V. Hipertrofik kardiyomiyopati. In: Paç M, Akcevin A, Aka SA, Büket S, Sarıoğlu T, editörler. Kalp ve damar cerrahisi. Ankara: MN Medikal & Nobel; 2004. s. 587-602.
  • 30. Nagueh SF, Buergler JM, Quinones MA, Spencer WH 3rd, Lawrie GM. Outcome of surgical myectomy after unsuccessful alcohol septal ablation for the treatment of patients with hypertrophic obstructive cardiomyopathy. J Am Coll Cardiol 2007;50:795-8.
Türk Göğüs Kalp Damar Cerrahisi Dergisi-Cover
  • ISSN: 1301-5680
  • Yayın Aralığı: Yılda 4 Sayı
  • Başlangıç: 1991
  • Yayıncı: Bayçınar Tıbbi Yayıncılık
Arşiv
Sayıdaki Diğer Makaleler

Thoracoscopy under local anesthesia for patients with a high cardiopulmonary risk index

Gökhan YUNCU, Cansel ATINKAYA, Figen TÜRK, Tolga SEMERKANT, Göksel KITER

Dev sol atriyal miksomanın süperior septal yaklaşım ile eksizyonu: Olgu sunumu

Ali ARIKAN, Orhan KARABÖRK, Bülent MEŞE, K. Kaan ÖZSİN

Combined cardiac surgery and substernal thyroidectomy

Selami GÜRKAN, Serhat HÜSEYİN, Atilla SARAÇ, Enver DURAN, Turan EGE

Repeat valve surgery: An analysis of 182 patients

Osman TİRYAKİOĞLU, Tamer TÜRK, Cüneyt ERİŞ, Şenol YAVUZ, Gündüz YÜMÜN, A. Hakan VURAL, Hasan ARI, Selma Kenar TİRYAKİOĞLU, Ahmet F. ÖZYAZICIOĞLU, Faruk TOKTAŞ

An absent right superior vena cava with a persistent left superior vena cava combined with the presence of a ventricular septal defect in a pediatric patient: Implications for surgical correction

Murat GÜVENER, Orhan Saim DEMİRTÜRK, Mediha Hacer ÜlGER, Ayten GÜMÜŞ

Özofagusun multipl dev leiomyomları

Mustafa KÜPELİ, İrfan YALÇINKAYA, Hakan KIRAL

Açık kalp cerrahisinde bone wax kullanımı: Güvenli mi?

Mustafa ŞIRLAK, Ümit ÖZYURDA, Burak AÇIKGÖZ, Rüçhan AKAR, Mustafa Bahadır İNAN, Deniz BOZDOĞAN, Sadık ERYILMAZ, Levent YAZICIOĞLU

İskemik periferik arter hastalığı: Bir tarama çalışması

Mustafa KARAÇELİK, Senem KUMDERELİ, Levent YILIK, Tanzer ÇALKAVUR, Özalp KARABAY, Nil TEKİN, Ahmet Birtan İRİZ, Ali GÜRBÜZ

Obstrüktif hipertrofik kardiyomiyopatide cerrahi tedavinin erken ve orta dönem sonuçları

Cemal Levent BİRİNCİOĞLU, Anıl ÖZEN, Ertekin Utku ÜNAL, Hakkı Zafer İŞCAN

A comparison of the efficacies of heterologous blood, rifamycin, and talc as pleural sclerosants in rabbits: An experimental study

Özgür KÜLAHCI, İsa DÖNGEL, Sami CERAN, Güven Sadi SUNAM

Academic Researches Index - FooterLogo